پرسش:
روزه سكوت چطوريه و چه جوري بايد گرفت و چه حكمي داره؟
پاسخ:
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
روزه سکوت شرط خاصي ندارد بلکه همين که براي مدتي تصميم بگيرد حرفي نزند و مطلبي را نگويد، در قرآن فقط در مورد حضرت مريم آمده که خداي تعالي به مريم ياد داد :
بگو من در اين رابطه حرفي نمي زنم (فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا).
«پس هر گاه بشرى ديدى (و از تو در اين زمينه توضيح خواست) با اشاره بگو: براى خداى رحمان روزه گرفته‏ام (روزه سكوت) و به همين دليل امروز با احدى سخن نمى‏گويم».از هر نظر آسوده خاطر باش و غم و اندوه به خاطرت راه نيابد.
از تعبير آيه بر مى‏آيد كه نذر روزه سكوت براى آن قوم و جمعيت، كار شناخته شده‏اى بود، به همين دليل اين كار را بر او ايراد نگرفتند، ولى اين نوع روزه در شرع اسلام، مشروع نيست.
از امام على بن الحسين (ع) در حديثى چنين نقل شده: «روزه سكوت حرام است».(1)
پي نوشت:
1 . برگزيده تفسير نمونه، ج‏3، ص 87.

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
1-اگر انسان يقين به نجس شدن چيزي پيدا کند، آن چيز نجس است . از هر راهي که يقين حاصل شود ،حجت است.(1) لکن يقين بايد از راه عادي و متعارف حاصل شود، اما يقين به نجس شدن از راه وسائل علمي مانند ميکروسکوپ اعتبار ندارد . با فرضي که ذرات ريز نجاست با ميکروسکوپ ديده شود ،مانند ذرات غباري که با چشم عادي ديده نمي شود ،از نظر شرع چيزي را نجس نمي کند. (2)
بنابر اين اگر کافري که نجس است و عطسه و يا سرفه کند ،چنانچه از راه متعارف و عادي کسي يقين پيدا کند که آب دهان يا دماغ او به بدن يا لباس ترشح کرده ، نجس است . اگر از راه عادي و متعارف يقين پيدا نکند، بدن و لباس پاک است.
2- اگر لباس نجس با آب شسته شود و عين نجاست از آن برود و اجزاي کوچک نجاست هم نماند و بعد از برطرف شدن عين نجاست آب کشي شود، پاک است(3) هرچند ذرات از نجاست با وسايل علمي مانند ميکروسکوپ در آن ديده شود. از نظر شرعي بعد از شستن، ملاک براي برطرف شدن نجاست، عرف و ديد ظاهر است، نه وسايل علمي و ميکروسکوپ . فرض اين است که اين جا نجاست از نظر عرف و ديد ظاهر، از بين رفته و يقين به طهارت حاصل شده است . تشخيص وسائل علمي مانند ميکروسکوپ در اين مورد اعتبار ندارد.
پي نوشت ها:
1. آيت الله سيستاني، توضيح المسائل، مسأله115.
2. سؤال تلفني(7741415-0251) از دفتر آيت الله سيستاني.
همان، مسأله 143و 153 و 154.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
عباس بن عبدالمطلب عموي پيامبر اکرم ، سه سال قبل از عام الفيل در مکه به دنيا آمد. پدرش عبدالمطلب از بزرگ ترين شخصيت‌هاي مکه و مادرش، نُتيله ، دخــتر حباب، يکي از بانوان با شخصيت بود همسر عباس ام الفضل نيز از زنان نامي اسلامي بود. او اولين بانوئي بود که خانه خدا را با پارچه اي از حرير پوشانيد .
عباس يازده فرزند داشت : عبدالله بن عباس ، عبيدالله بن عباس، فضل بن عباس ، قثم بن عباس ، تمام بن عباس ، معبد بن عباس ، کثير بن عباس ، حارث بن عباس ، عبد الرحمن بن عباس ، آمنه و صفيه .
