از این که می فرمایید: « ما به درد هم نمي خوريم» این گونه استنباط می کنیم که دوست شدن شما با دختر مورد نظر و ارتباط با او به انگیزه ازدواج می باشد و شما قصد داشته اید از این طریق با او آشنا شوید تا اگر شرایط مساعد بود در آن صورت با او ازدواج کنید. اما اگر ارتباط دوستانه شما به انگیزه ازدواج نبوده است در این صورت معلوم است که این گونه روابط به شدت آسیب زا و خطرآفرین بوده و هیچ انسان عاقلی که با مبانی دینی آشنا باشد، چنین روابطی را تأیید نمی کند و در هر شرایطی و به هر نوع ترفندی، قطع ارتباط فوری را لازم و ضروری می داند.
اما اگر انگیزه ازدواج را در سر می پرورانده اید قبل از هر چیز باید بدانید که مسیری را که برای انتخاب همسر و ازدواج خود در پیش گرفته اید، مسیر نامناسب و پر خطری است و آسیب های فراوانی در آن وجود دارد که مشکل فعلی شما یکی از این گونه آسیب هاست. گاهی وقت ها دختر و پسر بدون این که شرایط و موقعیت خود و خانواده شان را در نظر داشته باشند، تحت تأثیر احساسات و تمایلات غریزی، تمامی چارچوب های دینی و ضوابط عرفی را به ورطه فراموشی می سپارند و به ارتباط با جنس مخالف روی می آورند و به دور از انظار خانواده ها روابط پنهانی و دوستانه ای با جنس مخالف بر قرار می کنند. از آنجا که در این گونه روابط، احساسات و عواطف حرف اول را می زند، دختر و پسر به هم وابسته می شوند و نمی توانند به سادگی به روابط دوستانه خود پایان دهند و از رابطه گناه آلود کنار بکشند.
اگر شما در قدم اول بدانید، این گونه دوستی ها مسیر نامناسبی برای ازدواج می باشد و طبق تحقیقات انجام شده، بسیاری از ازدواج هایی که بر اساس ارتباط دوستانه دختر و پسر پیش از ازدواج صورت گرفته است، محکوم به شکست بوده و یا با مشکلات عدیده ای در زندگی مواجه بوده اند. در این صورت انگیزه تان برای قطع ارتباط و فاصله گرفتن از روابط دوستانه با جنس مخالف افزایش می یابد. در گام بعدی این را بدانید که همان طور که شما در برقراری ارتباط دوستانه مقصر بوده اید، دختر مورد نظر هم مقصر بوده است به همین جهت، چگونه گفتن شما و این که او ناراحت بشود یا نشود فرقی نمی کند؛ مهم آن است که شما از این رابطه آسیب زا فاصله بگیرید و با اعمال قاطعیت و جرأت ورزی به آن دختر «نه» بگویید و از رابطه دوستانه با او سر باز زنید. سخن شما هر گونه که باشد و به هر شیوه ای که بیان گردد، ارتباطی با ناراحتی آن دختر نخواهد داشت و شما در هر صورت مسئول ناراحتی و یا خوشحالی او به قیمت قربانی کردن خود نیستید. بنابراین لزومي ندارد كه از ناراحتی احتمالی او احساس گناه كنيد چرا که او نیز در این میان مقصر است. بنابراین اگر از سخن شما ناراحت و برآشفته شود و آرزوهای خود را بر باد رفته بداند و یا از این ناحیه آسیب ببیند، در درجه اول خود او مقصر است که بدون توجه به چارچوب های دینی و ضوابط عرفی به ارتباط دوستانه با شما تن داده است.
توجه داشته باشید که ازدواج يك امر حقيقي و مقدسي است به همین خاطر جنبه تعقل و خردورزی، همراهی و آگاهی خانواده در آن حرف اول را می زند، به هیچ عنوان نمی توان اسیر احساسات گردید و جنبه عاطفی و احساسات را مقدم داشت. از طرف دیگر ازدواج مسیر معین و ضابطه مندی دارد و نیز اهداف روشن و واقع بینانه ای دارد بنابراین نمی توان آن را از مسیر نادرست استیفا نمود و یا در رودربایستی قرار گرفت و از اهداف واقعی ازدواج فاصله گرفت و از روی ترحم و دلسوزی و یا رودربایستی به گزینش همسر مبادرت ورزید که در این صورت احتمال شکست در ازدواج بسیار بالاست. بنابراین توصیه می کنیم شهامت داشته باشید و با اعمال قاطعیت و جرأت ورزی رابطه خود را با آن دختر قطع کنید. البته لزومی ندارد دلایل قطع ارتباط خود را با آن دختر در میان بگذارید، بلکه می توانید یک جانبه ارتباط خود را قطع کنید اما اگر دختر مورد نظر اصرار داشت در این صورت می توانید، نادرست بودن اصل ارتباط، مخالفت احتمالی خانواده با ازدواج، نداشتن موقعیت و شرایط ازدواج و سایر دلایل دیگر را بهانه آورید و چه آن دختر دلایل شما را بپذیرد و یا نپذیرد، به ارتباط خود خاتمه دهید و بعد از این مسیر زندگی خود را به درستی طی کنید.

