بي شك شما يكي از پسران پاك اين مرز و بوم محسوب مي گرديد. بايد با اتكا بر پاكي ذاتي بر باقي مانده اين عادت شوم چيره آييد.
ما روان شناسان معتقديم كه هر وسوسه اي اول با يك فكر شروع مي شود ،سپس آن فكر يك هيجان مانند شهوت را فرا مي خواند. بعد رفتار مبتني بر آن فكر و هيجان رخ مي دهد. حال اگر از ابتدا كار به محض داغ شدن ذهن مان به افكار شهواني، به جاي ادامه دادن به آن، با استفاده از تكنيك هاي حواسپرتي و ذهن گرداني به انصراف ذهني از آن بپردازيم ،قطعا اين افكار به مرحله عمل و رفتار در نخواهد آمد.
پس بايد آب را از سر چشمه ببنديم . با تكنيك هاي مانند تغيير سريع موقعيت فيزيكي (مثلا از جاي مان بلند شويم و به سر يخچال برويم )، نام بردن با صداي بلند اشياي اطراف و كم كردن معكوس اعداد از 1000 7 تا 7 تا به پايين 993 986و ... مي توان رفتار ناپسند را در نطفه اش، يعني فكر شهواني خفه كرد.
بي شك اين افكار ناشي از انرژي هاي مزاحم جنسي مي باشد كه بايد از طريق ورزش سنگين و منظم به دفع آن پرداخت.
معمولا برخي شرايط خاص بسيار وسوسه زا مي باشند. بايد با يك مديريت صحيح و كارآمد به حذف و تعديل شرايط پرداخت. اين گونه نيست كه تسليم شرايط باشيم. مي توان در شرايط غير خاص به تمرين ذهني و عيني كنترل شرايط خاص پرداخت. شما امپراطور وجود با بركت خود هستيد. پس مانند يك امپراطور توانمند، راه نفوذ همه نيروهاي دشمن را به سرزمين وجود خود ببنديد.
راه هاي ترك خودارضايي در سايت پاسخگو آمده است. مي توانيد با ديدي خريدارانه تر به اجراي با نشاط تك تك اين راهكارهاي به ظاهر تكراري، ولي موثر بپردازيد .

صداقت در گفتار، حاكى از ضمير و فطرت پاك شما است و نشان مى دهد نمى خواهيد مبتلا به آلودگى نفسانى شويد و از آلوده شدن به گناه، نگران هستيد. اين حالت، علامت ايمان و اعتقاد قوى به ارزش هاى الهى و انسانى است. اميدواريم در اين برهه حساس زندگى بتوانيد ايمان خود را حفظ كنيد. با همت و تلاش، از گناه دوری کنید.
در اين جا لازم مى دانيم به عنوان مشاوری امين و دلسوز مطالبی را خدمت شما عزیز گرامى عرض كنيم:
1. غریزه جنسی، يكى از امورى است كه با طبيعت انسان درآميخته و خداى متعال كه به حكمت بالغه اش اين غريزه را در نهاد انسان گزارده، تا نسل انسان باقى بماند، از روى رحمت و هدايت خود راه هاى آسان و معقول كنترل و ارضای آن را نیز پيش پاى او قرار داده است. نسبت به بيراهه ها و انحراف از مسير درست نيز هشدارهاى لازم را به انسان داده است؛ راه هايى كه بايد با شناخت و عمل به آن ها، سلامت جسم و جان خويش را پاس بداريم و از خطر و پیامد كارهايى همچون خودارضايى و مانند آن برهانيم.
بنابراین، غریزه جنسی موهبت الهی است که به طور قطع نياز به ارضاي صحیح دارد؛ ولى به صورتى كه با نظام طبيعت و شريعت سازگار باشد تا که از كنترل خارج نشود و سرمايه هاى عظيم انسانى را به خاكستر تبديل نكند.
درباره مضرات و نیز راه های دور ماندن از خودارضایی نیز نکاتی وجود دارد که در صورت تمایل در مکاتبات بعدی بنویسید تا به آن نکات اشاره کنیم.
2. رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - مي‏فرمايد:
«يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ الْبَاهَ فَلْيَتَزَوَّجْ وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْهَا فَلْيُدْمِنِ الصَّوْمَ فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاء؛ (1) فرموده‏اند: اى جوانان! هر كس از شما كه مى‏تواند ازدواج كند و هر كس نمى‏تواند ازدواج كند، بسيار روزه‏ بگيرد كه روزه، آرام بخش نيروى جنسى است».
