اینگونه ارتباطها اگر با قصد شهوت باشد یا منشاء مفسده بشود جایز نیست. گرچه صحبتهای علمی و دینی به خودی خود اشکال ندارد. ولی باید مواظب باشید که شیطان از این طریق شما را به گناه آلوده نکند.(1)
پی نوشت ها :
1 . آیت الله فاضل، جامع المسایل، ج 1، س 1719 .

ضمن احترام به برخی روحیات پاک و دست نخورده شما اجازه می خواهم کمی آسیب شناسانه و نه همدلانه به نامه شما نظری بیفکنیم. امید است که از گزش احتمالی قلم دلگیر نگردید.
همانطور كه مي دانيد اگر چند گناه در دنیا وجود داشته باشد كه دنيا و آخرت انسان را به جهنمی سوزان مبدل سازد یكي اش همين گناه فعلي شماست.
ارتباط با زن شوهردار عواقب دنيوي و اخروي بسيار سنگيني به همراه دارد و شما در كوتاه مدت يا ميان مدت شاهد بروز این عقوبت ها خواهيد بود ترديدي نيست پسري كه در سن 17 سالگي در اوج تمايلات جنسي بسر مي برد به راحتي هر چه تمامتر علاقمند به زن غير خويشتندار دیگر گردد و نتواند به همين راحتي از هم رقصي با شيطان دست بكشد.
متاسفانه شما از اين آزمايش سنگين الهي سربلند بيرون نیامده ايد و گويا عزم چنداني بر قطع اين رابطه خانمان سوز ندارید. ما هم قبول داريم كه اين زن از سلامت روان و سلامت اخلاقي بهره اي ندارد ولي اين دليل موجهي براي سو استفاده شما از خلاهاي رواني عاطفي شخصيتي اخلاقي مذهبي ايشان نيست.
به ياد داشته باشيد چه بخواهيد چه نخواهيد اين رابطه خيانت آلود روزي به پايان خواهد رسيد ولي شما نيز با خيلي چيزها از جمله ازدواج موفق، عمر طولاني، وجدان راحت، مصونيت از بلاهاي ريز و درشت الهي تا پايان عمر خداحافظي خواهيد كرد.
نيك بپذيريد كه شما به يك باره در گير اين بزرگترين گناه نشده ايد و پيشينه ناپاك احتمالي شما در شروع اين رابطه بسيار موثر بوده است.
اي كاش جوانان اين مرز و بوم كمي دور انديشي و عاقبت نگري را چاشني زندگي خود مي كردند و اين گونه به خاطر لذت هاي بسيار زود گذر خود را به خواري دو دنيا نمي افكندند.
از نظر ما روان شناسان افرادي همچون شما ياراي قطع يك تنه اين روابط پر جاذبه و شهوت آلود را ندارند و بايد در اسرع وقت با گرفتن كمك تخصصي از يك روان شناس باليني دين آشنا يا هر فرد معتمد ديگر بستري براي تقويت اراده براي بيرون آمدن از اين گنداب نفرت انگيز (هر چند در ظاهر بسيار دل انگيز و نشاط آور است ) فراهم اورد.
نكته پاياني اين كه صبر خدا به تناسب افراد متفاوت است و بسياري افراد با لبريز شدن صبر خداوند جان خود را بر سر راه اين خيانت هاي ناموسي از دست داده اند. هنوز هم دير نيست و كساني در اطراف شما وجود دارند كه مي توانند همچون پدري مهربان نجات بخش شما باشند.

پرسشگر گرامی با سلام و تشکر از ارتباط شما با مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی!
جماع كردن رو به قبله یا پشت به قبله حرام نیست، فقط کراهت دارد؛ اگر رو به قبله یا پشت به قبله نباشند چه 90 درجه از این حالت فاصله داشته باشند یا کمتر یا بیشتر مکروه نیست.(1)
پی نوشت:
1. آیت الله بهجت، استفتائات، ج4، ص64، سوال 4787.