تقید شما و نیز وفاداری و علاقه تان نسبت به همسر خود قابل تقدیر است. همان طور که می دانید خود ارضایی از گناهان کبیره است و در این شرایط هم حرام است. ولی اگر همین عمل را خانم شما برایتان انجام دهند هیچ مشکل شرعی ندارد و حلال است و نیاز شما هم برآورده می گردد و خانمتان هم علاوه بر این که اذیت نمی شوند، خوشحال می شوند که می توانند نیاز شما را حتی در این شرایط هم بر طرف نمایند.
ضمنا بدانید که این شرایطی که برای شما و همسرتان پیش آمده ، حکمتی در آن است و سبب ارتقاء روحی و آبادی آخرت شما می شود و ان شاءالله به زودی برطرف می گردد و لذا صبر شما و درست عمل کردنتان سبب سربلندی شما در این آزمایش خواهد بود. برای سلامتی همسرتان، نماز و دعای حضرت ولی عصر(س) را ارائه می نماییم:
در کتاب شریف مفاتیح الجنان، غسل و نماز و دعایی از امام زمان (عج) نقل شده که باید در شب جمعه پس از نیمه شب انجام شود و وعده اجابت از طرف آن حضرت داده شده است. این نماز مانند نماز مسجد جمکران است و در حاشیه کتاب، تحت عنوان نماز حضرت حجت(عج) آمده است. موفق باشید و التماس دعا

پاسخ:
1-رفت و آمد با کسی که اهل خمس و حلال و حرام نباشد در صورتی که روی خود انسان اثر منفی نگذارد. اشکال ندارد، و خوردن غذائی آن اگر یقین ندارد که از عین مال حرام و از عین مال متعلق خمس تهیه نموده و احتمال می دهد که از درآمد حلال تهیه کرده باشد اشکال ندارد. ولی درصورت امکان باید او را امر به معروف و نهی از منکر نماید.
2- اگر از ارحام باشد قطع رحم مسلمان مانند عمه، برادر، عمو و سایر محارم، از گناهان بسیار بزرگ می باشد و به هیچ وجه جایز نیست. مگر آنکه قطع رحم و قطع رفت و آمد اثر مثبت داشته باشد و موجب هدایت ارحام شود و اگر چنین اثر نداشته باشد قطع رحم جایز نیست. ولی واجب است امر به معروف و نهی از منکر نماید.(1)
قطع ارتباط با ارحام. و آثار منفی زیادی به دنبال دارد. در روایتی که از امام سجاد علیه السلام نقل شده است که حضرت فرمود: از مصاحبت با قاطع رحم بپرهيز که من او را در سه جاي قرآن ملعون يافتم. (2)
3- کسی که ولایت فقیه را قبول ندارد کافر نیست و هم چنین اگر اهانت کند گناه کرده است. ولی مسلمان گفته می شود و قطع رحم با چنین فردی نیز جایز نیست بلکه باید او را ارشاد کند.
4- خواهر شوهر ارحام حساب نمی شود. ولی خواهر انسان ارحام است و درهر صورت تلاش کند که شوهر خواهر را نیز با بیان خوب ارشاد کند و رابطه را قطع نکند.(3)

پي نوشت:
1. آیة الله خامنه ای، اجوبة الإستفتائات، س 1058و 1071 و سؤال تلفنی از دفتر آیة الله خامنه ای. (7743232-0251).
2. آية الله دستغيب شيرازي، گناهان کبيره، ج1،ص 139 .
3. سؤال تلفنی، به شماره(7112467-0251) از دفتر آیت الله خامنه ای.