راه كنترل غريزه جنسى و ارضاي غريزه جنسي كه با طبيعت و تكوين انسان هماهنگى دارد، ازدواج است. اما از آن جایی که هنوز در سنی نیستید که بتوانید ازدواج کنیدباید با عفت پیشگی و یا خویشتن داری در امور جنسی این نعمت خدادادی را پاس بدارید.
بنا بر این، تمرکز ذهنی خود را از مسئله ازدواج به امور مثبت دیگر در راستای اهداف بزرگ در زندگی و آینده خود ببرید و با استفاده از قدرت های خدادادیتان، در مسیر استعدادها و توانمندی هایتان مشتاقانه حرکت کنید. به هیچ عنوان اجازه ندهید ازدواج تمام فضای ذهنی شما را اشغال کند. دوستان خوب انتخاب کنید. از رفاقت و همنشینی با افراد و جالساتی که در مسیر انحراف اخلاقی هستند خودداری کنید. همه تخم مرغ های خوشبختی را در سبد ازدواج نچینید. همه برگه های زندگی را در موضوع ازدواج خرج نکنید . افراد بسیار تأثیرگذاری در جامعه بوده اند که در پرتو تحصیل، کار و ...، به خانه خوشبختی و بخت واقعی خود راه یافته اند. توصیه می کنیم با تمرکز بر روی اهداف آینده تان، شرایط زندگی موفق تری را برای خود مهیا کنید.
قرآن مجید در صورت فراهم نبودن زمینه ازدواج، راه مقابله با طغیان غریزه جنسی را عفت پیشگی و یا خویشتن داری در امور جنسی می داند و می فرماید :
«آن ها که وسیله ازدواج ندارند، باید عفت پیشه کنند تا خداوند آنان را به فضلش بی نیاز کند». (2) البته این امر، نیاز به مقاومت دارد که در روایات به عنوان جهاد اکبر مطرح شده است.
کنترل غریزه جنسی در گرو اموری است، از جمله:
طرد افکار شیطانی، کنترل چشم، عدم آمیختگی زن و مرد، کم خوری، ورزش و فعالیت بدنی، و ... .
علاوه بر موارد مذکور، باید امور دیگری را نیز رعایت کنید که در صورت نیاز در مکاتبات بعدی بفرمایید تا توضیح بیش تری ارائه شود.
منتظر نامه های بعدی شما هستیم.

پي نوشت ‏ها:
1. علامه مجلسى، بحار الأنوار، ج 100، ص 220، مؤسسة الوفاء بيروت، لبنان، 1404 هجرى قمرى.
2. نور (24)، آیه 33.

پاسخ:
سقط جنين در آیین يهود:
نخستین و مهم‌ترین منبع شریعت و حقوق یهود، یعنی تورات، به سقط جنین عمدی اشاره‌ای نکرده است. در این کتاب فقط در یک مورد به مسئله سقط جنین اشاره شده و آن سقط شدن جنین زنی در جریان نزاع است. در اینجا ضارب باید برای اسقاط جنین غرامت مالی بپردازد.
در دومین منبع مهم شریعت یهود، یعنی تلمود، از سقط جنین عمدی سخن به میان آمده است. در این گنجینه شریعت یهود گرچه سقط جنین عمدی ممنوع دانسته شده، برای ساقط کننده آن مجازات قصاص تجویز نشده است. به رغم ممنوعیت سقط جنین در تلمود، در مباحث حقوقی این کتاب در مواردی اسقاط جنین روا شمرده شده است. بر اساس قانون تلمود، اگر زن در هنگام زایمان دچار مشکل شود و بیم آن رود که مرگ وی را تهدید کند، اگر جنین هنوز در رحم باشد، باید با کشتن جنین جان مادر را نجات داد؛ اما اگر سر یا بخش بزرگ‌تر جنین از رحم خارج شده باشد، نمی‌توان جنین را سقط کرد؛ چرا که در اینجا دو موجود زنده قابل بقا وجود دارند و کسی نمی‌تواند بگوید جان مادر از جان فرزند مهم‌تر است.
