آن آب سفید رنگ منی نیست و نیاز به غسل ندارد.
هنگام غسل شستشوی سمت راست با دست چپ اشکال ندارد. ملاک این است که سر و گردن و سمت راست و چپ شسته شود. با هر وسیله ای باشد اشکال ندارد.(1)
پی نوشت:
1. آیت الله مکارم توضیح المسائل م 79و377.

خواندن داستان های تحریک کننده برای زوجین هنگام رابطه جنسی برای تحریک شهوت مجاز است و اشکال ندارد.(1)
پی نوشت:
1. سوال تلفنی(02517840001)از دفتر آیت الله مکارم.

پرسش 1:
استمنا
شرح : آيا کساني که استمنا مي کنند ، بعد از آن بايد غسل کنند ؟
پاسخ:
پرسشگر گرامي با سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مركز
استمنا از گناهان کبيره است . کسي که استمنا کرده، واجب است توبه کند و ديگر آن را انجام ندهد.
اگر بر اثر استمنا مني خارج شود ،بايد غسل کرد. اگر مني خارج نشود ،غسل لازم نيست.
زن با دو چيز جنب مي شود و هرگاه جنب شود، بايد غسل جنابت کند:
اگر زن بر اثر تحريک هاي جنسي به قدري تحريک شود که به اوج لذت و شهوت جنسي برسد و در آن حال مايعي از او خارج شود ،جنب مي شود. اگر به اوج لذت نرسد و مايع خارج شود و يا به اوج لذت برسد، ولي مايعي خارج نشود و يا شک کند که مايعي خارج شد يا نه ،جنب نمي شود . غسل لازم نيست.
زن اگر يقين به خارج شدن مني پيدا کند، جنب مي شود . اگر يقين پيدا نکند، جنب نمي شود. بنابراين مواقعي که زن بر اثر تحريک هاي شهواني مقداري لذت مي برد و در آن حال رطوبتي از او خارج مي شود، چون به اوج شهوت نرسيده ،جنب نمي شود . رطوبت خارج شده هم پاک است . وضو و غسل را باطل نمي کند.(1)
پي نوشت :
1. آيت الله خامنه اي، استفتاآت، سوال 171.

پرسش 2:
کسي که با خواندن يک مطلب آموزشي مربوط به مسائل جنسي، آب از او خارج مي شود ، گناهي مرتکب مي شود ؟
پاسخ:

اگر خواندن آن مطلب موجب تحريک جنسي شود، خواندن جايز نيست و گناه است.(1)
آب خارج شده پاک است و غسل ندارد؛ با توضيحي که در پاسخ اول داده شد.
پي نوشت:
1. آيت الله خامنه اي، اجوبه الاستفتائات، س172.
پرسش 3:
آيا با تفکرات و خيال بافي به ارضاي جنسي رسيدن حکم استمنا را دارد ؟
پاسخ:
بله با تفکرات و خيالبافي به ارضاي جنسي رسيدن حکم استمنا را دارد.(1)
پي نوشت:
1. آيت الله خامنه اي، اجوبه الاستفتائات، س 791.

