۱۳۹۰/۰۲/۲۳ ۰۱:۱۳ شناسه مطلب: 32562
سلام الان 4 ساله از وقتی وارد دانشگاه شدم کم کم در زمینه جنسی به انحراف رفتم تا جایی که کارم به دیدن انواع تصاویر و فیلم وداستان های مختلف جنسی کشیده شده هزارو یک بار توبه کردم به غلط کزدن افتادم ولی هر دفعه بد تر از دفعه قبل زمین خوردم عهد بستم اونم شرعی ولی بازم شکستم اینقدر که الان نمی دونم چه قدر باید روزه بگیرم دیگه داره حالم از خودم به هم میخوره هیچ کسی هم از این موضوع خبر نداره تورو خدا کمک کنید دیگه دارم از خجالت میمیرم احساس میکنم دچار ددلمردگی شدم
بهتر بود جهت مشاوره بهتر نوع انحرافی که در شما به وجود آمده را توضیح می دادید. اما به هر حال با توجه به متن ارسالی توجه شما را به نکات زیر جلب می کنم:
پیش از هز چیز روحیه خویشتن دار شما را ارج می نهیم . توفیقات شما را در این مسیر پر فراز و نشیب آرزو مندیم .
نامه شما کمی مرا متعجب ساخت و به نوعی مرا به شگفتی وا داشت. تعجب من از این جهت است که با اذعان به این که سوء رفتار جنسی تان به دیدن این گونه تصاویر تحریک زا باز می گردد، باز به این گونه فیلم و ... چسبندگی رفتاری دارید.این سبک رفتاری به هیچ وجه معقول به نظر نمی رسد. به نظر سیاست یک بام و دو هوا را پیش گرفته اید.
از آن جا که میل به پاکی در شما موج می زند ،عدم توانایی شما بر قطع وابستگی آسیب زا به هیچ وجه روشن نیست. این در حالی است که من و بسیاری از دوستانم با این که همگی متأهلیم، با عنایت به آسیب های صحنه های محرک به طور کامل از مشاهده آن پرهیز می نماییم، چرا که پاکی از هر چیزی برای ما مهم تر است. نیل به پاکی و بی آلایشی بی هزینه نیست .
از نظر روانشناسان خویشتن داری در حال ارتکاب عمل (مثلاً در حین مشاهده فیلم) چیزی بیش تر به شوخی می ماند.خویشتن داری باید چند مرحله قبل تر صورت بگیرد. خویشتن داری منطقی این است که از ابتدا محیط پیرامونی خود را از هر نوع وسیله و ابزار محرک مانند ماهواره ،ویدئو ،عکس ،نوار سی دی ،کلیپ موبایل، اینترنت پاک سازی نماییم .
خویشتن داری بدون پاک سازی محیطی تا حدود زیادی آب در هاون کوبیدن است .
با بازسازی شناختی - رفتاری به توجیهات بی اساس خود در زمینه فیلم کره ای و سایر امور تحریک زا پایان دهید . با توجه به سابقه پاکی قبلی تان به راحتی می توانید با کمی مدیریت هیجانی - رفتاری بیش تر به حذف فیزیکی وسایل تحریک زا (حداقل برای مدت چند ماه) از محیط زندگی نایل آیید. عاقلانه این است که آب را از سرچشمه ببندیم ،نه از میانه راه.
اما نکاتی در مورد درمان خودارضایی:
1- پرهیز از خود سرزنشی .
نباید به خاطر این مسئله که پیش آمده ،خودتان را سرزنش کنید . باید با خود بگویید همان طور که در بیماری های جسمی یا مسائل دیگر زندگی، فرد شخصیت خود را نمی کوبد و دنبال درمان و حل
مسئله اش می گردد، شما هم راه حل مسئله تان را با خونسردی و عدم سرزنش باید فرا بگیرید.
2-احترام به خود ( تهیه لیستی از نقاط مثبت فراموش شده و مرور روزانه).
3- پرهیز از بی ارزش کردن خود ، توانایی ها و مهارت های و ابعاد خوب شخصیت تان .
4- پرهیز از تنهایی و افزایش تعاملات اجتماعی و مشغولیت های خانواده و دوستان .
5- حذف تصاویر و به طور کلی محرک های جنسی در بیرون، مثلاً پرهیز از رفتن به مکانی که وسوسه برانگیز هستند ، مانند مکان هایی که رفت و آمد خانم ها زیاد است.پرهیز از دیدن فیلم ها و... که تحریک کننده جنسی هستند .
6- هنگام هجوم افکار جنسی که معمولا در تنهایی اتفاق می افتد، این افکار را پرورش نداده و اقدام به قطع ناگهانی افکار کنید. ترک موقعیت فعلی و تغییر موقعیت فیزیکی، مثلاً رفتن به طرف یخچال و آب خوردن، خارج شدن از محیط تنهایی و برقراری یک مکالمه با خویشاوندان، روشن کردن تلویزیون و... باعث قطع افکار زنجیره ای جنسی خواهد شد.
7- ورزش و تحرکات بدنی باعث تبدیل انرژی جنسی به سوخت و ساز می شود .پس ترجیحا در جمع ورزش کنید.
8- پرهیز از غذاهای های پرکالری مانند فلفل ، پیاز و ادویجات .
9- گرفتن دوش آب ولرم .
10- سعی کنید تا وقتی که خسته نشدید، وارد رختخواب نشوید .هنگام خواب خواندن کتاب و مطالعه خوب است.
11- سعی کنید به خود امنیت برای عمل استمنا را ندهید مثلا درها ی اتاق را کاملا نبندیید . همچنین محل خواب تان را زیاد گرم نگه ندارید.
12- از پوشیدن لباس های تنگ خود داری کنید.
13- هیچ وقت به طور کامل عریان نشوید . سعی کنید حتی المقدور اندام های جنسی خود را نبینید .
14- از دست ورزی به آلت تناسلی خود در هر شرایطی پرهیز کنید.
15- پس از هر بار موفقیت برای ترک این عمل به خود جایزه بدهید ، حتی اگر با خریدن یک بستنی باشد.
16- ورزش هایی مانند شنا ، کوه نوردی و... بسیار مفید است.
17-- حضور در اماکن مذهبی و کمک از خدا برای ترک این عمل بسیار مفید است.
18- مقابله کردن با افکار مأیوسانه و افکاری که عبادت های شما را بی ارزش جلوه می دهد.
19- اشتغال هر چه بیش تر به کارها و قبول مسئولیت های بیش تر در خانواده و احساس مفید بودن برای ترک این عمل بسیار موثر است.