پرسش وپاسخ
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۹:۰۶ شناسه مطلب: 17708
با سلام من 16 سال است كه با شوهرم ازدواج كرده ام وزندگي بدي نداريم وضع مالي امون هم شكر خدا خوب است ولي من از لحاظ عاطفي با شوهرم مشكل دارم خيلي احساس خلا ميكنم همسرم خيلي رفتارش با من خشك است من تو اين 16 سال يكبار كلمه دوستت دارم دستت درد نكنه از دهنش نشنيدم هميشه يخ با من حرف ميزنه اولها خيلي سعي ميكردم با محبت كردن بهش ياد بدم ولي همه چي عكس جواب داد الان بعد از چند سال احساس ميكنم منم شدم مثل خودش فقط بخاطر بچه هامه كه كارهاي خانه را انجام ميدم هيچ دل و دماغي ندارم و فقط خودمو با اين راضي ميكنم كه زندگي خيلي ها رو ببين هنوز خونه اجاره اي هستند يا ماشين ندارند توكه الحمد الله همه چي داري چرا ناشكري ميكني يه وقت خدا قهرش ميگيره ولي به دلم كه نميتونم دروغ بگم يه روز كه شوهرم با من خوب حرف بزنه اونقدر انرژي ميگيرم كه همه چي تو چشام قشنگه اميد دارم ولي زود همه چي تموم ميشه چون دهنش خيلي يخ است و حرفهايي به آدم ميزنه كه دل آدم رو ميسوزونه زخم زبون خيلي ميزنه .تا يه چيزي بشه زخم زبونهايي بهم ميزنه كه تامغز استخونم ميسوزه از اول زندگيمون مدلش اينجوري بوده كه نميتونه تحمل كنه زود عصبي ميشه و با زخم زبون وفحش خودش رو خالي ميكنه و منم جرات اعتراض ندارم چون زخم زبونهاش بيشتر از رفتار سردش دلم رو آتيش ميزنه . تو اين چند سال هر چي دعا كه تو كتابها ديدم يا جايي شنيدم رو خوندم ناشكري هم نميكنم خدا تا حالا هيچوقت منو تنها نذاشته ولي خيلي برام عقده شده هر چند كه ديگه گذاشتمش كنار يعني با وضع موجود پذيرفتمش ولي دوست دارم بدونم آياشما ميتونيد يه راهنمايي برام بكنيد.
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
تلاش كنيد تا خودتان او را از اين وضعيت خارج سازيد. متأسفانه در جامعه ايراني با مرداني از اين دست بسيار روبرو هستيم كه اين مسايل را قبيح فرض مي كنند و نمي توانند با آن راحت باشند. برخي اين اعمال را جلف و سبك ارزيابي مي كنند و آن ها را ماية تنزل دادن شخصيت و جايگاه خود مي دانند. اگر بخواهيد اين رفتار را تغيير دهيد ،هرگز نبايد با گله و شكايت كردن طاقت اين مردان را پايين آوريد و با غرغر كردن به آن ها سركوفت بزنيد و يا به بدرفتاري متقابل بپردازيد.
بهترين روش براي رويارويي با اين مردان به ويژه هنگامي كه مردان خشني نيز باشند ،آن است كه آنان را در مقابل يك عمل انجام شده قرار داده ، عملا از آنان در موقعيت بخواهيد كه اين كلمات را بر زبان بياورند. ما در طول كارهاي باليني خودمان با موارد بسياري روبرو بوده ايم . موفقيت اين روش را به مراتب بهتر از هر روش ديگر ارزيابي مي كنيم. داراي اين مزيت است كه مرد را از پيش با يك تكليف روبرو نمي سازد .مرد كه معمولاً خود را مقتدر و مسلط بر زن مي داند، نمي خواهد بپذيرد كه بايد تسليم خواسته زن باشد. بنابراين مي بينيم كه اين روش در عمل مي تواند بدون استفاده از هر گونه قرار يا عنوان فقط عملگرايانه باشد.
براي اجراي اين مسأله بهتر آن است كه از يك موقعيت كه در آن به يك تجربة مشترك مشغول هستيد آغاز كنيد؛ مناسب ترين زمان را هنگام مباشرت جنسي مي دانيم كه در آن خواهش مي كنيد كه كوتاه ترين جملة ممكن را كه نياز به جسارت زيادي از سوي همسرتان دارد، به شما بگويد و بابت آن شرمگين نباشد، عملاً با رفتار جنسي خاصي نشان مي دهيد و خودتان را بيش تر در اختيار قرار داده و به او مي باليد؛ چون كه اين كلام براي شما لذت بخش بوده است. در واقع بر اساس فنون رفتاري با انجام اين رفتار خاص - كه كاملاً بستگي به بافت زندگي خصوصي خودتان دارد- عبارت را تقويت مي كنيد . احتمال تكرار اين جمله از سوي همسرتان به مراتب بيش از پيش خواهد شد. البته نبايد انتظار تغيير كلي ناگهاني داشته باشيد. تغييرات مؤثر كاملاً تدريجي هستند و بايد به گذر زمان هم بيانديشيد. بنابراين در گام بعدي كه براي مدت چند هفته به طول خواهد انجاميد، عبارتي ديگر را مطرح مي سازيد. اين عبارت ممكن است كمي طولاني تر و بيان آن نياز به جسارت بيش تري داشته باشد.
اين كار كاملاً به شكل يك بازي اداره مي گردد؛ اما تأثير آن جدي و شگرف خواهد بود. يكي از مشكلات ما آن است كه گمان مي كنيم كه هميشه بايد مسايل را با گفتگو و توافق و كاملاَ جدَي برطرف نماييم.
از طرف ديگر در خصوص بدرفتاري ها بايد گفت، بايد طي يك برنامه تغيير بدرفتاري ابتدا به ابراز وجود بپردازيد . احساس خودتان را به او انتقال دهيد. يادتان باشد كه توهين نكيد قضاوت هم نكنيد . فقط با استفاده از عبارت به بيان احساس خودتان بپردازيد. سپس لازم است با استفاده از يك برنامه محروميت او را نسبت به خودتان محروم نماييد. البته محروميت نبايد طولاني باشد و هرگز قهر نكنيد. به هر حال براي استفاده بهتر از مشاوره مي توانيد با شماره 09640 سرويس تلفني رايگان مركز تماس بگيريد و با مشاوران مركز گفتگو نماييد.
