پرسش: رابطه با دختر نا محرم گناه بيش تري دارد يا استمنا ؟
پاسخ: پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
يكى از مسلّمات اسلامى اين است كه احكام شرعى تابع و برگرفته از مصالح و مفاسد واقعى است، يعنى هر امر شرعى به علت مصلحت ضرورى است و هر نهى شرعى ناشى از مفسده‏اى است كه بايد ترك شود. خدا براى اين كه بشر را به يك سلسله مصالح واقعى كه سعادت او در آن است برساند، امورى را واجب يا مستحب كرده است. براى اين كه بشر از مفاسد دور بماند، او را از پاره‏اى كارها منع نموده است و آن ها را حرام دانسته. اگر مصالح و مفاسد نبود، نه امرى بود و نه نهيى. حكمت‏ها به گونه‏اى است كه اگر عقل انسان به آن‏ها آگاه گردد، عقل نيز همان حكم را مى‏كند كه شرع بيان كرده است.(1)
در سوال خود از اين مطلب پرسيده ايد : " رابطه با دختر نا محرم گناه بيش تري دارد يا استمنا ؟ "
براي پاسخ به سوال ابتدا بايد ديد كه ميزان کم تر و بيش تري و يا كوچك و بزرگ بودن گناه چيست؟ در نظر فقيهان هر گناه(کم يا زياد ، کوچک يا بزرگ) از آن جا كه مخالفت با فرمان خداوند است، به خودي خود گناهي بزرگ است در هر صورت با امر خداوند مخالفت نموده است .
پيامبر فرمود: "لا تنظروا الي صِغِرَ الذنب و لكن انظروا اِلي مَنِ اجتَر أتم؛"(2)
به كوچكي گناه منگريد، بلكه به عظمت و بزرگي كسي بنگريد كه نسبت به او گستاخي و نافرماني كردهايد".
در بعضي از روايات است که اگر حتي از بين دو عمل ،يکي داراي گناه کم تري باشد ، همين که قصد دارد آن را انجام دهد ، در صورت تکرار حکم گناه بزرگ و زياد را مي يابد ، هر چند گناه کم تري دارد . زيرا اصرار بر صغيره در حکم گناه کبيره است. بنابراين مخالفت با خداوند ،چه کم و چه زياد در هر صورت گناه است . سبب دوري از رحمت خداست . مومن همواره از آنچه سبب دوري او از خدايش شود ،پرهيز و دوري مي نمايد.
پيشنهاد مي کنيم به جاي تصور و تمركز بر يكي از اين دو مسئله، با عزم جدي بر ترك خودارضايي به دنبال يافتن راهكارهاي برون رفت آن بر آييد. افراد بسياري بودند كه توانستند بدون گره زدن آن بر گناهي ديگر آن را ترك نمايند. با تمركز ذهني بر نياز جنسي چيزي جز تشديد نيازهاي جنسي نتيجه اي نخواهيد گرفت. راه هاي مشروع مانند ازدواج براي انسان (به رغم سختي هاي بسيار آن) باز است.

پي نوشت ها:
1. مرتضى مطهرى، مجموعه آثار، ج 20، ص 52.
2. بحارالانوار، ج 77، ص 168.

خوردن شراب حرام است، گرچه نوشنده آن مست نشود .در بعضي از اخبار بزرگ ترين گناه شمرده شده است.
چيزهايى كه از نظر اسلام حرام يا نجس شده، حكم يك قطره آن با حكم چند ليتر آن يكسان است؛ مثل اين كه خوردن خون حرام است، چه يك قطره باشد و چه يك كيلو؛ زيرا خون بر هر دو اطلاق مى‏شود. در باب شراب نيز مسأله به همين صورت است.
