کرونا

چرا تا یک ویروس وارد کشور ما شد، درب بیشتر شفاخانه های امام حسین (علیه السلام) را بستند؟ امام حسینی که مرده زنده می کند، قطعاً نمی گذارد کسی در هیئت مریض بشود
بیماری، تعطیل کردن هیئت، کرونا، شرایط استجابت دعا، شفای بیمار

چرا تا یک ویروس وارد کشور ما شد، درب بیشتر شفاخانه های امام حسین (علیه السلام) (هیئت ها) را بستند؟ امام حسینی که مرده زنده می کند، قطعاً نمی گذارد کسی در هیئت مریض بشود!

پاسخ اجمالی:

در شرایط حاضر که حضور در اجتماعات مذهبی و غیرمذهبی، عامل دریافت و انتقال ویروس به دیگران و سبب بیماری و حتی مرگ گروهی از انسان‌ها می‌شود، لازم است در راستای لزوم حفظ جان خود و دیگری، به‌صورت موقت، حضور در هیئت را تعطیل کرده و به شیوه دیگری ارتباط با امام حسین (علیه‌السلام) را حفظ کرد. آری، دعا و توسل، مشروع و مطلوب و مفیدند؛ اما نباید آن‌ها را در تقابل باعقل و شریعت پی گرفت.

پاسخ تفصیلی:

مقدمه:

با شیوع ویروس کرونا در جهان و انتقال آن به ایران، این بحث شکل گرفت که در چنین شرایطی که حضور در اجتماعات، عامل دریافت و انتقال ویروس خطرناک کرونا است، آیا باید هیئت و اماکن مذهبی را تعطیل کرد یا این‌که هیئت و اماکن مذهبی مصون از گزند ویروس هستند و نباید آن‌ها را تعطیل نمود. در ادامه، با ارائه نکاتی به تبیین دیدگاه اسلام در این زمینه می‌پردازیم:

نکته اول:

از مهم‌ترین مبانی اسلام عزیز، لزوم حفظ جان خود و دیگری است؛ چنانکه درآیات 29 و 30 سوره مبارکه نساء آمده: «وَلا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إنَّ اللّه َ کانَ بِکُمْ رَحیما، وَمَنْ یفْعَلْ ذلک عُدْوانا وَظُلْما فَسَوْفَ نُصْلیهِ نارا؛ و خودکشی نکنید! خداوند نسبت به شما مهربان است؛ و هر کس این عمل را از روی تجاوز و ستم انجام دهد، به‌زودی او را در آتشی وارد خواهیم کرد.» در روایات اسلامی نیز به این مطلب تأکید شده که خودکشی حرام است و عقوبت سختی دارد. (1) افزون بر حفظ جان خود، حفظ جان دیگران نیز لازم‌الاجرا است تا جایی که در قرآن آمده «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَکأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمیعاً؛ هر کس، انسانى را بدون ارتکاب قتل یا فساد درروی زمین بکشد، چنان است که گویى همه انسان‌ها را کشته است». (2)

بر همین مبنا، روشن می‌شود که چرا تعطیلی موقت هیئت‌ها و بستن موقت اماکن مذهبی، امری پسندیده بلکه لازم‌الاجرا است چراکه وقتی می‌دانیم با برگزاری این اجتماعات، به‌احتمال‌زیاد ویروس کرونا را دریافت و به دیگری انتقال داده و خود و دیگری را در معرض خطر قرار می‌دهیم، بر ما لازم است این عمل مستحب و پسندیده را به‌صورت موقت تعطیل کنیم و به شیوه‌های دیگر به عزاداری و ارتباط معنوی با اهل‌بیت (علیه‌السلام) اقدام نماییم؛ چنانکه از راه دور، سمت کربلا می‌ایستیم و زیارت عاشورا می‌خوانیم و می‌دانیم امام حسین (علیه‌السلام) صدای ما را شنیده و با ایشان مرتبط گشته‌ایم.

ازاین‌رو، پیشنهاد می‌شود در این شرایط خاص، به‌جای حضور در هیئت، از راه دور قرار گذاشته شود که همگی فلان ساعت رو به ضریح امام حسین (علیه‌السلام) زیارت عاشورا بخوانیم. از این طریق، هم ارتباط معنوی با امام حسین (علیه‌السلام) حفظ می‌شود و هم نکات بهداشتی رعایت می‌گردد.

نکته دوم:

این تلقی اشتباه است که گمان کنیم اگر مکانی -به‌واسطه حضور خانه خدا و یا مقبره اولیای الهی- مقدس باشد، حتماً از گزند و آسیب و بیماری و تخریب مصون است! کافی است به تاریخ تخریب کعبه و ضریح امام حسین (علیه‌السلام) بنگریم تا متوجه شویم که اساساً سنت الهی چنین نیست که حتماً این مکان‌ها یا شهر و مردمی که در آن حوالی هستند را از هر بیماری و گزند حفظ کند. بگذریم از این‌که اولیای الهی حتی زمانی که در دنیا حضور داشتند –جز در موارد نادر که مصلحت دانسته و خرق عادت کرده و معجزه و کرامت نشان می‌دادند- نیز چنین تضمینی به مردم ندادند که تا وقتی ما هستیم هیچ گزندی به شما نمی‌رسد. کافی است به تاریخ جنگ‌های صدر اسلام بنگریم و از میزان شهدا در جنگ‌های مختلف مطلع شویم و یا به تاریخ عاشورا نگاه کنیم و در مصیبت واردشده بر خاندان پیامبر (ص) تأمل‌کنیم.

همچنین آن‌ها ادعا نداشتند که هیچ‌گاه مریض نمی‌شوند؛ چنانکه می‌دانیم پیامبر (ص) مریض شدند و یا امام علی (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) به‌واسطه ضربت شمشیر به شهادت رسیدند و یا امام حسن (علیه‌السلام) از طریق زهر بیمار و شهید شدند و یا امام سجاد (علیه‌السلام) در روز عاشورا در بستر بیماری بودند و یا خود حضرت معصومه (س) نیز به‌واسطه بیماری (که ناشی از سم یا علل دیگر بوده) وفات یافتند و ...

بنابراین، انبیاء و امامان و اولیای الهی هیچ‌گاه ادعا نداشتند که خودشان و یا مردم و مکان‌های مرتبط با آن‌ها همچون حرم و هیئت و غیره، همیشه و تحت هر شرایطی از هر خطر و بیماری مصون هستند. ازاین‌رو، کاملاً طبیعی است ویروس کرونا در هیئت نیز از فردی به فرد دیگر سرایت یابد و عامل بیماری شود؛ بنابراین، چنین انتظاری مبنای دینی ندارد و بیشتر یک‌شور و احساس است که باید تصحیح شود.

نکته سوم:

لازم است انتظارات را درباره توسل و شفا تعدیل کرد. این‌که گمان شود هر توسل و دعایی حتماً به همان شکلی که ما می‌پسندیم، برآورده می‌شود، انتظار نابجایی است.

