پاسخ:با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباط تان با اين مركز؛
نيت نماز قضا همانند نيت نماز ادا است، با اين تفاوت كه در نيت خود مشخص مي كنيد كه نمازتان را قضا به جا مي آوريد، مانند دو ركعت نماز قضاي صبح به جا مي آورم قربة الي الله. اين نيت در دل كفايت مي كند و به زبان‌ آوردن‌آن لازم نيست.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
وقت نماز شب از نصف شب تا اذان صبح است.

پرسش: روزه گرفتن شرح : اگر هنگام اذان ظهر خواب باشيم اشکال دارد؟ اگر در هنگام خواب انسان جنب شود روزه اش باطل مي شود؟

پاسخ: با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
خوابيدن قبل از اذان ظهر، يا در هنگام ظهر اشكالي ندارد.
اگر روزه دار در خواب ، بعد از اذان صبح محتلم (جنب) شود، روزه اش صحيح است و باطل نمي شود .(1)
محتلم شدن در خواب در هنگام ظهر نيز روزه را باطل نمي كند، اما اگر نماز نخوانده باشيد، بايد براي نماز غسل كنيد.
پي نوشت:
1. توضيح المسائل مراجع ، ج 1 ،مسئله 1589.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
مشکل شما يک نوع اختلال اضطرابي است که علاوه بر تقويت باورداشت هاي مذهبي بايد از طريق دارودرماني و روان درماني درمان پذيرد.
شک نکنيد که مشکل شما جز از طريق جلسات روان درماني حضوري(و نه خوددرماني يا درمان نوشتاري و ...) قابل درمان نيست . بايد در اسرع وقت براي اين مهم به يک روانشناس باليني متخصص در درمان بيمارهاي اضطرابي مراجعه نماييد. اگر در شهر يا روستاي خود چنين متخصصصي سراغ نداريد ،به شهرهاي مجاور سري بزنيد.
همچنين مراجعه به روانپزشک براي دارودرماني ضروري به نظر مي رسد.