چنانچه چيزي مانند آب انگور بعد از چند ماه ماندن به شراب تبديل شود،حتي اگرحالت مست كنندگي نداشته باشد ، خوردن آن حرام است اگر چه نجس نيست.(1)
پي نوشت:
1. آيت ا... خامنه اي،استفتاآت، س 302.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در فرض سؤال اگرخوني که همراه با ترشح ديده شده است، مربوط به زخم رحم باشد، غسل ندارد . اگر به خاطر زخم رحم نباشد، حکم استحاضه را دارد.
اگر يقين نداريد به زخم در رحم نداريد و شک داشته باشيد، حکم استحاضه را دارد.
اگر استحاضه قليله باشد ،غسل ندارد.جاي آمدن خون را تطهير کنيد . از سرايت آن به لباس جلو گيري کنيد، ولي اگر استحاضه کثيره باشد، غسل واجب است.(1)
حكم ذكر شده طبق اين فرض است كه از شروع عادت، چهارده روز گذشته باشد، اما اگر اين فاصله چهارده يا شانزده روز، بعد از پاك شدن باشد، در صورت وجود شرايط حيض، خون حيض محسوب مي شود، نه استحاضه.
پي نوشت:
1. آيت الله مکارم شيرازي، توضيح المسائل، مسأله 405 و 424.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
نماز هاي قضاي پدر و مادر را به همان شکلي که قضا شده،به نيابت از طرف آنان و يا تبرعا بخوانيد، مثلا اگر نماز صبح او قضا شده ، دو رکعت نماز صبح را مي خوانيد . اگر نماز ظهرش در سفر قضا شده ،دو رکعت نماز ظهري که در سفر قضا شده مي خوانيد . براي مؤمنان وپدر و مادر مي توانيد نماز هاي مستحبي به صورت دو رکعتي بخوانيد و ثوابش را براي آنان هديه کنيد . اگر بخواهيد نماز قضاي مؤمنان مورد نظرتان را قضا کنيد، به روشي که بيان کرديم ،عمل کنيد . ( 1 )
پي نوشت :
1 . امام خميني ( ره ) ، تحرير الوسيله ، ج 1 ، ص 211 ، بحث نماز قضا ؛ عروه الوثقي ، ج 3 ، ص 105 ، م 12 .

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
در ارتباط با موضوع جن و شيطان حرف‌هاي زيادي بين مردم نقل و گفته مي‌شود . برخي از آن ها صحت دارد و مباني علمي و ديني آن را تأييد مي‌کند اما بسياري از آن ها خرافاتي بيش نيست.
بر اساس آيات قرآن کريم، شيطان (ابليس) از جنس جنيان است.(1) جن موجود لطيفي است که به دليل وضع جسمي خود،‌از سرعت و حرکت خاصي برخوردار است . مي‌تواند به آساني در مدت کوتاهي از حوادث و رخدادهايي که در دورترين نقطه به وجود آمده است، خبردار شود. نيز مي‌تواند به صورت‌هاي گوناگون در بيايد . اما اين که بتواند خود را به صورت انسان‌ها نشان دهد، در اين باره دو ديدگاه وجود دارد:
برخي بر آن هستند که ابليس نمي‌تواند در شکل انساني ظاهر گردد، ولي در مقابل عده‌اي برآنند که دليلي بر محال بودن اين کار وجود ندارد ، به خصوص که در روايات در اين باره به نکته‌هايي اشاره شده که مي‌رساند شيطان به شکل‌هاي گوناگون از جمله به صورت انساني گاهي ظاهر مي‌شود. مثلا در قرآن آمده است :
«به ياد آوريد هنگامي را که شيطان، اعمال مشرکان را در نظرشان جلوه داد و گفت: هيچ کس از مردم بر شما پيروز نمي‌گردد و من همسايه شمايم، اما هنگامي که دو گروه (جنگجويان و حمايتِ فرشتگان از مومنان) را ديد، به عقب بازگشت و گفت: از شما بيزارم. چيزي را مي‌بينم که شما نمي‌بينيد» (2) از ظاهر اين آيه به دست مي‌آيد که شيطان مي‌تواند به صورت آدمي نمودار شود. (3)
در روايتي که در بسياري از کتب نقل شده، مي‌خوانيم قريش هنگامي که تصميم براي حرکت به سوي ميدان بدر گرفتند، از حمله طايفة بني کنانه ترس داشتند، زيرا قبلاً با هم دشمني داشتند. در اين هنگام ابليس در چهرة «سراقه بن مالک» که از سرشناسان قبيله بني کنانه بود، به سراغ آن ها آمد و اطمينان داد که با شما موافق و هماهنگم . کسي بر شما غالب نخواهد شد، اما به هنگامي که نزول ملائکه را ديد، عقب‌نشيني نمود و فرار کرد.(4)
از اين بيان معلوم مي‌شود که شيطان مي‌تواند به شکل برخي در آمده و براي مردم ظاهر گردد و مردم او را ببينند.
