پرسش وپاسخ

با سلام، من دانشجوی پزشکی در فیلیپین هستم - خانمی از همکلاسان من تازه مسلمان می باشند ولی به دلیل جلوگیری از طرد شدن از سوی جامعه و فامیل خود و از دست دادن شرایط تخفیف شهریه دوران تحصیلی امکان اعلام مسلمان شدن را ندارد و از طرفی با توجه به اینگه وهابیون در این منطقه بسیار فعالند و حتی تنها روحانی شیعه این گشور را با انفجار بمب مجروح (قطع عضو و نابینا) نمودند - نمی تواند شیعه بودن خود را اعلام کند - از طرفی همسر ایشان که مسیحی هستند و مدت چند سال است که در خارج از کشور زندگی می کند مدام با ایشان ناسازگاری نموده و تهمت به رابطه نامشروع زنا به این خانم می زنند و مدام به تحقیر و مدت بسیاری آزار ایشان را ادامه می دادند. در نهایت این خانم با موافقت و اصرار خود و والدینش بر جدایی از همسرشان راغب شده و به عرف این کشور از یک هفته پیش اعلام جدایی بین زوجین به صورت توافقی همراه با جدل لفظی اتفاق افتاد. در شرع این کشور طلاق وجود ندارد و به دلیل فشار کلیسا دولت هزینه بسیار کلانی را قرار داده تا تنها طبقه بسیار مرفه قادر خواهند بود از طریق قانون جدا شوند به همین دلیل شمار بسیاری از زوجین بدون گذراندن مراحل قانونی دور از هم و به همراه شخص دیگری زندگی و رابطه حرام دارند - و زمانی که سوال می شود می گویند ما راهی جز این نداریم جون هزینه ان را نمی توانیم بپردازیم - و این امر عرف در این کشور می باشد حال سوال بنده از شما طبق نظر آیة الله بهجت (ره) این است:

این خانم که مسلمان می باشند آیا برای اینکه از همسرشان که به طور لفظی ایشان را از خود رانده و بیوه نامیده و اینکه امکان پرداخت هزینه قانونی را ندارند از نظر اسلامی شامل کدام قانون می شوند؟

آیا با توجه به اینکه ایشان فقیر می باشند و هیچ راهی برای جدایی ندارند؟

آیا زمان شروع جدایی لفظی ایشان از همسرشان ( که در اینجا عرف می باشد ) همان شروع عده محسوب می شود؟

آیا با توجه به اینکه ایشان مورد آزار روحی از سوی همسرشان هستند و همسرشان از او خواسته اند تا راه قانون جدایی را طی کند می توانند خود درخواست خواندن صیغه طلاق را داشته باشند تا به حکم اسلام شرعا آزاد شوند؟

آیا ایشان که طبق قانون فیلیپین مرتد می شوند و از شرایط جامعه هراس دارند می توانند بدون انجام راه قانونی شرایط خود را تغییر دهند - واینکه مدت یک سال می باشد که همسرشان از ایشان دور هستند؟

آیا باز هم باید عده را کامل نگاه دارند؟ بسیار سپاسگذارم

پاسخ:
آن زن باید طبق حکم اسلام عمل کند.
اگر زن مسلمان شود و شوهر همچنان کافر باشد در صورتی که دخول و نزدیکی هم صورت گرفته باشد از زمان اسلام آوردن زن، عده او شروع می شود (عده وفات) اگر تا قبل از تمام شدن عده، مرد هم مسلمان شد که ازدواج آن ها باقی است اما اگر تا زمان تمام شدن عده، مرد مسلمان نشد ازدواج آن ها فسخ می شود.
بنابراین اگر مرد مسلمان نشود ازدواج آن ها خود به خود به هم می خورد و نیازی به صبر کردن یا طلاق گرفتن و یا مراجعه به کلیسا، نیست.(1)
رعایت عده وفات لازم است و فرقی نمی کند که مرد جدا از زن باشد یا پیش هم باشند و بعد از تمام شدن مدت عده خود به خود ازدواج فسخ می شود.
از نظر شرعی وظیفه آن زن همان است که بیان کردیم اما اگر با توجه به شرایط جامعه اظهار اسلام برای او دشواری هایی به همراه دارد می تواند اعتقاد خود را کتمان کند.

پی نوشت :
1. آیت الله بهجت، جامع المسائل، ج3، ص577.