پاسخ:
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباط تان با اين مركز؛اختلاف شيعه و اهل سنت در اين مسائل به اختلاف در مباني ا ستنباط احكام ديني بر مي گردد.
هر يك از مذاهب فقهى اسلامى براى استنباط احكام دين، از يكسرى اصول و مبانى بهره مي گيرند. طبيعى است كه اگر در اصول، مبانى و منابع استنباط با هم اختلاف داشته باشند، نتيجه و رهاورد استنباط ها متفاوت خواهد شد. بسيارى از اختلافات فقهى شيعه و سني،‌ريشه در تفاوت ديدگاه ها در اصول و مبانى استنباط دارد، مثلا‍ً اهل سنت افزون بر قرآن و سنت پيامبر(ص) به سنت صحابه و گاهى به سنت تابعين ارزش مى دهند،‌ولى شيعه افزون بر قرآن و سنت پيامبر (ص)، به سنت اهل بيت بها مى دهند و سنت صحابه را اگر مستند به سنّت پيامبر نباشد، به عنوان منبع شرعى نمى پذيرند.
برخى از اختلافات فقهى ريشه در همين نكته دارد. اختلاف در وضو هم از همين نوع است. شيعيان با تمسك به حديث ثقلين، به اهل بيت و امامان معصوم(ع) مراجعه مى كنند و احكام شرعى خويش را فرا مى گيرند، امّا اهل سنّت اين چنين نيستند.
در زمان خلفا به ويژه خليفة دوم (عمر) سياست جلوگيرى از نشر حديث رواج داشت و خلفاى بعدى تا زمان عمر بن عبدالعزيز، همين سياست را در پيش گرفتند .سرانجام بسيارى از روايت هاى پيامبر اسلام(ص) و حوادث صدر اسلام به فراموشى سپرده شد و نسل هاى بعدى نسبت به آن بيگانه شدند. ازاين پس شيعيان با مراجعه به امامان معصوم(ع) توانستند سنت فراموش شده پيامبر(ص) را دريابند و آن را سرمشق زندگى خويش قرار دهند؛ به عنوان مثال: امام باقر(ع) در اين راستا ظرف آبى برداشت و به وضو پرداخت و فرمود: پيامبر (ص) چنين وضو مى ساخت.(1)
كيفيت وضوى اهل سنت مستند به تفسيرى است كه ايشان از آيه «فاغسلوا وجوهكم و ايديكم الى المرافق» (2) دارند.
ظاهر معناى آيه چنين است كه صورت و دست‏ها را تا آرنج بشوييد. اهل سنت با توجه به حرف «الى» خيال مى‏كنند كه آيه مى‏گويد دست‏ها را از سرانگشتان به طرف آرنج بشوييد، ولى با اندكى دقّت روشن مى‏شود كه حرف «الى» تنها براى بيان حدّ شستن است، نه كيفيّت. شستن.
آيه درست به آن مى‏ماند كه انسان به كارگرى سفارش مى‏كند ديوار اتاق را از كف تا يك متر رنگ كند. بديهى است منظور اين نيست كه ديوار از پايين به بالا رنگ شود، بلكه منظور اين است كه اين مقدار بايد رنگ شود، نه بيش تر و نه كم تر. بنابراين فقط مقدارى از دست كه بايد شسته شود، در آيه ذكر شده اما كيفيت آن در سنت پيامبر(ص) (كه به وسيله اهل بيت(ع) به ما رسيده) آمده است و آن شستن آرنج است به طرف سر انگشتان.(3)
البته مذاهب چهارگانه اهل سنت، شستن دست هنگام وضو از سر انگشتان تا آرنج را واجب نمى‏دانند و مى‏گويند بهتر است كه بدين طريق وضو گرفته شود.
اماميه(شيعه) گفته‏اند: از آرنج واجب است و عكس آن باطل است، هم چنان كه مقدّم داشتن دست راست بر چپ واجب است. باقى مذاهب گفته‏اند: شستن آن‏ها به هر طريقى كه باشد، واجب بوده و تقديم دست راست و شروع از انگشتان تا آرنج افضل است؛ (4) يعنى ثواب بيش ترى دارد.
شستن پا به جاى مسح كه ميان اهل سنت رواج دارد، تفسير خاصى است كه از ادامه همان آيه ارائه داده‏اند. به نظر آن ها كلمه «ارجلكم» (پاها) بر «وجوهكم» (صورت ها) عطف شده و بايد مانند آن شسته شود، اما شيعه معتقد است اين كلمه بعد از كلمه رؤوس (سرها) ذكر شده و عطف به آن است و بايد پاها را مانند سر مسح كنيد.
در هر حال اختلاف عمل در مذاهب اسلامى ناشى از اختلاف برداشت و فهم متفاوت از آيات بوده و سنت پيامبر را هر دو گروه طبق عقيده خود مى‏دانند، اما شيعه افتخار دارد كه پيرو ائمه اطهار بوده و پيشوايان معصوم(ع) از آيات الهى و روش و سنت و گفتار رسول خدا(ص) آگاه‏تر بوده و درست‏تر تفسير مى‏كنند.
در روايات ائمه(ع) بيان شده كه روش وضوى پيامبر(ص) به روش شيعه بوده است.
دست بسته بودن (تكفير و يا تكتّف) در حال نمازكه اهل سنت انجام مي دهند اما شيعه انجام نمي دهد, از زمان خليفه دوم مرسوم شد و از بدعت هاى ايشان است . هنگامى كه اسيران جنگى ايرانى بر عمر وارد شدند, همين كار راكردند. عمر از اين كار خوشش آمد و گفت : خوب است در نماز در برابر پروردگار همين كار را بكنيم . اما شيعه با توجه به روايات امامان معصوم آن را درست نمي داند.
. امام باقر(ع) فرمود: «و عليك بالاقبال على صلاتك ... قال : ولا تكفّر فانّما يصنع ذلك المجوس ; بر تو باد به توجه قلبى بر نمازت ... و دست روى دست در حال نماز نگذار, زيرا اين كار مجوس است» (5.
بنابر اين به عقيده شيعه اين نحو نماز خواندن درست نيست . تكفير يكى از مبطلات نماز است , زيرا بدعت در دين محسوب مي شود.پيامبر(ص)فرمود: «صلّوا كما رأتيمونى أصلى ; همان طور كه من نماز مى خوانم ،نماز بخوانيد». پيامبر و اصحاب دست بسته نمى خواندند.
پى‏نوشت‏ها:
1- شيخ حرّ عاملي، وسايل الشيعه، ج 1، ص 274،‌ج 7.
2 - مائده (5) آيه 6.
3 - تفسير نمونه، ج 4، ص 286.
4 - محمد جواد مغنيه، فقه تطبيقى ،ترجمه كاظم پورجوادى، ص 40.
5 - وسائل الشيعه , ج 4 باب 15 از ابواب قواطع الصلاة