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۹:۰۴ شناسه مطلب: 17707
با سلام من 16 سال است كه با شوهرم ازدواج كرده ام وزندگي بدي نداريم وضع مالي مون هم شكر خدا خوب است ولي من از لحاظ عاطفي با شوهرم مشكل دارم خيلي احساس خلا ميكنم همسرم خيلي رفتارش با من خشك است من تو اين 16 سال يكبار كلمه دوستت دارم دستت درد نكنه از دهنش نشنيدم هميشه يخ با من حرف ميزنه اولها خيلي سعي ميكردم با محبت كردن بهش ياد بدم ولي همه چي عكس جواب داد الان بعد از چند سال احساس ميكنم منم شدم مثل خودش فقط بخاطر بچه هامه كه كارهاي خانه را انجام ميدم هيچ دل و دماغي ندارم و فقط خودمو با اين راضي ميكنم كه زندگي خيلي ها رو ببين هنوز خونه اجاره اي هستند يا ماشين ندارند توكه الحمد الله همه چي داري چرا ناشكري ميكني يه وقت خدا قهرش ميگيره ولي به دلم كه نميتونم دروغ بگم يه روز كه شوهرم با من خوب حرف بزنه اونقدر انرژي ميگيرم كه همه چي تو چشام قشنگه اميد دارم ولي زود همه چي تموم ميشه چون دهنش خيلي يخ است و حرفهايي به آدم ميزنه كه دل آدم رو ميسوزونه زخم زبون خيلي ميزنه .تا يه چيزي بشه زخم زبونهايي بهم ميزنه كه تامغز استخونم ميسوزه از اول زندگيمون مدلش اينجوري بوده كه نميتونه تحمل كنه زود عصبي ميشه و با زخم زبون وفحش خودش رو خالي ميكنه و منم جرات اعتراض ندارم چون زخم زبونهاش بيشتر از رفتار سردش دلم رو آتيش ميزنه . تو اين چند سال هر چي دعا كه تو كتابها ديدم يا جايي شنيدم رو خوندم ناشكري هم نميكنم خدا تا حالا هيچوقت منو تنها نذاشته ولي خيلي برام عقده شده هر چند كه ديگه گذاشتمش كنار يعني با وضع موجود پذيرفتمش ولي دوست دارم بدونم آياشما ميتونيد يه راهنمايي برام بكنيد.
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
تلاش كنيد تا خودتان او را از اين وضعيت خارج سازيد. متأسفانه در جامعه ايراني با مرداني از اين دست بسيار روبرو هستيم كه اين مسايل را قبيح فرض مي كنند و نمي توانند با آن راحت باشند. برخي اين اعمال را جلف و سبك ارزيابي مي كنند و آن ها را ماية تنزل دادن شخصيت و جايگاه خود مي دانند. اگر بخواهيد اين رفتار را تغيير دهيد ،هرگز نبايد با گله و شكايت كردن طاقت اين مردان را پايين آوريد و با غرغر كردن به آن ها سركوفت بزنيد و يا به بدرفتاري متقابل بپردازيد.
بهترين روش براي رويارويي با اين مردان به ويژه هنگامي كه مردان خشني نيز باشند ،آن است كه آنان را در مقابل يك عمل انجام شده قرار داده ، عملا از آنان در موقعيت بخواهيد كه اين كلمات را بر زبان بياورند. ما در طول كارهاي باليني خودمان با موارد بسياري روبرو بوده ايم . موفقيت اين روش را به مراتب بهتر از هر روش ديگر ارزيابي مي كنيم. داراي اين مزيت است كه مرد را از پيش با يك تكليف روبرو نمي سازد .مرد كه معمولاً خود را مقتدر و مسلط بر زن مي داند، نمي خواهد بپذيرد كه بايد تسليم خواسته زن باشد. بنابراين مي بينيم كه اين روش در عمل مي تواند بدون استفاده از هر گونه قرار يا عنوان فقط عملگرايانه باشد.
براي اجراي اين مسأله بهتر آن است كه از يك موقعيت كه در آن به يك تجربة مشترك مشغول هستيد آغاز كنيد؛ مناسب ترين زمان را هنگام مباشرت جنسي مي دانيم كه در آن خواهش مي كنيد كه كوتاه ترين جملة ممكن را كه نياز به جسارت زيادي از سوي همسرتان دارد، به شما بگويد و بابت آن شرمگين نباشد، عملاً با رفتار جنسي خاصي نشان مي دهيد و خودتان را بيش تر در اختيار قرار داده و به او مي باليد؛ چون كه اين كلام براي شما لذت بخش بوده است. در واقع بر اساس فنون رفتاري با انجام اين رفتار خاص - كه كاملاً بستگي به بافت زندگي خصوصي خودتان دارد- عبارت را تقويت مي كنيد . احتمال تكرار اين جمله از سوي همسرتان به مراتب بيش از پيش خواهد شد. البته نبايد انتظار تغيير كلي ناگهاني داشته باشيد. تغييرات مؤثر كاملاً تدريجي هستند و بايد به گذر زمان هم بيانديشيد. بنابراين در گام بعدي كه براي مدت چند هفته به طول خواهد انجاميد، عبارتي ديگر را مطرح مي سازيد. اين عبارت ممكن است كمي طولاني تر و بيان آن نياز به جسارت بيش تري داشته باشد.
اين كار كاملاً به شكل يك بازي اداره مي گردد؛ اما تأثير آن جدي و شگرف خواهد بود. يكي از مشكلات ما آن است كه گمان مي كنيم كه هميشه بايد مسايل را با گفتگو و توافق و كاملاَ جدَي برطرف نماييم.
از طرف ديگر در خصوص بدرفتاري ها بايد گفت، بايد طي يك برنامه تغيير بدرفتاري ابتدا به ابراز وجود بپردازيد . احساس خودتان را به او انتقال دهيد. يادتان باشد كه توهين نكيد قضاوت هم نكنيد . فقط با استفاده از عبارت به بيان احساس خودتان بپردازيد. سپس لازم است با استفاده از يك برنامه محروميت او را نسبت به خودتان محروم نماييد. البته محروميت نبايد طولاني باشد و هرگز قهر نكنيد. به هر حال براي استفاده بهتر از مشاوره مي توانيد با شماره 09640 سرويس تلفني رايگان مركز تماس بگيريد و با مشاوران مركز گفتگو نماييد.