باسلام. دختري هستم 20 ساله كه در دوران دبيرستان استمنا ميكردم(به مدت 5 سال) و حدود 9 ماه است كه اين عمل را ترك كرده ام و احساس اعتماد به نفس بالايي پيدا كرده ام. تنها مشكلي كه وجود دارد اين است كه بسيار زياد مبتلا به شك ميشوم كه با خروج هر رطوبتي از آلت تناسلي حتما بايد غسل كنم. متاسفانه قدرت تحريك پذيري بسيار بالايي دارم و با شنيدن يا خواندن يك مطلب تحريك كننده اين رطوبت (به صورت مايع بي رنگ شفاف) از آلت تناسلي خارج مي شود و خيلي از اوقات ناخواسته و بدون لذت جنسي اتفاق مي افتد و اين حالت سبب عصبي شدنم مي شود. -نمي دانم وقتي لذت جنسي در كار نيست خروج اين مايع پس از شنيدن يا خواندن مطلب تحريك كننده چه دليل و حكمي دارد؟! لازم به ذكر است كه تا جايي كه ممكن است سعي مي كنم از خواندن يا شنيدن اينگونه مطالب يپرهيزم ، ولي در اين دوره و زمانه گاهي اوقات ناخواسته با بعضي مسائل تحريك كننده مواجه مي شويم.اين حالت خروج رطوبت و شك و ترديد پس از آن واقعا كلافه ام كرده.آيا در اين صورت غسل واجب است؟ -آيا اگر از اين تحريك خوشش بيايد (نه لزوما لذت جنسي) و ساير موارد لذت جنسي مثل شهوت و جستن رخ ندهد غسل واجب است؟ لطفا راهنماييم كنيد.متشكرم

خروج رطوبت در مواردی که ذکر کرده اید موجب غسل نمی شود و آن رطوبت پاک است.
توضیح:
اگر زن بر اثر تحریک های جنسی به قدری تحریک شود که به اوج لذت و شهوت جنسی برسد و در آن حال مایعی از او خارج شود جنب می شود و آن مایع نجس است وباید غسل جنابت کند .
و اگر به اوج لذت نرسد و مایع خارج شود و یا به اوج لذت برسد ولی مایعی خارج نشود و یا شک کند که مایعی خارج شد یا نه جنب نمی شود و غسل لازم نیست. به دیگر سخن زن اگر یقین به خارج شدن مایع درحال اوج لذت پیدا کند جنب می شود و اگر یقین پیدا نکند جنب نمی شود. بنابراین مواقعی که زن بر اثر تحریک های شهوانی مقداری لذت می برد و در آن حال رطوبتی از او خارج می شود چون به اوج شهوت نرسیده جنب نمی شود و رطوبت خارج شده هم پاک است و وضو و غسل را باطل نمی کند.(1)
پی نوشت:
1.آیت الله مکارم توضیح المسائل م361.

باسلام میخواستم بدانم که آیا بوسیدن یا حتی بازی با دهان آلت همسرم از لحاظ شرعی مشکل دارد یا نه و ممنون میشم.

پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
بوسیدن و مکیدن اعضاى تناسلى زن و شوهر، با رضایت همدیگر در صورتی که باعث بیماری نشود، اشکال ندارد(1)
ولی بلعیدن عمدی رطوباتی که از آلت خارج می شود،حرام است.
بهتر است مرد و زن مؤمن از کارهایی که مخالف کرامت مؤمنان است ، خودداری نمایند. از طریق طبیعی و مواردی که منافی با کرامت مؤمنان نباشد، از همدیگر لذت ببرند.
هم چنین از نظر پزشکی باید مسائل بهداشتی این نوع لذت بردن رعایت شود، زیرا آلت تناسلى در معرض ابتلا به بیمارى هاى پوستى و رشد قارچ هاى مختلف مى باشد.
پی نوشت:
1.سؤال تلفنی (7746666-0251) از دفتر آیت الله خامنه ای.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

زنی بامن نزدیکی میخواهد که همسرش هفت سال است نزدیکی نکرده این امراورااذیت میکند من هم میل به این کار دارم

زن تا وقتی در عقد دیگری است و از وی طلاق نگرفته و مدت عده سپری نشده، کسی دیگر مجاز به ازدواج با او نیست، از این رو به هیچ نمی توانید با زن یاد شده ازدواج کنید و یا ارتباط جنسی داشته باشید.(1)
پی نوشت:
1. امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج2، ص267، مسأله 22. مطابق با فتوای آیت الله خامنه ای.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

چرا از حضرت زینب و حضرت ابوالفضل (علیهما السلام) در زیارت عاشورا نام برده نشده است؟

پاسخ:
دو زیارت به نام زیارت عاشورا داریم، که یکی معروف است و یک صد لعن و سلام دارد و دیگری زیارت عاشورای غیر معروف. در زیارت عاشورای غیر معروف، سلام به حضرت اباالفضل (ع)‌ نیز هست" السَّلَامُ عَلَى الْعَبَّاسِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ الشَّهِيد"(1)
اما در زيارت عاشوراي معروف نظر اصلي زيارت كننده حضرت امام حسين (ع) است. لذا ضرورت ندارد كه در اين زيارت نام همه را به صورت مستقل ذكر كنند و در اين ميان خود حضرت اباالفضل (ع) زيارت مستقل دارد. البته از دیگران به صورت غیر مستقل و با عنوان «اصحاب الحسین» یاد شده است که حضرت زینب (س) و حضرت اباالفضل (ع) را نیز شامل می شود.