شفای بیماران از جانب خدا و اولیایش، تابع همان اصولی است که در استجابت دعا برقرار است: خداوند صدای هر دعاکننده‌ای را می‌شنود و در صورت فقدان موانع و وجود شرایط آن را برآورده می‌کند (3)؛ اما نه لزوماً به همان شکلی که دعاکننده در نظر گرفته است؛ چراکه او خیرخواه است و خیر را نه از دریچه محدود ما، بلکه در چارچوب علم بی‌انتهای خودش در نظر می‌گیرد؛ بنابراین طبیعی است که گاهی ما چیزی را طلب می‌کنیم که به گمان ما خیر است اما درواقع، خیر نیست و خدا می‌داند (4) و به همین جهت، آن دعا را به شکل دیگری استجابت می‌فرماید؛ چنانکه امام علی (علیه‌السلام) فرمود: «چه‌بسا چیزی را خواسته‌ای و تو را نداده و بهتر از آن را در این دنیا یا آن دنیا دهد و یا بهتر آن بوده که آن را از تو بازدارد. چه‌بسا چیزی را طلب نمودی که اگر به تو می‌داد، تباهی دین و دنیای خود را در آن می‌دیدی». (5)

گاهی هم خداوند دعا و درخواست ما را به همان شکلی که ما می‌خواهیم برآورده می‌سازد اما برای انجامش فرآیندی را در نظر گرفته که کار و تلاش ما (مثلاً سیر درمانی و استفاده از دارو و مراجعه به طبیب)، بخشی از این فرآیند است؛ و به همین جهت، از امام علی (علیه‌السلام) نقل‌شده که «الداعى بلا عمل کالرامى بلا وتر؛ کسى که بدون عمل دعا می‌کند، مانند تیراندازی است که کمانش زِه ندارد». (6) آری، تأثیر دعا و توسل به اولیای الهی، لزوماً از طریق علل ماوراءالطبیعی و غیرمتعارف نیست بلکه گاهی از طریق تسریع در تأثیر دارو است و گاهی از طریق آشنا شدن با پزشک حاذق و غیره.

نتیجه:

در حال حاضر، حضور در اجتماعات مذهبی و غیرمذهبی، عامل دریافت و انتقال ویروس کرونا به دیگران است و سبب بیماری و حتی مرگ گروهی از انسان‌ها می‌شود، ازاین‌رو، لازم است به‌صورت موقت، حضور در هیئت را تعطیل کرد. همچنین، روشن شد هر دعا و توسلی لزوماً به همان شکلی که ما می‌خواهیم برآورده نمی‌شود و تابع شرایط و مقدماتی است که یکی از آن‌ها تلاش و کوشش ما در آن زمینه است.

 

 

پی‌نوشت‌ها:

  1. «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِشَی ءٍ مِنَ الدُّنیا عُذِّبَ بِهِ یوْمَ الْقِیامةِ؛ کسی که به‌وسیله چیزی از دنیا خودکشی کند، در روز قیامت به‌وسیله همان چیز عذاب خواهد شد»(المتقی الهندی، کنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال، مؤسسه الرسالة، 1401 ق، ج 15، ص 36)
  2. مائده، آیه 32.
  3. «وَ إِذا سَأَلَک عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیسْتَجیبُوا لی‏؛ و هنگامی‌که بندگان من، از تو درباره من سؤال کنند، (بگو): من نزدیکم! دعاى دعاکننده را، به هنگامی‌که مرا مى‏خواند، پاسخ مى‏گویم؛ پس باید دعوت مرا بپذیرند»(بقره، آیه 186)
  4. «عَسى‏ أَنْ تَکرَهُوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکمْ وَ اللَّهُ یعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون؛ چه‌بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال‌آنکه خیرِ شما در آن است؛ و یا چیزى را دوست داشته باشید، حال‌آنکه شرِّ شما در آن است؛ و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید»(بقره، آیه 216)
  5. سید رضی، نهج‌البلاغه، انتشارات مشهور، 1379، نامه 31.
  6. علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، انتشارات موسسه الوفاء، 1403، ج 93، ص 372.

 

کلمات کلیدی

بیماری، تعطیل کردن هیئت، کرونا، شرایط استجابت دعا، شفای بیمار

از سوی مرکز ملی پاسخگویی صورت گرفت؛
28 کلیپ با موضوعات پرتکرار احکام و اعتقادی با همکاری مرکز ملی پاسخگویی و معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه ضبط تدوین و انتشار یافت.

به گزارش روابط عمومی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی، تعدادی کلیپ با موضوعات متنوع و پرتکرار همچون با عناوین احکام کرونا، اربعین، سبک عزاداری، حرکت امام حسین(علیه السلام) پایبندی به خدا و ... تولید و انتشار یافت.

کلیپ های تهیه شده در استودیو معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه ضبط و مرکز ملی پاسخگویی تدوین شده و در فضای مجازی برای عموم مردم به اشتراک گذاشته شد.

 

حکم مسافرت در ایام کرونا

https://pasokhgoo.ir/node/98479

واقعه کربلا، تقدير الهی بوده یا تصمیم سیدالشهداء؟

https://pasokhgoo.ir/node/98474

حرکت امام حسین کودتا بر علیه حکومت بود؟

https://pasokhgoo.ir/node/98475

چه ایرادی داره در عین پذیرش خدا، به دین خاصی پایبند نباشیم؟

https://pasokhgoo.ir/node/98476

چرا در دوران پیشرفت و شکوفایی حیات بشری است، باید از یک دین تبعیت کرد؟

https://pasokhgoo.ir/node/98477

آیا عزاداری های مرسوم مصداقی از تهاجم فرهنگی نیست؟

https://pasokhgoo.ir/node/98478

بدعت بودن برگزاری عزاداری ها و مراسم عاشورا

https://pasokhgoo.ir/node/98472

هزینه کفاره روزه در مخارج افراد مبتلا به کرونا

https://pasokhgoo.ir/node/98461

هزینه رد مظالم در مخارج افراد مبتلا به کرونا

https://pasokhgoo.ir/node/98460

نذر بدون اجازه همسر و وجوب عمل به آن

https://pasokhgoo.ir/node/98459

مصرف وجوهات شرعی برای افراد زیان دیده از کرونا

https://pasokhgoo.ir/node/98458

مصرف زکات برای دارو و درمان افراد مبتلا به کرونا

https://pasokhgoo.ir/node/98457

لزوم رعایت پروتکل های بهداشتی از نظر شرعی

https://pasokhgoo.ir/node/98456

فاصله گذاری ها در نماز جماعت

https://pasokhgoo.ir/node/98455

عمل به نذری فرد دیگر برای ما

https://pasokhgoo.ir/node/98454

عمل به نذر قربانی در ایام محدودیت های کرونایی

https://pasokhgoo.ir/node/98453

صله ارحام در ایام شیوع کرونا

https://pasokhgoo.ir/node/98452

شرکت در مجالس عزاداری با لحاظ محدودیت های کرونایی

https://pasokhgoo.ir/node/98451

رعايت حدود شرعی در ارتباطات مجازی

https://pasokhgoo.ir/node/98450

رعایت احکام شرعی اسلام برای اموات کرونایی در بلاد غیر اسلامی

https://pasokhgoo.ir/node/98449

حکم شهید برای کادر درمان در حال خدمت

https://pasokhgoo.ir/node/98448

حضور فرد مشکوک به کرونا در مراسم عزاداری

https://pasokhgoo.ir/node/98447

توزیع غذای نذری با لحاظ محدودیت های کرونایی

https://pasokhgoo.ir/node/98446

تهیه کارت واکسن کرونا بدون تزریق

https://pasokhgoo.ir/node/98445

استفاده از ماسک و دستکش در نماز

https://pasokhgoo.ir/node/98444

استفاده از الکل برای ضدعفونی مسجد

https://pasokhgoo.ir/node/98443

سفر به کربلا در ایام اربعین با لحاظ محدودیت های کرونایی.

https://pasokhgoo.ir/node/98442

 

از سوی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی صورت گرفت:
کتاب «کرونا در دایره پرسمان» توسط مرکز ملی پاسخگویی تالیف و در انتشارات بوستان کتاب عرضه شد.
کتاب کرونا در دایره پرسمان

به گزارش روابط عمومی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی با توجه به سوالات مکرر هم وطنان عزیز پیرامون بیماری اخیر، مهم ترین پرسش و پاسخ ها پیرامون این بیماری که در قالب نرم افزاری اندرویدی تولید شد برای استفاده بیشتر محققان در قالب کتاب «کرونا در دایره پرسمان» توسط انتشارات بوستان کتاب در اختیار مردم عزیز قرار گرفت.