دوست بزرگوار از اینکه به این نتیجه رسیدید که آدم نباید با چشم بسته و کورکورانه و صرفا از روی تقلید از اعتقادات و باورهائی که از پدر و مادرش به ارث برده و یا حتی تحت تاثیر جو حاکم بر خانواده قبول نموده است. پیروی کنه، بسیار خرسند گشتیم، حقیقت این است که هم در منظر دینی و هم به لحاظ عقلانی چنین اعتقاد و باوری یا فاقد ارزش است و یا کم ارزش ،در جای جای قرآن انسان به خاطر همین تقلیدهای کورکورانه مؤاخذه گشته و در مسیر کشف حقائق عالم به تعقل و تفکر فرا خوانده شده است.(1) البته این به معنای غلط بودن همه باور های تقلیدی نمی باشد. ولی به هر حال در منظر دینی هر فرد تا زمانی که خودش و یا اندیشه خودش به کشف و اثبات حقایق و در کنار آن ایمان به حقانیت آنها نرسد، حقیقتا مؤمن محسوب نمی گردد. در این مسیر معمولا اولین گام همان قدمی است که شما اکنون برداشته اید؛ یعنی شک و تردید در آموزه های تقلیدی گذشته و تلاش برای کشف حقیقت با تکیه بر عقل و خرد خود، لذا دراین مسیر شک تردید در هر چیزی حتی در اصل وجود خدا و... نه تنها مذموم نیست. بلکه در برخی موارد مقدمه ای لازم است، تنها نکته مهم در این زمینه این است که شک را به عنوان یک معبر در نظر بگیرید نه منزلگاه و برای عبور از آن و رسیدن به بقین و آرامش تلاش نمائید. البته نمی دانیم در مسیر تحقیقات خودتان از چه افرادی سؤال نموده اید، و چه پاسخی از آنها دریافت نموده اید که به نظر شریفتان جانبدارانه و یا متعصبانه بوده است .لکن کارشناسان این مرکز را در طی این مسیر بدون هیچ تعصب و تحلیل جانبدارانه ای، همراز و همراه خود بدانید و از طرح هر گونه سؤال ابائی نداشته باشید(به زبان طنز خودتان: نگران مشت و لگد نباشید!).البته سؤالی که در صدر کلامتان مطرح فرمودید«چرا خداوند مسلمانان رو دوست ندارد و دوست ندارد. اسلام گسترش پیدا کند ؟!!»اندکی مبهم است، اگر چه می شود در پاسخ به نکاتی اجمالی اشاره نمود ولی جهت روشن تر شدن بحث و پرهیز از بیان مطالب غیر ضروری تقاضا می نمائیم که همین سؤالتان را با توضیح بیشتر به همراه دیگر سؤالات و تردیدها و شبهات خودتان برایمان ارسال فرمائید تا توسط کارشناسان این مرکز در اسرع وقت جواب مناسب محضرتان ارسال گردد .
پی نوشت:
1.بقره(2) آیه 164/غاشیه(88) آیه17/روم(30) آیه 8/نحل(16) آیه 11/اعراف(7) 176 و ...

پاسخ:
روزه گرفتن در روز عاشورا مکروه است و 28 صفر و شهادت های دیگر اشکال ندارد.

پی نوشت:
1.آیت الله مکارم، توضیح المسائل، مسئله 1469.