پی نوشت:
1. محدث نورى، مستدرک الوسائل، چ مؤسسه آل البيت(ع)،قم 1408 ه ق،ج10،ص 415.

با سلام اگر پس از نزدیکی ، ادرار کرده و مجاری بول را نیز با فشار خارج نموده و سر آن را نیز فشار دهیم، و غسل نماییم، سپس آبی از بدن خارج شود تکلیف آن آب چیست؟ اگر آن آب چسبناک بوده و احتمال بدهیم که باقی مانده منی باشد (با اینکه آن را در آن زمان کاملا تخلیه کرده ایم) که بیرون نیامده تکلیف چیست؟

آب خارج شده در فرض سوال پاک می باشد و وضو و غسل را باطل نمی کند.(1)
با توجه به اینکه او بول کرده و استبرا نیز کرده است و یقین به منی و بول بودن آن مایع ندارد، رطوبت خارج شده، پاک می باشد.
پی نوشت :
1. آیت الله بهجت، توضیح المسائل، م351.

با سلام،

آیا این سخن (اگر تمام مردم بر ولایت علی علیه السلام جمع می شدند آتش را نمی آفریدم) حدیث قدسی است؟

آیا اهل سنت هم آن را روایت کرده اند، اگرچنین است چه توجیهی می کنند؟

پاسخ:
در کتاب أمالي شيخ صدوق (ره) آمده که ابن عباس از رسول خدا (ص) نقل مي کند که خداوند عزوجل فرموده:
« لَوِ اجْتَمَعَ النَّاسُ كُلُّهُمْ عَلَى وَلَايَةِ عَلِيٍّ -ع- مَا خَلَقْتُ النَّار» (1)
«اگر همه مردم بر ولايت علي (ع) متفق بودند من دوزخ را نمى‏ آفريدم»
طبق جستجويي که در منابع أهل سنت داشتيم اين حديث را در منابع آنها نيافتيم.

پي نوشت ها:
1. شيخ صدوق، أمالي الصدوق، تهران، كتابخانه اسلاميه، 1362ش، ص: 657.

سندیت این حدیث را میخواستم ( از دنیا سه چیز را دوست دارم: زنان، بوی خوش و نماز را که نور چشم من است)

اين حديث در منابع شيعه توسط شيخ صدوق (ره) در کتاب خصال (1) نقل شده و در آنجا اسامی روايان اين روايت ذکر شده است.
هر چند اين حديث از نظر بررسي هاي علم رجال و درايه ضعيف محسوب مي شود اما از آنجا که ناظر به مسائل أخلاقي است علماء نسبت به سند آن چندان حساسيتي نشان نمي دهند.
بسياري از مستحبات و مكروهات داراي دليل و روايتي قوي و قطعي نيستند. ولي در عين حال فقهاء به استحباب يا كراهت آنها فتوا داده اند و دليل اين مطلب هم اين است كه فقهاء در ادله مستحبات تسامح به خرج مي دهند و آن دقت هايي كه در كشف حكم الزامي به خرج مي دهند را در امور استحبابي لازم نمي دانند و علت اين تسامح هم روايات متعددي است به «اخبار من بلغ» مشهور شده است.
در يكي از اين أحاديث در حديث صحيحي هشام بن سالم از امام صادق(ع) نقل مي كند كه حضرت فرمود:« مَنْ سَمِعَ شَيْئاً مِنَ الثَّوَابِ عَلَى شَيْ‏ءٍ فَصَنَعَهُ كَانَ لَهُ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ عَلَى مَا بَلَغَهُ»(2) «يعني كسى كه ثوابى را بر عملى بشنود و آن را بجا آورد، ثواب آن را ببرد. گر چه چنان كه به او رسيده نباشد.»
از سوي ديگر بايد توجه داشت که ضعف حديث به معناي جعلي بودن حديث نيست و نبايد اين دو (ضعيف بودن و جعلي بودن) را با هم خلط کنيم زيرا حديث ضعيف، حديثي است كه صدور آن از معصوم اثبات نشده، (گرچه ممكن است در واقع صادر شده باشد) ولي حديث جعلي حديثي است كه عدم صدور آن از معصوم اثبات شده است و نمي تواند از معصوم صادر شده باشد.
پي نوشت ها:
1. شيخ صدوق، خصال، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، 1362ش،ج‏1، ص: 165.
2. كليني، محمد بن يعقوب، كافي، اسلاميه، 1362ش، ج‏2، ص 87.

صفحه‌ها