پاسخ:
به منابع زير مراجعه فرماييد:
- تاريخ واقعه كربلا از مدينه تا مدينه، عبدالرحمن انصاري و مصطفي آخوندي
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثى
-درسي كه حسين(ع) به انسان ها آموخت، عبدالكريم هاشمي نژاد
- زندگاني امام حسين(ع)، هاشم محلاتي
- قيام حسين بن علي(ع)، جعفر شهيدي
موفق باشید.

انجام گناه چه كم باشد چه زياد، نا فرماني خداوند متعال است و در هر صورت سبب خسران و زيان براي انسان به حساب مي آيد. كه بي حجابي نيز از همين گناهان است. خصوصا كه شما به واجب بودن آن آگاهيد. توبه براي افرادي است كه از روي غفلت، گناهي را انجام داده اند.
در مورد عاقبت بي حجابي به ذكر دو روايت بسنده مي كنيم.
در روايتي طولاني پيامبر اعظم راجع به بي حجابي و بد حجابي و اين كه زن، زينت هايش را براي غير شوهرش آشكار كند كه شامل آرايش كردن هم مي شود، به زنان مي فرمايد:
«لَا تُبْدِي زِينَتَكِ لِغَيْرِ زَوْجِكِ يَا حَوْلَاءُ لَا يَحِلُّ لِامْرَأَةٍ أَنْ تُظْهِرَ مِعْصَمَهَا وَ قَدَمَهَا لِرَجُلٍ غَيْرِ بَعْلِهَا وَ إِذَا فَعَلَتْ ذَلِكَ لَمْ تَزَلْ فِي لَعْنَةِ اللَّهِ وَ سَخَطِهِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهَا وَ لَعَنَتْهَا مَلَائِكَةُ اللَّهِ وَ أَعَدَّ لَهَا عَذَاباً أَلِيماً؛(1): زينتت را براي غير شوهرت آشكار نكن. براي زن حلال نيست كه مچ دست و پاهايش را براي مردي غير از همسرش ظاهر كند. پس اگر اين كار را كرد، هميشه در لعنت و غضب خدا خواهد بود. خدا بر او غضب مي كند. ملائكه او را لعنت مي كنند. خدا براي او عذابي دردناك آماده مي نمايد».
اما روايت دوم از رسول خدا(ص) اين است كه فرمود: در شب معراج زن هايي از امت خود را ديدم كه به شدت گرفتار عذاب بودند. از جمله آنان زناني را در جهنم ديدم كه به موي سرشان آويزان بودند، آن ها زنهايي بودند كه سرشان را از مرد نامحرم نمي پوشانيدند، و حجاب را رعايت نمي كردند. و زناني را در جهنم ديدم كه گوشت بدنشان را مي خوردند. اين ها زناني بودند كه خودشان را براي مردم زينت مي كردند. و هنگام بيرون رفتن از منزل با آرايش بيرون مي رفتند. و زناني را ديدم كه گوشت بدنشان را با قيچي هاي آتشين قيچي مي كردند، اين ها زناني بودند كه خودشان را براي مردهاي نامحرم عرضه مي نمودند. (2)
اين عقوبتها كه در روايات فراواني نيز وجود دارد آيا نبايد باعث شود كه اين گناه، ترك شود؟ آيا تا به حال به اين فكر كرده ايم كه خداوند و حضرت زهرا(س) ما را نظاره مي كنند؟ اگر ما را در اين حالت و در هنگامي كه در حال انجام گناه هستيم ببينند آيا مي توانيم خود را پيرو آنان بدانيم و در وقت درماندگي دست به دامان آنان شويم؟
آيا فكر كرده ايد كه اگر انسان در حال گناه از دنيا برود چه عاقبتي در انتظار اوست؟
پس حالا كه شما به مساله وجوب حجاب آگاهيد و گناه بودن بي حجابي را مي دانيد، حتما بايد از انجام آن اجتناب كنيد.
پي نوشت ها:
1. مستدرك الوسائل، المحدث النوري، مؤسسه آل البيت، قم، 1408 ه.ق، ج 14، ص 243.
2. بحار الانوار، محمد باقر مجلسي، نشر دار الاحيا التراث العربي، بيروت، 1403 ق، ج 18، ص351.
موفق باشید.

پاسخ:
پرسشگر محترم علاوه بر آيه بالا در روايات به صراحت استمنا و خود ارضايي نهي شده است.
اما اين كه در آن زمان شرايط با امروز فرق مي كرده و ...، دليل نمي شود كه حكم حرمت استمنا را مربوط به آن زمان بدانيم. بلكه اين حكمي جاويد و هميشگي است و با توجه به ذات خبيث اين عمل، اين حكم از جانب خداوند صادر شده است.
اما اين كه نوشته ايد در قديم جوان مي توانسته يك كنيز بخرد و ...، اين گونه كه شما نوشته ايد نبوده و خريدن كنيز در توان همه افراد جامعه نبوده است. بلكه فقط توانگران مي توانستند كنيز بخرند. هر كنيزي هم از لحاظ سن و زيبايي و ... به گونه اي نبوده كه رغبت به همبستري با او باشد. امروز هم توانگران مي توانند با پرداخت مبلغ قابل توجهي پول به جاي كنيز زن جواني را به موقت عقد كند و نياز خود را رفع كنند. بنا بر اين توانمندان هميشه راهكار دارند و فقيران هستند كه راه كار برايشان كم است و بايد توقع خود را پايين آورند و براي رسيدن به حلال تلاش كنند و در برابر محروميت ها تحمل ورزند.
اما اسلام ازدواج را راحت كرده و اين خود مردم هستند كه اين مشكلات را ايجاد كرده اند و خودشان هم بايد آن را حل كنند و متاسفانه فعلا چوبش را جواناني مي خورند كه نه پول دارند و نه شغل و ...
پس اگر چيزي مفسده داشت ديگر حرمت آن منحصر به يك زمان نيست. بلكه هميشه منهي است و اين كه امروزه ازدواج مشكل شده دليل نمي شود كه حرام خدا حلال شود.
موفق باشید.