علامه طباطبايي در تفسير الميزان چندين روايت نقل کرده که در صدر اسلام در چند مورد (در جنگ‌ها و مقاطع مختلف) ابليس به شکل بعضي از کفار نمودار شده و با کفار سخن مي‌گفته، آن ها را به مخالفت با پيامبر تشويق ‌نموده است مثلا در روز رحلت پيامبر به صورت «مغيره بن شعبه» نمودار شد و مردم را بر ضد بني‌هاشم تحريک کرد. (5).
از مجموع اين گونه مطالب عده اي استنباط کرده اند که شيطان مي‌تواند به صورت انسان‌هاي بد طينت ظاهر شود . در قالب نصيحت و خيرخواهي آنان را به سوي گمراهي و ضديت با حق دعوت کند . در قالب‌هاي گوناگون مردم را در برابر حق قرار دهد!
منظور از ظاهر شدن شيطان اين نيست که از ماهيت حقيقي خود خارج مي‌شود و تغيير ماهيت دهد،
بلکه منظور آن است که در قوه حس و ادراک انسان به صورت‌هاي مختلفي محسوس مي‌شود، بدون اين که تبدل ماهيتي صورت گيرد.
در مقابل جمعي از مفسران از آيه:‌ «إنّه يريکم هو و قبيله من حيث لا ترونهم؛(6) در حقيقت او (شيطان) و قبيله‌اش شما را از آن جا که آن ها را نمي‌بيند،‌ مي‌بيند»غير قابل رؤيت بودن شيطان و جن را استنباط مي کنند، و مي گويند: معلوم مي شود که آدمي نمي‌تواند شيطان را با شکل و صورت خودش ببيند.
ظاهراً منافاتي بين اين دو ديدگاه و دو رويکرد وجود ندارد چون مراد آيه شايد عدم رؤيت شيطان، مربوط به صورت واقعي او باشد، يعني کسي شيطان را به صورت واقعيش نمي‌بيند، اما شيطان ممکن است به صورت انسان ناپاک و يا موجودي ديگر نمودار گردد و برخي او را بينند، اما در عين حال از بعضي روايات معلوم مي شود که انبيا(ع) ابليس را به صورت واقعيش ديده‌اند.(7)
امّا اين که شيطان يا جن از اسرار درون آدمي و نيت و قصد او خبردار باشد که مثلاً فردا چه کاري قصد دارد، انجام دهد، هرگز آن ها چنين علم و احاطة علمي ندارند. در هيچ جايي چنين ادعايي نشده به خصوص اين که اين گونه امور از مصاديق علم غيب است . علم غيب را غير از خدا و برخي بندگان پاک او (انبيا و اوليا) که از خداوند دريافت نموده‌اند، کسي ديگر نمي‌داند. شيطان هرگز چنين قدرت و صلاحيتي ندارد که از آن گونه امور خبردار شود.