پاسخ:
اگر در اوج لذت جنسی برسید و در آن حالت مایعی خارج شود حکم منی را داردو غسل لازم است.
اما اگر در اوج لذت نمی رسید، مایعی که خارج می شود پاک است و
غسل ندارد.
زن اگر يقين به خارج شدن مني پيدا کند، جنب مي شود. اگر يقين پيدا نکند، جنب نمي شود. بنا بر اين مواقعي که زن بر اثر تحريک هاي شهواني مقداري لذت مي برد و درآن حال رطوبتي از او خارج مي شود ،چون به اوج شهوت نرسيده ،جنب نمي شود و رطوبت خارج شده هم پاک است و وضو و غسل را باطل نمي کند. (1)
2. به این کار خود ارضائی و استمناء گفته می شود، و استمناء حرام است و ضررهای زیادی به بدن و اعصاب و روان انسان وارد می کند. از امام صادق (ع) روایت شده است که حضرت فرمود: خداوند روز قیامت با سه کس سخن نمی کند و نظر رحمت به آن ها نمی کند و گناه شان را نمی بخشد و عذاب دردناک برای شان می باشد، از جمله این سه طائفه، کسی است که در دنیا استمنا کرده باشد. (2)
پی نوشت:
1. آيت الله مکارم، توضيح المسائل، 361 .
2. وسایل الشیعه، ج 14، باب 28 از ابواب النکاح المحرّم و ما یناسبه . روایت 7.

اگر مایعی در اوج شهوت و لذت جنسی از زن یا مرد خارج می شود منی به شمار می رود چه در اثر صحبت، فکر یا نگاه به کسی باشد یا در اثر خواندن یا شنیدن مطلبی عارض شود و لازم است برای نماز غسل جنابت نماید؛ اما اگر نشانه های مذکور را نداشته باشد یا شخص شک کند، آن مایع منی به شمار نمی رود لازم نیست غسل جنابت کند.
اگر منی با نشانه ای مذکور خارج شود میان دو بار بیرون آمدن منی غسل فاصله نشود یک بار غسل جنابت کافی است، اما اگر غسل جنابت فاصله شود. باید شخص برای هر بار غسل جنابت کند.(1)
راه رفع مشخصی ندارد در صورت فراهم بودن زمینه بهترین راه ازدواج می باشد.
پی نوشت:
1. آیت الله تبریزی، توضیح المسائل، مسأله 352.

پاسخ:
در صورتی که انسان در حال روزه با عمد و آگاهی استمنا کند و منی خارج شود، روزه اش باطل و علاوه بر قضا کفاره هم واجب می شود.(1)
البته این در صورتی که منی از انسان خارج شود توجه داشته باشید که آبی که هنگام تحریک کم شهوت از انسان خارج می شود مذی نام دارد و آن مایع پاک می باشد.
همچنین اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با خودش بازی کند چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی شود و اگر چه اتفاقا از او خارج شود ، روزه اش صحیح است ولی اگر اطمینان ندارد، در صورتی که منی از او بیرون بیاید روزه اش باطل است.(2)
بنابراین اگر اطمینان داشتید که با آن کار منی او شما خارج نمی شود، روزه صحیح است
خود ارضایی حرام و گناه کبیره است. عوارض نامطلوبی در دنیا و آخرت دارد. ضررهای زیاد بر جسم و روح انسان وارد می کند. کسی که مرتکب خود ارضایی شده، واجب است توبه کند. از خدا طلب عفو و بخشش نماید. اگر واقعا توبه کند و تصمیم بر ترک گیرد، خداوند او را می بخشد.
پی نوشت ها:
1. آیت الله سیستانی، توضیح المسائل، م 1630.
2. همان ، م 1575.