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۸:۰۵ شناسه مطلب: 17706
اگردرماه مبارک رمضان بااطلاع ویابدون اطلاع براثردیدن صحنه های شهوت انگیزویاگفتگوبانامحرم منی خارج شود چه حکمی داردآیاحکم جنابت است وروزه باطل میشود ویالباس نجس است ونمازخواندن اشکال دارد.
در صورتي که واقعا مني خارج شود، جنب مي شود . مني نجس است و لباس را نجس مي کند.
اگر خارج شدن مني عمدا باشد ،يعني ديدن صحنه هاي شهوت انگيز را با قصد خارج شدن مني ادامه دهد تا مني خارج شود، يا عادت اش اين باشد که با ديدن صحنه هاي شهوت انگيز مني خارج مي شود، در اين صورت هم روزه باطل است و هم کفاره دارد.
اما اگر قصد خارج شدن مني را نداشته باشد و عادت او هم چنين نباشد که با ديدن صحنه هاي تحريک کننده مني خارج مي شود ،ولي بي اختيار مني خارج شود ، روزه صحيح است، هرچند به خاطر ديدن صحنه هاي شهوت انگيز مرتکب حرام شده است اما روزه باطل نمي شود.
اگر شک کند که رطوبتي که خارج شده است مني است يانه؟ چنانچه نشانه هاي خارج شدن مني را نداشته باشد ،حکم مني را ندارد . بدن و لباس را هم نجس نمي کند . روزه هم باطل نمي شود.
نشانه هاي خروج مني در مرداني که مريض نيستند، سه تا است:
1- با جستن و پرش خارج مي شود.
2- همراه با لذت و شهوت خارج مي شود.
3- بعد از بيرون آمدن آن، بدن سست شود. اگر رطوبتي خارج شود و شک کند که مني است يانه؟ و هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى را نداشته باشد، حكم منى را ندارد، غسل هم ندارد و لباس و بدن را هم نجس نمي کند و وضو را هم باطل نمي کند(1)
پي نوشت:
لطفا هرگاه سوال شرعي مي پرسيد ،نام مرجع تقليد خود را ذکر کنيد تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهيم .
1.توضيح المسائل مراجع ، ج1، مسأله 1589 و 1595و 346.
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۳:۳۵ شناسه مطلب: 17705
سلام من به طور اتفاقی با سایت شما آشنا شدم گفتم اونی که داره توی زندگیم اتفاق می افته رو براتون بگم من خدا رو حس می کنم و می دونم هست و خیلی باهاش حال می کنم اما ... اما اعمال و تکالیف دینی منو افسرده می کنه یعنی روزی هست که نماز لذت داره اما روزی که اصلا نمی تونم و موقعیت بدی دارم نماز زورکی ... نمی خونم چون معتقد هستم باید از این کار حتما لذت ببرم و دیگه هیچ . برا همین از اونجا که آخوندا تبلیغ جهنم رو می کنن همیشه دلم می لرزه نماز هام و دیگر اعمال که صرف لذت نبردن از اونها انجام نمی دم چی میشه و قراره ، آخرت چه بلایی سرم بیارن می ترسم . چیکار کنم من از خدا می خوام لذت ببرم فقط همین چون می دونم لذیذه !!!
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
قلب انسان گاهي اوقات به معنويّات و عبادت روي ميكند . به اصطلاح « اقبال » به عبادت دارد. گاهي نيز به خاطر برخي عوامل نسبت به عبادت، حال خوبي ندارد. اين حالت را « ادبار » قلب مي گويند. همه انسانها كم و بيش در زندگي خود اين حالتها را تجربه ميكنند. امام علي(ع) ميفرمايد:«ان للقلوب اقبالاً و ادباراً فاذا اقبلت فاحملوها علي النوافل و اذا ادبرت فاقتصروا بها علي الفرائض؛دلها (حالات متفاوتي دارند. گاهي براي دعا و عبادت و ارتباط با خدا) سر حال و با نشاطند. به آن رو مي آورند، (گاهي بي حال و کسلند. از اين رو تمايلي به عبادت و معنويات ندارند، بلکه به آن) پشت و از آن فرار مي کنند .پس آن گاه كه نشاط دارند، آن را بر انجام مستحبّات وا داريد. آن گاه كه پشت كرده و بينشاط است، به انجام واجبات قناعت كنيد». (1)
بايد در کارها و عملکردها ، افکار و انديشه ها ،خصلت ها و صفات دروني خويش جستجو کنيد ، ببينيد چه چيزي باعث ادبار قلب يا بي حالي در عبادت مي شود؟ براي برون رفت از آن چه بايد کرد؟ علتش هرچه هست، سرچشمه اش در وجود شما است. البته دواي اين درد نيز در درون شما نهفته است .
شايد علت بي نشاطي و احساس دوري اين است که ذکر قلبي و عملي نسبت به خدا کم رنگ شده است . شايد در معرض يک امتحان بزرگي قرار داريد ؟ شايد شيطان وسوسه گر براي ايجاد شک و شبهه اين و ضعيت را در شما وسوسه و تلقين مي کند . امام سجاد عليه السلام در تحليل اين مسئله عميق در دعاي سحر ابوحمزه ثمالي عرض ميكند:« خدايا! چه شده مرا كه هر وقت ميخواهم مناجات كنم ، دعا كنم( دعاي كميل بخوانم، مناجات شعبانيّه داشته باشم ، ذكر داشته باشم، نمازي داشته باشم، زيارت عاشورائي داشته باشم،) حواسم جمع نيست؟! يا خوابم ميآيد، يا اگر خوابم نميآيد، حالت پيلگي و چُرت است، يا اگر اين ها نيست، شادابيم ، وقتم و نيرويم درباره خاطرات تلخ ديگري صرف ميشود. آن لذّت مناجات را از من ميگيري؟ در نتيجه يا مناجات نميكنم، يا مناجات بيمحتوا يي دارم.
