سلام
قبلا هم مزاحم شما شده بودم.اگر ميشه نقشي كه دين در اين حوزه دارد را بفرماييد.
ممنون
بررسي‌هاي علمي نشان مي‌دهد، هر چه ميزان مذهب، معنويت و دينداري افراد زيادتر باشد، مصونيت بيشتري در برابر كژ رفتاري‌ها (خصوصا انحرافات جنسی) پيدا مي‌كنند. زیرا، هنگامي كه فردي مساله‌اي را قلبا بپذيرد، قطعا آموزشهايي كه از نظر پايبندي مي‌تواند نقش پيشگيرانه داشته باشد، در جلوگيري از انحرافات اخلاقي، جنسي و اجتماعي اثرگذار خواهد شد. دين، نقش پيشگيرانه خود را در كاهش فشارهاي رواني، افسردگي، روحي، بي‌مبالاتي جنسي و سوء مصرف مواد مخدر به نمایش گذاشته است.
در سال‌هاي اخير، دين به منزلة يكي از عمده‌ترين متغيرهاي مؤثر بر رفتار و حالات رواني، مورد توجه بسياري از متخصصان علوم رفتاري قرار گرفته است؛ تا جايي كه برخي دين را عامل اساسي در بهداشت فردي، اجتماعي و جنسی معرفي كرده‌اند. بر اساس نتايج تحقيقات متعدد، انواع مراسم معنوي و ديني مي‌تواند به هنگام ناراحتي و بيماري به درمان و شفاي دردمندان كمك كند.
برادر محترم! هر چه ميزان پايبندي فرد به شعائر مذهبي بيشتر باشد، احتمال انحراف وي كمتر است.
پژوهش‌هاي زيادي تأييد مي‌كند كه افراد مذهبي، اغلب ميل جنسي خود را در چارچوب ازدواج قانوني و شرعي ارضا مي‌كنند و در مقايسه با افراد غيرمذهبي، كمتر به روابط «قبل از ازدواج» و تماس‌ها و ارتباط‌هاي «بعد از ازدواج»، «تجاوز»، «زناي با محارم»، «هم‌جنس‌خواهي»، «جامعه‌ستيزي»، «جرم» و «بزه‌كاري» روي مي‌آورند .
مذهبي بودن با بزه‌كاري، جرم، اعمال خلاف اخلاق و قانون رابطة منفي دارد. اين يافته تقريباً مطابق با تمام پژوهش‌هايي است كه در اين زمينه انجام شده است. كساني كه داراي شيوة درون‌سوي مذهبي هستند، در برابر تكانه‌هاي غريزي و هوس‌هاي خود مقاومت مي‌كنند و انحرافات جنسي، تجاوز و بزه‌كاري در آنها كمتر ديده مي‌شود.
افرادي كه باورها و ارزش‌هاي قوي معنوي خود را حفظ كرده‌اند، داراي قوة تميز بيشتري در موضوع رفتار جنسي هستند.
دین و معنويت، همبستگي مثبتي با خويشتن‌داري دارد. افرادي كه باورها و ارزش‌هاي قوي معنوي دارند، در برابر رفتارهاي جنسي پرخطر مقاوم‌ترند. نوجواناني كه خودشان را معنوي مي‌پندارند، در مقايسه با نوجواناني كه ارتباط معنوي با خداوند يا موجودات برتر ديگر ندارند، به احتمال كمتر مشغول رفتارهاي پرخطر مي‌شوند. مذهب، عامل محافظت‌كننده‌تري در برابر شروع زودهنگام رابطة جنسي به شمار مي‌آيد. معنويت رابطة مثبتي با كاهش رفتار جنسي نوجوانان دارد. معنويت يكي از مهم‌ترين عوامل مؤثر در خويشتن‌داري جنسي است.
منابعی برای مطالۀ بیشتر:
1. صادقي جهانبهان، محمود، «روانپزشكي مذهبي، تأثير اعتقاد ديني در عملكرد باليني»، روانشناسي دين، ش 3، تير 1379.
2. صادقي جهانبهان، محمود، «دينداري و خوب زيستن»، روانشناسي دين، ش 3، تير 1379.
3. مجد تيموري، ميرمحمد ولي، «مراسم مذهبي، عبادات و مكان‌هاي ديني در بهداشت روان» مقالات اولين همايش بين‌‌المللي نقش دين در بهداشت روان، تهران، معاونت پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي، 1380.