پاسخ1:
اینکه امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) چگونه از دنیا می روند، گرچه در برخی از روایات به نوعی اشاره شده است، اما در عین حال دلیل قطعی و یقینی در دست نیست، لذا سؤال اول در گرو آن است که شهادت حضرت را از جانب عده ای پذیرفته و در نهایت بپرسیم با توجه به کامل شدن عقول از جانب مردم و کشته شدن افراد ظالم، چگونه عده ای اقدام به قتل و شهادت امام می کنند؟ و حال آنکه ظاهر برخی از روایات حاکی از آن است که امام زمان به صورت طبیعی از دنیا می رود آن چنانکه در روایات نقل شده است که امام حسين (ع) و يارانش در اواخر حيات امام زمان (عج) رجعت مي كنند و امام زمان (عج) بعد از معرفي آنها و شناخت مردم، از دنيا رحلت مي كند و امام حسين (ع) غسل و دفن حضرت را بر عهده مي گيرد. "فَإِذَا اسْتَقَرَّتِ الْمَعْرِفَةُ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ أَنَّهُ الْحُسَيْنُ (ع) جَاءَ الْحُجَّةَ الْمَوْتُ"(1) چون در دل مؤمنان استوار شود كه او حسين (ع) است اجل امام دوازدهم كه حجت است فرا رسد..."
بنابراین ظاهر این حدیث آن است که حضرت به صورت طبیعی از دنیا می رود به علاوه آنکه بر فرض پذیرش شهادت، حضرت با ظهور خود ظالمان فعلی را از بین می برد. اما احتمال وجود انسان هایی که ممکن است در آینده به دلائل مختلف از صراط مستقیم خارج شده و موجب شهادت حضرت شوند، وجود دارد از این رو در روایتی آمده که در زمان حکومت امام مهدی (عج) کسانی که زنای محصنه انجام دهند، سنگسار می شوند. کسی که از دادن زکات واجب خودداری کند، کشته می شود و این موارد حاکی از آن است در آن زمان نیز افراد متخلف و گنه کار وجود دارند.(2)
پاسخ2:
در مورد سؤال دوم باید توجه داشته باشید گرچه در عصر ظهور امام زمان(عج)، زمینه های گناه کم می گردد، ولی درعین حال به طور کلی از بین نمی رود و کم یا زیاد بودن زمینه گناه در این عالم امری ناگزیر و بر اساس ساختار عِلّی و معلولی عالم است، آنچنان که فردی در خانواده مذهبی و شرائط دینی بسیار مناسب و دیگری در یک خانواده بی دین متولد می شوند.
در این میان نکته اساسی آن است که گرچه محیط و تأثیر آن در کردار و رفتار افراد امری غیر قابل انکار است. اما همه این ویژگی ها، تنها به عنوان ابرازی برای انتخاب بهتر است و هیچگاه فرد را ملزم به انتخاب یک مسیر خاص در زندگی نمی کند از نظر جهان بینی اسلامی همه انسان‏ ها از آزادی، اختیار و قدرت بر تصمیم‏گیری برخوردارند. خودشان سرنوشت خویش را رقم می‏ زنند. بايد بر اساس عقل و دانش و درك خود به حقيقت هر چه كه باشد ايمان بياورند.
به علاوه آنکه یکی از سنّت های الهی این است که خداوند برای همه انسان ها به اقتضای داشته ها و توانایی های فکری، جسمی و محیطی و...، مسئولیت‌ها و تکالیفشان را تعیین می نماید این همان حقیقتی است که خداوند با تعابیر مختلف در قرآن به آن اشاره کرده فرموده است: "لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها" (3) خداوند هيچ كس را، جز به اندازه تواناييش، تكليف نمى‏ كند». این عدالت خداوند در مقام تشریع و تکلیف است. همچنین در مقام محاسبه و بازخواست و توقعات نیز چنین عدالتی با دقت تمام رعایت می شود: « وَ نَضَعُ الْمَوازينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئا؛ (4) ما ترازوهاى عدل را در روز قيامت برپا مى‏ كنيم پس به هيچ كس كمترين ستمى نمى‏ شود".
در آزمون دنیا شرایط مسابقه و میدان عمل و نوع تکلیف برای انسان ها یکسان نیست. زیرا کاملا روشن است که توان انسان ها در موقعیت های نابرابر، نابرابر خواهد بود. خداوند نیز بر اساس اختلافات و با توجه به عنصر اختیار در وجود هر انسان بر او تکلیف می کند تا در میدان مسابقه برای رسیدن به مقام قرب الهی به تلاش و کوشش بپردازد و بر اساس همین تفاوت ها است که در قیامت جزا و پاداش می دهد، هر چند در ظاهر تفاوت هایی در امتحان بندگان به نظر می آید. اما در حقیقت عدالت و یکسانی بی نظیری در جریان است؛ مانند میدان مسابقه دو و میدانی که در یک پیست دایره شکل جریان می یابد. در مسافت های متوسط مانند دو های دویست و چهارصد متر به دلیل تفاوت افراد در مسیر طی شده، خط استارت دوندگان، با هم تفاوت می کند.