عباس در عصر جاهليت و نيز در اسلام يکي از رجال برجسته قريش به شمار مي آمد . منصب سقايت ( آب‌رساني) زائران کعبه و مراقبت از مسجد الحرام که از مناصب مهم کعبه به حساب مي آمد، به وي واگذار شده بود. او به همراه مشرکان مکه در جنگ بدر عليه پيامبر شمشير زد .در همان نبرد اسير شد؛ ولي با پرداخت فديه آزاد شد. البته برخي اين امر را توجيه کرده‌اند که وي به اجبار در اين جنگ شرکت جسته بود. (1)
برخي درباره اسلام آوردن ايشان مي‌گويند عباس همانند ابوطالب ازقبل مسلمان شده بود، ولي به جهت مصلحت و اينکه بتواند از پيامبر دفاع کند، اسلام خود را آشکار نمي کرد.
«ابو رافع» که در آن روزها غلام عباس بود و بعدها از ياران رسول خدا و امير مؤمنان گرديد، مي‏گويد: آن روزها نور اسلام، خانه عباس را روشن کرده بود. عباس و همسرش «امّ الفضل» و من اسلام پذيرفته بوديم، ولي از ترس محيط، ايمان خود را پنهان مي‏داشتيم. هنگامي که خبر مرگ دشمنان اسلام در جنگ بدر در مکه منتشر شد، ما فوق العاده خوشحال شديم، ولي قريش و هواداران آن‏ها سخت مضطرب و ناراحت شدند. (2 )
در کتاب فروغ ابديت آمده که داستان شرکت عباس عموي پيامبر در غزوه بدر از مشکلات تاريخ است. وي از کساني است که در اين جنگ اسير مسلمانان گرديد. او از طرفي در اين نبرد شرکت مي‏کند، از طرف ديگر در پيمان عقبه مردم مدينه را براي حمايت از پيامبر دعوت مي‏کند. راه حل همان است که غلام او ابو رافع مي‏گويد: وي از کساني بود که مانند برادرش ابو طالب، به آيين توحيد و رسالت برادرزاده‏اش ايمان قطعي داشت، ولي مصالح روز اقتضا مي‏کرد که ايمان خود را پنهان بدارد . از اين طريق پيامبر را کمک کند . برادرزاده خود را از تدارکات و نقشه‏هاي شوم قريش آگاه سازد. چنان‏ که در جنگ «احد» نيز اين کار را انجام داد. وي نخستين کسي بود که پيامبر را از نقشه و حرکت قريش آگاه ساخت.(3 )
ابن اثير هم روايتي نقل مي کند که عباس پيش از هجرت ايمان آورده بود .مي خواست به مدينه هجرت کند، ولي پيامبر (ص) به او فرمود: بودن تو در مکه بهتر است. (4 )
عباس بعد از پايان جنگ بدر به مکه بازگشت . از آن زمان تا فتح مکه به عنوان نيروي اطلاعاتي ايفاي نقش کرد. هرگاه مشرکان قصد جنگ با پيامبر خدا را داشتند، وي با فرستادن نامه، به پيامبر خبر مي‌داد . عباس در زمان فتح مکه، جهت استقبال از رسول خدا به بيرون مکه رفت .در هنگام فتح و ورود پيامبر خدا به شهر، سپاه مسلمين را همراهي کرد. پس از آن در نبرد حنين نيز شرکت کرد .شجاعتي وصف‌ناشدني از خود بروز داد .
عباس در اواخر عمر دچار نابينايي شد . سرانجام در سال 32 هجري قمري در هشتاد و هشت سالگي در شهر مدينه دار فاني را وداع گفت. او را در قبرستان بقيع به خاک سپردند.(5 )
اما درباره اينکه عباس در کنار امام علي (ع) بود و يا با وي اختلاف داشت يانه ؟ بايد گفت: از متون شيعي استفاده مي‌شود ايشان با امام علي (ع) مشکلي نداشت حتي وي بعد از رحلت رسول خدا با خلافت ابابکر و جريان سقيفه مخالف بود. به گونه اي که عباس از علي (ع) خواست که دست برادر زاده خود را به عنوان بيعت بفشارد. (6). البته در برخي متون اهل سنت آمده است که عباس با علي (ع) اختلاف مالي داشته است ، که اين امر هم دقيقا معلوم نيست. اين مساله با جايگاه بلند امام علي(ع) و مقام عباس همسويي ندارد که د رباره مال دنيا با هم اختلاف داشته باشند .
