با سلام خدمت پرسشگر گرامي و تشکر از ارتباط شما با مرکز ملي پاسخگويي به سؤالات ديني

خواهر گرامي ترس از گناه شما ستودني است و اين نشانگر اين است كه جوان مؤمن و خداشناسي هستيد كه دوست نداريد به گناه و آلودگی‌های اخلاقي مبتلا گرديد، شما را به خاطر داشتن اين روحيه تحسين می‌کنیم و اميدواريم با حفظ و تقويت اين روحيه، هيچ¬گاه به گناه آلوده نگرديد. خيلي جا داشت، مطالب بيشتري را درباره علت مخالفت خانواده‌تان با اين ازدواج بيان می‌کردید تا ما دقیق‌تر در جريان كار شما قرار می‌گرفتیم و می‌توانستیم بهتر شما را راهنمايي کنيم. به‌هرحال توجه شما را به نکات و راهکارهاي زير جلب می‌کنیم.

دلايل احتمالي عدم همراهي خانواده با ازدواج شما:

1) اگر والدينتان در ظاهر به فكر ازدواج شما نيستند و به درد شما نمی‌رسند، احتمالاً به اين خاطر است كه می‌بینند، فرزندشان شرايط و آمادگي براي ازدواج را ندارد. بنابراين توصيه می‌شود كه شما از خود حركتي نشان بدهيد و قدمي در اين خصوص برداريد تا خانواده نيز به كمك شما بشتابند و امدادهای الهي نيز شامل حالتان گردد.

بهترين گام و اصولی‌ترین و منطقی‌ترین راه براي حلّ مشكل عدم همراهي خانواده با اصل ازدواج شما، ترتيب يك گفتگوي دوستانه با آنان است. فراموش نكنيد كه زماني گفتگو مي‌تواند نتیجه‌بخش باشد كه در يك فضاي آرام و خالي از هرگونه تنش باشد. در اين جلسه دوستانه باکمال ادب و احترام خواسته خود را مطرح كنيد. از پدر و مادرتان بخواهيد تا شما را درك و با ازدواج شما موافقت كنند. اگر با اين نوع گفتگوها مشکلتان حل گرديد كه به مراد خود خواهيد رسيد، ولي اگر نتیجه‌ای نگرفتيد و خودتان نتوانستيد رضايت و موافقت آن‌ها را جلب كنيد، از وساطت افراد ديگر استفاده كنيد. از قدرت نفوذ و بيان ساير اعضاي صورت خانواده يا اقوام و خويشان مثل عمو و دايي يا دوستان پدر و مادر و يا امام جماعت يا روحاني محل بهره بجوييد. اصرار و سماجت آميخته به محبت و فرمان‌بری و دعا به درگاه حضرت حق را فراموش نكنيد. به‌هرحال در زندگي هر انساني افرادي هستند كه اشخاص براي آنان احترام خاصي قائل هستند و حرف آنان را مي‌پذيرند، مي‌توانيد از آنان استفاده كنيد و آن‌ها را واسطه قرار دهيد.

2) از طرف ديگر والدين گاهي نگران‌اند كه نكند انتخاب فرزندشان به سبب غلبه احساسات و عواطف باشد و عاقلانه تصميم نگرفته باشد. در اين زمينه توجه شما را به نکات ذيل جلب می‌کنم:

1. توصيه هميشگي ما اين است كه: اگر انديشه ازدواج با كسي را در سر مي‏پرورانيد، قبل از ابراز علاقه به وي، درباره معيارهاي ازدواج و شرايط همسر ايده‏آل شناخت كافي پيدا كنيد. بدين منظور مي‏توانيد از راهنمايي‏هاي افراد باتجربه و خبره و مشاوران مورد اعتمادتان و يا از كتاب‏هاي زير كمك بگيريد:

- جوانان و انتخاب همسر، علی‌اکبر مظاهري، انتشارات پارسيان

- انتخاب همسر، ابراهيم اميني- مشاوره قبل از ازدواج، حسن ملكي- چرا ازدواج موفق، چرا ازدواج ناموفق، گاتمن.

2. متأسفانه معمولاً در انتخاب همسر به خوب بودن عرفي اكتفا می‌شود و به هم‌کفو بودن دختر و پسر توجه كمتري می‌کنند. درحالی‌که محور و اصل معيار انتخاب همسر، همين هم‌کفو بودن است (هم كفوء بودن يعني: تناسب، هماهنگي، همتايي، هم‌شأنی، سنخيت، هم‌طرازی بين دختر و پسر و به‌اصطلاح باهم جور درآمدن زن و شوهر).

3. يکي از موارد هم‌کفو بودن همتايي فرهنگي است. عشق تنها، رابطه را ماندگار نمی‌کند؛ بلكه رابطه به سازگاري فرهنگي هم نياز دارد. تفاوت فرهنگي فقط در مورد اينكه كجا به دنيا آمده‌ایم نيست، كه به آن اهميت ندهيم، فرهنگ در تمام صحنه‌های زندگي اثرگذار است. باورهاي معنوي، اجتماعي، روشن‌فکری، احساسات، ارزش‌ها، چگونگي تربيت بچه‌ها، عادت‌ها، همه به تفاوت فرهنگي وابستگي دارند. بسيار سخت است، كه باهم بنشينيد و در بعضي چيزها توافق كنيد و همان راه را برويد. قطعاً موقع انتخاب راه، تفاوت فرهنگي آن را جهت‌دهی می‌کند و در بهترين شرایط، موجب تنش‌هایی در رابطه شما خواهد شد. در رابطه باوجود يا عدم وجود همتايي فرهنگي ميان دو خانواده تحقيق بيشتري كنيد.

بنابراين از شما می‌خواهیم كه با دورانديشي لازم و جدا نمودن نصايح دلسوزانه، از نصايح خودخواهانه اطرافيان و همچنين دوري از هرگونه احساسات و عواطف زودگذر جواني، تصميم مناسبي اتخاذ كنيد.

اما در مورد اينکه فرموده‌اید « مبتلابه کج‌اخلاقی‌های جنسي شده‌ام» امروزه براي تعديل و كنترل غريزه جنسي راه­هاي متعددي وجود دارد. در اینجا به برخي از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

* برنامه‌ریزی براي اوقات فراغت

* تنظيم خواب: تحقيقات نشان می‌دهد كه بیش‌تر انحرافات به‌خصوص درزمینهٔ مسائل جنسي، از فكرهاي ناسالم و خیال‌پردازی‌هایی كه جوانان قبل از خواب رفتن دارند، ناشي می‌شود. اگر جوان قبل از آن‌که به خواب برود، فكر او به خودش و يك سري مسائل و موضوعات مربوط به دوره جواني، معطوف گردد، کم‌کم به انحرافات كشيده خواهد شد. بنابراين، يكي از روش‌های پيشگيري از انحرافات اين است كه برنامه خواب به‌صورت دقيق تنظيم شود و تا زماني كه خواب بر شما غالب نشده، به رختخواب نرويد. وقتي به رختخواب برويد كه كاملاً خسته و آماده خواب هستيد.

