پاسخ:
پرسشگر محترم! حدیث فوق در منابع حدیثی پیدا نشد. امید است در ارتباط بعدی، نشانی آن را بدهید یا برخی از عبارت های آن را بنویسید تا پاسخ داده داده شود. در ضمن، برای حسن تدبیر در کارها احادیث فراوانی از امام علی (ع) و حضرت رضا (ع) ذکر شده است که جهت اطلاع به دو کتاب زیر مراجعه نمایید:
1. محمد رضا حکیمی، ترجمه الحیات، احمد آرام، تهران، دفتر نشر فر هنگ، ج 1، ص 544 و ج 4، ص 355.
2. ارشاد القلوب، ترجمه سلگی نهاوندی، قم، بصیرت، ج 1، ص 372.

این که علاقه دارید به دوست تان کمک و او را ارشاد و نهی از منکر کنید و تلاش می نمایید برای این منظور راهی عاقلانه و اسلامی بیابید، بسیار صفت پسندیده ایست . از الطاف وی‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژه خدا به شماست . بدانید که اگر خدا به وسیله شما کسی را هدایت کند ،بهتر است برای شما از هر آنچه آفتاب بر آن می تابد.
سخن دوست شما معمولا یکی از راه های مغالطه آمیزی است که از طرف شیطان برای انحراف گام به گام انسان ها و افراد مقید و متدین به کار گرفته می شود .در اغلب اوقات خود فرد هم متوجه این که دارد فریب می خورد و گمراه می شود نیست.
غریزه جنسی از نیرومندترین غرایز در وجود انسان است که بسیاری از رفتارهای انسانی را شکل می دهد و به گونه های مختلف ظهور و بروز دارد.
اسلام که یک مکتب جامع است و مى خواهد مردان و زنان مسلمان، از یک طرف روحى آرام و اعصابى سالم و چشم و گوشى پاک داشته باشند تا بتوانند قله هاى رفیع انسانی و رستگارى را فتح نمایند و از طرف دیگر به نیازهای غریزی و فطری خود نیز دست یابند، با حساسیت ویژه، اما واقع بینانه و لحاظ کردن طبیعت و امیال درونى و خواسته هاى نفسانى انسان، قوانین و احکامى را جهت حفظ و نگه دارى فرد و جامعه در خط اعتدال و میانه روى وضع کرده است.
از جمله احکام، چگونگی ارتباط با جنس مخالف است.این ها همه به سبب این است که اسلام از جانب کسى براى هدایت انسان ها فرستاده شده که خالق فطرت و غریزه با تمامى استعدادهاى بهینه و ذخیره شده در انسان است. بنابراین هر عاملى که موجب تحریک انگیزه هاى شهوانى در جامعه گردد و به آرامش روحى و روانى و عفت عمومى، صدمه وارد کند، مورد تأیید اسلام نیست. اسلام می خواهد انواع لذت های جنسی در محیط و درون خانواده شکل گیرد و از این طریق آرامش روحی و روانی و پیوند های عاطفی نیز برقرار بماند . با طرح آن در محیط جامعه به پیوند خانواده و اجتماع آسیب وارد نشود.
به جهت میل شدید جنسی گاهی اوقات بی آن که دختر و پسر(به خصوص پسران) بخواهند، در شرایطی قرار می گیرند که حتی اراده خود را رها می سازند . دیگر نمی توانند از ارتباط جنسی خود داری کنند . ناخود آگاه و بی آن که بخواهند،کم کم در آن شرایط نا مناسب قرار می گیرند . زمانی متوجه می شوند که کار از کار گذشته است، یعنی با فراهم شدن شرایط دیگر، جلوگیری بسیار سخت و دشوار است. پس چرا نباید این جریان را از سرچشمه بست ؟
به همین خاطر در اسلام حتی خلوت کردن زن و مرد (دختر و پسر) نامحرم در مکانی که رفت و آمد نباشد، حرام و گناه است.
مگر تمام روابط جنسی بین دختران و پسران از ارتباط­های به ظاهر ساده و دوستانه آغاز نشده است ؟ مگر اکثر آن ها متأسفانه به ارتباط جنسی ختم نشده؟
نه تنها اکثر آن ها به ارتباط جنسی ختم می شود، بلکه عاملی برای پدید آمدن بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی و روانی نیز می شود. بهترین شاهد بر ادعای فوق مراجعه به واقعیات موجود در اجتماع است، در باره طلاق‌ها، فسادهای جنسی، افسردگی‌ها و ...مقداری تحقیق کنید، ببینید نقطه شروع این نابسامانی‌ها از کجا بوده است.
بسیاری از آن ها با یک نگاه ساده یا یک ارتباط کلامی کوچک با نامحرم شروع شده و به تدریج به ایجاد محبت و عشق و مشغول شدن فکر انجامیده و در انتها به قرار و مدار و...
اما چون جوانان و نوجوانان مخصوصاً دختران جوان، هنوز به سنی نرسیده‌اند که عاقبت برخی از کارها برای شان تجربه شده باشد، فقط ابتدای کار را که شیرین است ،می‌بینند و به دوستی با پسران نامحرم تن می‌دهند . به این ترتیب وارد دامی می‌شوند که رهایی از آن بسیار دشوار است.
هر گونه ارتباط و تماس بدنی دختر و پسرنامحرم حرام است.
نگاه مرد به بدن زن (چه با قصد لذت یا بدون آن ) اشکال دارد و حرام است؛ هم چنین نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم، ولی نگاه کردن به صورت و دست‌های زن نامحرم تا مچ، اگر به قصد لذت نباشد و مایه فساد و گناه نگردد، هم چنین نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم(به آن مقداری که معمولاً نمی‌پوشانند) مانند سر و صورت و گردن و مقداری از پا و دست اشکال ندارد.(1)
بنابر این رابطه دختر و پسر اگر مفسده‏اى نداشته باشد و ترس وقوع در حرام نباشد و از روى شهوت صورت نگیرد، اشکالى ندارد، ولى خلوت کردن دختر و پسر نامحرم، اعم از فامیل و غیر فامیل در اتاق یا خانه دربسته که محل رفت و آمد دیگران نباشد، حرام است. چه به عبادت یا به بحث و جدل علمی مشغول باشند، یا نه؛ زیرا غریزه جنسى و وسوسه شیطانى ممکن است هر لحظه انسان را از مسیر خارج بکند.
نکته بسیار مهم اینکه :قرآن در دو جا یعنی یکی در سوره مائده آیه 5 و دیگری در سوره نساء آیه 25 زنان و مردان را از داشتن روابط دوستانه با نامحرم برحذر داشته، آن را نکوهش کرده است. آیه 25 سوره نساء به مردان می گوید: با دخترانی که روابط دوستی مخفیانه ای با دیگران داشته اند ازدواج نکنید:
«فانکحوهن باذن اهلهن و اتوهن اجورهن بالمعروف محصنات غیر مسافحات و لا متخذات اخدان»یعنی آنان را با اجازه خانواده های شان به همسری خود در آورید و مهرشان را به طور پسندیده به آنان بدهید (به شرط آن که) پاکدامن باشند و زناکار و دوست گیران پنهانی نباشند.
در آیه 5 سوره مائده نیز به مردان خطاب می کند و می فرماید: با زنان پاکدامن مسلمان ازدواج کنید و خود نیز پاکدامن باشید، نه زناکار و نه آن که زنان را در پنهانی دوست خود بگیرید.
بنابراین دختر یا پسر مسلمان که هر روز با یاد خدا روز را آغاز می کند و معتقد به دستورهای الهی و قرآن کریم است، هرگز این سخن خداوند را کنار نخواهد گذاشت،
به دوست تان این مغالطه شیطان و انحراف فکری را بفهمانید. در صحبت کردن با او از عناصری مثل مجبور کردن او، دستور دادن و اموری از این قبیل که باعث موضع گیری و لجبازی او می شود، استفاده نکنید.
موفق باشید.