خدايا ! هر وقتي پنداشتم سريره و درون و نيت من پاک و صالح است و به محفل توّابين نزديكم، يك ابتهالي، يك بَليهاي، يك آفت و آسيب و گزندي ميرسد كه پاي مرا ميلغزاند و نميگذارد كه من به محفل نوراني آن ها راه پيدا كنم.پروردگارا ! علتش چيست ؟
نکند که مرا از دَرِ خانهات راندي؛ شايد ديدي كه من ( با گناه صغيره يا کبيره ، گناه قلبي و فکري و ذهني يا بدني خود ) حقّ تو را سبك شمردم، مرا مطرود كردي؛ يا ديدي كه چون از تو (و ذکر تو) اِعراض كردم؛ رحمت خود را از من سلب کردي يا چون ديدي كه من در مقام دروغ گويان هستم، مرا مورد بيمهري قرار دادي و رهايم كردي؛ يا ديدي كه نعمتهاي تو را شكر نميكنم، مرا محروم كردي؛ يا ديدي كه در مجالس علما و انديشوران ديني حاضر نمي شوم ، ( و با آن ها رابطه و نيت خوبي ندارم ) مرا طرد كردي؛ يعني به جاي اين كه در محافل علما شركت كنم ، چيزي ياد بگيرم، در مجالس ديگران شركت ميكنم . يا ديدي در بين غافلين به سر بردم ، از رحمت خاصّه خود مرا نااميد كردي؛ يا چون مرا در مجلسهاي طنزگويان و بذله گويان و باطل گرايان كه عمري را به بطالت و بي هدفي ميگذرانند ، ديدي مرا مورد بيمهري قرار دادي؛ نمي دانم خدايا ! چرا اين جوري شدم ؟
شايد اصلاً دوست نداري صداي مرا بشنوي؛ به اين دليل كه من اين صدا و اين حنجره در غير راه تو صرف شده است. يا از اين جهت دوست نداري چهرهام را در مجلس توّابين و پاکان ببيني، كه گاهي در مجلس بَطّالين و هرزه گويان و هرزه پويان مشاهده ام کرده اي. يا چون ديدي كه من در مجلس علما حضور ندارم، براي همين مرا از خودت دور کردي و توفيق حضور در مجلس پرهيزكاران را به من ندادي .
شايد به جرم گناه و معصيتي که کردم ، مرا مكافات و مجازات كردي، يا در اثر كم حيائي و بي شرمي ام مرا مجازات كردي...»
در محتواي اين قسمت از دعاي ارزشمند سحر دقت کنيد ، ببينيد علل بي حالي ها و ادبارها ذکر شده است . ترك واجب، فعل حرام، فكر و انديشه و نيت نادرست ، انجام کار مكروه و رها کردن اموري که از شعائر ديني و مذهبي است و مانند آن باعث ميشود كه انسان يا توفيق مناجات و نماز نداشته باشد ، يا اگر توفيقي پيدا كرد و مناجات و نمازي داشت، نماز بيحال و بدون حضورقلب انجام ميدهد. ماه مبارک رمضان ماه ميهماني خدا است. سفره کرامت و مغفرت و رحمتش به روي همه بندگان از پاکان تا نا پاکان،از پرهيزكاران تا گناهکاران باز است . از او بخواهيم که ظلمت گناهان را از وجودمان بزدايد. آتشي را که با اعمال خود در درون خود روشن ساختيم ، با آب توبه و جلب رحمت و مغفرت خدا خاموش کنيم . از طريق خواندن و انس و تدبر در معاني دعاهاي ابو حمزه ثمالي ، مناجات شعبانيه ، مناجات خمس عشره و دعاي کميل ( همه اين ها در مفاتيح آمده است ) با خدا حرف بزنيم. معرفت خود را نسبت به خدا زيادتر کنيم .هر چه معرفت بيش تر شود ، انسان بيش تر ازدعا و مناجات خود لذت مي برد و احساس قرب و نزديکي مي کند .
براي لذت بردن از نماز و انس با آن راهكارهاي زيرا را دقيق عمل كنيد:
1- باور كردن اهميت نماز:
بايد يك مطالعه مستمري را درباره اهميت نماز پيش بگيريد . كتابهاي مختلفي را كه در اين باره نگاشته شده ،پيوسته مطالعه كنيد تا با تكرار اين مطالعه به اهميت نماز برسيد . از اعتقاد صرف به باور و ايمان دست يابيد. كتب زير سفارش ميشود:
ا. "اسرار الصلوة" اثر ميرزا جواد ملكي تبريزي.
ب. "پرواز در ملكوت يا اسرار الصلوة"، اثر امام خميني(ره). البته اگر شروع مطالعات با كتابهاي آقاي محسن قرائتي در باب نماز باشد، بهتر است.
2- باور كردن عتاب تارك نماز:
وعيد و عذابهاي الهي درباره تارك نماز هميشه بايد مدّ نظر باشد تا انسان به خود بباوراند كه چنين عذابهايي واقعاً وجود دارد. كتابهايي مثل "گناهان كبيره" اثر شهيد دستغيب در اين باره مفيد است.
3- تفكر در مرگ روزي نيم ساعت، در زود گذشتن دوران زندگي خود، خاطرات تلخ و شيرين و خلاصه انتهاي عمر و ورود به عالم قبر و قيامت و رسيدن عذابهاي الهي و سرافكندگي و روسياهي و... اين فكر بايد در مكاني خلوت باشد تا دل شما متأثر گردد. تا تحريك براي نماز و هر توشه اخروي گرديد. اگر اين تفكر اثر خود را بخشيد، هفتهاي نيم ساعت كفايت ميكند.
4- گزيدن دوستانِ نماز دوست و گريز از دشمنان بينماز به ظاهر دوست: اثر همنشين بر كسي پوشيده نيست.
5- پرهيز از گناه: گناه دل انسان را سياه ميكند . او را نسبت به اعمال عبادي كم رغبت و گاهي بي رغبت ميكند.
6- انس با محيط هاي معنوي: مساجد و كلاً محافل نشاط بخش معنوي، دل را به سمت عبادت و نماز ميكشاند. حتي شنيدن وديدن مثل دعاي ندبه و كميل به وسيلهي صدا و سيما مفيد و روح بخش هستند.
7- استقامت و پافشاري عملي بر نماز در محيطهاي ملامتگر نماز: نماز را به هيچ قيمتي ترك نكنيد، هر چند در محيط و موقعيتي قرار گيريد كه ديگران شما را سرزنش كنند.
8. پرهيز از نمازهاي طولاني تحميلي: نماز واجب را خلاصه بخوانيد. فقط هر وقت قلب شما به طولاني كردن نماز اقبال و تمايل نشان داد به همان اندازه نماز را طولاني كنيد.
9- انجام مستحبات نشاطآور: در بين مستحبات چه نماز، چه ذكر ،چه دعا آن را كه بيش از همه به شما حال خوش و لذّت روحي ميبخشد، انتخاب كرده و بيش تر انجام دهيد.
10- دعا و توسل: رغبت به نماز را هم با دعا و توسل به ائمه معصومين(ع) از خداوند تعالي بخواهيد.