* دوري از محیط‌های آلوده و ناسالم: يكي از علل و عوامل انحرافات جنسي و به‌طور كل انحرافات اخلاقي، محيط آلوده و محرک‌های شهواني است. محيط از طريق وارد نمودن عناصر محرك در گرایش‌های انحرافي، منجر به طغيان غريزه جنسي در جوان می‌شود. مسائلی از قبيل: روابط ناسالم و آزاد دختر و پسر، برخي از سريال­هاي تلويزيوني و فيلم­هاي خارجي و همچنين استفاده نادرست از اينترنت و ماهواره، در تحريك شهوت و غريزه جنسي مؤثر است.

* پرورش تقوا و معنويت در وجود خويش: اگر با تقويت ايمان و نيروي اراده، باورها و اعتقادات جوانان تقويت گردند، بدون شك بخشي از مشكلات آنان، به‌ویژه درزمینهٔ مسائل اخلاقي و شهوت و غريزه جنسي، درمان می‌شود. اگر جوانان از اعماق دل باور نمايد كه خداوند تمام اعمال و رفتار او را می‌بیند و بر اساس عملكرد افراد به آن‌ها پاداش می‌دهد و اساساً سعادت و خوشبختي هر فرد به دست خود او مي¬باشد، در اين صورت، احتمال این‌که مرتكب گناه نشود، بسيار زياد است. يقين داشته باشيد تا زماني كه نيروي ايمان و تقوا در وجود انسان بارور و تقويت نگردد، هيچ ضمانتي در خصوص ايمن ماندن در برابر شهوات و انحرافات اخلاقي وجود ندارد؛ به‌خصوص در وضعيت كنوني كه عوامل تحریک‌کننده بسيار زياد است. بنابراين، قبل از هر چيزي سعي كنيد نيروي ايمان و تقوا را در وجود خويش بارور كنيد.

در پناه حق موفق باشيد.

باسمه‌تعالی

پرسشگر گرامي سلام

این‌طور که معلوم است در زندگي با مشکلات سختي روبرو شده‌اید و تحت‌فشار رواني قرارگرفته‌اید و داريد به طلاق فکر می‌کنید. از اينکه نامه نوشته‌اید مشخص است به دنبال راهي هستيد تا شايد بتوان اين زندگي را نجات داد.

بياييد با هم ابعاد اين مسئله را بررسي کنيم؛

خانمي که در زندگي با مسئله رابطه شوهر مواجه می‌شود در ابتدا بسيار شوک زده می‌شود و ازنظر روحي و رواني با بحراني جدي روبرو می‌شود. ولي بعد از فروکش کردن شوک اوليه، بايد هر چه سریع‌تر به حالت تعادل برگردد و بتواند به‌صورت منطقي جواب چند سال مهم را در زندگي خود پيدا کند. اگر اين خانم همچنان در حالت بحران باقي بماند و خودش را در مواجهه با اين مشکل جمع‌وجور نکند ممکن است اقدامات و رفتارهايي از او خانواده‌اش سر بزند که به‌صورت جبران‌ناپذیری به ضرر او تمام شود.

بله مشکلي که شما در زندگي با آن مواجه شده‌اید مشکل مهمي است. البته بعضي از خانم‌های ديگر نيز با مشکلي شبيه مشکل شما مواجه بوده‌اند و با ياري خداوند و درايت خودشان توانسته‌اند اين مشکل را از سر راه زندگي خود بردارند.

پيشنهاد ما اين است که تا جايي که می‌توانید هر چه زودتر، خود را از زير فشار احساسات منفي خارج کنيد تا بتوانيد ابعاد مسئله را خوب و عاقلانه، بررسي کنيد:

1-آيا اين مرد، مسئولیت‌های خود را در قبال من و فرزندش انجام می‌دهد؟ آيا ازنظر اقتصادي من را به‌صورت نسبي تأمين می‌کند؟ (ازنظر مسکن، خوراک، پوشاک) آيا ازنظر عاطفي نسبت به من و فرزندانش محبت نسبي دارد؟ آيا تابه‌حال احترام من را در بين اقوام و فاميل حفظ کرده است؟

درصورتی‌که جواب اين سال مثبت باشد، اميدواري بسيار بيشتراست. مردهايي که وارد رابطه فرازناشويي می‌شوند، دودسته‌اند، گاهي به سبب دلسردي از زندگي اول وارد رابطه دوم می‌شوند به‌طوری‌که نسبت به زندگي اصلي خودشان بی‌توجه هستند. ولي گاهي اين ارتباط، صرفاً به‌عنوان‌ یک اشتباه و لغزش مطرح است.

2-آيا اين مرد به اين کار عادت دارد؟ آيا با خانم‌های متعددي رابطه دارد يا صرفاً با يک نفر در ارتباط است؟

اگر اين مسئله موردي بوده، اميدواري بيشتر است.

3-آيا اين مرد از روي لجبازي و مقابله با همسرش، می‌گوید که دوست دارم اين کار را انجام بدهد يا اينکه واقعاً نياز به روابط متنوع‌تر دارد؟

احتمال دارد پاي لجبازي در ميان باشد و همسر شما خودش از اين کار پشيمان باشد. در اين صورت لجبازي کردن شما مشکلي را حل نمی‌کند.

در اين مورد به اين سؤالات توجه کنيد:

-آيا من به‌عنوان یک زن، اقتدار و احترام همسرم را حفظ کرده‌ام؟ معمولاً مردهايي که حس سلطه گري و اقتدارطلبي مردانه آن‌ها از طرف همسرشان تأمين می‌شود، کمتر دچار روابط خارج از چارچوب می‌شوند.

4-آیا این مشکل در زمان پیش از بارداری و شیردهی هم روی‌داده یا در این ایام بوده است؟

اگر در این ایام بوده است، پس جای امیدواری هست که یک عادت همیشگی نبوده و مثل خیلی از مردهایی که در اثر محدودیت‌هایی که در زمان بارداری و شیردهی ازنظر جنسی از طرف خانمشان متحمل می‌شوند متأسفانه به این کار روی می‌آورند.