با سلام و تشكر از ارتباطتان با اين مركز
در آيات قرآن كريم تنها در دو مورد اشاره به نحوست ايام شده و آن در مورد نزول عذاب به سبب نافرماني قوم عاد است:
انا ارسلنا عليهم ريحاً صرصراً في يوم نحس مستمر؛ (1)مانند باد وحشتناك و سردي را در يك روز شوم مستمر بر آن ها فرستاديم.
منظور از روز شوم مستمر اين است كه حوادث آن روز همچنان استمرار يافته، چنان كه در آيه 7 سورة حاقه آمده است: هفت شب و هشت روز اين عذاب الهي به طور مداوم بر آن ها مسلط بود تا همگي را در هم كوبيد و كسی را زنده نگذاشت.
در سوره فصلت نيز به همين ماجرا اشاره شده :
فارسلنا عليهم ريحاً صرصراً في ايام نحسات؛ (2)
پس مانند بادی سخت و سرد را در روزهايی شوم بر آن ها فرستاديم.
نقطه مقابل ‌اين‌ مطلب‌، تعبير مبارك و سعد می باشد كه در بعضی آيات قرآن ديده می شود. از جمله در سوره دخان می خوانيم:
انا انزلناه في ليله مباركه؛ (3) ما قرآن را در شبی پربركت نازل كرديم.
در روايات اسلامي نيز احاديث بسياری در زمينه نحس و سعد ايام وجود دارد ،گرچه تعداد زيادی از آن ها از نظر سند ضعيف به نظر می رسند و آميخته به خرافات گرديده اند، ولی همه آن ها چنين نيستند و روايات معتبر و قابل قبولی نيز در ميان آن ها وجود دارد.
در مورد نوروز در حديثی از امام صادق مي خوانيم : "نوروز روز مباركی است. روزي است كه كشتی نوح بركوه جودي قرار گرفت. جبرئيل بر پيامبر اسلام نازل شد. روزي است كه علي بر دوش پيامبر رفت و بتهاي كعبه را شكست. داستان غديرخم مصادف با نوروز بود.(4)
از نظر عقل و منطق كوچك ترين تفاوتي ميان سيزده و ساير اعداد نيست. مراسم سيزده بدر از جمله سبزه گره زدن، از آيين هاي عاميانه و ملی است كه مستند علمی و شرعی ندارد.
امامان معصوم (ع) به گمان نحس بودن ايام توجه نمی كردند. وقتي امام علي (ع) تصميم گرفت به جنگ خوارج برود، يكی از منجمان پيش حضرت آمد و گفت: متخصص نجوم و هيئت هستم. اگر حركت كنيد، قطعاً شكست می خوريد و اكثر اصحاب كشته خواهند شد.
حضرت فرمود: هر كس تو را تصديق كند، پيغمبر را تكذيب كرده است. به نام خدا حركت كنيد.
حركت كردند و رفتند. در هيچ جنگي علي (ع) به اندازه اين جنگ فاتح نشده بود. يكی از اصحاب امام صادق (ع) كه طبق نحوست ايام عمل می كرد، خسته شد و خدمت حضرت آمد. امام (ع) فرمود: به منزل رو و تمام كتاب هايي را كه در اين باره داری، آتش بزن.(5)
اعتقاد به چنين موضوعی نسبت به سيزده بدر امری خرافی است. اگر كسی به رسم متعارف براي تفريح سيزدهمين روز فروردين را به طبيعت برود، مانعی ندارد. اگر یک نوع تفریح و ورزش باشد، کار خوبی نیز انجام داده است.
پی نوشت‌ها:
1. فصلت(41)آيه 16.
2. قمر(54)،آيه 19.
3.دخان(44)آيه 3.
4. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏56، ص 119، اسلاميه‏، تهران‏.
5. استاد مطهری،‌ مجموعه آثار، ج16، ص 72 ،صدرا.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مركز
در باره نام گذاری حضرت عیسی به «روح الله»، چند وجه مطرح شده است از جمله :
برخی بر آن اند که چون ایشان از موجودی صاحب روح به وجود نیامده و از موجود زنده مانند نطفه پدید نیامده، ‌بلکه کاملاً به امر خدا و از جانب او آفریده شده است، او را «روح الله» گویند. (1)
برخی بر آن اند که چون مردم در دین به واسطه او احیا گشته‌اند، چنان که به وسیله روح خود حیات یافته‌اند، او را «روح الله» گویند. (2)
همچنین گفته شده که چون آن حضرت مردگان را زنده می‌کرد، روح الله نام گرفت. (3)
یا این که روح به معنای نبوت است؛ چنان که در آیه قرآن آمده: «یلقی الروح مِن أمره علی مَن یشاء مِن عباده» (4).
و یا گفته‌اند روح به معنای رحمت است و عیسی(ع) مایه رحمت و برکت برای بندگان خدا بود. از این رو، به ایشان «روح الله» گفته شده است. (5)
پی‌نوشت‌ها:
1. طبرسی فضل بن حسن، جوامع الجامع، - ، تهران ، دانشگاه تهران، 1377 ش ،ج 2، ص 22.
2.همان ، مجمع البیان،- ، بیروت ، نشر دار العرفیه، 1408 ق ، ج 4، ص 56.
3. مصطفوی حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، - ، تهران ، نشر کتاب، 1360 ش، ج 4، ص 256.
4. غافر (40) آیه 15.
5. طوسی محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، - ، بیروت ، دار الإحیاء التراث العربی، _ ، ج 6، ص 359.