قرآن و حدیث

عصمت از گناه نتيجه ايمان قوي و متعالي فرد است

واژه ذنب هميشه به معناي مخالفت با امر مولوي و ترك واجب و ارتكاب حرام نيست

اگر به كل آيات اين واقعه ( كهف (18) آيه 60-72) دقت كنيد ، جواب روشن است.

در سوره اعلي خداوند خطاب به پيامبر اكرم(ص) مي فرمايد: «سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسي‏ إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما يَخْفي‏»(1)

تعداد27نفرازپیامبران الهی نامشان درقرآن ذکرشده است.

آيه اي در قرآن كه به نام لوط معروف و مشهور باشد وجود ندارد

ابتدا مناسب است از باب تيمن و تبرك آيات شريفه مورد نظر ذكر و سپس...

كشتن آن قبطي، مصداق كشتن انسان بي گناه نبوده است.

آنچه قرآن كريم از حالت روحي حضرت اسماعيل (ع) در آن هنگام نقل كرده، اين است :

آيه خاصي درباره تعبير مذكور سراغ نداريم

آيه 71 سوره مباركه حج درباره حضرت ابراهيم و عنوان ايشان نيست بلكه درباره مشركان و بت پرستان است

خداوند پيامبران را فرستاده تا مقتدا باشند و مردم پيرو آنان شده و اطاعت شان كنند

پيامبر ابتدا و قبل از همه خود را موظف به رعايت احكام قرآن مي داند .هيچ گاه ديگران را به احكامي فرا نمي خواند كه خود آن ها را انجام ندهد