5-آيا اين مرد در زندگي زناشويي خود خلأهایی احساس می‌کند؟

آيا احساس اين خلأها، از روي پرتوقعي و قدرناشناسي اوست و يا اينکه ممکن است در زن او ايرادهايي وجود داشته باشد؟ آيا اگر ايرادي وجود دارد قابل برطرف شدن هست يا نه؟

بعضي از انسان‌ها علیرغم بدخلقی‌ها و بدرفتاری‌هایی که دارند، بسيار حق به جانب هستند. بعضي از انسان‌ها براي اصلاح زندگي مشترکشان، توقع دارند، طرف مقابل، خودش را اصلاح کند و معمولاً اين اتفاق از طرف مقابل نمی‌افتد، بنابراين روابط زناشويي روزبه‌روز منفی‌تر می‌شود. آيا شما هم منتظريد که اصلاح از طرف شوهرتان شروع شود؟

اگر شما احساس می‌کنید ظرفيت ايجاد تغيير و بهتر شدن را نداريد به نکات زير توجه کنيد.

-بهتر شدن ما، براي خودمان است. همه ما در هر شرايطي نياز داريم که بهتر بشويم.

-توجه داشته باشيد که طرف صحبت ما شما هستيد، بنابراين ما نمی‌توانيم در مورد همسر شما و اشتباهات او توصیه‌ای داشته باشيم. ما نمی‌توانيم صرفاً او را محکوم کنيم. به‌عبارت‌دیگر اين يک راهنمايي یک‌طرفه براي شماست.

-اگر احساس می‌کنید حوصله بهتر شدن را نداريد و در وضعيت سلامت روان خوبي قرار نداريد و بعضي از اين علائم را داريد: نااميدي مفرط، غمگيني شديد، بی‌حوصلگی، لذت نبردن از زندگي، عدم تمايل به ادامه زندگي، مرور فرسايشي خاطرات، افکار مزاحم و غیرقابل‌کنترل، عدم تمرکز در کار و تحصيل، از دست دادن کارايي روزمره شغلي و ارتباطي، بايد بدانيد که ممکن است پاي يک عامل زمینه‌ای آسیب‌زا در سيستم فکري و رواني شما در ميان باشد که بی‌جهت شما را به سمت حالت‌های افسردگي يا وسواس و حساسيت فکري سوق می‌دهد. در این صورت لازم است با مراجعه به يک روانشناس باليني، مورد ارزيابي روان‌شناختی قرار بگيريد و در صورت لزوم براي برون‌رفت از فشار عصبي و رواني و بازگشت به يک زندگي عادي و بانشاط، کمک تخصصي دريافت کنيد. در این صورت به‌احتمال‌زیاد مشکل شما با چند جلسه روان‌درمانی، مرتفع خواهد شد و نسيم خنک آرامش را بر صورت خود احساس خواهيد کرد.

گاهي در مسير بهبودي لازم است از بعضي از ترکيبات و يا هورمون‌ها که توسط روان‌پزشک تجويز می‌شود استفاده کرد. بنابراين شايد لازم باشد مدتي به دارودرمانی روي خوش‌نشان دهيد.

6-علیرغم احساس بدي که نسبت به اين کارهاي همسرم پیداکرده‌ام، آيا خارج شدن از اين زندگي به نفع من و فرزندم می‌باشد يا نه؟ بعد از خارج شدن از اين زندگي، چه برنامه‌ای دارم؟ آيا خانواده‌ام می‌توانند از من حمايت کنند؟ آيا حمايت می‌کنند؟ آيا می‌توانم نيازهاي اوليه خودم را تأمين کنم. نياز مسکن؟ نياز به پول؟ نیازهای عاطفي؟ نياز جنسي و ...

در فرهنگ شهر و قوم و طايفه ما، نگاه به يک زن مطلقه چگونه است؟ چه احساسي نسبت به اين نگاه‌دارم؟ آيا می‌توانم با آن کنار بيايم؟ تحمل اين نگاه چقدر برايم سخت است؟

درست است که الآن شما از اين کارهاي همسرتان در رنج و عذاب هستيد ولي اگر بی‌گدار به آب بزنيد و شرايط و امکانات آينده را خوب پیش‌بینی نکنيد، ممکن است شرايط آينده شما به‌مراتب از شرايط فعلي رنج‌آورتر و عذاب‌آورتر بشود.

بنابراين حتي اگر جواب تمام اين پنج سال اصلي به نفع ادامه زندگي مشترک نیست، بهتر است شما مدتي در اين زندگي بمانيد و ازنظر اقتصادي و زمینه‌های شغلي، پشت خود را گرم کنيد. توصيه ما به خانم‌هایی که ادامه زندگي را به‌هیچ‌وجه به نفع خود نمی‌دانند، اين است که قبل از ورود به چالش طلاق، آینده‌نگری اقتصادي و شغلي داشته باشند تا قبل از جدا شدن از اين مرد، توانسته باشند، زمینه‌های اقتصادي و شغلي آينده خود را پایه‌ریزی کنند. حتي اين کار ممکن است دو سال يا بيشتر، صبر و تحمل نياز داشته باشد ولي در عوض، ضربه طلاق و بعد از طلاق را به‌شدت کاهش می‌دهد.

همچنین تأکید می‌شود که هر تصمیمی بهتر است از طریق مشاوره‌های تخصصی انجام بگیرد و در آن خانم و آقا باهم حضور داشته باشند.

دوست گرامی یكی ازعوامل مهم تهدیدكننده روابط زناشویی دخالت خانواده های اصلی است. متاسفانه بسیاری از اختلافات زناشویی در نتیجه ی دخالتهای نابجا و غیرمنطقی خانواده های اصلی ایجاد می شود و حتی در موارد زیادی منجر به طلاق می گردد. با كمال تاسف، خانواده های اصلی پس از ازدواج فرزندانشان به استقلال آنها احترام نمی گذارند و به خود اجازه هرگونه مداخله را می دهند. در این گونه موارد والدین به تمایز خود از فرزندان خویش نرسیده اند. در مواردی هم مشاهده می شودكه فرزندان به تمایز خود ازدیگری نرسیده اند. این تمایزبه معنی قطع رابطه نیست. بدین معناست كه والدین و فرزندان ضمن حفظ استقلال خود و احترام به حریم های خصوصی یكدیگر، اجازه دخالت به حریم های خصوصی و زناشویی را ندهند.