با آغاز داستان کرونا جهان با پدیده ای شگفت، پیچیده و چالش برانگیز مواجه شد. این بیماری جدید در مدت نسبتا کوتاهی به دل مشغولی مشترک و بلکه نگرانی و ترس مشترک انسان ها در مناطق مختلف تبدیل شد. نگرانی هایی که در موارد بسیاری خطرناک تر از خود بیماری بود. در بحبوحه این ماجرا کارکردهای دین و انتظار بشر از دین، چونان یک پرسش برای مردمان رخ نمود که می بایست پاسخی درخور می یافت. این کتاب مجموعه ای است از پرسش ها و پاسخ هایی درباره همه گیری ویروس کرونا و نقش دین در کارزار بحران که به کوشش مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی سامان یافته است.

در کتاب کرونا در دایره پرسمان، سوالات پربسامد مرتبط با بیماری کرونا را در قالب پرسش و پاسخ عرضه کرده است. در این کتاب تیم محتوایی بخش مکتوب مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی با همکاری سایر بخش های مرکز جدیدترین سوالات مربوط به این موضوع را جمع آوری نموده و از بین سوالات مطرح شده سوالات منتخب را از جنبه های مختلف اخلاقی، تاریخی، حدیثی، کلامی، احکامی، قرآنی و مشاوره ای متناسب با نیازهای روز جامعه ارائه کرد.

پاسخ ها در دو قالب اجمالی و تفصیلی پاسخ داده شده و منابع استفاده شده در پاسخ ها در این کتاب در پی نوشت ذکر شده است که علاوه بر ایجاد اطمینان بیشتر برای پرسش کننده، برای محققین هم بسیار مفید و مؤثر می باشد.

لازم به ذکر است پیش تر نیز نرم افزار پرسش های کرونا از طرف مرکز ملی پاسخگویی در اسفندماه 98 عرضه شده بود.

به همت مرکز ملی پاسخگویی برگزار شد؛
جلسه بررسی سؤالات فقهی روزه داری در ماه مبارک رمضان با توجه به بیماری کرونا با حضور حجت الاسلام فلاح زاده در مرکز ملی پاسخگویی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی جلسه تشریحی پاسخ به سؤالات مرتبط با روزه با توجه به شیوع بیماری کرونا مبتنی بر فتاوای مراجع عظام تقلید با حضور حجت الاسلام والمسلمین فلاح زاده «مدیر موسسه موضوع شناسی احکام فقهی»، رئیس گروه پشتیبانی علمی و مدیر علمی گروه فقه مرکز ملی پاسخگویی، مدیر و جمعی از پژوهشگران گروه فقه پژوهشگاه باقر العلوم (علیه السلام) در مرکز ملی پاسخگویی برگزار شد.

حجت الاسلام فلاح زاده در ابتدای جلسه با اشاره به جلسه ای که با فرهنگستان علوم پزشکی داشت گفت: این بیماری برای افراد سالم ضرری نداشته و آنها همچون سال های گذشته باید روزه بگیرند لکن مسائل بهداشتی را رعایت کنند.

وی افزود: با توجه به نظر متخصصین در خصوص افرادی که بیماری خاص دارند مانند دیابت، قلب و عروق و فشار خون بالا اگر در سنی 65 به بالا هست، از آن جهت که خطر ابتلا به بیماری برایشان بالاست، لذا اگر می دانند خطری برایشان ندارد می توانند روزه بگیرند و اگر نمی دانند باید به پزشک متخصص مراجعه کنند و مبتنی بر نظر پزشک به تکلیف خود عمل کنند.

مدیر موسسه موضوع شناسی احکام فقهی افزود: به نظر غالب پزشکان روزه سبب تقویت سیستم دفاعی بدن می شود و دانش علمی هم همین را تایید می کند و روزه داری سبب ابتلا نمی شود و عدم رعایت مسائل بهداشتی است که منجر به آن می شود.

وی گفت: روزه یک واجب شرعی است که همه افراد مکلف که توانایی انجام آن را دارند باید روزه بگیرند. اما کسانی که توانایی ندارند نه تنها واجب نیست بلکه صحیح هم نیست، این عدم توانایی یا عذر شرعی است مثل سفر یا خانم ها در ایام خاصی که عذر دارند یا مقصود توانایی جسمی است مثل کهنسالان که توان روزه ندارند یا کسانی که به جهتی توانایی ندارند مانند بیماری یا همان تعبیر عدم المرض، اما ترس از بیماری کرونا خود به خود مجوز ترک روزه نیست.

وی در مورد مفهوم ضرر گفت: ضرر به این معنا است که بیماری که الان دارد به سبب روزه تشدید، ادامه یا روند بهبودی را دچار اختلال می کند و یا ایجاد بیماری کند می باشد. این خوف باید منشاء عقلایی داشته باشد و ترسی که ناشی از شایعات فضای مجازی باشد اثری ندارد.

لذا این که بگوید روزه سبب کاهش تقویت بدن و در نتیجه مبتلا به کرونا می شود این صحیح نیست و در نتیجه سبب روزه نگرفتن نمی شود. نظر غالب هم این است که روزه نه تنها منجر به کاهش ایمنی نمی شود ، بلکه به نظر برخی سبب تقویت ایمنی می شود و لذا آمار هم داده اند که برخی بیماری ها در ماه رمضان کاهش داشته است. بنابراین افراد سالم مثل سالهای گذشته ضمن رعایت موارد بهداشتی روزه باید بجا آورند.

حجت الاسلام فلاح زاده در خصوص ملاک تشخیص ضرر و زیان روزه بر بیماری گفت: ضرر و زیان روزه برای فرد چه بیمار و چه غیر بیمار، تشخیص خود فرد است. یا باید مطمئن شود یا اینکه ترس از ضرر ایجاد شود که بواسطه روزه مبتلا می شود یا شدت می یابد که این را یا خودش تشخیص دهد یا از گفته متخصصان اطمینان حاصل شود.

وی افزود: خوف ضرر هم باید منشاء عقلایی داشته باشد، اما اگر منشاء ترس از ترسو بودن فرد یا ناشی از شایعات باشد این مجوز روزه خواری نیست. منظور از خوف عقلایی، یعنی عقلای قوم بگویند این ضرر دارد، اما اگر شخص ترسوست یا براساس شایعات در فضای مجازی است که منجر به ترس شده اینها ملاک نمی باشد.

