شما فرمودید که : به نظر حضرت امام«رحمه الله» وطن عبارت است از مکانی که انسان آن را برای همیشه مسکن و مقر خویش برگزیده باشد. بنابراین، محلی که انسان برای همیشه تصمیم ماندن و زندگی در آن را نداشته باشد، وطن انسان به شمار نمیرود و احکام وطن بر آن مترتب نمیشود البتّه لازم نیست که انسان از روی میل و رغبت آن را برگزیند، بلکه اگر از روی ناچاری ناگزیر از انتخاب وطنی شود، باز وطن او خواهد بود. بنابراین من که از شهرم اصفهان بخاطر ازدواج باهمسر تهرانی ساکن اینجا شده ام ولی قصد بازگشت به وطن دارم ( زمانی که امکانش فراهم شود ) یعنی اینجا را برای همیشه اصلا نمی خواهم. پس تهران وطنم حساب نمی شود؟؟؟ و زمانی که هر هفته به اصفهان سر می زنم پس کلا این جا باید نماز شکسته بخوانم؟؟؟ و اصفهان وطن من است؟

با سلام ما ساکن تهرانیم ولی یک خانه در اطراف رشت داریم و یک باغ چایی در خود رشت . که هر چند مدت یکبار چند روزی به آن خانه سفر می کنیم ، آیا حکم وطن را برای ما دارد؟

سلام من زادگاهم بوشهر است و در همین جا هم زندگی میکنم همسر من که به تازگی عقدکرده ایم در شیراز زندگی میکند وخودم نیز قصد رفتن به شیراز برای زندگی را دارم ولی زمان آن مشخص نیست شاید 2 سال دیگر آیا من میتوانم وطن دوم خود را شیراز قرار دهم همچنین رفت و آمد زیادی به شیراز دارم

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما. من ساکن اصفهان بودم و 3سه ماه پیش ازدواج کردم و با همسرم در خانه پدرشان که در شهرضابا فاصله 80کیلومتر از اصفهان قرار دارد مستقر شدیم.اما من دانشجوی دانشگاه اصفهان هستم و به همین خاطر از همان ابتدا باز به اصفهان رفت و امد داشتم.پس از ازدواج شهرضا را وطن خود قرار داده ام و نماز را در ان کامل می خوانم.با توجه به اینکه هیچ وقت 10روز کامل در انجا نبوده ام و به خاطر کلاسهایم به اصفهان می امدم و چند روز می ماندم.در مورد اصفهان هم چون قبلا وطنم بوده و احتمال نقل مکان من و همسرم در سالهای اینده و در نتیجه بازگشت من به اصفهان وجود دارد هنوز در اصفهان هم نماز کامل می خوانم.کار من صحیح بوده؟ و اینکه روزهای اول به توصیه دیگران که عقیده داشتند برای اینکه جایی وطن تو شود باید قصد کنی و یکبار ده روز در ان بمانی نماز را شکسته خواندم حال باید قضا انها را به جا اورم؟ من 4روز بعذ از عروسی به اصفهان امدم و باز برگشتم و هفته های بعد هم به همین منوال. از لطف و توجه شما بسیار ممنونم