می توان گفت مشكلاتی كه باعث دخالت دیگران در زندگی مشترك زوجین می گردد عبارت است از:1- عدم وجود رفتارهای جرات آمیزدرزن یاشوهریا هردو.2- خصوصیت بله گوییyes people)).3- اعتقادات مذهبی با تعابیر غلط از سخنان بزرگان دین(كه احترام به والدین به معنی پذیرش دخالت آنها نیست).4- تمامیت خواهی به طوری كه زوجین درپی راضی نگهداشتن همه ازخویش اند و قادر به هیچگونه مخالفت درمقابل دخالت های دیگران نیستند. 5-فقدان مهارت های اجتماعی لازم برای برخورد با اینگونه دخالت ها.

 و اما چه باید كرد:

1-خانواده درمانگران سیستمی بر این اعتقادند كه وقتی دختر و پسری با هم ازدواج میكنند از سیستم قبلی خود كه خانواده های اصلی هستند جدا می شوند و بنای سیستم جدیدی را می ریزند، و بدینسان یك سیستم جدید شكل می گیرد. هر سیستم برای بقاء نیاز به رعایت قوانین خاصی دارد كه اگر رعایت نشود سیستم از هم می پاشد. یكی از قوانین سیستم اینست كه اعضاء نباید اجازه دخالت افراد خارج از سیستم را در سیستم خودشان بدهند، یعنی زن و شوهر باید بطور مودبانه و قاطع به خانواده های خود تفهیم كنند كه اگر دوستشان دارند از دخالت بپرهیزند، و در صورت نیاز به مشورت با آنها حتما اطلاع خواهند داد. در قرآن كریم حتی دادن مشورت به زوجین منوط به تقاضای آنها از دیگران شده است. یعنی هیچ كس نباید به خود حق دهد كه در زندگی دیگران دخالت كند و لو اینكه پدر و یا مادر زن و شوهر باشند. شعار معروف زوج درمانگران اینست كه وقتی دختر و پسری با هم ازدواج كردند به معنی اینست كه به همدیگر سلام می كنند و به پدر و مادر خود می گویند، خداحافظ البته خداحافظ به معنی این نیست كه دیگر آنها را نمی خواهند ببینند، بلكه به این معنی است كه حالت قبلی كه من دختر و یا پسر شما بودم و مطیع شما و هرچه شما می گفتید من باید گوش می كردم به پایان رسید. الان من خودم شوهر و یا زن یك خانه هستم و مستقل شده ام.

2-یكی از راه حل ها، فرستادن علایم و سیگنال ها از طرف زوجین به خانواده هایشان است. ابراز محبت و علاقه به یكدیگر در مقابل دیگران. مثلا صدازدن یكدیگر با لغات وكلمات محبت آمیز. البته این، مستلزم خطاب كردن یكدیگر با لغات محبت آمیز درخانه است. استفاده از پسوند های جانم و عزیزم و مانند اینها و ابراز علاقه در مقابل دیگران نه تنها آنان را متوجه حریم مستحكم زوجین می كند. بلكه در بسیاری ازموارد به عنوان علامتی برای توقف هرگونه دخالتی در زندگی آنهاست.

3-باید توجه داشت كه نباید مسائل زناشویی را و به قولی مسائل درون سیستمی را با خانواده های اصلی در میان گذاشت. زمانی كه ما مشكلاتمان را با افراد درمیان می گذریم در واقع اجازه دخالت رابه آنان می دهیم.

4- علاوه براینها نحوه تعامل با خانواده مهم است. افراد مسن دوست دارند به سخنانشان توجه شود. بهتر است به سخنان آنان خوب گوش دهید و حتی خلاصه سخنانشان را مجددا تكرار كنید تا آنها بفهمند كه شما گوش می دادید. قول دهید كه حتما به حرفهایشان فكر می كنید. گفتن جملاتی مثل:"به حرفهای شمافكرمی كنم. ولی در مورد تصمیم گیری دوست دارم همسرم نیز نظر بدهد.چنانچه مورد توافق ما بود حتما اقدام خواهیم كرد" بسیار مناسب است.

5- همواره پیش چشم خانواده های خودتان در رابطه با امورات مختلف مثل مهمانی رفتن یانرفتن و...حتما از همان ابتدا با همسرتان مشورت كنید. این نیز می تواند راهی برای كاهش دخالت دیگران باشد.

6- راه دیگر برای كاهش مداخلات خانواده ها در زندگی زوجین، افزایش دید و باز دیدها و كم كردن مدت زمان توقوف درخانه های یكدیگراست(كاهش مدت زمان صله رحم و افزایش دفعات آن).

معمولاً خانواده انسان بخشی از وجود فرد به شمار می رود و همان طور كه انسان به خودش عشق می ورزد، خانواده اش را هم دوست دارد بنابراین، این كه می فرمایید:« اون خواهراشو دوست داره و به خانواده ش هم كمك می كنه» چیز عجیبی نیست. اتفاقاً اگر خانواده اش از جهت بضاعت مالی تنگدست و فقیر باشند، وظیفه اخلاقی و گاهی شرعی حكم می كند كه او در حد وسع خود به آنها كمك كند. این كار در حد خودش، كار پسندیده ای است و با این كار اجر و ثواب وافری را نصیب شما می گردانید و بركت زندگی تان را افزایش می دهد بنابراین، بهتر است بی جهت منفی بافی نكنید و ترسی از فردا نداشته باشید البته، ما نیز قبول داریم كه تأمین رفاه و نیازهای مالی شما و همچنین تضمین زندگی آینده در حد متعارف در اولویت نخست قرار داد، به هیچ وجه شوهرتان نمی تواند از حق شما كم بگذارد و از آن بكاهد و بر كمك به خانواده اش بیفزاید.

اگر احساس می كنید كه شوهرتان بیش از آنچه متعارف است به خانواده اش كمك مالی و غیر مالی می كند و یا از تأمین نیازهای شما می كاهد و یا خانواده اش از سادگی او سوء استفاده می كنند، بهتر است در یك فضای آرام و صمیمانه زمینه گفتگوی دوطرفه را فراهم آورید و با او به گفتگو بپردازید. همواره سعی كنید با صداقت كامل به بیان احساسات و انتظارات خود با شوهرتان بپردازید و با او گفتگو كنید و این كار را با رعایت كامل احترام انجام دهید. كلید حل بسیاری از سوءتفاهمات و مشكلات زناشویی، گفتگو و درك متقابل همسران است. ضمن این كه این گونه مسائل به هیچ وجه نباید باعث ایجاد اختلافات خانوادگی و تیرگی روابط بین شما و شوهرتان گردد چرا كه آرامش زندگی و صمیمیت بین شما و شوهرتان در اولویت نخست قرار دارد و تلاش شما بیش از هر چیز باید به این نكته معطوف گردد و در هیچ حالی نباید اصول اساسی زندگی مشترك، فدای چیزهای فرعی دیگر گردد.