اما نظر غالب متخصصان این است که روزه داری به خودی خود سبب ابتلا به بیماری کرونا نخواهد بود. اما اگر شرایطی شد که گروهی گفتند احتمال ابتلا هست و عده گفتند نیست، از گفته هر کدام که برای شخص اطمینان حاصل شود ملاک همان است. و نظر غالب متخصصان این است که خود روزه بر سیستم دفاعی بدنی که سالم است ضرری نمی زند و لذا در این موارد معمولا قول نظر اکثر اطمینان آور خواهد بود. نکته دیگری که راجع به خوف ضرر هست این است علاوه بر این که باید منشاء عقلایی داشته باشد این که این خوف تنها برای خود شخص اطمینان آور است

وی در خصوص ماندن در خانه گفت: توصیه کلی هر ساله برای روزه داری این است که وظیفه واجب شرعی است افراد نسبت به کارهاشان نوعی برنامه ریزی داشته باشند که بتوانند به این واجب برسند و مسئولین هم در حد میسور طوری برنامه ریزی کنند که افراد بتوانند به این واجب مهم عمل کنند. امسال در خانه ماندن از دو جنبه اهمیت دارد: اگر در خانه بماند و کار ضروری هم ندارد که بتواند روزه بگیرد که بهتر است و توصیه دوم که نسبت عدم ابتلا به این بیماری است که در خانه ماندن از شیوع آن جلوگیری می کند. لذا اگر کسی تشخیص می دهد که در خانه ماندن و کمتر بیرون رفتن می تواند روزه بگیرد با مراعات مسائل بهداشتی بر او لازم است که مراعات کند

حجت الاسلام فلاح زاده در مورد روزه خواری در ملاء عام گفت: روزه خواری علنی چه بر افرادی که معذورند مانند بیماران و مسافران و چه برای کسانی که معذرو نیستند و عمدا روزه نمی گیرند حرام است و روزه خواری در ملاء عام جایز نیست و حاکمیت هم می تواند از چنین افرادی که به فرهنگ عمومی و معنوی جامعه را بر هم می زنند جلوگیری کند.

وی در خصوص حکم روزه های نگرفته در این شرایط گفت: این شرایط با سایر ایام تفاوتی ندارد و حتی افرادی که به جهتی روزه برایشان واجب نیست، امسال و سال های گذشته و سال های آینده حکم یکی است. کسی که عمداً روزه خواری کند علاوه بر قضای روزه باید کفاره هم بپردازد و کسی که بیماری دارد اگر بعد ماه مبارک رمضان برطرف شد باید قضا را بجای آورد و اگر تا رمضان سال بعد انجام ندهد و بیماری ادامه داشته باشد قضا واجب نیست و یک مد طعام را باید بپردازد.

شایان ذکر است که مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی، پاسخگوی هموطنان عزیز بویژه در ماه مبارک رمضان می باشد. تلفن 096400 و سامانه پاسخگویی آنلاین به نشانی https://user.pasokhgoo.ir و اپلیکیشن پاسخگو (قابل دریافت از کافه بازار) و همچنین شماره پیامک 30009640 پاسخگوی سوالات احکام کاربران می باشند.

به همت مرکز ملی پاسخگویی صورت گرفت؛
بخش ویژه پاسخگویی به سؤالات مرتبط با کرونا توسط روانشناسان حوزوی در مرکز ملی پاسخگویی راه اندازی شد.
طلاب روانشناس - پاسخگویی کرونا

به گزارش روابط عمومی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی، از ابتدای انتشار ویروس کرونا، مرکز ملی پاسخگویی اقداماتی را آغاز کرد. تولید نرم افزار اندرویدی پرسش های کرونا، راه اندازی کانال های پاسخگویی تخصصی در اپلیکیشن پاسخگو، بارگذاری پرسش های پرتکرار در سایت پاسخگو، راه اندازی سامانه دورکاری پاسخگویی تلفنی و فعال تر کردن بخش مشاروه و روانشناسی مرکز از عمده ترین فعالیت های جهادی مرکز ملی پاسخگویی در مبارزه با ویروس منحوس به شمار می رفت.

در آخرین اقدام با بکارگیری روانشناسان حوزوی جهادی، در آی وی آر سامانه تلفنی یک بخش ویژه پاسخگویی به سوالات روانشناسی در موضوعات مشاوره فردی، خانوادگی، مدیریت استرس و نگرانی حاصل از بحران کرونا ایجاد شد.

هم وطنانی که در این زمینه سؤال دارند می توانند بعد از شماره گیری 096400 با وارد کردن عدد 7 به بخش مشاوره و روانشناسی وصل شده و از خدمات روانشناسان حوزوی بهره مند شوند. ساعت پاسخگویی نیز از ساعت 8 الی 14 و 16 الی 20 می باشد.

همچنین بسترهای فضای مجازی از طریق گفتگوی آنلاین به نشانی user.pasokhgoo.ir  یا دریافت اپلیکیشن پاسخگو از نشانی cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app آماده خدمت رسانی به هم وطنان عزیز می باشد.

به همت مرکز ملی پاسخگویی و کارگروه مشاوره ستاد حوزوی مقابله با کرونا؛
بستر فعالیت طلاب جهادگر در عرصه مشاوره و روانشناسی با همکاری ستاد حوزوی بحران در مرکز ملی پاسخگویی فراهم شد.
طلاب جهادی مشاور - مرکز ملی پاسخگویی

به گزارش روابط عمومی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی، در جلسه ای که با حضور مسئولان و کارشناسان مرکز ملی پاسخگویی و طلاب روانشناس جهادی برگزار شد، توجیهات و آموزش های لازم نرم افزاری برای شروع به کار این عزیزان انجام گرفت.

در این جلسه حجت الاسلام دکتر اصغری «مدیر گروه پاسخگویی تلفنی»، ، حجت الاسلام والمسلمین پورمدنی «سرپرست گروه پاسخگویی اینترنتی» و آقای مجتبی احمدنژاد «کارشناس مسئول گروه پاسخگویی تلفنی» توضیحاتی در رابطه با ضوابط، آئین نامه ها و نحوه استفاده از نرم افزار مرکز ارائه کردند.

در ادامه حجت الاسلام دکتر مهکام «مسئول بخش مشاوره و روانشناسی ستاد بحران حوزه» با اشاره به حضور طلاب از اولین روزهای شیوع کرونا در بخش های مختلف، گزارشی از بخش مشاوره و روانشناسی ستاد بحران حوزوی در مقابله با کرونا ارائه کرد.

عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی با توضیح اینکه این بخش در پنج کارگروه کار خود را شروع کرد افزود: حضور مستمر در دو بیمارستان فرقانی و کامکار در سه شیفت کاری که فرایند بالینی انجام می گرفت، راه اندازی تیمی برای سرکشی از خانواده هایی که درگیر بیماری هستند، حضور کارشناسان طلاب روانشناس در مراکز سطح شهر، حضور در آرامستان ها برای همدردی و مشاوره با خانواده داغداران و در نهایت همکاری با مرکز ملی پاسخگویی جهت معرفی طلاب مشاور را از عمده ترین فعالیت های بخش مشاوره و روانشناسی ستاد بحران حوزوی برشمرد.

در انتهای جلسه طلاب روانشناس داوطلب، سوالات خود را در مورد نحوه فعالیت و سوالات پربسامد این زمینه مطرح کردند.

این طلاب جهادی قرار است در دو بستر فضای مجازی و تلفنی، در بخش مشاوره و روانشناسی مرکز، پاسخگویی سؤالات مشاوره ای هم وطنان عزیز باشند.

شایان ذکر است که یکی از اقدامات مرکز ملی پاسخگویی در رابطه با بیماری اخیر، فعال‏تر کردن و افزایش ساعت کار بخش مشاوره در جهت پاسخگویی در دو بستر تلفنی و فضای مجازی به خانواده‏هایی است که در اثر کرونا، به مشکلاتی مبتلا شده اند بطوری که یک کانال ارتباطی بخش ویژه مشاوره کرونا در آی وی آر مرکز راه‏اندازی شد. لکن با توجه به تعداد بالای تماس ها، همکاری هایی با ستاد بحران حوزوی شکل گرفت.

