سلام من یه دوستی دارم که با پسرها حرف می زنه می خواستم بدونم اشکالی نداره اگه رابطمو با دوستم بدون این که تو کاراش دخالت کنم ادامه بدم یعنی مشکلی برام پیش نمیاد لطفا راهنماییم کنید ممنون
در اشتباه و غلط بودن رفتار دوست شما که با پسرها حرف می زند و بدین شیوه با آنان ارتباط برقرار می کند، شکی نیست، چرا که هم از منظر دین، صحبت با نامحرم در غیر کارهای ضروری جایز نیست؛ هم از منظر روانشناختی، این گونه ارتباطات خالی از اشکال نیست و آسیب های فراوانی در آن نهفته است. همه آسیب ها به خاطر این است که معمولاً این گونه ارتباطات در یک سطح باقی نمی ماند و به تدریج دایره ارتباطات گسترش می یابد. به دیدار حضوری، قرار ملاقات، گشت و گذار، ارتباطات پنهانی نامشروع و دیگر مسائل کشیده می شود. چه بسا ممکن است آبرو و تمام هستی فرد را به مخاطره بیندازد.
کاری که ابتدائاً می توانید در قبال دوست تان انجام دهید، این است که با دوست تان در یک فضای آرام و با آرامش با او گفتگو کنید. وی را از آسیب های روابط دختر و پسر آگاه گردانید. برای این منظور می توانید كتاب هايي در زمينه ارتباط دختر و پسر و آسیب های آن و دوستی های نامناسب تهيه کنید و در اختيارش قرار دهيد يا مثلاً به او بگوييد اين كتاب ها را مطالعه كردم، بسيار با ارزش و خوب و مفيد بود. اگر دوست داريد، شما هم مطالعه كنید. البته می توانید بخش هایی از آن ها را با او به مباحثه بپردازید. وی را عملاً وارد بحث کنید. غیر مستقیم او را با آسیب های این گونه روابط آشنا سازید.
به هر حال وظیفه شما نسبت به وی در ابتدای امر، آگاه کردن از آسیب های ارتباط دختر و پسر و پرهیز دادن از روابط دختر و پسر و امر به معروف و نهى از منكر است. امر به معروف و نهى از منكر مسئوليت بزرگى است كه بايد با ظرافت خاص انجام گيرد تا مؤثر واقع شود. طبيعى است كه اگر اين فريضه الهى به طور شايسته عملى گردانید و مراتب و آداب خاص آن در نظر بگیرید و راه های مختلف آن را امتحان کنید، مسلماً بی تأثیر نخواهد بود. چه بسا ممکن است دوست تان متوجه اشتباه خود گردد و از کار ناشایست و غیر شرعی و ارتباط با جنس مخالف دست بردارد و در مسیر درست زندگی قرار گیرد.
اما اگر در نهایت امر به معروف و نهى از منكر زبانی و عملی شما کارگر نیفتاد و نتوانستید روی دوست تان تأثیر بگذارید و او را از رفتار نادرست بازبدارید، چاره ای جز ترک او و قطع رابطه دوستانه ندارید. باید از همنشنی با وی بپرهیزید. دیگر از مصادیق دوست ناباب و همنشين بد تلقی می گردد که قرآن کریم در سوره مدثر رفاقت با آنان را منع نموده است. رفاقت و همنشینى با انسان هاى فاسد از علل جهنمى شدن اهل دوزخ به شمار می آید. قرآن در سوره فرقان آیه28 از زبان افراد منحرف كه گرفتار عذاب دوزخ شدهاند ميفرمايد: « يا وَيْلَتى لَيْتَني لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَليلاً؛ واي بر من، اي كاش فلان فرد بدكار را رفيق نميگرفتم، كه رفاقت او مرا از پيروي حق محروم ساخت و گمراه گردانيد. آري، شيطان براي انسان مايه سرافكندگي و خواري است. » بنابراین وقتي انسان با دوستاني نامناسب رابطه برقرار ميكند، ناخودآگاه بسان بيماريهاي واگيردار خصلت هاي آنان در او اثر ميكند. حضرت علي عليه السلام ميفرمايد:
«لا تصحب الشرير فان طبعك يسرق من طبعه شرا و انت لا تعلم؛
از مصاحبت با فرد فاسد و شرور بپرهيز كه ناخودآگاه طبع تو بدي را از طبع او ميدزدد. » در حقیقت، هر قدمى که انسان در رفاقت با دوست ناباب بر مى دارد، قدمى است که به طرف لجنزار فساد و منجلاب سقوط برمى دارد. در واقع، دوستان ناباب دشمن انسان هستند. آدمى هر قدر هم که پاک باشد، هنگامى که با ناپاکان، رفاقت و نشست و برخاست مى نماید، بیمارى اخلاقی شخص فاسد بسان مرضى مُسرى در او سرایت مى کند. قطعاً اثر و خطر رفیق بد در از بین بردن اخلاق انسانى کم تر از میکروب در مریض کردن جسم نیست، بلکه به مراتب بیش تر و مهم تر است. «لرد آویبورى» مى گوید: باید در انتخاب دوستان دقت کرد. غالب مصیبت هاى ما در نتیجه معاشرت هاى بی جا و نامناسب پدید مى آید.
اگر در نهایت تلاش های تان مؤثر نیفتاد و دوست تان آگاه نگردیدد، پیمان دوستی شما دیگر اعتباری ندارد، به همین خاطر می بایست رفاقت خود را با او خاتمه بدهید. به جای او افراد صالح، مؤمن و شایسته دیگری را جایگزین کنید. نمی توانید، مشکل به این بزرگی را در رابطه خود با دوست تان نادیده بگیرید و به دوستی خود با او بدون این که دوست تان رفتار غلط خود را اصلاح کند، ادامه دهید.