توصیه می شود هیچ گاه مستقیماً به خاطر كمك شوهرتان به خانواده اش و مسائل دیگر از شوهرتان انتقاد نكنید چون معمولاً انسان ها در برابر انتقاد مستقیم، احساس حقارت و تحقیر شدن می كنند و موضع دفاعی و یا مقابله ای به خود می گیرند و به جای اینكه مشكل را درك كنند، درصدد دفاع از خود بر می آیند و یا حالت تهاجمی به خود می گیرند و احیاناً رفتارهای نامناسب از خود نشان می دهند كه به هیچ وجه مطلوب نخواهد بود. از طرف دیگر، ممكن است محبت شوهرتان نسبت به شما كاسته شود و او از شما زده شود و بیشتر به خانواده اش جذب شود بنابراین، توصیه می شود كه به جای این كه مستقیماً از شوهرتان انتقاد كنید و یا كار را به آشوب بكشانید، به بحران تبدیل كنید، جنگ و دعوا راه بیندازید،حریم خود و شوهرتان را بشكنید و حس لجاجت او را برانگیزانید؛ همیشه احساس خود را از رویدادها و حوادث زندگی بیان كنید، بدین صورت كه به شوهرتان بگویید: «من وقتی می بینم بیش از این كه به زندگی خودمون اهمیت دهی به خانواده ایت اهمیت می دهی دلگیر و ناراحت می شوم» «از این كه می بینم برای آینده زندگی مون پس اندازی نداری و تمام پول هایت را خرج زندگی امروزمان می كنی احساس خوبی ندارم» وقتی شما انتظارات و احساسات خود را این گونه با شوهرتان در میان می گذارید در واقع، از شوهرتان به صورت مستقیم انتقاد نكرده اید و تنها احساس خود را بیان كرده اید و با این كار حس همدردی و دلسوزی او را برای توجه به احساسات خود بر انگیخته اید و مشاركت او را در حل مشكل جلب نموده اید. ضمن این كه با این كار میزان صمیمیت بین شما افزایش پیدا می كند و توجه شوهرتان را به خود معطوف می كنید به گونه ای كه او بیش از گذشته به سخنان تان گوش فرا دهد و در تأمین نیازهای شما بكوشد.

اگر با این شیوه نتوانستید آن گونه كه انتظار دارید روی شوهرتان تأثیر بگذارید در این صورت، می توانید با مراجعه به كلینیك مشاوره و روانشناسی از كمك خانواده درمانگران و دیگر متخصصین بهره بگیرید و از راهكارهای آنان استفاده كنید.

شاید كمتر زوجی را بتوان یافت كه هیچ گونه اختلافی نداشته باشند . اما نكته مهم  چگونگی مدیریت كردن  اختلافات و مشكلات می باشد . برای موفقیت در این امر ، زوجین نیاز به مهارت هایی دارند ، تا بتوانند ضمن این كه از پیش آمدن مشكلات و اختلافات جلوگیری می كنند ، بهتر بتوانند مشكلات پیش آمده را حل و فصل نمایند و اختلاف سلایق خود را به حداقل برسانند . از جمله مهارت های مهمی كه  نیاز است هر زن و شوهری از آن ها اطلاع داشته باشند و توانایی ارائه آن ها را بسته به شرایط داشته باشند ، مهارت ارتباطی موثر می باشد ، كه شامل :

 مهارت گفتگوی موثر ، مهارت انتقاد موثر ، مهارت كنترل خود ، مهارت جرأت ورزی و ... می باشد . هر چقدر كه زوجین بتوانند در شرایط مختلف از  مهارت ها به نحو مطلوب تری استفاده نمایند ، یقینا بهتر و آسان تر می توانند بر مشكلات فائق آیند و زندگی زناشویی خود را بر یك مسیر صحیح هدایت نمایند .

 يكي از وظائف همسران اين است كه خود را براي شريك زندگي خود آراسته كنند. غريزه جنسي و هم چنين زيبايي طلبي يكديگر را ارضا كنند. زن و شوهر  باید بدانند كه صیّادهاي خطرناك براي صید آنان در كمین مي‏باشند، بنابراین آراستگي و نظافت علاوه بر منافع دیگري كه دارد، زن و شوهر را نیز به یكدیگر علاقه مند مي‏سازد،  بهداشت خانه و لباس و اثاث را تأمین مي‏كند . آنان را از گرفتاري به بیماري‏ها كه عامل اساسي‏اش مراعات نكردن مسائل بهداشتي است ،بیمه مي‏نماید.

 با توجه به اينكه  تازه ازدواج كرده و در  دوران عقد به سر مي بريد، به نظر مي رسد كه اين مسئله، مشكل خاص و بغرنجي نيست و قابل حل است. براي حل اين مسئله موارد زير را به شما پيشنهاد مي كنيم:

1. زن و شوهر نبايد از اينكه مسائل مختلف را به يكديگر تذكر بدهند ،ترس داشته باشند و نگران شوند.

سعی كنید در تمام مدت زندگي زناشوئي خود، هر هفته یك زمان را اختصاص بدهید به بروز احساسات خود، بدون هیچ گونه ارزش گذاری .  در هر ارتباط و تعاملی ( حتی ارتباط زن و شوهری ) ، مطمئناً یكسری احساسات منفی ایجاد می شود كه بایستی احساسات منفی بیرون ریخته شود ، تا آسیب های آن ها از بین برود . بایستی زن و شوهر

 زمانی را در هفته به این امر اختصاص دهند . شروع كنند به بیان احساسات منفی خود در رابطه با طرف مقابل، بدون اینكه طرف مقابل بخواهد توجیه و یا بحثی  داشته باشد . البته بایستی قبل از انجام این كار طرفین به طور كامل توجیه شوند . با بیان این گونه احساسات، به دعوا و مشاجره با هم نپردازند ، بلكه فقط گوش دهند و  هیچ گونه توجیه و بحثی  نداشته باشند. این امر دو خصوصیت مثبت را دارد:

 اول اینكه باعث می شود كه زن و شوهر  احساسات منفی شكل گرفته در وجودشان را، كه بسیار موثر بر رفتار و افكارشان می باشد ،تخلیه  كنند .

 ثانیا طرف مقابل بدون اینكه اجبار  و یا خشونتی ببیند ، به ضعف ها و نقص های خود و یا كوتاهی هایی كه نسبت به طرف مقابل داشته ، پی می برد و در جهت رفع آنان اقدام می نماید.

2.  مي توانيد از يكي از آشنايان ( ترجيحا خانم باشد) خود يا همسرتان، كه  روي همسرتان نفوذ دارد، بخواهيد كه اهميت اين مطلب را از طرف خود ( نه از طرف شما) به همسرتان تذكر بدهد.