11- عزم جزم: تصميم جدي بگيريد كه هيچ گاه نماز را ترك نكنيد . اگر به خاطر عذر شرعي مثل فراموشي ترك شد ،حتما قضاي آن را به جا آوريد.
12- مطالعه احوال علما: شرح حال بزرگان را دانستن و مطالعه كردن بسيار مفيد است.
براي آگاهي بيش تر ر.ك:
گلشن ابرار، جمعي از پژوهشگران حوزه علميه قم
مفاخر اسلام، آقاي علي دواني
در پايان کتاب هاي زير را جهت مطالعه پيشنهاد مي کنيم :
درمورد نماز
1- آيين نيايش، ابراهيم غفاري.
2- نماز عارفانه، جواد محدثي.
3 - پرورش در پرتو نيايش، حسنعلي نوري ها.
4 - نماز زيباترين الگوي پرستش، غلامعلي نعيمآبادي.
5 - نماز از ديدگاه قرآن و حديث، موسوي لاهيجي.
6- نماز، حسين انصاريان.
7 - عبادت عاشقانه،استاد کريم محمود حقيقي
پي نوشت :
1. نهج البلاغه ،قصار 312.
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۳:۱۱ شناسه مطلب: 17703
در احادیث می بینیم که خیلی از چیز ها زکات داره... مثلاً زکات علم ، انتشار آن است. می خواستم ببینم اگر کسی کلکسیون عکس داشته باشه ، زکاتش چیه؟ من یه کلکسیون دارم ، می ترسم آخرش نگه داری از اون و همچنین اینکه دلم می خواد بهش عکس اضافه کنم، باعث گناه بشه. مثلاٌ باعث دلبستگی به مال دنیا (کلکسیون) بشه. اگر یه روزی مثلاً از بین بره ، باعث تاراحتی ام بشه و به خاطر اون فرضاً عصبانی بشم و... نظر شما چیست ؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
وظيفه اي از بابت زکات به عهده شما نيست. اما اگر عکس هاي که جمع کرده ايد، از نظر علمي و يا فرهنگي براي ديگران مفيد باشد، مي توانيد در اختيار ديگران قرار بدهيد .
همان گونه که خودتان اشاره کرديد. دلبستگي به متعلقات دنيوي هر چه که مي خواهد باشد، از نظر اخلاقي پسنديده نيست . سعي کنيد که اهميت جمع آوري عکس براي شما کم بشود .براي اين کار مي توانيد کار هاي ديگري که از نظر خداوند اهميت بيش تري دارد ،جايگزين جمع آوري عکس کنيد.
حضرت علي (عليه السلام ) مي فرمايد:
مَن اشتغل بغير الاهم ضيّع الاهم؛ اگر انسان به کارهاي که مهم نيست مشغول شود، کارهاي که اهميت دارد ، از دست مي دهد.(1)
پي نوشت :
1. الحياه ، ج1 ، ص 551 .
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۲:۵۸ شناسه مطلب: 17702
سلام. پدر من همیشه از من انتظار گرفتن نمره های خیلی خوب داشته اند. هر موقع نمره ی من از حد انتظارشان پایین تر باشد، حداقل به مدت چند روز عصبانی اند... نه تنها موجبات ناراحتی من بلکه موجبات ناراحتی خانواده را نیز فراهم می کنند! این در صورتی است که رسیدن به نمرات مورد نظر ایشان برای من خیلی مشکل و حتی دور از انتظار خودم است! آیا اگر نمره ام را بیشتر از واقعیت به ایشان بگویم، دروغ مصلحتی محسوب می شود؟ آیا جایز است؟ اضافه می کنم که ایشان خیلی به درس خواندن من تاکید دارند... به دفعات اتفاق افتاده که یواشکی و بی سر و صدا (مثلاً از پشت پنجره) به اتاق من سرک می کشند که درس می خوانم یا نه! از وقتی کلاس ها شروع می شود، من باید ساعتها در اتاقم درس بخوانم و کار دیگری نکنم. این مسئله باعث می شود که خیلی وقت ها که از درس خواندن خسته می شوم، تظاهر به درس خواندن کنم. یعنی در اتاقم بنشینم و کتابی در جلویم بگذارم که مثلاً در حال مطالعه هستم. در صورتی که مطالعه نمی کنم و به چیز های دیگری فکر می کنم یا اینکه پنهانی و با صدای آهسته با موبایلم به اینترنت متصل می شوم یا آهنگ گوش می کنم... چندین سال این گونه زندگی کردن را تجربه کرده ام... به همین علت من یک آدم فوق خیالاتی شده ام. حتی سلام و احوال پرسی مناسبی هم با دیگران نمی توانم بکنم و از نظر روابط اجتماعی خیلی ضعیف هستم. با وجود اینکه به تازگی از نوجوانی به دوران جوانی رسیده ام، آثار بیماری های ناشی از کم تحرکی، بیماری های روانی و... را در خودم می بینم... از اجتماع متنفرم. از همه ی آدم ها متنفرم. دوست دارم تنها باشم و در دنیای خیالاتم زندگی کنم. گاهی اوقات دلم می خواهد پدرم را با تبر قطعه قطعه کنم، گاهی آرزوی مرگ پدرم را می کنم، گاهی... این در صورتی است که پدرم فکر می کنند که برای من بهترین شرایط را فراهم آورده اند تا درس بخوانم... پدر و مادرم حتی خودشان به مسافرت هم نمی روند تا من درس بخوانم... وقتی دستشویی ، حمام و... می روم، میایند دم در می گویند: چقدر طولش می دهی... زود باش. درس داری. وقتی غذا می خورم... وقتی... این فرصت خیلی خوبی برای درس خواندن است. ولی من چقدر می توانم یکسره درس بخوانم!؟ نظر شما چیست؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
متأسفانه پدر شما به دليل حساسيت وسواس گونه شان که ريشه در گذشته ها دارد. باعث فشار و استرس و دروغ گفتن شما شده اند براي کاهش اين فشارها شما راهکارهاي زير را انجام دهيد:
1- صحبت با معلم هاي پرورشي و يا مشاوره مدرسه نسبت به وضعيت روحي و استرستان و درخواست از آنها براي صحبت با پدر.
2- صحبت با يکي از اعضاي خانواده نسبت به اين موضوع و توجيه پدر و اطمينان دادن به ايشان به اين موضوع که شما خودتان کاملا احساس مسؤليت نسبت به درس خواندن داريد و فشارهاي پدر وسواس گونه و غير منطقي است.