با این همه، خود مادر حتی اگر قسمت اعظم جنین به دنیا آمده باشد، می‌تواند با استناد به قاعده حقوقی پذیرفته شده دفاع مشروع، با سقط جنین جان خود را نجات دهد. در برخی از منابع یهودی آمده است که اگر سقط جنین برای درمان مادر لازم باشد، انجام آن مجاز است و این حکم حتی شامل مواردی نیز می‌شود که جنین خود منشأ مستقیم بیماری مادر نباشد و خطر مرگ مادر را تهدید نکند. از مباحث بحث‌انگیز در حقوق یهودی درباره جواز یا عدم جواز سقط جنین، آنجاست که زن از زنا باردار شده باشد. بسیاری از عالمان یهودی بر این عقیده‌اند که زن شوهرداری که از راه زنا باردار شده باشد، می‌تواند جنین خود را سقط کند؛ اما اگر دختر بی‌شوهری این گونه باردار شود، اسقاط جنین وی روا نیست؛ چرا که بر طبق شریعت یهود، فرزند متولد از زنای زن شوهردار حرامزاده است؛ اما فرزند دختر بی شوهر حرام‌زاده شمرده نمی‌شود. از موارد جواز سقط جنین در تلمود آنجاست که بخواهند مجازات اعدام را درباره زنی که از راه زنا باردار شده است به اجرا در آورند. در این مورد می‌توان و حتی گفته‌اند که باید، جنین زن را پیش از اجرای مراسم اعدام سقط کرد، مگر آنکه عملیات وضع حمل آغاز شده باشد. بحثی که بیشتر در دوران جدید مطرح شده است آنجاست که خطر معلولیت کودک را تهدید کند. بیشتر حقوقدانان یهودی می‌گویند حتی در این صورت نیز نمی‌توان جنین را سقط کرد. با این همه، برخی از حقوقدانان جدید یهودی در این باره رویکرد منعطف‌تری اتخاذ کرده‌اند و در مواردی سقط جنین را اجازه داده‌اند. (1)
سقط جنين در مسيحيت:
در ميان مسايل اخلاقي مجموعه عهد جديد هيچ ذكر صريحي از سقط جنين به ميان نيامده است. با اين همه، از همان آغاز، دانشمندان و فرقه هاي مسيحي به مساله سقط جنين توجه نشان داده اند. به اعتقاد كليساي كاتوليك رم، جنين از لحظه انعقاد نطفه، انساني كامل است و حق حيات دارد؛ از اين رو، اين كليسا از آغاز پيدايش جنين، هرگونه اقدام به سقط جنين را نكوهش كرده است. در ديداخه، يكي از نخستين كتاب هاي راهنماي تعاليم مسيحي، چنين آمده است: «كودك را با سقط كردن نكش و باعث هلاكت نوزاد نيز نشو».
در يكي ديگر از اسناد مسيحي، سقط جنين از «گناهان نفرت انگيز» شمرده شده است. گرچه برخي از دانشمندان، دميده شدن روح را ملاك جواز يا عدم جواز سقط جنين مي دانستند، كليساي كاتوليك در قرن نوزدهم رسما اين ديدگاه را رد كرد و اعلام كرد كه جنين در هر مرحله اي كه باشد، سقط آن ناروا است و ساقط كننده جنين به مجازات شرعي طرد محكوم مي شود. يكي از مهمترين اشكالاتي كه به اين عقيده كليساي كاتوليك وارد شده اين است كه جنين ممكن است زندگي مادر را در خطر مرگ قرار دهد؛ اما مطابق آموزه فوق حتي در اينجا نيز نمي توان اقدام به سقط كرد. كاتوليك ها در پاسخ به اين ايراد قاعده «نتيجه دوگانه» را براي حفظ جان مادر پيشنهاد كرده اند. بر طبق اين قاعده، براي مثال، اگر زن بارداري به سرطان رحم مبتلا باشد، پزشك مي تواند براي نجات جان وي رحم سرطاني را بيرون بياورد. در اينجا پزشك و مادر، مرگ جنين را قصد نكرده اند، بلكه يك عمل مشروع را براي درمان بيماري وي انجام داده اند، گرچه نتيجه قهري آن مرگ جنين است.