3. برای نفوذ و تاثیر گذاری بر هر شخصی خصوصا همسر لازم است كه هم در عمل و هم در گفتار ، عشق و محبت خالصانه خود را در همه حال به او ابراز نمایید ، به گونه ای كه نشان دهید زندگی با او و شریك بودن با او را دوست دارید . حاضرید برای محكم تر شدن پیوندتان هر كاری را انجام دهید . مطمئنا او متوجه خواهد شد و تلاش می كند كه او رفتار محبت آمیز شما را جبران نماید ، خصوصا از راه هايی كه   دوست دارید ، این خود زمینه ای می شود برای ارتباط بیش تر و صحیح تر بین شما و انتقال خواسته های تان به همدیگر در یك مسیر منطقی و محبت آمیز.

4. سعی كنید كه در زندگي روزمره وقتي كه مي خواهيد مطلبي را به همسرتان بيان كنيد، هیچ گاه خواسته های خود را به صورت امری بیان ننمایید ، بلكه به جای آن از جملات سوالی و خبری استفاده كنید . زیرا تاثیر گذاری مثبت این جملات بسیار بیش تر است . هم چنین بازخورد منفی كم تری را به دنبال دارد . برای مثال به جای اینكه به او بگویید : امروز لباس هایم را اتو بكش . بهتر است گفته شود : امروز وقت داری لباس های مرا اتو كنی ؟

5.خواسته ها و احساسات خود را با ضمایر شخصی خودتان ( مفرد و یا جمع ) بیان كنید .  به جای اینكه به او بگویید : این گونه لباس بپوش ، بهتر است مطرح كنید: دوست دارم این گونه لباس بپوشی .

6. سعی كنید شنونده خوبی باشید ، زیرا در بسیاری از موارد زن ها گلایه دارند كه همسران شان اصلا به حرف آن ها گوش نمی دهند و یا به حرف های آنان توجه ندارند . اگر اين طور باشد، همسر شما هم به حرف هاي شما گوش نخواهد كرد.

7. پیش از اینكه به وظایف همسرتان در مقابل خود توجه كنید ، به وظایف و تكالیف خود در مقابل او توجه نمایید . ببینید كه آیا خود شما خواسته های منطقی او را برآورده نموده و یا به گونه ای منطقی و مطلوب با او برخورد داشته اید یا خیر؟ آيا  همسر شما انگيزه براي خودآرايي دارد ؟

 قبل از اين كه تصميم به ازدواج با ايشان گرفته باشيد ،با رفت آمدها مشخص شده  كه تربيت والدين باعث اين مشكل شده است و يا بعد از اينكه با هم عقد كرده ايد اين مشكل را پيدا كرده است؟مطمئنا اگر  تلاش نمایید به گونه ای منطقی با او رفتار نمایید و رابطه عاطفی مناسبی با او داشته باشید ، به مرور زمان او نیز سعی خواهد نمود  خواسته های معقول شما را برآورده نماید و آن گونه رفتار كند كه  دوست دارید .

8.  امام علی(ع) می‏فرمایند: « بِحُسْنِ الاَْخْلاقِ یَطیبُ الْعَیْشُ  ؛ با خوش اخلاقی ، زندگی نیكو و مطلوب می‏گردد». پس به خواسته های شرعی همسرتان احترام بگذارید . با اخلاق خوب و شایسته تقاضاهای او را اجابت نمایید . در برخی مناسبت ها به او هدیه بدهید. محبت و خوش اخلاقی شما زمینه آرامش و پیشرفت و همدلی را در خانواده  فراهم می آورد.

برای آگاهی بیش تر مي توانيد به منابع زیر مراجعه نمایید:

-        مهارت های سازگاری ، علی حسین زاده ، انتشارات موسسه امام خمینی (ره)

-        مهارت های ارتباطی ، كول كریس ، ترجمه محمد رضا آل یاسین

-        مهارت های زندگی ، كول كریس ، ترجمه شهرام محمد خانی

-        مردان مریخی- زنان ونوسی ، جان گری ، ترجمه سید رضا نیازی

-        رازهایی درباره زنان ، باربارا دی آنجلیس .

موفق باشيد.

آنطور كه گفتيم براي داشتن زندگي موفق، بايد رابطه هاي خود را اعتدال بخشيد. عدم اشباع همسر نيز همانطور كه به خوبي مي دانيد به معناي اين نخواهد بود كه از ابراز محبت و به چنگ گرفتن قلب او طفره رفته و خدايي ناكرده با كوتاهي در ابراز احساسات زنانه، او را به سمت و سويي ديگر بكشانيد. مصاديق محبت افراطي نيز در نامه قبلي ارائه شد. شما مي توانيد مصاديق ديگر را بر اساس همان كليات كه در نامه قبل ارائه گرديد، به دست آوريد. در ادامه به نكات ذيل توجه كنيد.

1. از ديدگاه شرع مقدس اسلام، پس از خوانده شدن خطبه عقد دختر و پسر به هم محرم بوده و مي توانند هر گونه لذت شرعي را از يكديگر ببرند. اما بهتر است به لحاظ رعايت مسائلي طبق رسومات رايج در جامعه، نزديكي و جماع را به بعد از عروسي موكول كنند.

رعايت اين مسئله به نفع هر دو طرف است. زيرا در صورت خدايي ناكرده طلاق و جدايي، پسر بايد مهر كامل بپردازد و دختر نيز دوشيزه نخواهد بود و احتمالا فرصت هاي ازدواج را از دست خواهد داد.

2. چگونگي روابط و ميزان آن در دوران عقد تابع رسم و رسومات هر شهري است. اما توصيه مي كنيم مسئله اعتدال را هميشه رعايت كنيد. براي رعايت اعتدال و بهره گيري مناسب از اين دوره كه براي اكثر زوج ها دوران شيرين زندگي است، لازم است مرد با همسر خود به مشورت پرداخته و با فضاي فكري و خانواده دختر هر چه بيشتر آشنا شود. توجه پسر به محدوديت هاي اقتصادي، فضاي منزل و وجود فرزندان كوچك در منزل شما را ملزم به رعايت اعتدال در ارتباطات خواهد كرد. عدم رعايت اعتدال مي تواند زمينه ساز اضطراب ها و تنش هاي روحي دختر شود.

3. همسر شما حتما بايد قبل از ملاقات و آمدن به منزلتان به گونه اي برنامه ريزي كند تا هم دختر (براي آرايش) و هم خانواده دختر (براي پذيرايي) آمادگي لازم را كسب كنند.