پی نوشت:
1.مرحوم کلینی ،الكافي،چ دار الكتب الإسلامية، تهران، 1365 ه ش،ج 8 ص 206 .
2. ر.ک دواني،علي، مهدی موعود(ترجمه جلد سیزدهم بحارالانوار)،چ دار الکتاب الا سلامیه، تهران،بی تا .ص1113.
3.بقره (2) آیه‌286.
4.انبیاء(41)آیه 27 .

پاسخ:
بیش تر افرادی که دچار خودارضایی شده اند، از دو جهت نگرانی دارند: از گذشته و از عوارض جسمی و روانی. از این رو احساس نا امیدی می کنند، در حالی که آنان نباید تصوّر کنند بعد از چند بار توبه و شکستن آن، دیگر امیدی وجود ندارد. در توبه همیشه به روی بندگان گناهکار باز است و امکان بازگشت فراهم می باشد.
توبه کننده، محبوب خداست قرآن کریم فرموده: «ان الله یحب التّوابین؛ (1) یقیناً خداوند توبه کنندگان را دوست دارد».
خود ارضایی، باعث دوری از خدای متعال بوده و جدای از ضررهای روحی، معنوی اش، مشکلات جسمی زیادی به دنبال دارد که نمی توان از آنها چشم پوشی کرد؛ ولی از این نکته غافل نباشید که جلوی ضرر را از هر کجا که بگیرید، سود و منفعت است. کسی که مسیر زندگی را بیراهه رفته و به جای عروج و کمال، پیوسته رو به سقوط و تباهی گام برداشته و به جای "فلاح"، در مسیر"خسران"افتاده است، در حال باختن زندگی است و هر لحظه که متوجه این راه خطا و بن بست شود و به مسیر نورانی و خدایی"فطرت" برگردد، می تواند گذشته سیاه و تباه راهم جبران کند.
برادر گرامی! مگر می شود گنهکار، از صمیم دل با نیت راستین وخالص به سوی خدا بر گردد و خداوند در به رویش ببندد و او را نپذیرد؟! آیا توبه بنده، زمینه ساز گشایش پنجره ای رو به رحمت الهی نیست؟!
گناه، هر چند زیاد باشد، لطف و کرم خدا بیشتر است. رابطه با خدا را باید بر اساس وسعت کرم و گستردگی رحمت او برقرار ساخت. وقتی همه درها به روی انسان بسته شود، آغوش رحمت الهی به روی عاصیان گشوده است.
راهی آسان تر از توبه؛ این نکته حکیمانه که"پیشگیری بهتر از درمان است"، در مسایل اخلاقی و تربییتی هم صحیح است. درست است که خدای مهربان، گناهکاران را در بن بست قرار نداده و دری به نام توبه به رویشان باز کرده و آنان را به توبه فرا خوانده است، ولی آیا همه اهل معصیت، به این آگاهی می رسندکه بد کرده اند و باید توبه کنند؟ اگر توفیق توبه نیاید چه؟اگر اجل، مهلت توبه ندهد چه کند؟
پس این است که در مورد گناه نیز پیشگیری بهتر و راحت تر از مداواست، یعنی از اول گناه نکردن. حضرت علی(ع)می فرماید:"ترک الذنوب اهون من طلب التوبه" (2) ترک گناه، آسان تر از درخواست توبه است.
برای آن که در عمل به لوازم توبه تا آخر ثابت قدم و موفق باشید، هر روز صبح بعد از نماز و هر شب هنگام خوابیدن، پس از خواندن دو رکعت نماز از خدا بخواهید که شما را در پیمان توبه موفق بدارد. از توسل به چهارده معصوم (ع) به خصوص توسل به امام زمان (ع) غافل نشوید و از خواندن دعاهای رسیده از ائمه معصوم(ع) به خصوص دعای توبه در صحیفه سجادیه و دعای «مناجات التائبین» در مفاتیح الجنان که از دعاهای خمس عشر امام سجاد(ع) است، غفلت نورزید و در بدست آوردن شاهراه نجات از گناه و دوری از شیطان در این زمینه هرچه زود تر مقدمات ازدواج را فراهم کرده و به این امر اقدام نمایید. برای توضیحات بیشتر با شماره(09640)تماس بگیرید.
پی نوشت ها:
1. بقره (2) آیه 222.
2. نهج البلاغه؛ حکمت17. (بر اساس نهج البلاغه محمدعبده).