3- تبديل تهديدها به فرصت ها يعني شما با توجه به فشارهاي خانواده سعي کنيد. اهتمام بيشتر به درس پيدا کنيد و سعي کنيد خودتان را با شرايط وفق بدهيد همچنين استراحت و تفريح خودتان را طوري مديريت کنيد که برچسب بازي گوش به شما زده نشود.
در ضمن دروغ گفتن صفت نامناسبي است و جايگاه دروغ مصلحتي زماني است که شما تمام راهکارهاي بالا را دقيقا انجام دهيد و نتيجه اي نداشته باشد موفق باشيد.
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۲:۴۵ شناسه مطلب: 17701
سلام خسته نباشید عبادت هاتو قبول من دختری هستم 23 ساله که مدتی از خدا دور شده بودم و خیلی گناه کردم ولی حالا پشیمونم و توبه کردم ولی خدا جواب منو نمی ده و به خاطر گناهام خیلی سختی کشیدم تا الان و خیلی چیزهامو از دست دادم به خاطر نادانی و سادگیم اعتبارم پیش برادرام مادر و پدرم و خیلی دل مادرمو شکستم ولی حالا می خوام جبران کنم و میترسم که کارام تو ایندم تاثیر بذاره و همش دلنگرانم نمی دونم چیکار کنم خدا منو ببخش خواهش می کنم کمکم کنید من خیلی ناراحتم چون دارم تاوان کارامو میبینم و واسه همین می گم خدا چرا جوابمو نمی ده و تنهام گذاشته خیلی می ترسم کمکم کنید و واسم دعا کنید منتظر پاسختون هستم باتشکر از لطف شما
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
ناكرده گنه در اين جهان كيست بگو آن كس كه گُنه نكرده و زيست بگو
غير ازپيامبران و امامان و اولياي الهي و افرادي مثل حضرت مريم و حضرت زهرا عليهم السلام چه کسي گناه نا کرده در دنيا زيست ؟
خواهر گرامي اگر چه نمي دانيم گناه شما چيست تا شايد در ترک آن بتوانيم به شما کمک کنيم . امّا ناراحتي ، آه و حسرت و سوز دروني تان را درک مي کنيم .به شما حق مي دهيم که اين چنين از بُن دل و عمق جان خويش بسوزيد . زيرا گناه هر چه باشد ، نشان دهنده بي معرفتي و بي لياقتي بنده در دوستي با خداي مهربانش است ،چگونه بنده اي که به خود آمده و از خواب غفلت بيدار شده ، از عملکرهاي خود ، پيش خدا شرمنده نشود و از درون نسوزد؟
با اين وصف آيا صداي خدا را نمي شنوي که به شما مي گويد : قُل يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (1) ( اي پيامبراز قول من به بندگانم ) بگو : اي بندگان من ، اي کساني که با گناه و نا فرماني خدا بر ضرر و زيان خويش اقدام کرده ايد ، از رحمت خدا مأيوس و نا اميد نشويد ( توبه کنيد و برگرديد و به فضل خدا اميدوار باشيد ) زيرا - در صورت توبه - خدا همه گناهان را مي آمرزد . اوست آمرزنده و مهربان .
غرق گنه نا اميد مشو ز دربار ما که عفو کردن بود در همه دم کار ما
بنده شرمنده تو خالق بخشنده من بيا بهشتت دهم مرو تو در نار ما
توبه شکستي بيا هر آنچه هستي بيا اميدواري بجو زنام غفار ما
خداوند همه بندگان را دوست دارد .دوست دارد كه همه ، در مسير حق و هدايت قرار گيرند . از تمام ظرفيت وجودي خود، براي دستيابي به كمالات استفاده كنند؛ مگر اين كه انسان، مانع اين مهرباني و لطف شود و باعث محروميت خود گردد. بنابراين راه بازگشت هميشه و براي همه گناه کاران با هر گناهي که کرده اند ، باز است؛ حتي اگر انسان بدترين گناهان را مرتكب شده باشد.
اگر كسي به صورت واقعي توبه كند، نه تنها خداوند او را از همه آلودگيها پاك ميكند ، بلكه او را دوست ميدارد؛ به ويژه اگر توبه كننده جوان باشد(ان الله يحبّ التوابين) (2) . كسي كه دوست و محبوب خدا شد، خدا عزيزش ميكند؛ همه گناهان كبيره و صغيره او را ميبخشد، چنان كه پيامبر فرمود: "التائب من الذنب كمَن لا ذنب له(3)؛ كسي كه از گناه توبه كند (خداوند همه گناهان او را ميآمرزد)
و همانند كسي ميشود كه هيچ گناهي نكرده است".
اگر به هر دليلي، تاكنون اشتباهاتي مرتكب شدهايد، نبايد از لطف و رحمت خدا مأيوس باشيد. قطعاً راه بازگشت وجود دارد . خداوند نيز وعده داده كه هم توبه كننده را دوست مي دارد و هم به او كمك ميكند.
همين كه احساس ندامت و نارضايتي از رفتار گذشته خود داريد، نشانه اين است كه چراغ فطرت الهي شما، روشن است و مورد عنايت و توجه خدا هستي . اگر خدا دوستت نمي داشت ، تو را رها مي کرد و اگر تورا رها کرده بود ،اين حال پشيماني و ناراحتي دروني را به شما نمي داد .
آيا نديده و نشنيده اي که چه بسا گناهکاران و جنايت پيشگان و مردان و زنان بدکاره اي بودند و هستند، که گناه کردن براي شان عادي شده ، از گناه و فساد و جنايت شان هيچ احساس شرمندگي و ناراحتي نمي کنند ، بلکه برخي ها از آن احساس خوشحالي مي کنند ؟ اين ها کساني هستند که خدا رهاي شان کرده و سايه رحمت خود را از سر اين ها برداشته . ولي به شما سوز و ناراحتي دروني داده است ،نفس لوّامه تان را زنده نگه داشته تا با سوز و تحمل سختي ها در صدد اصلاح خود باشيد ، به جاي عشق هاي کاذب ، عشق حقيقي پيدا کنيد .
پس اي جوان گرامي !
زنگ دل را زُداي تا يارت بدهد در حريم خود بارت
به خداي عليم بي همتا حاجبي نيست غير زنگارت
حال که نعمت بزرگ توبه نصيب شما شده قدر بدان . از اين حال خوش سوز دروني بهره ببر . پيشاني صِدْق و اخلاص با سوز و گداز بر درگاه دوست بگذار و از صميم قلب بگو:
خدايا! آمدم.