البته شيطان نمي‌تواند به صورت پيامبر اکرم(ص) و پيامبران ديگر ظاهر شود.رسول الله فرمود:
«هر کس که مرا در خواب ببيند، پس مرا به واقع ديده است، زيرا شيطان به من تشبيه پيدا نمي‌کند و به شکل من ظاهر نمي‌شود».(8)
نيز روايت شده که شيطاني است «مذهّب» نام که بر هر صورتي ظاهر مي‌شود، مگر در صورت پيامبر و وصي پيامبر.(9)
شيطان نه تنها به صورت پيامبر و امامان ظاهر نمي‌شود، بلکه به صورت شيعيان پاک و اولياي الهي هم ظاهر نمي‌شود. رسول خدا فرمود: شيطان در صورت من درنيايد و نه در صورت احدي از اوصيايم و نه در صورت احدي از شيعيانش».(10)
پي‌نوشت‌ها:
1. کهف (18)آيه 50.
2. انفال (8) آيه 48.
3. تفسير نمونه، ج 7، ص 201، نشر دارالکتب الاسلاميه، تهران، 1329 ش.
4.. شيخ صدوق، امالي، مجلس پانزدهم، حديث 10.
5. الميزان، ج 9، ص 110، نشر دار الکتب الاسلاميه، تهران، 1379 ش.
6. اعراف (7) آيه 27.
7. تفسير نمونه، ج 7، ص 20.
8 . محدث قمي، سفينة البحار، ج 1، ماده شطن، ص 699.
9. همان.
10 . شيخ صدوق، امالي، مجلس يازدهم، ح 10.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
به نظر آيت الله فاضل لنکراني، بنابر احتياط واجب يکي از شرايط خواندن صيغه عقد آن است که به عربي صحيح خوانده شود، اگر کسي نتواند به عربي صحيح بخواند، در صورتي که ممکن باشد، بنابر احتياط واجب کسي را که مي تواند عقد را به عربي صحيح بخواند ، وکيل بگيرند . اگر وکيل گرفتن ممکن نشد، مرد و زن مي توانند عقد را به فارسي بخوانند، لکن بايد الفاظي را بگويند که معناي زوجت و انکحت را بدهد.(1)
اگر وکيل گرفتن براي شما به هرجهت ممکن نباشد و عقد را به فارسي صحيح بخوانيد و ساير شرايط خواندن عقد را که در رساله عمليه توضيح المسائل بيان شده است، رعايت کنيد، عقد صحيح است . اگر عقد را فارسي مي خوانيد، بهتر است ترجمه اي را که در رساله هاي عمليه بيان شده است بخوانيد، يعني: اول دختر بگويد: خودم را به همسرى تو در مدّت هفت روز با مهريه دو شاخه گل ياس در آوردم و شما بگوييد: قبول كردم.
پي نوشت:
1. آيت الله فاضل لنکراني، توضيح المسائل، مسأله 2487.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
سوال شما در واقع از ضرورت امامت است . در اين باره هم دليل عقلي داريم و هم دليل نقلي، ولي در پاسخ فقط به دليل عقلي بسنده مي كنيم:
تمام دلايل عقلي که بر ضرورت نبوت دلالت مي‌کند، بر ضرورت امامت بعد از رحلت پيامبر گواهي مي‌دهد.(1)
بر اساس قاعده لطف، نصب امام از سوي خداوند لطف است، زيرا بي‌ترديد حضور امام از جانب خدا در جامعه اسلامي زمينه را براي روي‌آوردن مردمان به اطاعت الهي و پرهيز از گناهان و معاصي آمده‌تر مي‌سازد. با استقرار عدالت در جامعه، مقدمات صلاح و رستگاري فراهم‌تر مي‌شود.
از سوي ديگر به حکم عقل، لطف بر خداوند لازم است، بنابر اين با انضمام دو مقدمه فوق ثابت مي‌شود که نصب امام بر خداوند واجب است.
از اين گذشته، جاي ترديد نيست بقا و استمرار مطلوب آيين اسلام در گرو نصب جانشين شايسته براي پيامبر(ص) است .