آیا امکان پذیر است در حرم امنی چون خانه خدا هم کرونا نفوذ کند؟
بیماری، کرونا، حرم امن الهی، امنیت، کعبه.

آیا امکان پذیر است در حرم امنی چون خانه خدا هم کرونا نفوذ کند؟

پاسخ اجمالی:

خداوند شهر مکه و اطرافش را حرم امن الهی معرفی کرده است که منظور از آن، حرام بودن ایجاد ناامنی و جنگ و درگیری در این منطقه است نه امنیت از هرگونه بلای طبیعی و ویروس و غیره؛ بنابراین، کاملاً ممکن است حرم امن الهی نیز به‌واسطه حضور بیماران، آلوده به ویروس کرونا باشد و زائران و مردم آن شهر نیز از این طریق، به بیماری مبتلا شوند. به همین جهت، حفظ پاکی این مکان مقدس و تطهیر آن توسط مواد ضدعفونی، امری پسندیده و لازم است.

پاسخ تفصیلی:

مقدمه:

از مسلمات دینی است که خداوند مکه و اطرافش را محل امن قرار داده؛ ازاین‌رو، از دیرباز این پرسش مطرح بود که منظور از امن بودن خانه خدا، امنیت آن از بیماری و جنگ و حوادث طبیعی است یا معنای دیگری موردنظر است. در ادامه، با ارائه نکاتی، به این پرسش پاسخ می‌دهیم:

نکته اول:

منظور از حرم امن الهی، امنیت از قتل و غارت و آزار و اذیت است؛ یعنی خداوند چنین تشریع نموده است که کسی در این محدوده، حق قتل و غارت نداشته باشد و مردم نیز به‌واسطه فرمان‌بری از این قاعده، این امنیت را پاس بدارند.

توضیح آنکه: زندگی اعراب قبل از اسلام، همواره با جنگ و خونریزی و غارت همراه بوده است، لیکن بااین‌حال، همین افراد برای شهر مکه و خانه خدا، احترام قائل بودند و به ساکنان حرم حمله نمی‌کردند و اموالشان را به غارت نمی‌بردند؛ چنانکه در این آیه به این مطلب اشاره‌شده است: «أَ وَ لَمْ یرَوْا أَنَّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ یتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ؛ آرا ندیدند که ما حرم امنى (براى آن‌ها) قراردادیم درحالی‌که مردم را در اطراف آنان (در بیرون این حرم) مى‏ربایند؟»(1)

بنابراین، کعبه و حرم الهی قبل از اسلام مورداحترام بوده و ساکنان آن از امنیت بهره‌مند بودند و از قتل و غارت مصون بودند. خاستگاه این امنیت به دعای حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) بازمی‌گردد که از خداوند خواست مکه را شهر امن قرار دهد: «وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً؛ و (به یادآورید) هنگامى را که ابراهیم عرض کرد: پروردگارا! این سرزمین را شهر امنى قرار ده». (2) خداوند هم دعایش را مستجاب نمود و شهر مکه را «الْبَلَدِ الْأَمینِ» نامید. (3)

این سرزمین نه‌فقط برای مردم آنجا امن است بلکه هرکسی که از خارج نیز می‌آید، باید در امنیت باشد و کسی حق ندارد کاری کند که باعث ناامنی در حرم شود: «وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً؛ و هر کس داخل آن‏[خانه خدا] شود؛ در امان خواهد بود». (4) روایت‌شده کسانی که در خارجِ حرم مرتکب جنایتی شوند و بعد به حرم پناهنده گردند تا وقتی‌که در حرم هستند حد بر آن‌ها جاری نمی‌شود (اگرچه برای چنین افرادی محدودیت‌هایی اعمال می‌شود تا ناگزیر از حرم بیرون آیند و سپس در خارج از حرم، حد بر آن‌ها جاری شود). (5) همچنین در روایت آمده که این حرم برای حیوانات نیز امن هست و هیچ‌کس حق ندارد حیوانات وحشی و پرندگان را که در حرم مأوی گرفته‌اند شکار کند. (6)

نکته دوم:

اما آیا حرم الهی از بلایای طبیعی و ویروس محفوظ است؟ نه. آنچه در باب امنیت حرم الهی گفته شد، امنیت به معنای مصون بودن از بلایای طبیعی و ویروس و بیماری نیست بلکه فراتر از این، به معنای مصون بودن از جنگ و خونریزی در هر شرایطی نیست؛ چراکه می‌دانیم عده‌ای حریم این محدوده را حفظ نکردند و در آن جنگ و خونریزی به پا کردند و حتی خانه خدا را تخریب و به آتش کشیدند (ماجرای محاصره مکه توسط سپاه یزید و استفاده از منجنیق و توپ‌های آتشین). همچنین می‌دانیم که بارها سیل، کعبه را فراگرفت و به آن آسیب‌های جدی وارد ساخت و مسلمانان مجدداً آن را بازسازی نمودند؛ بنابراین، خداوند چنین تشریع کرده که در این حرم، هیچ‌کسی (مردم شهر، زائران و حتی برخی حیوانات) مورد اذیت و آزار و قتل و غارت قرار نگیرد؛ اما این‌که مردم حریم این شهر را حفظ کنند و یا مانع از ورود سیل و بیماری به این شهر بشوند، وظیفه‌ای است که مردم و متولیان این شهر باید نسبت به آن اهتمام بورزند.

نتیجه:

با این توضیحات مشخص می‌شود که منظور از امنیت حرم الهی، امنیت از قتل و غارت و آزار و اذیت است که مردم قبل از اسلام و بعد از اسلام آن را مراعات می‌کردند؛ اما بااین‌حال، این امنیت را نباید به معنای امنیت از هرگونه خطر و بلای طبیعی و شرّ انسانی در نظر گرفت. ازاین‌رو، کاملاً ممکن است حرم امن الهی نیز به‌واسطه حضور بیماران، آلوده به ویروس کرونا باشد و زائران را آلوده بسازد. به همین جهت، حفظ پاکی این مکان مقدس و تطهیر آن توسط مواد ضدعفونی، کاری پسندیده و لازم است.

پی‌نوشت‌ها:

  1. عنکبوت، آیه 67.
  2. بقره، آیه 126.
  3. تین، آیه 3.
  4. آل‌عمران، آیه 97.
  5. شیخ کلینی، کافی، دار الکتب الإسلامیة، 1367 ش، ج 4، ص 226.
  6. همان.

 

کلمات کلیدی

بیماری، کرونا، حرم امن الهی، امنیت، کعبه.

آیا شروع بیماری کرونا از قم می تواند دلیل بر کثرت سیئات مردم و روحانیون این شهر باشد؟
بیماری، کرونا، سنت الهی، عذاب، امتحان.