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
مشکل شما يک نوع اختلال اضطرابي است که علاوه بر تقويت باورداشت هاي مذهبي بايد از طريق دارودرماني و روان درماني درمان پذيرد.
شک نکنيد که مشکل شما جز از طريق جلسات روان درماني حضوري(و نه خوددرماني يا درمان نوشتاري و ...) قابل درمان نيست . بايد در اسرع وقت براي اين مهم به يک روانشناس باليني متخصص در درمان بيمارهاي اضطرابي مراجعه نماييد. اگر در شهر يا روستاي خود چنين متخصصصي سراغ نداريد ،به شهرهاي مجاور سري بزنيد.
همچنين مراجعه به روانپزشک براي دارودرماني ضروري به نظر مي رسد.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
با توجه به اينکه پرداخت خمس شما چندين سال به تاخير افتاده است، براي محاسبه خمس امسال و همچنين مصالحه خمس سال هاي گذشته بايد به دفتر مرجع تقليد و يا يکي از نماينده هاي ايشان (مانند امام جمعه) مراجعه کنيد .

تا عقد ازدواج خوانده نشده ،نسبت به هم نامحرم هستيد و با نامحر هاي ديگر فرقي نداريد.
نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم، خواه با قصد لذّت باشد يا بدون آن حرام است . همچنين نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم، ولى نگاه كردن به صورت و دست هاى زن نامحرم تا مچ اگر به قصد لذّت نباشد و مايه فساد و گناه نگردد، اشكال ندارد، همچنين نگاه كردن به بدن مرد نامحرم به آن مقدار كه معمولاً آن را نمى پوشانند، مانند سر و صورت و گردن و مقدارى از پا و دست. بنابر اين بدون قصد لذت و شهوت و با رعايت حجاب کامل از طرف زن در جايي که خلوت نباشد، مي توانيد با هم صحبت کنيد . اما اگر بدانيد ضمن صحبت هاي معمولي با يکديگر
تحريک مي شود و لذت حاصل مي شود، صحبت و ديدار جايز نيست. (1)
بهترين راه اين است که عقد ازدواج خوانده شود.
پي نوشت
1.آيت الله فاضل لنکراني ،توضيح المسائل،م 2553وآيت الله مکارم، توضيح المسائل، م 2080.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
قرائت آيات قرآن 4 مرتبه دارد:
1ـ ترتيل 2ـ تحقيق 3ـ تحدير (حَدْر) 4ـ تدوير
ترتيل در لغت عبارت است از «نظم و ترتيب در کلام». .
در اصطلاح قرائت عبارت است از: خواندن قرآن به طور منظم و با تأنّي و شمرده و همراه با تدبّر در معاني، به طوري که تمامي قواعد رعايت شود.
تحقيق در لغت به معناي «مبالغه در انجام چيزي بدون کمي و زيادي» و «رسيدن به حقيقت شيء» آمده است.
در قرائت قرآن،تحقيق» عبارت است از خواندن قرآن با حداکثر آرامش و تأنّي حتي «آهسته‌تر از قرائت به ترتيل»، همراه با اشباع مدها، تحقيق همزه‌ها، اتمام حرکات، تحقيق مخارج حروف و تحديردر لغت(حَدر )به معناي سرعت گرفتن و از سراشيبي به پائين آمدن مي‌باشد که مستلزم ازدياد سرعت است . در اصطلاح قرائت، عبارت است از خواندن قرآن با سرعت زياد همراه با رعايت احکام تجويد.
در اين حال احکام تجويدي با دقت و ظرافت روش پيشين، رعايت نخواهند شد اما نبايد قواعد قرائت دچار اخلال فاحش گردد.
تدوير حالتي است بين تحقيق و تحدير به بيان ديگر، نوعي قرائت است، نه به سرعت «حدر» و نه به کُندي «تحقيق». اکثر اهل ادا، اين روش را اختيار کرده‌اند.