پی‌نوشت‌:
1. ناصر مکارم، مجموعه استفتائات جدید، ص 227،مسئله 805؛
فاضل لنکرانی، جامع المسائل، ص 482، مسئله 1715.

پاسخ:
در این که اگر کسی پیامبر اکرم را در خواب ببیند، حتما او را دیده است و شیطان در عالم خواب هم نمی تواند به صورت ایشان مجسم شود، شکی نیست. امام رضا (ع) به نقل از پدرانش از رسول خدا نقل می کند که فرمود:
«من رآني في منامه فقد رآني فإن الشيطان لا يتمثل في صورتي ولا في صورة أحد من أوصيائي؛(1) هر کس مرا در خواب ببیند، حتما مرا دیده است؛ زیرا شیطان در خواب هم به صورت من یا به صورت یکی از اولیایم، در نمی آید».
ولی گاهی شما در عالم خواب فردی را می بینید که او خود را به عنوان پیامبر معرفی نکرده و شما گمان می کنید که، پیامبر است. در این صورت هیچ دلیلی بر صحت این گمان شما نیست.
مطلب دیگر این که:
فقط پیامبران و اولیای خاص خدا هستند که به خاطر ایمان و تقوای فوق العاده در کنف حمایت خاص خدا قرار گرفته و شیطان را در خواب و بیداری در آنان تصرفی نیست؛ از این رو خواب و بیداری آنان یکسان است. امام عسکری به یکی از اصحابش نوشت:
امامان در حالت خواب هم مثل بیداری هستند و شیطان در خواب حقایق را بر آنان مشتبه نمی سازد؛ زیرا خدا آنان را در همه حال از اغواگری شیطان در امان داشته است.(2)
ولی غیر معصوم در خواب و بیداری از اغواگری و تصرف های شیطانی در امان نیست؛ از این رو گاهی شما در خواب فردی را می بینید که خود را پیامبر معرفی می کند و به شما سخنانی می گوید، ولی تا شما از خواب بیدار می شوید و می خواهید خواب را به یاد آورید و تعریف کنید یا بدان عمل نمایید، در این فاصله شیطان در شما تصرف کرده و مطالبی به خواب شما اضافه کرده یا از آن کم می کند و ...
به همین دلایل است که در شرع بحث شده که فقط خواب معصوم حجت است و ایشان در خواب و بیداری از تصرف شیطان در امان است و نه خودش زمینه ای برای تصرف شیطان در خود گذاشته و نه خدا اجازه می دهد شیطان در مسائلی که در خواب یا بیداری به او وحی می شود تا به مردم ابلاغ کند، تصرف و کم و زیاد کند. اما غیر معصوم به اوج تقوا و خداباوری نرسیده تا در حرز و پناه خاص خدا قرار گیرد و از تصرف شیطان در مراحل مختلف در امان باشد. او با گناهان به شیطان زمینه تصرف می دهد؛ از این رو خواب او مانند برداشت هایش و نظریه هایش حجت نیست و نمی تواند در مسائل شرعی و حلال و حرام به خواب خودش استناد کند، مگر این که خوابش با مبانی عقلی و شرعی همراستا بوده و با آن مبانی تایید گردد.
بنا بر این اگر کسی در خواب رسول خدا را ببیند و بعد که بیدار شد به ذهنش باشد که رسول خدا مطالبی مخالف حرف مجتهدان و فقیهان به او زده است، باید در آنچه که فکر می کند یا یقین دارد پیامبر به او گفته است، دقت و بررسی نماید؛ اگر آن ها با دستورهای قرآن و با روایات معتبر و با حکم عقل همراستا بود و به تایید رسید، بدانها عمل کند (که در اینجا در حقیقت به حکم قرآن و سنت و عقل عمل کرده است نه به خواب) و اگر به تایید نرسید، آن خواب اعتبار ندارد و نباید بدان اعتنا کند.
ما باید به حجت شرعی عمل کنیم و حجت شرعی حکم صریح قرآن و روایات و عقل است و فتوای مجتهدان عالم و با تقوا و عادل و دنیا گریز که جز به رضای خدا و به بیان دین خدا نمی اندیشند.