با توجه به آیه شریفه «ما أَصابَک مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَک مِنْ سَیئَةٍ فَمِنْ نَفْسِک‏» (نساء آیه 79) آیا شروع بیماری کرونا از قم می تواند دلیل بر کثرت سیئات مردم و روحانیون این شهر باشد؟

پاسخ اجمالی:

انسان‌ها به‌واسطه بدرفتاری و سبک زندگی نادرست، فساد و مشکلاتی (همچون ابتلا به ویروس کرونا) برای خود یا دیگران ایجاد می‌کنند. ویروس کرونا به‌واسطه عدم اجرای تدابیر مراقبتی لازم، از کشورهای خارجی به شهر مقدس قم و سایر شهرهای ایران عزیز وارد شد. این بیماری برای مردم ایران، زمینه امتحان و تعالی روحی و معنوی است تا روشن شود در شرایط سخت، چه کسی با صبر و ایمان، این شرایط سخت را تحمل کرده و برای رضای خدا، در راستای بهبود بهداشت فردی و عمومی جامعه، اقدامات مفید و لازم را انجام می‌دهد و از احتکار و گران‌فروشی و رفتارهای پرخطر و آسیب‌زا (همچون سفرهای غیرضروری و آلوده کردن محیط پیرامونی و ...) خودداری می‌کند.

پاسخ تفصیلی:

مقدمه:

خداوند در تدبیر جهان، سنت‌های مختلفی را به کار می‌بندد؛ که یکی از آن‌ها سنت تنبیه گناهکاران است. به همین جهت، باملاحظه بلایای طبیعی و بیماری، اولین چیزی که شاید به ذهن برسد این است که این بیماری، عذاب الهی به خاطر گناهی است که سابقاً انجام داده‌ایم؛ اما در ادامه، روشن می‌شود خداوند سنت‌های دیگری هم دارد و نمی‌شود به‌صورت قاطعانه گفت که این بیماری، به خاطر گناهکاری مردم شهر مقدس قم است:

نکته اول:

در آیه مذکور در پرسش به این اصل تصریح‌شده است که خداوند خیرخواه است و جز خیر از او صادر نمی‌شود؛ و اگر فسادی در دنیادیده می‌شود، نه ناشی از خدا، بلکه ناشی از فساد و بدرفتاری و سبک زندگی نادرست ما است. این مطلب درآیات دیگر نیز به ثبت رسیده است: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ لِیذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یرْجِعُونَ؛ فساد، در خشکى و دریا به خاطر کارهایى که مردم انجام داده‏اند آشکارشده است؛ خدا مى‏خواهد نتیجه بعضى از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (به‌سوی حق) بازگردند». (1)

نکته دوم:

فساد در زندگی و اجتماع، گاهی ناشی از شخص من است و گاهی ناشی از بی‌مبالاتی دیگران که نهایتاً به جهان‌گستر شدن مشکل و گرفتار شدن من می‌انجامد. ابتلا به ویروس کرونا که به مرگ بخشی از جامعه جهانی و ایران منجر شده، نمونه‌ای از این ماجرا است.

این ویروس، خواه ناشی از عدم رعایت بهداشت غذایی در شهری از چین بوده باشد و خواه ناشی از ترور بیولوژیکی آمریکا علیه کشورهای رقیب (ازجمله چین و ایران)، ارتباطی به شهر مقدس قم نداشته اما به‌واسطه عدم اجرای تدابیر لازم از سوی برخی از مسئولان در جلوگیری از ورود این ویروس به ایران، دامن‌گیر مردم عزیز قم و سایر شهرهای ایران نیز شد.

نکته سوم:

بنابراین، نمی‌توان گفت این بیماری ناشی از گناه مردم قم یا سایر شهرهای ایران است؛ اما بااین‌حال، این بیماری، از جهات مختلفی می‌تواند پیامدهای مثبت معنوی برای مردم عزیز ایران داشته باشد.

یکی از پیامدهای مثبت، بخشش گناهان است. دقت شود: نمی‌گوییم این بیماری، ناشی از گناهان و عذاب برای گناهکاران است؛ بلکه می‌گوییم حالا که مؤمن به دلیل بی‌مبالاتی دیگران بیمار شده، این بیماری برایش مایه رحمت و جبران گناهان می‌شود؛ چنانکه امام علی (علیه‌السلام) فرمود: «اگر بنده‌ای از شیعیان، گناهی که ما او را از آن نهی کرده‌ایم مرتکب شود، قبل از اینکه از دنیا برود به یک گرفتاری مبتلا می‌شود که گناهانش به‌وسیله آن گرفتاری پاک گردد. [این گرفتاری‌ها] یا در مال و یا در فرزند و یا در خودش [ظاهر] می‌گردد؛ تا هنگامی‌که خداوند را ملاقات کند، برایش گناهی نباشد و اگر گناهی از وی باقی‌مانده باشد هنگام مرگ، بر وی سخت گرفته می‌شود تا گناهانش آمرزیده گردد.»(2)

پیامد معنوی دیگر برای بیماری، ارتقای درجه بیمار است؛ چنانکه امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «[ممکن است] برای بنده‌ای در نزد خدا درجه و رتبه‌ای باشد که از طریق عملش به آن درجه نمی‌رسد، پس خداوند او را به بلا و مصیبتی در بدن و یا مال و یا مصیبت فرزند مبتلا می‌سازد تا اگر صبر و تحمل نماید خداوند او را به آن درجه برساند». (3)

پیامد سوم بیماری، این است که زمینه امتحان مردم است تا از این طریق، عیار صبر و بندگی و ایمان آن‌ها سنجیده شود: «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ یتْرَکوا أَنْ یقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یفْتَنُونَ؛ آیا مردم گمان کردند همین‌که بگویند «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مى‏شوند و آزمایش نخواهند شد؟!»(4) «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا ... لَنَبْلُوَنَّکمْ بِشَی‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ؛ اى مؤمنان ... قطعاً همه شمارا با چیزى از ترس، گرسنگى و کاهش در مال­ها و جان‌ها و میوه‏ها، آزمایش مى‏کنیم؛ و بشارت‌ده به صابران». (5)

در امتحان است که مشخص می‌شود کدام‌یک از ما در این شرایط سخت، دستگیر همدیگر می‌شویم و کدام‌یک مشغول احتکار و گران‌فروشی؛ کدام‌یک در صورت بیماری، در خانه خود قرنطینگی را اعمال می‌کنیم و کدام‌یک بی‌توجه به دیگران، در اماکن عمومی حاضر و ناقل بیماری می‌شویم. همچنین این بیماری می‌تواند نوعی مانور مدیریتی برای کشور باشد و ازاین‌جهت، نقاط ضعف و قوت در عرصه مدیریت بحران را نمایان سازد.

نتیجه:

کوتاه‌سخن این‌که ویروس کرونا یا به‌واسطه عدم بهداشت مناسب در بازار چین بوده باشد و یا ترور بیولوژیکی آمریکا علیه کشورهای رقیب؛ درهرصورت، این ویروس اکنون دامن‌گیر سایر مردم نیز شده تا جایی که ممکن است کسی مقصر نباشد و حتی بهداشت فردی و اجتماعی را مراعات کرده باشد، اما بازهم به بیماری مبتلا شود. حال که چنین شده، قطعاً این بیماری برای مردم مؤمن خالی از فایده نیست و می‌تواند زمینه مناسبی برای پالایش روح و تعالی معنوی و ارتقای درجه و کسب تجربه برای مدیریت بهتر باشد. امید است مردم مؤمن ایران اسلامی، صبر و ایمان پیشه کنند و به توصیه‌های پزشکان عمل نمایند و بهداشت فردی و اجتماعی را مراعات کنند و در حفظ آرامش فردی و خانوادگی بکوشند تا ان‌شاءالله در این امتحان الهی پیروز شوند و در صورت ابتلا به بیماری و رنج، به طهارت روح و کسب پاداش عظیم الهی نائل شوند.