از اين رو عدم نصب امام از سوي خداوند با حکمت الهي ناسازگار خواهد بود، زيرا موجب نقض غرض خداوند از بعثت پيامبر و انزال قرآن است. تقرير اين استدلال عقلي بدين صورت است:
پيامبر گرامي اسلام در کنار مسئوليت خطير دريافت و ابلاغ وحي، وظايف ديگري نيز بر عهده داشته است که از آن جمله مي‌توان به امور زير اشاره کرد:
ا: تفسير آيات قرآن و بيان رموز و اسرار آن.
ب: بيان وظايف ديني مسلمانان در حوزه احکام فردي و اجتماعي.
ج: پاسخگويي به شبهات دشمنان اسلام و رد اعتراضات آنان بر حقانيت آيين اسلام.
د: پاسداري از کيان آموزه‌هاي اسلامي و جلوگيري از وقوع تحريف در آن.
از سوي ديگر، واقعيت‌هاي تاريخي حاکي از آن است که نياز جامعه اسلامي به اين امور، پس از رحلت پيامبر همچنان ادامه داشت، اختلاف شديد مفسران در تفسير پاره‌اي آيات قرآن، اختلاف شديد مسلمانان در احکام عملي و حتى در تفسير سنت.
پيامبر، هجوم بي‌امان شبهات و يرانگر به عقايد اسلام از سوي غير مسلمانان ، شيوع ده‌ها هزار حديث مجعول پس از رحلت پيامبر همگي گوياي اين حقيقتند که امت اسلامي از يک سو، نيازمند آن بود که عمل به وظايف ياد شده پس از وفات رسول خدا تداوم يابد . از سوي ديگر، خود (بدون امداد الهي) قادر به پاسخگويي به اين نياز نبود.
حال با دو احتمال رو به رو هستيم:
اول اينکه خداوند با علم به ناتواني امت اسلامي از رفع نياز خود، امر آنان را به خودشان واگذار کرده باشد،‌
اين احتمال آشکارا باطل است، چون لازم مي‌آيد خداوند حکيم غرض خويش از ارسال پيامبر و تشريع آيين اسلام را نقض کند، حال آن که نقض غرض از سوي حکيم محال است.
احتمال دوم آن که خداوند، شخصي شايسته‌اي را به عنوان جانشين پيامبر تعيين کند و او را به مردم بشناساند تا از پس وفات رسول اکرم امت گرد وجود او جمع شده، نيازهاي ديني خود را از ناحية تفسير قرآن، بيان احکام عملي، پاسخگويي به شبهات و جلوگيري از وقوع تحريف در تعاليم اسلامي ، برطرف سازند.
با توجه به بطلان احتمال اول، احتمال دوم متعين مي‌شود . نتيجه آن است که حکمت الهي اقتضا دارد براي حفظ شريعت اسلامي و مصونيت آن از تحريف و نيز براي استمرار هدايت مردم، شخصي شايسته از سوي خداوند و پيامبرش به مردم معرفي گردد تا پس از پيامبر عهده‌ادر مسئوليت‌هاي ياد شده گردد و حافظ شريعت باشد.(2)

پي‌نوشت‌ها:
1. علامه طباطبايي، شيعه در اسلام، ص 119.
2. آموزش فلسفه اسلامي، ج 2، ص 137 و 138.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
با توجه به علامتي كه از مايع يا ترشح مذكور بيان كرده ايد كه همه يا برخي از علائم مني در آن وجود ندارد، مني نبوده و پاك است . غسل جنابت لازم ندارد.
آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و بازى كردن و تحريک هاي جنسي از انسان خارج مى شود و به آن مذى مى گويند، پاك است .
نيز آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مى آيد و به آن وذى گفته مى شود و آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى آيد و به ‌آن ودى مى گويند ، اگر بول به‌آن نرسيده باشد، پاك است .
چنانچه بعد از بول استبرا كند و بعد آبى از او خارج شود و شك كند كه بول است يا يكى از اين ها ، پاك مى باشد .(1)
پي نوشت :
1 . آيت الله مکارم شيرازي ، توضيح المسائل ، ص 31 ، م79 .