اگر فرمود : اي گناهكار! اين جا چرا آمدي؟ بگو:آخر من بنده تو ام پس كجا برم، به کي و به كدام در رو كنم كه کسي و دري جز تو و درِ تو نميشناسم؟
اگر گفت: تا به حال كجا بودي؟
بگو: راه گم كرده بودم.
اگر فرمود : چه آوردهاي؟ بگو : دل شكسته و سوز دروني .
اگر پرسيد علامت دل شکستگي ات چيست ؟
بگو: اين اشک هاي جاري و شرمندگي و تنفرم از هر گناه و نافرماني ات نشانه آن است .
بگو : اي خداي من! مگر توسط پيامبرت براي ما گناهکاران پيام نفرستادي و نفرمودهاي: "پيامبر بگو: اي بندگان من ( اي کساني که با گناه و معصيتها) بر خود ظلم روا داشته ايد ! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خداوند همه گناهان را ميآمرزد، چه اين كه او بخشنده و مهربان است"(4)
من هم بنده گنه كار توام. مدتي از تو فراري بودم و با گناهان عظيم و بسيارم، بر خود ستم كردم اما اكنون آمدهام و به تو پناه آوردهام. به رحمت و آمرزش تو اميدوارم. مرا به فضل و بزرگواري خويش بپذير!
خوشا آن دل كه دارد قصد كويش خوشا آن ديده دارد عشق رويش
خوشا آن بنده شيرين زباني كه همواره بود در گفت و گويش
خوشا آن سالك شوريده حالي كه سرگرم است اندرهاي و هويش
آري عزيز گرامي ! يقين بدان که خداوند شما را رها نكرده است . ندامت و پشيماني شما، بزرگترين نعمت الهي و علامت اين است كه خداوند شما را دوست دارد. اگر توبه واقعي كنيد و به واجبات و دستورات الهي عمل كنيد و از گناه و معصيت اجتناب كنيد، قطعا اهل رستگاري و سعادت خواهيد بود.
نکته مهمي را که لازم است به آن توجه کامل داشته باشيد اين است که:
1- هم بايد زحمت كشيد و هم توقع و انتظار «معجزه» نداشت. رسيدن به كمالات انساني، به تدريج و با تلاش مستمر، تحقق ميپذيرد . امكان ندارد يك شبه اين مسير طي شود. حتي پيامبران، بعد از ساليان متمادي تلاش و كوشش، توانستند مراحلي را طي كنند و به مدارجي برسند.
2- گناهتان هر چند بزرگ و زياد باشد، بزرگتر از رحمت و بخشش خداوند نيست، پس با توجه به لطف بيكران الهي، چه جاي يأس و نااميدي است؟!
3- پيامبر اكرم(ص) فرمود: "هنگامي كه بندهاي به حقيقت و خالصانه توبه ميكند، خدا او را دوست ميدارد و بر او پرده ميپوشد. گناهان او را از ياد دو فرشتهاي كه گناهان او را نوشتهاند، ميبرد. همچنين آثار آن را از اعضاي بدنش و قطعههاي زمين محو ميكند تا در قيامت عليه او شهادت ندهند. پس او در حالي خدا را ملاقات ميكند كه هيچ چيزي بر ضد او شهادت نخواهد داد".(5)
توصيه ها:
براي آن كه در عمل به لوازم توبه تا آخر ثابت قدم و موفق باشيد:
- هر روز صبح بعد از نماز و هر شب هنگام خوابيدن، پس از خواندن دو ركعت نماز از خدا بخواهيد كه شما را در پيمان توبه موفق بدارد.
- از توسل به چهارده معصوم عليهم السلام به خصوص توسل به امام زمان عليه السلام غافل نشويد.
- پايبند به نماز اوّل وقت باشيد .
- تا حد امكان در مساجد نمازتان را بخوانيد.
- با دوستان مؤمن رفت و آمد كنيد و از رفاقت با افراد بدنام و فاسد پرهيز نماييد.
پيامبر اكرم(ص) روزي به اصحاب خود فرمود: كدام يك از شما اراده توبه دارد؟
عرض كردند: همه ما مي خواهيم توبه كنيم. فرمود: پس غسل كنيد. وضو بگيريد و چهار ركعت نماز بخوانيد. در هر ركعت يك مرتبه سوره حمد و سه مرتبه سوره توحيد و هر يك از سوره ناس و فلق را يك مرتبه بخوانيد و بعد از نماز هفتاد مرتبه بگوييد: استغفرالله ربّي و أتوب اليه. لا حول و لاقوّة الاّ بالله العليّ العظيم. يا عزيزُ يا غفّار اغفرلي ذنوبي و ذنوب جميع المؤمنين و المؤمنات فإنّه لا يغفر الذّنوب إلاّ أنت.
سپس فرمود: هيچ بنده¬اي از امت من اين عمل را انجام نمي دهد مگر اين كه منادي از آسمان ندا كند: اي بنده خدا، عملت را از سر بگير كه توبه تو مقبول است و گناه تو آمرزيده، و فرشته ديگري از زير عرش صدا كند: اي بنده! مبارك باد بر تو و بر اهل تو و ذريه ات، و فرشتگان ديگر هر يك مطلبي ميگويند تا اين كه جبرئيل(ع) ندا ميكند كه: من وقت مرگت با ملك الموت مي آيم و به تو مهرباني مي كنم و روح تو به آساني از بدنت خارج ميشود.(6)
پي نوشت ها :
1. زمر (39) آيه 53 .
2. بقره (2) آيه 222
3. سفينة البحار، ج 1، ص 127، ماده توبه.
4. زمر ،آيه 53.
5 . سيدعبدالله شبّر، كتاب الاخلاق، ص 334.
6 ميرزا جواد ملکي تبريزي، رساله لقاء الله ، ص87.
