با سلام و تشكر از ارتباطتان با اين مركز
در اين مسئله اختلاف نظر وجود دارد :
بنا فتواي حضرت امام و آيت الله خامنه اي ، زن شوهردار اگر زنا کند ،برمرد زناکننده حرام ابدي مي شود و ديگر نمي تواند با او ازدواج بکند . (1)
به فتواي برخي از مراجع مثل آيت الله زنجاني و‌ آيت الله مكارم اگرشخصي با زن شوهر دار زنا کند ،موجب حرمت ابدي نمي شود.بعدا مي تواند با او ازدواج کند.(2)
لطفا هرگاه سوال شرعي مي پرسيد ،نام مرجع تقليد خود را ذکر کنيد تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهيم .
پي نوشت ها:
1 . توضيح المسائل مراجع ،ج 2، ذيل مسئله 2398.
2 . آيت الله شبيري زنجاني ، توضيح المسايل ، ج2، مسئله2407. آيت الله مکارم شيرازي،استفتائات، ج3، سؤال 641 .

با عرض سلام و تشکراز ارتباط تان با اين مرکز
1- در صورتي که نمي دانسته استمنا حرام است و نمي دانسته که با استمنا کردن اگر مني خارج شود، جنب مي شود و غسل دارد،
نمازهايي که بدون غسل خوانده ، باطل است و بايد قضا کند، ولي روزه هايي که گرفته ، صحيح است. اگر بعد از جنب شده غسل حيض يا غسل جمعه کرده باشد، بعد از اين غسل نمازهايي که خوانده، قضا ندارد ،چون به نظر آيت الله مکارم با هر غسل واجب و مستحب مي شود نماز خواند.(1)
دختران وخانم ها ،اگر بر اثر تحريک هاي جنسي به قدري تحريک شوند که به اوج شهوت جنسي برسند و در آن حال مايعي از آن ها خارج شود ،جنب مي شوند. اگر به اوج لذت نرسند و مايع خارج شود ويا به اوج لذت برسند ، ولي مايعي خارج نشود و يا شک کنند که مايعي خارج شد يا نه ،جنب نمي شوند و غسل لازم نيست(2)
بنابراين اگر دختر مذکور يقين دارد که در اثر خود ارضايي در اوج لذت و شهوت جنسي مي رسيده و دراين حالت مايعي از او خارج مي شده و هيچ غسل نکرده ، بايد نمازهايش را قضا کند، اما چون حکم غسل کردن را نمي دانسته و متوجه نبوده که بايد غسل کند، روزه هايي که گرفته ، صحيح است.
اما اگر يقين ندارد که جنب شده بود، نمازها و روزه هايش صحيح است.
2- استمنا حرام و از گناهان کبيره است، ولي دختر مذکور که حکم حرام بودن استمنا را نمي دانسته، مرتکب گناه نشده ، لکن در هر حال استغفار در برابر خداوند مطلوب است . سعي کند در آينده مرتکب گناه خود ارضايي نگردد.
پي نوشت ها:
1. آيت الله مکارم شيرازي، احکام بانوان، سؤال 271؛ احکام جوانان ،م 110 و توضيح المسائل ،م401.
2. آيت الله مکارم، توضيح المسائل، مسأله 361.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در فرض سؤال اگر شب قصد داشتيد که فردا را روزه بگيريد و با همين قصد خوابيده باشيد و بعد از اذان صبح سهوا آب خورده ايد، روزه شما صحيح است مي توانيد آن روز را روزه بگيريد(1)
پي نوشت:
1. امام خميني، توضيح المسائل، مسأله1575. ( در اين مسأله نظر رهبري مطابق با نظر حضرت امام مي باشد).موفق باشيد.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
وضو گرفتن خانم‌ها و آقايان در آن بخش‌هايي که واجب است ، هيچ تفاوتي با هم ندارد. يعني در وضو بر زنان همان چيزهايي واجب است که بر مردان واجب است. اما در برخي از مستحبات وضو مانند ريختن آب بر دست تفاوت‌هايي وجود دارد. اين گونه تفاوت‌ها بر اساس رواياتي است که از پيامبر و امامان معصوم (ع) وارد شده ؛ در قرآن نيامده است. همان گونه كه بسياري از احكام و واجبات و اجزا و شرايط نماز در قرآن نيامده، بلكه در سنت پيامبر و ائمه(ع) وارد شده است.
در نحوه وضو مستحب است مردان ابتدا آب را به پشت دست، سپس به باطن دست بريزند . زنان بر عکس مردان.(1) اين مسئله واجب نيست.
علت اين فرق‌ها بر کسي معلوم نيست، ولي به لحاظ محفوظ ماندن بانوان، در روايات سفارش شده که در کيفيت ايستادن، نشستن، رکوع و سجود، جمع و جور باشند. برآمدگي‌هاي بدن محفوظ بماند.(2) شايد ريختن آب از داخل دست(باطن دست) براي خانم‌ها نيز از اين قبيل موارد باشد.