بهترین راه تأثیرگذاری و جذب دوستان به مسایل دینی، این است که با رفتار و عمل کردن به حقایق دینی و معلومات خود، دیگران را تحت تأثیر قرار دهیم. قطعاً موقعی می‏توانیم اثرگذار باشیم که خود اهل عمل باشیم؛ ولی اگر اهل عمل نباشیم ولو به ظاهر خود را مومن هم جلوه دهیم، تأثیرگذاری ما خیلی کم می‏شود.
قرآن در سوره بقره می‏فرماید:«اتأمرون الناس بالبر و تنسون انفسکم»(1) «آیا دیگران را به نیکی دعوت می‏کنید در حالی که خودتان را فراموش کرده‏اید». معصوم(ع) هم می‏فرماید « كُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ‏ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُم‏»(2) «مردم را به غیر زبانتان دعوت کنید»؛ یعنی، با عمل. بنابراین بهترین راه تأثیرگذاری اهل عمل شدن و الگوی مشاهده‏ای برای دیگران ایجاد کردن است.
مهم‏ترین اموری که در تاثیرگذاری دخالت دارد، ویژگی‏های روحی از قبیل اراده استوار، اخلاق نیکو، حسن معاشرت و آگاهی‏ها و توان علمی بالا است. تاثیرپذیری مثبت نیز تا حدودی به این امور و نیز به میزان انعطاف‏پذیری و حقیقت‏طلبی شخص، ارتباط دارد.
با رعایت اصول و نکات زیر، فرد می‏تواند میزان تأثیرگذاری خویش را افزایش دهد:
"1. کار خود را با تحسین و قدردانی صمیمانه از طرف مقابل شروع کنید.
2. با اندکی تفحص و جست‏وجو برنامه خود را با برجسته کردن یک یا چند نکته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسین صادقانه از وی به جهت وجود آن امر مثبت، ارتباط خود را با وی پی‏گیری کنید.
3. در صورتی که اشتباه و لغزشی در وی مشاهده کردید، مستقیماً از او گلایه نکنید و وی را مورد انتقاد مستقیم و سرزنش خود قرار ندهید. 4. قبل از انتقاد از دیگران درباره اشتباهات خود حرف بزنید.
5. سعی کنید شنونده خوبی باشید و دیگران را تشویق کنید درباره خودشان، برای شما حرف بزنند.
6. صمیمانه دیگران را دوست داشته باشید.
7. به دیگران اعتبار بدهید و کاری کنید که احساس کنند مهم هستند. 8. در طرف مقابل نسبت به کاری که می‏خواهی انجام دهد، میل شدیدی ایجاد کنید و به عبارت دیگر فضای روانی لازم را برای انجام دادن آن عمل فراهم سازید.
9. هر رفتاری را که از دیگران نسبت به خود انتظار دارید، همان را با ایشان در پیش گیرید.
10. سعی کنید نقطه نظرات و دیدگاه‏های خویش را بر دیگران تحمیل نکنید؛ زیرا مردم سخن کسی را که بخواهد عقیده‏اش را بر آنان تحمیل کند نمی‏پذیرند و با کسی که همچون یک سرپرست با ایشان رفتار کند، دوستی نمی‏ورزند و به او اعتماد نمی‏کنند."
باید تسلط کامل روی صحبت های خود داشته باشید. و راه و چاه این کار را به او نشان بدهید و او را از عواقب کارش آگاه سازید. اگر دیدید شما نمی توانید روی آنها تاثیر بگذارید. بلکه بدی های آنها کم کم در شما تاثیر می گذارد، با آنها همنشینی نکنید و ارتباطتان در حد سلام و احوالپرسی باشد و آنها را همیشه دعا کنید و اگر گاهی رفتار خطا دارند فقط در همان مواقع، همنشینی نکنید.
نکتۀ پایانی:" توصیه به اعتدال و میانه روی در انجام مسائل دينى"؛ اعتدال و ميانه روى، زيربناى تعليم است، به گونه اى كه در همه دستورات و مقرّرات آن، از هرگونه افراط و تفريط جلوگيرى به عمل آمده است؛ در عبادت، تحصيل علم، خوردن، پوشيدن، رفاقت، دشمنى و در ساير شئون زندگى، همه جا ميانه روى توصيه شده است. با میانه روی، علاوه بر لذت بردن خودتان از مسایل دینی، مایۀ تشویق دیگران در اجرای دین باشید.
برای مشاوره بیشتر می توانید همچنان با این مرکز مکاتبه نمایید و یا با سامانه «09640» تماس داشته باشید.
منابعی برای مطالعه بیشتر:
1. محمدی ری شهری، دوستی در قرآن، قم: انتشارات دارالحدیث.
2. آل یاسین محمد رضا، مهارت های تأثیر گذاری و نفوذ کلام.
پی نوشت ها:
1. علم الهدى، على بن حسين‏، محقق و مصحح: ابراهيم، محمد ابوالفضل‏، ج2، ص419، أمالي المرتضى‏، دار الفكر العربي‏، چاپ: اول‏، قاهره‏ 1998م‏.
2. مجلسی، محمدباقربن محمد تقی، بحارالانوار(ط-بیروت)، ج67، ص309، دار احیاء التراث العربی،چاپ دوم، 1403ق.

با توجه به این که دوست شدن دختر و پسر منشا گناه و مفسده می شود جایز نیست.
قرآن در آیه 8 سوره مومنون کسانی را که برای بهرگیری های جنسی راهی غیر از ازدواج را انتخاب کنند تجاوزگر به حدود الهی خوانده وفرمود: فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذٰلِكَ فَأُولٰئِكَ هُمُ العَادُونَ ؛ هر کس غیر از این طریق را (برای بهره گیری جنسی) انتخاب کند متجاوز است.
با توجه به ضرورت انتخاب مرجع تقليد در عمل به تكاليف شرعي و همچنين وجود اختلاف نظر مراجع عظام تقليد در برخي مسائل، لطفاهروقت سوال شرعی می پرسید مرجع تقلید خود را مشخص کنید تا مطابق نظرمرجع شما پاسخ داده شود.