پي نوشت ها :
1. اسدالغابه،‌ج 3، ص 164؛ اعيان الشيعه،‌ج 7، ص 418؛ قاموس الرجال، ‌ج 6، ص 15؛ بحارالانوار، ج 28، ‌ص 48؛ ‌سفينه البحار، ج 6، ص 113؛ دايره المعارف فارسي، ج 2، ص 1657؛ معارف و معارف، ج 7، ص 208.
2 .فروغ ابديت ،ج 1 ص 516.
3 . همان ، ص516- 517.
4 . اسد الغابه في معرفها الصحابه ،ج 3 ، ص110.
5 . همان ،ص 110 - 113.
6. جعفر سبحاني، فروغ ولايت ، ص155-156.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
1-استفاده شخصي از کامپيوتر و اينترنت رايگان برخلاف قانون آن کشور حرام است لکن اطلاعاتي که در ذهن شما منتقل شده است و مطالبي که از آن طريق استفاده کرده ايد و بر معلومات شما افزوده شده است، استفاده از معلومات و اطلاعات علمي اشکال ندارد . در هرجا مي توانيد از اطلاعات خود استفاده کنيد.
البته اگر عين مطالب را از اينترنت برخلاف قانون کپي و تکثير کرده باشيد، نمي توانيد از کپي مطالب علمي مذکور استفاده کنيد اما آنچه بر معلومات شما از اين طريق افزوده شده است ،استفاده از آن اشکال ندارد.
2-در فرض سؤال رضايت گرفتن از مدير آن جا لازم نيست.
3 - مطالعه و خواندن کتاب هاي ديني نه تنها اشکال ندارد، بلکه کاربسيار خوبي مي باشد . استفاده از اطلاعاتي که به دست آوريد، نيز اشکال ندارد.(1)
پي نوشت:
1. سؤال تلفني(7740611-0251) از دفتر آيت الله وحيد خراساني و سؤال تلفني 7743271-0251)دفتر آيت الله بهجت.
نظر آيت الله علي صافي گلپايگاني را متأسفانه دراين مسأله نداريم. ظاهرا نظر ايشان همان نظر آيت الله بهجت و آيت الله وحيد مي باشد.

پرسشگر گرامي با سلام سپاس از ارتباط تان با اين مرکز
اگر متولد گناباد بوده و چند سال در آن جا زندگي کرده و رشد جسمي پيدا کرده اي، شهر گناباد وطن اصلي شماست . تا از آن جا اعراض نکرده باشي، هر وقت به آن جا مي روي، نمازت کامل است و روزه بايد بگيري، ولي مشهد وطن شما نيست، مگر اينکه تصميم داشته باشي تا آخر عمر در مشهد زندگي کني .بنابراين اگر شهر مشهد هنوز وطن شما محسوب نمي شود ،نمازتان در مشهد شکسته است و نمي تواني روزه بگيري ،مگر اينکه قصد ده روز نمايي .
اگر متولد گناباد بوده اي، ولي مقدار کمي در آن جا مانده اي ،مثلا بعد از تولد در گناباد يک سال زندگي کرده اي ، در گناباد هم نمازت شکسته خواهد بود مگر اينکه در آن جا قصد ماندن ده روز بکنيد. اگر در ارتباط بعدي جزييات بيش تري در زمينه مقدار ماندن شما در گناباد و اين که آيا از آن جا اعراض کرده اي، يعني ديگر براي سکونت کردن در گناباد تصميم نداري بماني يا داري و آيا در مشهد قصد ماندن دايمي داري يا قصد ماندن موقت براي چند سال داري؟ جزييات را براي مان توضيح دهيد تا به طور واضح بگوييم حکم نماز و روزه تان در اين دو شهر چگونه است .البته نام مرجع تقليد تان را بايد بدانيم تا نظر ايشان را براي تان ارسال کنيم .

با سلام و تشکر از ارتباط با اين مرکز
تبعيض در تقليد جايز است، عدول ازمساوي به مساوي بنا براحتياط واجب جايز نيست مگر در مسائلي که هنوز عمل نکرده است(1)
تبعيض يعني اينکه انسان مثلا در عبادات از يک مجتهد و در معاملات از مجتهد ديگر تقليد کند.
عدول يعني در يک مسئله خاص بخواهد به نظر مرجع خود عمل نکند و به ديگري مراجعه کند.
پي نوشت :
1.آيت الله مکارم ،توضيح المسائل ،م 19وعدول م 16وسوال تلفني از دفتر