پاسخ:
در ابتدا بیان این مطلب بایسته است که از نظر زمانی، حادثه کربلا محدود به ده روز اول ماه محرم نیست؛ بلکه حادثه کربلا از سال 60 هجری بعد از مرگ معاویه و بیعت خواستن یزید از امام حسین (ع) آغازگردید؛ یعنی در نيمه ماه رجب سال 60 هجرى، يزيد نامه اى به وليد بن عتبه فرماندار مدینه نوشت و از وی خواست که از امام حسین (ع) بیعت گرفته و در بيعت گرفتن از حسين و عبداللّه بن عمر و عبداللّه بن زبير شدت عمل به خرج دهد؛ اما امام بیعت را نپذرفت و بعد از جر و بحث هایی که با فرماندار مدینه داشت، سرانجام روز يكشنبه (دو روز به آخر ماه رجب مانده) به همراه فرزندان و افراد خانواده اش به سوى مكه حركت كرد. امام (ع) پس از پنج روز كه فاصله مدينه تا مكه را پيمود، در شب جمعه سوم ماه شعبان به مكه معظمه رسید. (1) امام روز سه‏شنبه هشتم ذى حجه سال شصت هجرى روز ترویه، از مکه به سوی کربلا حرکت نمود. (2) بنا بر بعضی گزارش ها امام دوم محرم به کربلا رسید. (3)
بدین سان، حادثه کربل امحدود به ده روز اول ما ه محرم نمی باشد و زمان شروع آن، ماه محرم نیست؛ بلکه حوادث عاشورا چند ماه قبل از ماه محرم آغاز شده بود؛ اما از آن جایی که حوادث و مصایب قیام، بیش تر در دهه محرم اتفاق افتاد، از این رو، عزاداری ها در این زمان پر رنگ تر می باشد؛ وگرنه حوادث کربلا - همان طور که اشاره شد - منحصر به این ده روز نیست و حتی بعد از روز عاشورا نیز این حوادث ادامه داشت. اسارت و بیش تر مصایب اهل بیت امام (ع) بعد از روز عاشورا آغاز گردید؛ ولی حوادث ده روز اول محرم، بیش تر از هر زمانی دیگر بود. در این ایام محرم بود که آب را به روی امام بستند و حضرت را با وضع تأسف باری به شهادت رساندند. خیمه گاه امام را به آتش کشیدند و بدترین اهانت ها و ظلم ها را به اهل بیت امام روا داشتند. در ضمن، بیان این مطلب بایسته است که عزاداری ما نباید منحصر به ایام عاشورا باشد؛ بلکه در همه زمان ها لازم است که به یاد امام حسین (ع) و یاران ایشان باشیم؛ همان گونه که امروزه در جامعه ما نیز چنین است.

پی نوشت ها:
1. شیخ مفید، ارشاد، ترجمه رسولی محلاتی، ج 2، ص 32 - 34، اتشارات علمیه اسلامیه، بی تا.
2. همان، ص 68.
3. سید بن طاووس، لهوف، ترجمه سيد ابو الحسن مير ابوطالبى، ص 167، دلیل ما، بی تا.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
اگر لااقل در بين هر ده روز يک بار بين محل کار و منزل يا بين محل کار و محل ماموريت رفت و آمد داشته باشيد، کثير السفر هستيد . نماز و روزه شما درمحل کار در ماموريت هاي کاري تمام است. اما اگر اين طور نيست بلکه گاهي هفته اي يک بار و گاهي دوهفته يک بار مسافر هستيد، نماز و روزه شما در محل کار بدون قصد ده روز شکسته است.
در صورتي که در محل کار نمازت بدون قصد اقامه شکسته باشد،روزي که براي ماموريت خارج شده اي، اگر به کم تر5/22کيلومتر رفته و برگشته اي، نياز به قصد دوباره نمي باشد .
اگر به 5/22کيلومتر يا بيش تر از اين مسافرت کرده اي، بدون قصد اقامه ده روز نماز و روزه ات شکسته است.
