۱۳۹۷/۱۱/۰۲ ۲۲:۱۰ شناسه مطلب: 97610
آیا ازدواج از طریق دوستی پایدار است؟
در پاسخ به سؤال شما مطالبی را در قالب نكات زیر تقدیم می داریم:
1. درباره رابطه دوستی دختر و پسر قبل از ازدواج، كتاب ها و مقالات فراوانی توسط اندیشوران و علمای حوزه دین و جامعه شناسی و روانشناسی به رشته تحریر در آمده است و هر یك به نوبه خود آسیب های این گونه روابط را بر اساس یافته های خود متذكر شده اند و آن ها را به دختر و پسر و به والدین و اولیای تربیتی و به جامعه گوشزد نموده اند.
2. آنچه از لابه لای متون دینی و یافته های روانشناختی و جامعه شناختی علمی به دست می آید این است كه هر گونه ارتباط دختر و پسر و روابط دوستانه آنها قبل از ازدواج مردود است و با آسیب های زیادی همراه است چرا كه غالب ازدواج هایی كه از طریق آشنایی های قبل از ازدواج كه به صورت دوستی های قبل از ازدواج مرسوم است با شكست مواجه گردیده است و این مطلب را آمار و تحقیقات گسترده انجام شده در این زمینه تأیید می كند، به طوری كه قاطعانه می توان گفت كه درصد پایداری و موفقیت ازدواج هایی كه بر اساس دوستی های قبل از ازدواج صورت می گیرد بسیار پایین بوده و در بسیاری از موارد این گونه ازدواج ها با شكست مواجه شده است و زن و شوهر از هم طلاق گرفته و جدا شده اند و اگر طلاقی هم در آن رخ نداده باشد، وجود طلاق عاطفی و سردی روابط زن و شوهر در آن قطعی بوده و در مواردی بی اعتمادی و سوءظن منجر به اختلافات شدید خانوادگی و یا خیانت زن و شوهر به هم و سایر مشكلات و حتی برخی جنایات گردیده است.
3. با این حساب، اصلاً نمی توان به آینده ازدواج هایی كه از طریق رابطه دوستی قبل از ازدواج شكل گرفته است، امیدوار بود و ازدواج موفق و پایداری را برای آنان تضمین كرد. بنابراین به دختر و پسر جامعه امروزی توصیه می شود كه هوشمندانه و خردمندانه عمل كنند و به هیچ وجه فریب تبلیغات گسترده شبكه های ماهواره ای، سایت ها و مطالبی كه رابطه دختر و پسر را ترویج می كنند نگردند، بلكه همواره سعی كنند تعالیم روح بخش اسلام و آموزه های دینی را نصب العین خود قرار دهند و هشدارهای اولیای دین و دانشمندان روانشناسی را جدی بگیرند تا در گرداب روابط دختر و پسر قرار نگیرند و آینده خود را تباه نسازد.
4. به دختر و پسر اكیداً توصیه می شود كه هر گاه قصد ازدواج داشتند، تنها از راهش اقدام كنند و به جای شكل دهی روابط دوستانه، از همان ابتدا خانواده های خود را در جریان قرار دهند و زمینه خواستگاری رسمی را فراهم سازند. یقیناً شناخت واقعی و بهتر دختر و پسر تنها در این صورت امكان پذیر است و دیگر دختر و پسر را با مشكلات و آسیب های روابط دوستانه درگیر نمی سازد و به آنان شناخت كاذب و غیر حقیقی نمی دهد. ضمن این كه اتخاذ این شیوه باعث می شود كه خانواده های دختر و پسر به صورت جدی خود را وارد موضوع ازدواج دختر و پسرشان كنند و به كمك آنها آمده و زمینه تحقیق و یررسی همه جانبه از طرف مقابل را فراهم آورند تا دختر و پسر با شناخت كافی و رعایت بیشترین تناسب در ملاك ها و معیارهای اساسی ازدواج، همسر گزینی و انتخاب عالمانه و شایسته ای برای ازدواج خود داشته باشند و از آسیب ها و پیامدهای منفی ارتباط دوستانه قبل از ازدواج مصون و محفوظ بمانند و بدین شیوه ازدواج پایدار و موفقی را برای خود طرح ریزی كنند. تنها در این صورت می توان به آینده ازدواج و میزان موفقیت آن در آینده امیدوار و خوشبین بود و به پایداری و تداوم آن در آینده اطمینان پیدا كرد.