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
مايعي که معمولا هنگام ملاعبه و بازي از زن خارج مي شود پاک است و غسل ندارد . اما مايعي که هنگام اوج لذت جنسي (ارگاسم ) خارج مي شود ، مني است و احتياج به غسل دارد .
زن و مرد به دو گونه جنب مى شوند:
اوّل: جماع (آميزش)
اگر انسان جماع كند و به اندازة ختنه گاه يا بيش تر داخل شود، در زن باشد يا در مرد، در قُبُل (جلو) باشد يا در دُبُر (عقب)، بالغ باشند يا نابالغ، اگر چه مني بيرون نيايد، هر دو جنب مي شوند.
دوم: بيرون آمدن مني:
بيرون آمدن مني، چه در خواب باشد يا در بيداري، كم باشد يا زياد ، با اختيار باشد يا بي اختيار.(1)
در اين دو صورت شخص جنب، چه مرد باشد و چه زن بايد غسل جنابت بکند .
اگر مايعى بيرون آيد كه همراه با شهوت و لذّت جنسى باشد و با جستن بيرون آيد و بعد از بيرون آمدن بدن سست شود، منى است. البته در خانم ها جستن شرط نيست .بيرون آمدن منى غالباً در اوج لذّت جنسى صورت مى گيرد و احساس ارضاي شهوي و جنسي مي کند .اگر از خانم با اين شرايط آبي خارج بشود، جنب شده ،گر چه دخول صورت نگرفته باشد. اگر اين علامت ها نباشد، مايعى كه بيرون مى آيد، منى نيست و احتياج به غسل ندارد.(2)
اگر مايعى كه بيرون آمد مشكوك باشد ، حكم مني و جنابت را ندارد.
پي نوشت ها :
1. آيت ا... فاضل ،توضيح المسائل ، مسئلة 347.
2. همان، ص 221، مسئلة 348.

اگر ايشان قبل از ازدواج با شما از شرايط تان باخبر بوده ، قطعاً در صورت عدم اقدام به بچه دار شدن شرعاً هيچ گونه دِيني بر شما نيست . در صورت بچه دار نشدن به هيچ وجه مديون ايشان نمي باشيد. حتي اگر ايشان از پيش از وازکتومي شما خبر نداشته، باز هيچ دين و تعهدي بر شما براي اقدام به عمل باز کردن لوله ها وجود ندارد. با اين وصف در هر دو صورت هيچ لزوم شرعي و اخلاقي براي باز کردن لوله تان نداريد. از نظر روانشناختي نيز اين کار به هيچ وجه به مصلحت شما نمي باشد .دير يا زود موجبات پشيماني شما را فراهم خواهد آورد. بهتر است از همين امروز به فکر فردا باشيد . اين بار پس از وقوع مشکل درصدد چاره جويي برنياييد. اصل مهم و حياتي پيشگيري و دورانديشي اقتضا مي کند با پيش بيني احتمالات (از جمله احتمال طلاق ايشان) براي ماه ها و سال هاي آينده خود از همين امروز به فکر چاره باشيد. چه بسا به غير از تن دادن به خواسته ها ي نامعقول همسر دوم تان راه هاي ديگري از تمهيد تدريجي براي ازدواج موقت يک يا چند ساله يا مورديابي بهتر و همه جانبه تر براي ازدواج دايم (در صورت جدايي احتمالي ايشان) وجود داشته باشد. آدم عاقل همه تخم مرغ هاي خود را در يک سبد نمي چيند و همه جوانب امور را با هم مي بيند. البته اين هشدارها به هيچ وجه نافي تلاش همه جانبه شما براي بهينه سازي زندگي نيست ( بايد با تمام وجود براي حفظ اين زندگي کوشش نماييد) بلکه از جهت پيش گيري از تکرار اشتباهات گذشته است.