. اين آيات عبارتند از:
« و من كل الثمرات جعل فيها زوجين اثنين». [1]
« و از هر گونه ميوهاي در آن [زمين] جفت جفت قرار داد».
همين مضمون در آيه 52 سوره رحمن و 53 طه آمده است.
« اولم يروا الي الارض كم انبتنا فيها من كل زوج كريم ». [2]
«مگر در زمين ننگريستهاند كه چقدر در آن از هر گونه جفتهاي زيبا رويانيدهايم».
همين مضمون در سوره حج /5 ـ لقمان /10 ـ ق/7 ـ طه /53 نيز آمده است.
« سبحان الذي خلق الازواج كلها مما تنبت الارض و من انفسهم و مما لايعلمون». [3]
«پاك [خدايي] كه از آنچه زمين ميروياند و [نيز] از خودشان و از آنچه نميدانند، همه را نر و ماده گردانيده است».
« و من كل شيء خلقنا الزوجين لعلكم تذكرون». [4]
« و از هر چيزي دو گونه [يعني نر و ماده ] آفريديم، اميد كه شما عبرت گيريد».
برخي نيز به اين آيه براي اثبات زوجيت اتم (الكترون و پرتون) استناد كردهاند. [5]
آيات فوق را ميتوان بدين صورت دستهبندي كرد كه :
گاهي قرآن سخن از زوجيت ميوهها ميگويد.
در مرتبه بعدي از زوجيت گياهان ميگويد.
در مرتبه بعدي از زوجيت چيزهايي ميگويد كه انسانها نميدانند.
در مرتبه بعدي از زوجيت همه اشياي جهان ميگويد.
كلمه زوج در لغت به معاني زير ميآيد:
الف ـ در حيوانات به هر كدام از نر و مادهاي كه قرينه يكديگرند، زوج ميگويند.
ب ـ در غير حيوانات به هر كدام از دو چيز قرينه همديگر (مثل يك لنگه كفش)، زوج گويند.
ج ـ به هر چيزي كه مقارن و مشابه ديگري باشد، زوج گويند.
د ـ به هر چيزي كه مقارن ديگري و متضاد آن باشد، زوج گويند. [6]
انسان تا قرنها گمان ميكرد كه مسأله ي زوجيت و وجود جنس نر و ماده فقط در مورد بشر و حيوانات و برخي روييدني ها مثل خرما صادق است، اما كارل لينه (1707 ـ 1787م) گياهشناس معروف سوئدي نظريه خود را مبني بر وجود نر و ماده در بين همه گياهان در سال 1731 م ارائه كرد و مورد استقبال دانشمندان قرار گرفت. [7]
سپس دانشمندان كشف كردند كه ماده از تراكم انرژي به صورت ذرات بينهايت ريزي كه اتم ناميده ميشود، تشكيل يافته است. پس از گذشت مدتي مسأله ي زوجيت به همه اشيا سرايت داده شد؛ چرا كه دانشمندان كشف كردند كه واحد ساختماني موجودات يعني اتم از الكترون ها (با بار منفي) و پروتونها (با بار مثبت) تشكيل شده است.
ماكس پلانك فيزيكدان نامي قرن بيستم گفت:« هر جسم مادي مركب است از الكترونها و پروتونها». [8]
هر الكترون با سرعت سرسامآوري (000/50) دور در ثانيه) به دور مركز اتم يعني پروتونها ميچرخد، البته در اتم ذرات سومي نيز يافت ميشود كه بنام نوترون خوانده ميشود و از لحاظ بار الكتريكي خنثي است. [9]
فيزيكدانان اخير در دوران اتم ذرات بنيادي ديگري به نام « كوارك» (Quark) كشف كردهاند كه ذرات تشكيل دهنده الكترون، نوترون و پروتون هستند و باعث به وجود آمدن بار الكتريكي مثبت ،منفي و خنثي در آنها ميشود.
تاكنون شش نوع كوارك شناسائي شده است كه دو نوع (D - U) در تشكيل مواد پايدار معمولي نقش مهمي دارند. كوارك U داراي بار الكتريكي مثبت و كوارك D داراي بار الكتريكي منفي است پروتون كه داراي بار مثبت است از دو كوارك U و يك كوارك D تشكيل شده است و از اين طريق حاصل بار آن مثبت ميشود.
و بر عكس نوترون داراي دو كوارك D و يك كوارك U بوده و بار آن خنثي است. [10]
البته زوجيت عمومي همه اشياء از آيه 49 سوره ذاريات به خوبي استفاده ميشود، ولي تطبيق آن بر الكترون و پروتون قطعي نيست، زيرا همان طور كه گذشت امروزه ذرات بنيادين ديگري به نام كوراكها شناخته شده كه داراي بار مثبت و منفي هستند. باز هم نميتوان به طور قطعي ادعا كرد كه «زوجين» مذكور در آيه همان كوارك U و D باشد بلكه احتمالاً ميتوانند اين مطالب (الكترون ـ پروتون ـكواركها و ....) از مصاديق « زوجين» محسوب شود. همان گونه كه ممكن است اصناف موجودات (شب و روز و ...) نيز از مصاديق آن محسوب شود.
هر چند كه مصداق دقيق « زوجين » در آيه 49سوره ذاريات مشخص نيست، ولي بيان زوجيت عمومي در همه اشياء يكي از اشارات علمي قرآن و رازگوييها و اعجاز علمي آن است كه در صدر اسلام كسي از آن اطلاعي نداشته است.
البته هنوز علم به بسياري از زواياي خلقت پي نبرده و ما هم علم كافي نداريم. مهم آن است كه علم تا آن حد كه كشف كرده ، پرده از زوايايي از اين حقيقت علمي كه قرآن بدان اشاره كرده ،برداشته است .
هنوز زوايايي كشف نشده و به همين دليل ممكن است زوايايي براي ما مبهم يا در تعارض با بيان قرآن باشد ، اما به خواست خدا در آينده با كشف بيشتر ، اين زوايا هم روشن شده ؛ بشر به حقيقت علمي ديگري كه قرآن در عصر جاهليت بدان اشاره كرده ،پي خواهد برد.
كتابي با عنوان "قانون زوجيت عام در قرآن"توسط آقاي سيد عبدالمجيد حسيني زاده نوشته شده كه مطالعه آن مناسب است.
پي نوشت :
1. رعد، آيه3.
2. شعراء، آيه7.
3. يس، آيه36.
4. ذاريات ، آيه49.
5. عبدالرزاق نوفل،القرآن و العلم الحديث، ص 156 ـ 157 استدلال ايشان در ادامه ميآيد.
6. راغب اصفهاني، مفردات، بيروت، دار العلم ، 1412 ق ، ص 384.
7. پيير روسو، تاريخ علوم، ترجمه حسن صفاري ، ص 354 و 408 به بعد ، و نيز گودرز نجفي، مطالب شگفتانگيز قرآن، ص 57 و نيز مكارم شيرازي، تفسير نمونه، تهران، اسلاميه، 1374 ش، ج 18، ص 377 ـ 378.
8. ماكس پلانك، تصوير جهان در فيزيك جديد، ترجمه مرتضي صابر ، ص 95.
9. مهندس محمد علي سادات، زنده جاويد و اعجاز قرآن، ص 40/42.
10. دكتر اوبلاكر، فيزيك نوين، ترجمه بهروز بيضاوي ، ص 34 ـ 35.