در مقابل ديدگاه كليساي كاتوليك، بسياري از دانشمندان پروتستان و ارتدوكس و ديگر فرقه هاي مسيحي به ويژه در دوران اخير جنين را انسان بالقوه شمرده اند، که داراي حقوقي بر گردن زن باردار و ديگران است؛ با اين همه در مواردي اسقاط آن نيز قابل توجيه است (مانند زماني كه جان مادر در خطر باشد). الهي دانان فمنيست، با ارايه تفسير ديگري از رابطه جنين و مادر، اجازه داده اند كه اگر بارداري براي مادر خطري به وجود آورد، وي به سقط آن اقدام كند. (2)
سقط جنین در آيين زرتشت:
سقط جنین در آموزه‌های سنت کهن زرتشتی به تمامی مردود و ناروا شمرده شده است؛ زیرا این عمل هم کشتن آگاهانه است و هم باعث آلودگی با نسا (مردار) می‌شود. اما در آموزه‌های ناب زرتشت، هیچگونه تصریحی دال بر مسایل شرعی از قبیل روایی یا ناروایی سقط جنین وجود ندارد. اما آنچه در آموزه‌های او جلب نظر می‌کند، نگرش ژرف و بسیار اخلاقی آن به انسان است. فهم و درک موضع زرتشت در برابر عمل سقط جنین، هنگامی میسر است که از دریچه منطق کلی آموزه‌های وی به این موضوع نگریسته شود. زرتشت، جهان را عرصه کارزاری فراگیر میان نیکی‌ها و بدیها می‌بیند و معتقد است که بهترین کنشها از اَشَه ناشی می‌شود که می‌توان آن را راستی و پاکی و نظم بنیادینِ گیتی معنا کرد. در باور زرتشت، همه موجودات هستی و از جمله انسان، از آنجا که آفریدگان اهوره مزدایند، در سرشت خود بر مدار آشه می‌گردند و بنا بر این ارجمندند. در این ساختار، نقطه عزیمت منش هر انسانی که پا به عرصه گیتی می‌نهد، جز خوبی و پاکی نیست؛ و البته همو چندان آزاد و یله است که می‌تواند برخلاف سرشت اهورایی خود، از مدار اشه خارج شود و به بدی و پلیدی بگراید و یا برعکس، در راه اشه گام بردارد و با هر کنشی، هستی را نو گرداند. در نتیجه می‌توان به سهولت دید که در نگرش زرتشت، عمل سقط جنین به معنی نابود کردن موجودی است که هم در سرشت خود، اهورایی است و هم می‌تواند با اَشوئی، بر دامنه قدرت نیکی‌ها در جهان بیفزاید. یعنی از چشم انداز دین زرتشت عمل سقط جنین میان دو حد نوسان دارد: یا موجودی ذاتاً اهوارایی از میان رفته است یا موجودی که می‌تواند بنا به سرشت خود، اهورایی‌تر هم گردد، کشته شده است. و معلوم باشد که این هر دو، محکوم و ناپسند هستند.
با این اوصاف، در آموزه‌های زرتشت، سفارش همواره‌ای به اصل خردورزی در تمامی امور هست که براساس آن می‌توان عمل سقط جنین را در شرایطی خاص، روا دانست و آن نیست مگر هنگامی که دانش روز، بنا به مصالحی، چنان کاری را تجویز گرداند. به عبارت دیگر، از منظر «دین زرتشت»، هرگاه دانش زمانه، انجام کاری را ایجاب کند، باید به آن پرداخت و شایسته نیست تا در چنین مواردی، به بهانه پایبندی بر سنت‌های ناخردامندانه، از گردیدن بر مدار دانش و خرد، ابا کرد.
در باره مجازات سقط كننده در زرتشت مطلبي يافت نشد جز آنكه عمل سقط جنين بر مبناي «ارداويراف‌نامه» مستوجب مجازاتي بسيار سخت و هولناك در جهانِ پسين است(4)
براي آگاهي بيشتر ر.ك فصلنامه باروری و ناباروری: سال 6 (1384)، شماره 4.

پي نوشت ها :
1. سلیمانی حسین. سقط جنین در یهودیت. فصلنامه باروری و ناباروری: سال 6 (1384)، شماره 4، صفحات 368-362.
2. همان 4، صفحات 348-343.
3. آقایی سید مجتبی. همان، صفحات 361-349.
4. ارداويراف نامه: بند 44.