پاسخ:
1- خدای متعال فیاض مطلق است و هر موجودی قابلیت دریافت هر نعمتی را داشته باشد خدای متعال بدون بخل ورزی آن را به او اعطا خواهد کرد.
2- عصمت نعمتی است که خدای متعال به معصومین به خاطر آماده کردن مقدمات آن به اختیار خود آنها ، عطا می کند.
3- در مورد امامان و پیامبران (ع)، وجود مسوولیت رهبری و هدایت مردم علت دیگری می شود در دریافت مقام عصمت. یعنی طبق نکته اول و دوم ، امامان و پیامبران با عملکرد مختارانه خودشان مستحق دریافت نعمت عصمت شده اند و آن را از فیاض علی الاطلاق دریافت کرده اند، و چون این مقام را به دست آورده اند با توجه به نیازی که در جامعه برای هدایت وجود دارد خدای متعال آنها را از میان مردم برای گرفتن مسوولیت هدایت و رهبری مردم برگزیده است چون آنها با توجه به داشتن عصمت، شایسته ترین مردم برای دریافت چنین مسوولیتی هستند.
حال ممکن است در این میان فردی مقام عصمت را با توجه به شایستگی هایش از خدا دریافت کرده باشد. ولی مانعی وجود داشته باشد که نگذارد او مسوولیت امامت یا پیامبری را نیز دریافت کند.
چنانکه زنان معصوم که مقام عصمت را دریافت کرده اند به خاطر اینکه مسوولیت مدیریت و امامت و رهبری جامعه با روحیات زنان سازگار نیست و خدای متعال امام و پیامبر را از میان مردان انتخاب می کند، عهده دار امامت مردم نمی شوند و این دلیل نمی شود که مقام عصمت را هم نداشته باشند یا از آن ها دریغ شود.
حضرت زهرا (س) با شایستگی هائی که نشان داد از خدای متعال این مقام را دریافت کرد. ولی با توجه به موانعی که وجود داشت مقام امامت و رهبری را دریافت نکرد، آیا نباید نعمت عصمت را هم داشته باشد ؟!!!
بنابراین دلیل بر عصمت حضرت زهرا (س) و دیگر زنان معصوم مانند حضرت مریم (س)، به دست آوردن استحقاق دریافت این نعمت عظیمه است و پیامبر نبودن و امام نبودن آنها خدشه ای در این صلاحیت و شایستگی وارد نمی سازد.
بنابراین ما دلیل عقلی بر ضرورت عصمت حضرت زهرا (س) در دسترس نخواهیم داشت. ولی از ادله نقلی می توان برای اثبات این مطلب استفاده کرد که به ذکر یک نمونه بسنده می شود:
4- بهترین راه برای شناخت عصمت حضرت زهرا (س)، تحلیل آموزه‌های قرآن و سنت است . هیچ راهی بهتر و مطمئن‌تر و قناعت‌بخش‌تر در این مسئله غیر از تحلیل آموزه‌های وحیانی وجود ندارد. اگر برادران اهل سنت اهل عناد و لجاجت نباشند، از این رهگذر به عصمت حضرت زهرا اعتراف خواهند نمود، قرآن کریم فرمود:
«إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا؛(1) خداوند فقط مى‏خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد».
به گفته علمای شیعه و سنی این آیة مبارکه در شأن پیامبر، امیرمؤمنان فاطمه زهرا و حسنین نازل شده است.(2)
مراد از ارادة الهی در این آیه ارادة تکوینی است و نه ارادة تشریعی، از این آیه معلوم می‌شود که خداوند متعال با ارادة تکوینی تخلف ناپذیر خود موهبت طهارت از هر گونه رجس و ناپاکی را ـ‌ خواه در اندیشه‌های عقل نظری و خواه در نیت و جنبة عقلی عملی ـ به اهل بیت از جمله حضرت زهرا عنایت فرموده است. پس بر اساس آیة تطهیر حضرت زهرا(س) دارای عصمت مطلقه است. چون تطهیر در آیه مطلق است.(3)

پی نوشت :
1. احزاب (33) آیه 33.
2. ر،ک: سیمای اهل بیت در عرفان امام خمینی، ص 360، نشر مؤسسة آثار امام خمینی 1387ش.
3. ر،ک: جوادی آملی، پیران وحی و رهبری، ص 217 تا 219، نشر الزهراء، تهران بی‌تا.