پی‌نوشت‌ها:

  1. روم، آیه 41.
  2. علامه مجلسی، بحارالانوار، انتشارات موسسه الوفاء، 1403 ق، ج 67، ص 230.
  3. علامه مجلسی، بحارالانوار، انتشارات موسسه الوفاء، 1403 ق، ج 71، ص 94.
  4. عنکبوت، آیه 2.
  5. بقره، آیات 153-155.

 

کلمات کلیدی

بیماری، کرونا، سنت الهی، عذاب، امتحان.

آیا درست است که مراجع مانع از قرنطینه قم شدند؟ اگر این طور باشد، نابودی ایران تقصیر آن ها است!
بیماری، کرونا، مراجع تقلید، قرنطینه، بهداشت

آیا درست است که مراجع مانع از قرنطینه قم شدند؟ اگر این طور باشد، نابودی ایران تقصیر آن ها است!

پاسخ اجمالی:

شهر قم از اولین شهرهایی بود که ابتلا به ویروس کرونا در ایران را تشخیص داد. هیچ بعید نیست پیش از آن، این ویروس توسط حضور مسافران خارجی در سایر شهرهای ایران نیز پخش شده و درنتیجه، بنابر نظر مسئولان وزارت بهداشت قرنطینه کردن قم نیز به همین جهت، بی‌فایده بود؛ اما اگر فرضاً چنین کاری به صلاحدید مسئولان بهداشت لازم بود، قطعاً مراجع عظام با آن همراهی می‌کردند و به‌واسطه حمایت فرهنگی، شرایط اجرایش را تسهیل می نمودند. تاکنون هیچ گزارش رسمی که حاکی از این امر باشد که مراجع عظام از قرنطینه شدن قم ممانعت نمودند، انتشار نیافته است.

پاسخ تفصیلی:

مقدمه:

بعد از ورود ویروس کرونا به ایران، شهر قم از اولین شهرهایی بود که توانست وجود بیمار مبتلابه ویروس کرونا را تشخیص دهد. به همین جهت، این گمانه زنی در رسانه‌ها تقویت شد که قم عامل انتشار ویروس کرونا است و مراجع عظام با ممانعت از قرنطینه شدن قم، سبب انتشار این ویروس به سایر شهرها شدند. در ادامه، با ارائه نکاتی به نقد این گمانه‌زنی می‌پردازیم:

نکته اول:

هنوز مشخص نیست که آیا قم منشأ شیوع کرونا در ایران بوده است یا نه. همین قدر می‌دانیم که اولین تشخیص بیماری کرونا، مربوط به قم است. هیچ بعید نیست مسافران خارجی و داخلی به‌واسطه حضور در شهرهای مختلف، عامل انتقال این ویروس به آن شهرها شده باشند و به همین جهت، به نظر کارشناسان و مسئولان امر قرنطینه کردن قم، تصمیمی کارشناسی نبود.

نکته دوم:

مطلب بعدی این‌که قرنطینه کردن یک شهر، وابسته به تشخیص مسئولان بهداشتی و کشوری و لحاظ امکانات موجود برای اعمال قرنطینه است که تاکنون چنین دستوری ابلاغ نشده است.

مطمئناً اگر چنین دستورالعملی صادر می‌شد، مراجع عظام نه‌فقط مخالفت نمی‌کردند بلکه با آن همراهی کرده و به‌واسطه حمایت فرهنگی از این تصمیم، شرایط اجرای آن را فراهم می‌ساختند.

نکته سوم:

بگذریم از این‌که اساساً منبع خبر مذکور که مراجع عظام مانع قرنطینه شدن شهر باشند، اصلاً مشخص و معین نیست. حداقل اینکه ما به منبع آن دست نیافتیم. از سخنان مراجع در این هفته اخیر، چنین مطلبی فهمیده نمی‌شود.

برای نمونه، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید بیان فرمودند: مردم باید توصیه‌ها و دستورهایی را که مسئولان بهداشت و درمان کشور برای جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا ارائه می‌دهند با دقت رعایت کنند و انجام دهند و از حضور در اماکن عمومی بپرهیزند.

این مرجع تقلید در یک فایل ویدئویی که شنبه (۳ اسفند) منتشر شد، در این خصوص اظهار کرد: برای مقابله با این بیماری باید بر اعصاب خود مسلط باشیم و از ترس و استرس پرهیز کنیم.

وی با تأکید بر توکل به خداوند تأکید کرد: خوب است در تمام خانه‌ها زیارت عاشورا و حدیث کسا خوانده شود زیرا این دو به همه روحیه می‌دهند و آثار گران بهایی دارند.

آیت‌الله مکارم شیرازی با تأکید بر رعایت مسائل بهداشتی ادامه داد: در این مقطع زمانی معاشرت‌ها و حضور در مراکز عمومی صحیح نیست.

وی بیان کرد: ازجمله مسائلی که بر هر انسانی واجب است، حفظ جان و سلامت است و اگر انسان در این زمینه کوتاهی کند، در پیشگاه خداوند مسئولیت دارد.

این مرجع تقلید افزود: اگر مردم به وظایف خود ازنظر بهداشتی به‌درستی عمل کنند، ان‌شاءالله مشکلی نخواهد بود و ما هم دعا می‌کنیم و امیدواریم مؤثر واقع شود.

توصیه پزشکان برای ما حجت است. (1)

همچنین به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، آیت‌الله نوری همدانی در پاسخ با استفتاء مبنی بر جایز بودن سفر به قم به‌قصد زیارت و ادای نذر پاسخ داده‌اند که درصورتی‌که احتمال خطر و ضرر عقلایی می‌دهید در وقت دیگر نذر انجام شود. همچنین آیت‌الله مکارم شیرازی نیز در پاسخ به همین پرسش گفته‌اند: «چنانچه با رعایت نکات ایمنی و بهداشتی خطر قابل‌توجهی متوجه شما نباشد انجام این سفر مانعی ندارد، در غیر این صورت تکلیفی نسبت به عمل به نذر در شرایط حاضر ندارید و لازم است بعد از رفع خطر به تکلیف خود عمل نمایید.»(2)

 از مطالب فوق، می‌توان دریافت که مراجع تقلید نسبت به‌سلامت مردم بسیار حساس بوده و مردم را از اجتماعات و حتی نذر واجب منع نمودند و معتقدند کسی که در اشاعه این ویروس، کوتاهی کند، می‌بایست در پیشگاه خداوند پاسخ دهد. حال با در نظر گرفتن چنین سخنانی، بعید به نظر می‌رسد که مانع قرنطینه شدن شهر مقدس قم شده باشند.

 البته می‌توان حدس زد چنین مطالب و شبهاتی، بیشتر از رسانه‌های بیگانه، باهدف بی‌اعتمادی به مراجع تقلید، سرچشمه می‌گیرد.

نتیجه:

بنا بر آنچه گذشت، روشن شد ادعای مذکور، فاقد منبع موجه است بلکه مراجع عظام از همان ابتدا، مردم را به پیروی از قانون و تبعیت از دستورالعمل‌های پزشکی توصیه می‌نمودند. ازاین‌رو، پیشنهاد می‌شود اخبار موثق را از منابع رسمی دریافت کنید و به هر خبری که در شبکه‌های مجازی پخش می‌شود اعتماد نکنید. سالم و تندرست باشید.