پي‌نوشت‌ها‌:
1. سيد کاظم يزدي، عروةالوثقي، ج 1، ص 200، فصل في مستحبات الوضوء.
2. وسائل الشيعه، ج1، ص 328؛ شرح لمعه، ج1، ص 79 و 295،‌چاپ بيروت.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
ديه را کسي که مباشر مستقيم سقط جنين است، ضامن آن مي باشد؛ بنابراين اگر دكتر يا زننده آمپول به سبب تزريق آمپول به زن باردار، بچة او را سقط نمايد، ضامن وي است و بايد به پدر و مادر جنين، ديه بدهد .اگر پدر و مادر جنين، او را بري الذمه نمايند ،يعني ديه را ببخشند ، ديه ساقط مي شود. اگر مادر به عنوان مثال شربت يا قرصي را كه دكتر داده، بخورد، خودش ضامن است. ديه به پدر جنين مي رسد. در هر صورت مي توانند کسي را که مباشر سقط بوده ، ببخشند و نسبت به ديه بريء الذمه نمايند.
در مورد مقدار ديه :
جنين 50 روزه به صورت علقه است. اگرکسي جنين را از بين ببرد، ديه آن چهل مثقال شرعي طلاى سكه دار است كه هر مثقال، هيجده نخود مى باشد. (1)
پي‌نوشت‌:
1. امام خميني،تحرير الوسيله،ج 2 کتاب الديات،في الجنين،م 2.

با سلام و تشكر از ارتباطتان با اين مركز
اگر زن بر اثر تحريک هاي جنسي به قدري تحريک شود که به رعشه جنسي يا ارگاسم جنسي (يعني حال اوج شهوت جنسي که درآن حال مايعي از او خارج مي شود) برسد و در آن حال مايعي از او خارج شود ، آن مايع مني محسوب شده و نجس مي باشد و جنب مي شود. اگر به اوج لذت نرسد و مايع خارج شود و يا به اوج لذت برسد، ولي مايعي خارج نشود و يا شک کند که مايعي خارج شد، جنب نمي شود و غسل لازم نيست.
زن اگر يقين به خارج شدن مني پيدا کند، جنب مي شود . اگر يقين پيدا نکند، جنب نمي شود. بنابراين مواقعي که زن بر اثر تحريک هاي شهواني مقداري لذت مي برد و در آن حال رطوبتي از او خارج مي شود ،چون به اوج شهوت نرسيده، جنب نمي شود . رطوبت خارج شده هم پاک است . وضو و غسل را باطل نمي کند.(1)
اين زماني است كه مقاربت نشده باشد، اما اگر مقاربت شود و همسر به اندازه ختنه گاه يا بيش تر دخول كند، زن نيز جنب مي شود و غسل بر او واجب مي شود، حتي اگر به ارگاسم جنسي نرسيده باشد.
پي نوشت:
1. آيت الله فاضل ،جامع المسائل ،ج2 ،س 165-167.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
پوشيدن لباس سياه به طور کلي مکروه نيست . موارد استثنا دارد . پوشيدن پيراهن و لباس مشکي در عزاداري چون از مصاديق تعظيم شعائر است، واجد رجحان شرعي است و اشکال ندارد، .(1)
اين يک سنت و رسم قديمي است . گزارش‏هاي مستند بيانگر اين حقيقت است كه پيامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) نيز مهر تأييد بر اين سنت و رسم طبيعي گذاشته، در عمل، در عزاي عزيزان خويش سياه پوشيده‏اند.(2)
در ارتباط هاي بعدي نام مرجع خود را ذکر کنيد.
پي‌نوشت ها‌:
1. آيت الله فاضل لنکراني،جامع المسائل ج1،س 2170و 2171.
2 . شرح نهج‏البلاغه، ابن ابي‏الحديد، ج 16، ص 22.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
مستحب است نماز گزار بعد از سلام نماز ، سه مرتبه تکبير بگويد . هنگام گفتن تکبيرها دست ها را تا بنا گوش مانند تکبير اول نماز بالا ببرد . زدن دست ها بر پا دليل شرعي ندارد. (1)
پي نوشت :
1 . عروه الوثقي، ج 2 ،ص 616 ،م 18 و آيت الله مکارم شيرازي ، مفاتيح نوين ، ص 972 .

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
خواندن نماز در فضاي آزاد براي مرد و زن اشکالي ندارد. (1)
پي نوشت:
1 . سوال از دفتر رهبري .

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
يكي از مشكلات رخدادهاي تاريخي عدم شفافيت آن است؛.مکان ظهور پيامبران از مسايل تاريخي است كه ابهام دارد و قضاوت دربارة آن مشكل است. اما با توجه به رهنمودهاي وحياني مي گوييم:ظهور پيامبران اختصاص به منطقه خاصى ندارد . طبق آموزه هاي اسلامي همه امت ها از خود پيامبر داشته اند:
« و ان من امّة الا خلافيها نذير، (1 ) در هر امتي نذير و هشدار دهنده اي وجود دارد »نيز:
« لقد بعثنا في كلّ أمة رسولاً أنِ اعبدواالله و اجتنبوا الطاغوت؛ (2) در هر امتي پيامبري فرستاديم (تا به مردم بگويند) كه خدا را بپرستيد و از پرستش بت دوري كنيد».