4. وقتي پسر به منزل دختر مي رود، رفتار و خلوت هاي خود را به گونه اي نكنند كه والدين دختر احساس كنند دختر آنها را گرفته اند. پس لازم است قبل از هر خلوتي چند دقيقه اي در ميان جمع و حضور والدين دختر به خوش و بش و حال و احوال پرسي بگذراند. همچنين اگر خواهر يا برادر مجردي در خانه هست، لازم است رعايت حال آنها بشود.

5. براي رفتن به مسافرت هاي كوتاه و نيم روزي، حتما با والدين شما هماهنگ كند. اين موجب قرب و احترام داماد نيز مي شود.

6. در پايان يكي از بهترين كارهايي كه در دوران عقد و حتي پس از مي توان انجام داد، هديه دادن به يكديگر است (به ويژه از طرف پسر). لذا در مناسبت هاي مختلف، مثل اعياد، سالروز تولد، سالگرد ازدواج و ... هديه اي ولو كوچك به يكديگر تقديم كنيد.

درخواست نامزد (  همسر شرعي و قانوني ) كاملاً به جا و منطقي مي باشد. اين حق مرد است كه شنواي جملات محبت آميز همسرش باشد. بي شك ابراز  علاقه يكي از عوامل استحكام و پايداري زندگي زناشويي مي باشد.

 اين كه گفتيد نمي توانيد ،بايد به عنوان يك ناتواني در شما مورد تجزيه و تحليل قرار بگيرد. بايد ديد چه مانعي بر سر راه اين كار وجود دارد. در بسياري موارد نتوانستن در كار نيست، بلكه  نخواستن است كه به مشكل مي انجامد.

توصيه مي شود به خودنگري دقيق و موشكافانه پرداخته و موانع احتمالي رواني، شخصيتي، عاطفي ، خانوادگي و اجتماعي و ... بر سر راه ابراز علاقه را به دست آوريد.

قطعا يك مانع بر سر راه اين كار وجود دارد . مي توانيد با شناخت آن به رفع تدريجي آن همت گماريد. در برخي خانواده هاي ايراني ابراز علاقه بين مادر و پدر و فرزندان مرسوم نيست . به نوعي آن را زشت و ناپسند مي شمارند. بديهي است با كمي تمرين مي توان اين رسم را در زندگي مشترك جديد حذف نمود.

در هر صورت اين امر صد درصد شدني است. با پرهيز از هرگونه بزرگ نمايي مشكل مي توانيد به راحتي هر چه تمام تر به اين مهم دست يابيد.

اراده و توانايي شما هر چه قدر ضعيف باشد ، براي گفتن يك جمله محبت آميز ساده كفايت مي كند.

 مهارت ارتباط موثر و مذاكره موفق يكي از مهارت هاي زندگي مي باشد.  مي توانيد با شركت در كارگاه هاي آموزشي مهارت زندگي به نيكي اين مهارت را به دست آوريد يا اين كه با ديدن سي دي هاي آموزشي يا مطالعه كتب و مقالات مفيد در اين زمينه به اين مهم دست يابيد.

براي اطلاع از منابع يا كارگاه هاي آموزشي در اين زمينه مي توانيد به اينترنت سري بزنيد يا از طريق ارتباط با مراكزي مانند فرهنگ سراها يا مراكز مشاوره از زمان و مكان برگزاري اين كارگاه ها اطلاع حاصل نماييد.

 اگر ازدواج كرده ايد نيازي به از بين بردن شهوت نيست و كامجويي شما از همسرتان امري صددرصد مثبت و خداپسندانه است. فقط در اين گونه موارد بايد دقت داشت كه اين كامجويي جنسي يا شبه جنسي به تحريك ساير افراد نينجامد. مثلا گرفتن دست همسر در كوچه و خيابان و آن هم به مدت طولاني امري غيرمتعارف به نظر نمي رسد و به نظر عرف امري غير محرك تلقي مي گردد. همچنين در روي نيمكت هم مي توان به صورت غيرمحرك دست بر شانه همسر گذاشت. در زمينه نوازش آن هم در كوچه خيابان يا جاهاي تاريك هم حكم خاصي نمي توان داد و به شرط اين كه احتمال ديده شدن در حد صفر باشد به نظر مي رسد اين كار نيز بي اشكال باشد.

البته بايد شما كمي ريشه اي تر به حل اين مساله تان بپردازيد و از اين كامجويي هاي پر استرس بكاهيد و به كامجويي با استرس كمتري روي آوريد. مثلا بنده به عنوان روانشناس برخي راه كارهاي مشروع و خداپسندانه در اين زمينه خاص به ذهنم مي آيد كه متاسفانه از گفتن آن در يك سايت عمومي معذوريم، ولي شما مي توانيد با بارش فكري خودتان و مطرح كردن همين سوال با عناوين ديگر با دوستان و آشنايان متاهل به دهها راه كار معقول و مشروع برسيد.

چنانچه ارتباط با جنس مخالف به قصد ازدواج، خارج از ضوابط و هنجارها باشد و یا تحت نظارت والدین و سرپرست نباشد، احتمال روبرو شدن با یك آسیب روانی - عاطفی بسیار خواهد بود و شما نسبت به این موارد توجه كافی داشته باشید. در حال حاضر ما شاهد بروز اختلالاتی همچون افسردگی و اختلالات خلقی و در موارد متعددی اضطراب در میان دخترانی هستیم كه خود را بر سر راه پسران قرار داده و موفق به ازدواج كردن نشده‌اند. شما نیز قصد ادامه روابطی را دارید كه ممكن است!! به ازدواج منجر گردد و دربارة ان اطمینان لازم را ندارید.

برقراری و تداوم یك رابطه با این گمان كه به ازدواج ختم گردد، معمولاً برای دختران آسیب زا است و نیازی به استخاره ندارد. در واقع، استخاره به عنوان یك عمل هنگامی مجال می‌یابد - كه ما در بین دو عمل كه هر دو منطقی، بجا  و مشروع هستند - سرگردان و متحیر باشیم و هر دو مناسب باشند، اما در موردی كه شما یا روانشناسان بر اساس تجارب احتمال خطر و ضرر را می‌دهند، استخاره نمودن فاقد وجاهت و معنا خواهد بود و امری است ناپسند.

در حقیقت ما برای ازدواج به چیزی فراتر از استخاره نیازمندیم و باید به یك اطمینان نسبی دست یابیم كه زندگی مشترك آینده ما از ثبات و كارآمدی لازم برخوردار خواهد بود و همسر آیندة ما فردی مسؤولیت پذیر و دارای شرایط مناسب خواهد بود. در جایی كه خدواند متعال عقل را به عنوان رسول باطنی در درون انسان به ودیعه نهاده است تا مسایل كلان خود را رسیدگی نموده و برطرف نماید، ما نمی‌توانیم و نباید سرنوشت خودمان را به اتفاق و شانس بسپاریم كه كدام صفحه بیاید و سرنوشت ما را رقم بزند.