پی نوشت ها:
1. مازندرانی مولی صالح ، شرح اصول کافی ، اول ، بیروت ، دار احیاء التراث العربی ، 1421 ق ، ج 7 ، ص 377 .
2. کلینی ، کافی ، پنجم ، تهران ، دار الکتب الاسلامیه ، 1363 ق ، ج1 ، ص 509.

در ابتدا بايد دانست كه سركوب ميل جنسي، تعبير درستي نيست؛ چرا كه اين ميل و نياز خدادادي صرفاً بايد تعديل و كنترل گردد و نه سركوب و از بين بردن.
نياز جنسي، يكي از مهم ترين نيازهاي بشري است كه بايد از طريق ازدواج به هنگام، به آن پاسخ داد. اگر به هر دليلي زمان ازدواج در كشور ما به تعويق افتاده است، اين را نبايد با سركوبي نياز جنسي چاره كرد.
همان طور كه مي دانيد، نياز جنسي مثل نياز ما به آب و غذا نيازمند پاسخ و ارضای فوري نيست و فرد مي تواند سال ها بدون كوچك ترين آسيب جسمي و رواني، پاسخ به اين نياز را به تأخير اندازند.
همچنين نياز جنسي، وابستگي زياد به برانگيختگي جنسي دارد و برانگيختگي نیز صرفاً با محرك هاي بيروني و دروني ممكن است. اگر فرد بتواند به حذف و غربال محرك ها بپردازد، قطعا نياز جنسي به صورت لجام گسیخته بيدار نخواهد شد و فرد مي تواند با آسودگي هر چه تمام تر تا زمان مهيا شدن شرایط ازدواج، صبر نمايد.
بنده و همكارانم نيز از همين طريق، يعني كنترل محرك ها به اين مهم دست يافتيم.
نكته ديگر اين كه ساده سازي و پيش پا افتاده سازي نياز جنسي، خود عامل مؤثري براي جلوگيري از بروز هيجانات جنسي است.
اگر شما امري را پيش پا افتاده بينگاريد، پس از مدتي از صحنه ذهن شما دور خواهد شد و به آزار ذهني شما نخواهد پرداخت.
نكته ديگر اين كه انرژي هاي مزاحم جنسي، مانند هر انرژي مزاحم ديگر، قابل هزينه شدن مي باشد. فرد مي تواند با ورزش سنگين، به حدي كه عرق وي را درآورد، به اين مهم نایل آيد.
نكته ديگر اين كه منظور بسياري از كارشناسان از روزه، صرفاً روزه مصطلح نيست؛ بلكه منظور كم خوراكي است. متأسفانه در ايام ماه رمضان افراد در دو زمان افطار و سحري، به تلافی گرسنگی خود مي پردازند و حتي بيش تر از ايام عادي به پر كردن شكم خود مبادرت مي ورزند. بديهي است وجود غذاهاي مقوي و محرك، سبب ساز تحريك جنسي است و نمي توان به چند ساعت گرسنگي روزه بسنده كرد.
اگر شما روزه نگيريد و صرفا به كم خوراكي بپردازيد، خواهيد ديد تحريك جنسي در شما به ميزان زيادي كاهش خواهديافت. رژيم غذايي مناسب و شكم نيمه خالي، بست%