اگر در قرآن مجيد، تنها نام عدّه معدودى از پيامبران بزرگ برده شده؛ بدين معنا نيست كه تعداد ايشان منحصر به همين افراد است؛ بلكه در خود قرآن تصريح شده است كه بسيارى از پيامبران بوده‏اند كه نامى از ايشان در قرآن به ميان نيامده است:
« و رسلاً لم نقصصهم عليك». (3)
بنابراين نمى‏توان گفت كه همه پيامبران در يك منطقه خاص ظهور نموده‏اند، بلكه طبق احاديثى كه در مورد تعداد آنان رسيده است ؛ يعني124 چهار هزار نفر، از اين تعداد چند پيامبر مشخص مربوط به آسيا و خاورميانه است، از بقيه خبري نيست .
اين احتمال نيز بعيد نيست که بسياري از مناطق جهان همانند هند، چين، آمريكا و ... نيز در گذشته هاي دور كه امكان ارتباط وجود نداشته، بر حسب ضرورت پيامبراني مبعوث شدند. شواهد تاريخي گواه اين معناست ، مثلا بودا گر چه نامش را به عنوان پيامبر نمي برند، ولي وقتي زندگي او بررسي مي شود، بسياري از خصوصيات پيامبران را در زندگي او و شكل تماس وي با جهان غيب مشاهده مي¬كنيم.
از نظر عقلى نيز منطقه جغرافيايى پيامبر مهم نيست؛ بلكه مهم ، تسليم حقيقت شدن است، چنان كه گروندگان به اسلام از نقاط مختلف دنيا بوده و هستند.
اما ازاين نکته غافل نشويم که پيامبران بزرگ در منطقه خاور ميانه ظهور نموده اند. البته پيامبران اولوالعزم و صاحب شريعت و كتاب آسماني، از شرق ميانه برخاستند. نوح(ع) از عراق برخاست و مركز دعوت ابراهيم(ع) عراق و شام بود، و به مصر و حجاز نيز سفر كرد. موسي(ع) از مصر برخاست. چون که در زمان ظهور پيامبران، منطقه مسكونى عمده انسان‏ها مناطق آسيايى بود و خاور ميانه مهد تمدن قرار داشت.
مورخان بزرگ جهان تصريح مي كنند كه مشرق زمين (مخصوصاً شرق ميانه) گهواره تمدن انساني است ؛ منطقه اي كه به نام هلال خصيب است.
تمدن مصر باستان كه قديمي ترين تمدّن شناخته شده جهان است، تمدّن بابل در عراق، تمدن يمن در جنوب حجاز، همچنين تمدّن ايران و شامات، همه نمونة تمدن هاي معروف بشري هستند ... قدمت تمدن انساني در اين مناطق به هفت هزار سال يا بيش تر باز مي گردد. از سوي ديگر، رابطه نزديكي ميان تمدن انساني و ظهور پيامبران بزرگ است، زيرا انسان هاي متمدن نياز بيش تري به آيين هاي الهي دارند، تا هم قوانين حقوقي و اجتماعي را تضمين كرده، جلو تجاوز و مفاسد را بگيرد، و هم فطرت الهي آن ها را شكوفا سازد. به همين دليل مي گوييم نياز بشر امروز مخصوصاً كشورهايي كه از تمدن و صنعت سهم بيش تري دارند، به مذهب، از هر زمين بيش تر است.
بعيد نيست ادعا شود كه هبوط حضرت آدم(ع) و ثقل جمعيت بشري در منطقة خاوري بوده و انسان ها از اين منطقه به ديگر مناطق کوچ کرده اند . اگر چنين باشد مي گوييم : بين ثقل جمعيت و تمدن و بعثت پيامبران ارتباط منطقي برقرار است.
با اين وجود برخي از مورخان باور دارند كه پيامبران از مناطق معتدل ظهور نموده اند، زيرا در مناطق معتدل به دليل ظهور دانش ها و صنعت، بيش تر زمينة كمال انسان ها فراهم مي شود و بيش تر آماده پذيرش پيامبران هستند. ابن خلدون از طرفداران اين نگرش است. وي مينويسد: حتي بعثت پيامبران بيش تر در نواحي معتدل بوده و ما خبر بعثت پيامبري را در اقليم جنوبي و شمالي نيافته ايم، از آن جهت كه پيامبران بايد از نظر خلقت، كامل ترين افراد باشند تا پيامي كه از جانب خدا مي آورند، مورد قبول واقع شود.(4)
پي نوشت:
1. فاطر(40) آيه 24.
2. نحل(16)آيه 36.
3. نساء(4) آيه 124.
4. جعفر سبحاني، منشور جاويد ،ج10ص100- 105؛
ناصر مکارم ،پيام قرآن، ج7 ،ص396-398.