به هر حال نباید فراموش نمود كه عشق به تنهایی برای زندگی مشترك كافی نیست و باید تمام جنبه‌های مهم را هم در نظر گرفت. البته گو اینكه شما در وضعیت نامناسب‌تری نیز قرار دارید و تنها با یك عشق یك سویه به قصد ازدواج روبرو هستیم كه شما تلاش دارید تا آن را به یك ارتباط عاطفی دوسویه تبدیل نمایید. اما این راه نیز مخاطرات خاص خود را داراست و نمی تواند برای شما منشاء شادكامی و خرسندی باشد.

روابطی كه خارج از چارچوب عرف و شرع برقرار می‌شود واقعاً از تضمین لازم برخوردار نیستند. در این قبیل روابط ما بارها شاهد بوده‌ایم كه حتی در صورت موفقیت و  رسیدن به وصال یك دیگر، نهایتاً راه تردید، شك و ابهام در وضعیت همسر همچنان ادامه دارد، این دسته از همسران معمولاً نسبت به همسر خود مشكوك هستند كه آیا نسبت به آنان وفادار خواهد ماند یا آنكه می‌تواند همچون سابق مرتكب خطا شود. در مواردی بی شمار با این مسأله روبرو هستیم كه مرد به زن می گوید كه «من چگونه مطمئن باشم كه هنگام نبودن در خانه تو مانند سابق كه به والدین خودت خیانت می كردی و با من بودی، همین كار را با من انجام ندهی؟». عكس این مطلب در خصوص زنان نیز وجود دارد و آنها نگران هستند كه همسرانشان با شخصی دیگر ارتباط خارج از تعهدات زناشویی برقرار نسازد.

اگر مقصود از رابطه، برقراری روابط احساسی است كه كاملاً ناروا بوده و می‌تواند به وابستگی منجر گردد كه شدیداً باید از آن پرهیز نمود. این قبیل روابط هرگز دارای تضمین نیستند و تنها می توانند آسیب روانی را از جهات متعدد به دختران وارد نمایند. نحوه ورود دختران به روابط با نحوة ورود پسران به این گونه روابط كاملاً متفاوت است و دختران بیشتر با آسیب روبرو می‌شوند؛ چون سریعاً وابسته می‌شوند و نمی‌توانند با جدایی و ناكامی كنار آیند.

اما بی‌تردید یك رابطه به منظور آشنایی تحت نظارت والدین آن هم به صورت محدود با رعایت محدوده شرع و هنجارها می‌تواند به شناخت بیشتر و اتخاذ یك تصمیم منطقی به شما كمك كند.

در ابتدا باید به این نكته اشاره كنیم كه آیا منابع معتبر برای اطلاع از این امر چه بوده است و شما چگونه مطلع شده اید؟ بنا بر این تنها منبع معتبر در این زمینه مراجعه به متخصص مربوطه است و هیچ از شواهد كافی نخواهد بود. اقدامات تشخیصی پزشكی كاملاً علمی هستند و بر اساس مستندات تجربی برای هر فردی قابل فهم هستند.

متأسفانه چنین نظری نمی‌تواند مورد تأیید قرار گیرد. هر كسی حق دارد نسبت به سرنوشت خود واقف باشد و بر اساس یك بینش كافی دربارة مسایل تصمیم بگیرد و این اقدام نیز اقدامی فریبكارانه محسوب می‌گردد و از نظر شرعی نیز اشكال دارد.

از طرف دیگر، این موضوع پس از آشكار شدن می‌تواند شما را فردی غیر مطمئن برای ادامه راه در نظر گرفت. فردی كه می‌تواند همسر خود را برای یك بار فریب دهد، باز هم می‌تواند در آینده از این روش اسفاده نماید و همین امر احتمال اعتماد همسر آینده‌اتان را كم می‌كند. علاوه بر آن وجود احساس گناهی كه در شما شكل خواهد گرفت می‌تواند مادام العمر شما را فراگیرد و با مشكلات روحی و روانی روبرو سازد؛ چرا كه حق یك فرد را از صاحب فرزند شدن و مادر شدن سلب نموده اید.

اما همین امر كه شما آنچه می‌دانید را نگویید با این احتمال روبرو خواهید بود كه شاید همسرتان در آینده پس از پی بردن به عقیم بودن شما درخواست جدایی نماید نیز خالی از احتمال نخواهد بود و به عنوان یك نقطه ریسك باید مورد توجه شما قرار گیرد. نمی‌توانیم نادیده بگیریم كه این مسإله ارتباطی به فریبكار بودن همسر نداشته و فرد می‌تواند از حق خود استفاده كند.

اما آنچه شما را به سمت این راهبرد ناسالم سوق داده است، ترس از آن است كه نكند بی همسر بمانید و باید بدانید كه این صحت ندارد و دخترانی هستند كه نازا هستند و یا امكان ندارد كه بتوانند باراداری را متحمل شوند؛ چون با خطر مرگ روبرو خواهند شد. شما می‌توانید در این زمینه با متخصصان گفتگو كنید و سپس با مراجعه به برخی مراكز از انها اطلاعاتی را درباره چنین افرادی را مطالبه نمایید. همچنین با استفاده از آشنایان و افرادی كه با عموم مردم روابط گسترده‌ای دارند، درخواست نمایید تا افرادی را به شما معرفی نمایند.

در نهایت بدانید كه راهبردهای دیگری همچون فرزند پذیری از مراكز و شیرخوارگاه‌ها یكی از جمله اقداماتی است كه این روزها متداول‌تر شده و فرهنگ عمومی آن را اقدامی نیك می‌بیند و شما نیز می‌توانید با كسانی كه به خواستگاری انها می‌روید و آنها هم نمی‌توانند بارادر شوند در میان بگذارید و سرنوشت ازدواج خودتان را با احتمال موفقیت بیشتری مقرون سازید. این قبیل گفتگوها باید همواره شایقانه و با اشتیاق بیان شوند و نه دلسرد كننده و مأیوسانه. در این صورت شما می‌توانید به فرد مقابل امید ببخشید و او را با خودتان همراه سازید. این در حالی است كه لحن مأیوسانه عاملی برای عدم پذیرش خواهد بود؛ چون حتی خود شما را نسبت به آنچه می‌گویید مطمئن و دلگرم نشان نمی‌دهد.