پيامبر در قرآن دخالتي نداشته است. بلكه آيات و سوره هاي اين كتاب به همين صورت بر قلب او نازل مي شد و توسط ايشان به عنوان وحي و كلام خدا بر مردم تلاوت مي گرديد.
اين خود خداوند است كه اين سوره را با اين الفاظ بر قلب رسولش نازل كرده تا به مردم ابلاغ كند«نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ عَلي قَلْبِك» (سوره شعراء،آيه193-194)، «وَ إِنَّكَ لَتُلَقَّي الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ»( سوره نمل،آيه6) و خداوند به نوع و اسلوب ابلاغ پيامش آگاه تر است و ما نمي توانيم وجه كارهاي خدا را بيابيم و علت آن را بيان كنيم.
بله اگر خداوند خود را به يگانگي به رسولش معرفي كرده بود و خواسته بود او را به يگانگي معرفي كند، پيامبرش در اجراي اراده خدا بايد به بندگان مي فرمود: او گفته من خداي يگانه هستم ، اما وحي اين گونه نيست. بلكه عين آيات بر قلب او القا مي شد و او آيات القا شده را بر مردم تلاوت مي كرد.