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۱:۳۰ شناسه مطلب: 17700
سلام من به دلیل زبر بودن پوستم اصلا نمی تونم استبراء کنم و از وقتی متوجه شدم اگر استبراء نکنیم و آب مشکوکی خارج بشه وشک داشته باشیم نجس است.مدام دچار شهوت می شوم(البته در این ماه خیلی کم شده و فقط ممکن است بعد از افطار) و ابی از من خارج می شود ویا بعضی اوقات شهوتی شدنم فقط در حد به حالت نعوذ رسیدن آلت هستش و بعد زود به حالت طبیعی در می آید اما وقتی از حالت نعوذ خارج می شه باز آبی خارج می شه من به خاطر این موضوع که لباسم مدام نجس نشه از مشما و کاغذ استفاده می کنم و آلتو رو می پوشونم تا به لباس نجس نشه.حالا مشکلم این است در تطهیر آلت دچار مشکل هستم و برای تطهیر باید حتما از صابون استفاده کنم و متاسفانه خیلی هم طول می کشد می خواستم بدونم شما برای تطهیر چه راهی را توصیه میکنید که دچار شک نشوم. ببخشید اگر استبراء نکنیم اگر مثلا 30 دقیقه یا بیشتر از بول بگذرد و وقتی حتی یک لحظه و یا بیشتر آلت به حالت نعوذ در بیاید آیا این آب خارج شده پاک محسوب میشود ؟ مقلد آیت الله سیستانی هستم.
با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
1- رطوبتي که درهنگام تحريک جزئي شهواني خارج مي شود، اگر نشانه هاي مني را نداشته باشد ،حکم مني را ندارد و پاک است، بدن ولباس را نجس نمي کند، غسل هم ندارد. لازم نيست براي جلو گيري از ترشح آن از کاغذ و مشمّا استفاده کنيد. در اصطلاح شرعي رطوبتي که با کمي نعوذ آلت ، خارج مي شود «مذي» نام دارد .«مذي» پاک است وحتي وضو را هم باطل نمي کند.
نشانه هاي مني در مرد، درصورتي که مريض نباشد ،سه تا است :
1- با شهوت و لذت جنسي خارج مي شود .
2- با جستن و پرش خارج مي شود.
3- بعد از خارج شدن مني بدن سست مي شود.
اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اين ها، چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن بدن سست شود ،آن رطوبت حكم منى را دارد. اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى را نداشته باشد ، حكم منى را ندارد و پاک مي باشد.(1)
2- اگر بعد از بول استبرا کنيد و بعد از استبرا رطوبتي خارج شود و يقين به بول بودن نداشته باشيد، پاک است، ولي اگر استبرا نکنيد، چنانچه بعد از بول با فاصله کمي بعد از ادرار رطوبت خارج شود، نجس است . حکم بول را دارد، ولي غسل لازم ندارد، اما اگر بعد از ادرار به مقداري که عادتا بول در مجري نمي ماند بگذرد ،مثلا نيم ساعت بعد از ادرار رطوبت خارج شود، و يقين به ادرار بودن آن نداشته باشيد ،پاک مي باشد و بدن و لباس را نجس نمي کند . وضو را هم باطل نمي کند.
3- در تطهير مخرج بول و غائط استفاده از صابون لازم نيست .همين مقداري که با شستن عين بول و نجاست پاک شود ،دست و بدن پاک مي شود و صابون نياز ندارد. اگر عين نجاست با آب برطرف شود، پاک مي شود. اگر بو يا رنگ نجاست در آن مانده باشد، اشكال ندارد .(2)
با توجه به سؤال ظاهرا گرفتار وسواس در طهارت و نجاست شده ايد .از وسواس خود داري کنيد . تطهير مخرج بول و غائط زياد وقت را نمي گيرد، اسلام هم نسبت به اين مسائل بسيار آسان برخورد نموده است . با وسواس تکليف الهي را برخود سخت و دشوار نسازيد.
پي نوشت ها:
1. آيت الله سيستاني، توضيح المسائل، مسأله 345
2. همان، مسأله 164
۱۳۸۹/۰۶/۰۶ ۰۰:۵۶ شناسه مطلب: 17699
من 21 سال سن دارم و از زمانی که به سن تکلیف رسیده ام تا بحال شاید کمتر از 10 روز روزه گرفته باشم چون قبلا خانواده ام مانع میشدو2 سال هم شهر دیگری دانشجو بودم و سال پیش هم دچار کم خونی شدم ونتوانستم روزه بگیرم من چه جور باید جبران کنم؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
1- قضاي روزه ها يي که بعد از سن تکليف نگرفته ايد بر شما واجب است. و بايد به تدريج قضاي آنها را بگيريد. و هيچ راهي براي جبران آنها غير از گرفتن قضاي روزه ها وجود ندارد.
براي آنکه گرفتن روزه ها براي شما سخت نباشد در فصلي که روز ها را کوتاه و هوا خنک است به تدريج روزه بگيريد .
روزه هايي که توان جسمي داشته ايد بگيريد. ولي عمدا روزه ها را نگرفته ايد، علاوه بر قضا، کفاره نيز براي هر روز بر شما واجب شده است.
يعني يا بايد دو ماه روزه بگيريد که 31 روز آن پي در پي باشد يا شصت فقير را سير كنيد يا به هر كدام يك مد كه تقريباً ده سير است، طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها بدهيد، و چنانچه اين مقدار براي شما ممكن نباشد مخيّر هستيد بين اينكه هيجده روز روزه بگيريد، و يا اينكه هرچند مد كه مى توانيد بفقرا اطعام بدهيد، و اگراين مقدار هم نميتوانيد ، بايد استغفار كنيد اگر چه مثلا يك مرتبه بگوييد استغفر الله، و احتياط واجب آن است كه هر وقت بتوانيد كفّاره رابدهيد(1)
2- نسبت به سال گذشته که در اثر کم خوني نتوانسته ايد روزه بگيريد، اگر روزه گرفتن براي شما ضرر داشته است يا روزه گرفتن براي شما طور سخت بوده است که عادتا چنين سختي قابل تحمل نباشد، روزه گرفتن برشما واجب نبوده است واگر در بين سال و در روزهاي کوتاه مي توانستيد قضاي آن را بگيريد، گرفتن قضاي آن در بين سال به تدريج برشما واجب بوده است. و بايد قضاي روزه سال گذشته را نيز بگيريد.
اما اگر مريضي شما تا رمضان سال جاري ادامه داشته است. و در بين سال نيز هر چند به تدريج، روزه گرفتن ضرر داشته است. قضاي روزه سال گذشته واجب نيست. ولي براي هر روز بايد يک مد طعام(750 گرم) گندم يا آرد يا برنج به فقراء بدهيد . البته تشخيص اينکه دربين سال مي توانستيد. روزه را به تدريج بگيريد يا نه، با خود شما مي باشد.
پي نوشت:
1. آيت الله فاضل لنکراني، توضيح المسائل، مسأله 1708.
2. همان، مسأله 1637و1789.