پايان ده روز زماني است که در آن زمان قصد کرده اي. مثلا اگر ظهر قصد کرده باشد ،پايانش ظهر و اگر صبح قصدکرده اي، پايانش صبح مي باشد.(1)
پي نوشت:
1.آيت الله خامنه اي، استفتائات ،س 641.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
اگر لااقل در بين هر ده روز يک بار بين محل کار و منزل يا بين محل کار و محل ماموريت رفت و آمد داشته باشيد، کثير السفر هستيد . نماز و روزه شما درمحل کار در ماموريت هاي کاري تمام است. اما اگر اين طور نيست بلکه گاهي هفته اي يک بار و گاهي دوهفته يک بار مسافر هستيد، نماز و روزه شما در محل کار بدون قصد ده روز شکسته است.
در صورتي که در محل کار نمازت بدون قصد اقامه شکسته باشد،روزي که براي ماموريت خارج شده اي، اگر به کم تر5/22کيلومتر رفته و برگشته اي، نياز به قصد دوباره نمي باشد .
اگر به 5/22کيلومتر يا بيش تر از اين مسافرت کرده اي، بدون قصد اقامه ده روز نماز و روزه ات شکسته است.
پايان ده روز زماني است که در آن زمان قصد کرده اي. مثلا اگر ظهر قصد کرده باشد ،پايانش ظهر و اگر صبح قصدکرده اي، پايانش صبح مي باشد.(1)
پي نوشت:
1.آيت الله خامنه اي، استفتائات ،س 641.

پرسشگر گرامي باسلام و تشکراز ارتباط تان با اين مرکز
اگر لااقل در بين هر ده روز يک بار بين محل کار و منزل يا بين محل کار و محل ماموريت رفت و آمد داشته باشيد، کثير السفر هستيد . نماز و روزه شما در محل کار و در ماموريت هاي کاري تمام است. اما اگر اين طور نيست بلکه گاهي هفته اي يک بار و گاهي دوهفته يک بار مسافر هستيد، نماز و روزه شما در محل کار بدون قصد ده روز شکسته است.
در صورتي که در محل کار نمازت بدون قصد اقامه شکسته باشد، روزي که براي ماموريت خارج شده اي، اگر به کم تر5/22کيلومتر رفته و برگشته اي، نياز به قصد دوباره نمي باشد .
اگر به 5/22کيلومتر يا بيش تر از اين مسافرت کرده اي، بدون قصد اقامه ده روز نماز و روزه ات شکسته است. فرقي بين خروج قبل از ظهر و بعد از ظهر نيست. بلي اگر بعد از ظهر از محل کار خارج شده باشي ،روزه آن روزت صحيح است. اگر قبل از ظهر خارج شده باشي و قبل از ظهر هم برگردي و قصد ده روز کني ، در صورتي که مبطل روزه انجام نداده باشي، بايد نيت روزه کني و صحيح است.
پايان ده روز زماني است که در آن زمان قصد کرده اي. مثلا اگر ظهر قصد کرده باشي ،پايانش ظهر و اگر صبح قصدکرده اي، پايانش صبح مي باشد.(1)
پي نوشت:
1.آيت الله خامنه اي، استفتائات ،س 641.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
در صورتي که در کم تر از هر ده روز حد اقل يک مرتبه به مقدار مسافت شرعي ماموريت مي رويد و حد اقل به مدت سه ماه يا بيش تر چنين رفت و آمدي ادامه داشته باشد و در اين مدت ده روز پشت سرهم در يک جا نمي مانيد، کثير السفر حساب مي شويد . نماز شما در روزهاي ماموريت تمام است و روزه شما صحيح است.
اما اگر ده روز در يک جا مي مانيد و در ماه 6 يا 7 روز ماموريت مي رويد، حکم مسافر را داريد و نماز شما شکسته است و روزه هم نمي توانيد بگيريد(1)
پي نوشت:
1. سؤال تلفني (7744010-0251) از دفتر آيت الله صانعي.