پاسخ:
در ابتدا بايد گفت گرچه بر اساس احاديث متعدد و معتبر نظير حديث يوم دار، و حديث ثقلين، وحديث منزلت و مانند(1) مسأله جانشني از سوي پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بيان شده، ولي اين كه حضرت به طور مكتوب چرا اين مطلب را بعد از خود به ياد گار نگذاشته است؟ بايد گفت: كه بر اساس نقل هاي خود برادران اهل سنت، پيامبر(ص) در آخرين روزهاي حيات خود مي خواست اين را مكتوب كند. ولي خليفه دوم مانع آن شد اين مسأله در منابع متعدد نقل شده(2) علاوه اين كه خود عمر هم راوي اين حديث هست.
ابن عباس گويد: در اوايل خلافت عمر، ايشان از احوال علي از من پرسيد و گفت: پيامبر(ص) مي خواست در آخر عمر خود به اسم علي تصريح كند، ولي من مانع شدم. زيرا به خداي كعبه مي دانستم قريش حكومت علي(علیه السلام) را نمي پذيرد(3).
همين سخن را زيد بن اسلم از پدرش از عمر نقل كرده است(4) بنابراين، علت مكتوب نشدن جانشيني حضرت علي(ع) از سوي پيامبر(ص) كارشكني خليفه دوم بوده است.

پي نوشت ها:
1. فيروز آبادي، فضايل الخمسه نشر موسسه جهاني اهل بيت تهران 1374 ش، ج2، ص 123.
2. شرح ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، نشر دار الاحيا التراث العربي بيروت، ج6، ص51.
3. همان، ج12، ص21.
4. همان، ج12، ص78.
موفق باشید.

در پاسخ به سوال ديگري از شما نيز اين نكته را متذكر شديم: اين كه نسبت به اطرافيان خود توجه داريد و دوست داريد ايشان در مسير خير قدم بردارند، بسيار خوب و پسنديده است. اما نبايد موجب نگراني ها و اتهامات بي جا شود. تا زماني كه از راه دليل قطعي ثابت نشده است، نمي توان با احتمال و اما و اگر؛ مطلبي به ديگري نسبت داد. ماها از درون و قصد افراد مسلمان بي اطلاع هستيم. بلكه بايد سعي كنيم اگر كارش يا حرفش قابل تأويل و توجيه است، توجيه نيك و پسنديده اي براي آن ارائه دهيم. در بسياري از موارد انسان راه هاي حمل بر صحت را مورد بررسي قرار دهد و احتمالات صحيحي را كه در مورد آن عمل يا سخن وجود دارد. به قول خودتان شايد برخي از سخنان ايشان به جهت مشكلات زندگي باشد. بنابراين نبايد ايشان را متهم كرد. بلكه بايد تفكرات او را اصلاح كرد.
برادر گرامي؛‌
متاسفانه براي ما ننوشته ايد از كجا متوجه شده ايد ايشان بي دين و لائيك شده اند؟ بهتر بود منظورتان را از لائيك شدن واضح تر بيان مي كرديد. آيا ايشان ديني غير از اسلام انتخاب كرده اند و شما مي خواهيد ايشان را به اسلام دعوت كنيد و يا اين كه منظورتان اين است كه مي خواهيد روحيه ديني و ايمان ايشان را تقويت كنيد؟ هر كدام يك از اين دو، پاسخي جداگانه مي طلبد.
برفرض كه اعتقادات ايشان با خللي مواجه شده باشد،‌بايد آن را ترميم كرد. چه را كه اعتقادات انسان از لايه هاي ناپيداي روح آدمي و از بافت شخصيتي او بر مي خيزند كه امروزه در روان شناسي آن را "شاكله" مي نامند. شاكله فاصلة ميان انديشه و عمل را پر مي كند؛ بدين معنا كه شاكله در تجسم انديشه در قالب اعمال، نقش سرنوشت سازي را دارد.
از ميان راه هاي گوناگون براي اصلاح خلل اعتقادات افراد، يك راه بهترين و كارآمدترين است و آن افزودن بر آگاهي هاست. مي دانيد آن چه براي انسان از آب و هوا و غذا مهم تر و ضروري تر است،‌ عنصر آگاهي است. منظور از آگاهي اين است كه با خواندن كتاب و ابزارهايي كه مي توانند سبب بيداري و آگاهي انسان گردند، انديشه خويش را اصلاح كند كه نتيجه اش تقويت ايمان و اعتقادات از راه آگاهي است.
اما براي رسيدن به اين مقصود، ابتدا بايد نقطه ضعف و خلل را شناخت. در صورت اطلاع،‌ در مكاتبه بعدي در اين زمينه بيشتر بنويسيد تا راهنمايي كنيم. فراموش نكنيد در اين خصوص حق تجسس و تفحص از زندگي ايشان را نداريد. بر اساس آيات قرآن انسان حق ندارد در زندگى خصوصى افراد به جستجو پردازد.(1)
پي نوشت:
1. حجرات (49) آيه 12.
موفق باشید.