 پی‌نوشت‌ها:

  1. https://www.hamshahrionline.ir/news/485965 نظر دو مرجع تقلید درباره کرونا و توصیه پزشکان
     
  2. https://www.hamshahrionline.ir/news/487024. مراجع تقلید: سفر به قم جایز نیست؛ حتی به نیت ادای نذر
     
     

کلمات کلیدی

بیماری، کرونا، مراجع تقلید، قرنطینه، بهداشت

چرا خداوند به گونه ای سرنوشت ما را رقم زده که از یک طرف تحریم بشویم و از طرف دیگر سیل و از طرف سوم زلزله و از طرف چهارم کرونا و ... انگار خدا ما را محاصره کرده
امتحان الهی، سیل، کرونا، سوء اختیار.

چرا خداوند به گونه ای سرنوشت ما را رقم زده که از یک طرف تحریم بشویم و از طرف دیگر سیل و از طرف سوم زلزله و از طرف چهارم کرونا و ... انگار خدا ما را محاصره کرده تا از بین برویم!

پاسخ اجمالی:

در سختی قرار گرفتن آدمی لزوماً به جهت غضب و قهر خداوند نیست، بلکه این امکان کاملاً وجود دارد که چنین مسائلی ابتلا و آزمایش الهی باشد تا عیار افراد مشخص شود؛ چنانکه در طول تاریخ بسیاری از امت‌های مؤمن و افراد باایمان که موردتوجه خاص خدا بودند هم با این مشکلات روبرو شدند. علاوه بر اینکه بعضی از چیزهایی که گفته‌اید نه‌تنها عذاب نیستند بلکه رحمت و نعمت الهی به‌حساب می‌آیند و این انسان است که با سوء اختیار و اعمال نادرست، آن‌ها را تا حدودی از مسیر اصلی خود منحرف می‌کند.

پاسخ تفصیلی:

مقدمه:

باوجود این‌که خداوند خیرخواه است و جز خیر نمی‌آفریند، در زندگی آدمی سختی و شرور و مشکلات وجود دارد. به همین جهت، سؤالاتی از این قبیل مطرح می‌شود که: آیا واقعاً خداوند چنین مشکلاتی را رقم‌زده است؟ هدف خداوند از ایجاد مشکلات چیست؟ نابودی بشر؟ در ادامه با ارائه نکاتی، به این پرسش‌ها پاسخ داده خواهد شد:

نکته اول:

در تاریخ نقل‌شده است که بعد از محاصره شدید اقتصادی، پیامبر اکرم (ص) و همه مسلمانان در شعب ابی طالب، درست درزمانی که مشکلات و سختی‌ها به اعلا درجه خود رسیده بود ابتدا همسر مهربانشان حضرت خدیجه (س) و سپس عموی بزرگوارشان جناب ابوطالب را از دست دادند و مشکلاتشان چند برابر شد، در اینجا به نظر شما باید گفت که پیامبر (ص) توسط خود خدا هم مورد تحریم قرارگرفته است؟ خیر، ایشان همگی این موارد را ابتلا و آزمایش الهی و وسیله‌ای برای آمادگی و ارتقای مسلمانان معرفی ‌کردند.

در زندگی بسیاری از پیامبران و اولیای خدا و امت‌های آن‌ها چنین آزمایش‌ها و موقعیت‌هایی را می‌بینید. ائمه طاهرین و بخصوص حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) و امت زمان ایشان مصداق واضح و تمام‌عیار این آزمایش‌های سخت الهی‌اند. جالب هم این است که بعد از تمام این اتفاقات ناگوار و شهادت جمع کثیری از اهل‌بیت پیامبر (ص) و مؤمنان پاک، زمانی که یزید از حضرت زینب (س) سؤال کرد که کار خدا را با برادر و خانواده‌ات چگونه دیدی؟ ایشان فرمودند جز زیبایی ندیدم. (1)

این‌یک سنت الهی است که اگر افرادی ادعای ایمان به خدا و یاری دین خدا را کردند، مورد ابتلا و آزمایش قرار می‌گیرند تا عیار هر کس مشخص و عزم مؤمنان سرسخت‌تر شود: «أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یتْرَکوا أَنْ یقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یفْتَنُونَ*وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیعْلَمَنَّ الْکاذِبِینَ؛ آیا مردم گمان کردند همین‌که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد؟! ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و این‌ها را نیز امتحان می‌کنیم)؛ باید علم خدا درباره کسانی که راست می‌گویند و کسانی که دروغ می‌گویند تحقق یابد!» (2)

نکته دوم:

بسیاری از چیزهایی که ما به آن‌ها به‌عنوان بلا می‌نگریم، نه‌تنها بلا نیست بلکه برکت و رحمت الهی است که من و شما با دستبرد در طبیعت و عدم رعایت نکات بایسته در زندگی اجتماعی و مدیریت شهری، آن را تبدیل به مشکل کرده‌ایم؛ مثلاً باران قطعاً رحمت الهی است بخصوص پس از چند سال خشک‌سالی پیاپی در کشور و صدمه دیدن منابع آبی به‌ویژه منابع زیرزمینی؛ باران­هایی ازاین‌دست، نه‌تنها نشانه غضب الهی، بلکه نشانه رحمت و لطف خداوند به ملت شریف ایران است؛ اما این ما هستیم که با سوء تدبیرها و دست‌اندازی‌ها به طبیعت و خانه‌سازی در مسیر رودخانه و ... باعث ایجاد سیل در محیط می‌شویم و الا اگر چنین دستبردهایی از سوی انسان صورت نمی‌گرفت یا چنین مشکلاتی به وجود نمی‌آمد و یا میزان آن بسیار اندک بود.

در مورد بیماری‌های مسری مانند کرونا هم اگر کمی تدبیر بیشتری به خرج می‌دادیم و هم مردم و هم مسئولان پیش‌بینی‌های دقیق‌تری داشتند، قطعاً مشکل یا ظهور پیدا نمی‌کرد یا گستردگی آن بسیار کمتر بود. مثلاً اگر کمی در ورود افرادی که از چین وارد می‌شدند دقت بیشتری به خرج می‌دادیم و یا در زمان شیوع بیماری بجای گوش دادن به حرف مسئولان و قرنطینه خود در خانه، به سفر بخصوص به استان‌های شمالی نمی‌رفتیم، قطعاً میزان ابتلا و گسترش این ویروس به این اندازه نبود.

بنابراین، این تلقی اشتباه است که گمان کنیم خداوند چنین مقدر کرده که ما به این مشکلات دچار شویم و خودمان هیچ نقشی در پیدایش این مشکلات نداریم چراکه اساساً اختیار آدمی بخشی از علل مؤثر در شکل‌گیری سرنوشت و وضعیت آدمی است؛ چنانکه خداوند فرمود: «إِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ؛ خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتى) را تغییر نمى‏دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند». (3)

نتیجه:

بنابراین، ابتلا به بیماری و سختی، گاهی به‌منظور امتحان آدمی است تا عیار بندگی و صبر و ایمان آدمی مشخص شود؛ چنانکه اولیای الهی نیز امتحان می‌شدند و از سختی و مشکلات، خیر و تعالی روحی و پیروزی‌های بزرگ را به دست می‌آوردند. بگذریم از این‌که بخشی از سختی و مشکلات، ناشی از بی‌تدبیری و تصمیمات نادرست ما است و ارتباطی به خداوند ندارد.

پی‌نوشت‌ها:

  1. سید بن طاووس، لهوف، ترجمه محمدی اشتهاردی، ص 100.
  2. عنکبوت، آیات 2 و 3.
  3. رعد، آیه 11.

 

کلمات کلیدی

امتحان الهی، سیل، کرونا، سوء اختیار.

صفحه‌ها