قرآن و حدیث
 |
 ضمير "هو" وقتي در باره خداوند به كار مي رود، بار معنايي خاصي پيدا مي كند |
 از اسم هاي خداوند در دعاها اسم "ضارّ" است كه با اسم "نافع" با هم مي آيند |
 «سميع» اشاره به علم خداوند به مسموعات يعني سخنان و گفتارها است و «بصير» اشاره به علم او به مبصرات يعني صحنه ها، اشخاص و اعمال است. |
 اين توهم و تصوري غلط است و هيچ مدركي براي آن وجود ندارد |
 براي پي بردن به تفاوت معنايي واژه ها بايد به كتب لغت مراجعه شود، قاموس قرآن دو واژه مورد سوال شما را چنين معنا كرده است: |
 |
 وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعي قالَ يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ؛ (1 ) |
 |
 خداوند منزه است از اينكه صفات ناپسند و صفات بندگان را داشته باشد، بلكه به همه صفات كمال متصف است |
 كلمه متكبر با كاربرد "المتكبر" يك بار در قرآن و در سوره حشر آمده است: |
 قرآن صفات زيادي براي خدا بر شمرده ... |
 ."فعال" يكي از صفات خداي متعال است |
 همه انسان ها به فطرت خود دنبال خداي زيبا و زيبا پسندهستند |
 در مورد زمين اصلا در قرآن "زمين هاي هفت گانه" نيامده و فقط "الارض" آمده و تنها در يك آيه ... |
 آیات قرآن چنین دلالتی ندارد... |
 « أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً (*) وَ الْجِبالَ أَوْتاداً » (1) |
 درتوضیح این مطلب چند قول آمده است: |
 لَاالشَّمْسُ يَنبَغِي لهََاأَن تُدْرِكَ الْقَمَرَوَلَاالَّيْلُ سَابِقُ النهََّارِوَكلٌُّ فيِ فَلَكٍ يَسْبَحُون |
 أَ فَلَمْ يَنظُرُواْ إِليَ السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَ زَيَّنَّاهَا وَ مَا لهََا مِن فُرُوج ؛ |
