پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
دانلود کردن نرم افزار بدون اجازه توليد کننده نرم افزار، در صورتي که مر بوط به داخل کشور باشد ،بنابر احتياط واجب جايز نيست. اما اگر مربوط به خارج از کشور باشد، تابع مقررات است (1).
با توجه به اينکه ظاهرا جمهوري اسلامي با هيچ کشوري در مورد حفظ حق کپي رايت ، قرار داد و قانوني ندارد، دانلود کردن نرم افزارهاي خارجي به نظر رهبري اشکال ندارد.
پي نوشت:
1. آيت الله خامنه اي، اجوبت الاستفتاء، سؤال1342 و 1343.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
جايز نيست .تا صيغه با شرائطش خوانده نشود، ارتباط شما با او حرام است .( 1)
پي نوشت:
1 . توضيح المسائل مراجع ،مساله 2363 .

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
براي اينکه به پاسخ مناسب خود برسيد به توضيحات زير دقت فرماييد:
بهتر بود قبل از اينکه اين روابط و قرار ها با طرف مقابل اتفاق مي افتاد ،با مشاوره اي صحبت مي کرديد. در مورد شرط دوم ما انسان هاي مانند ماشين نيستيم که هر طوري که تنظيم شود ،طبق برنامه پيش برود . تا کنون هيچ روان شناسي و رفتار شناسي نگفته است که دو انسان با توجه به جذابيت ها و نقاط مشترک و نيازهاي انساني دچار وابستگي نشوند . بنابراين اصلا نمي توان گفت که فردي با جنس مخالف ارتباط داشته باشد ،ولي وابسته نشود.پس شرط دوم به هيچ وجه قابل تحقق نيست. اما براي آسيب ها و مشکلات و شوک رواني که به دليل اين رابطه غير منطقي و نامناسب ايجاد شده ، راهکارهاي زير را مطالعه کنيد و اقدام عملي کنيد:
1- سعي کنيد در بيرون هيچ آثاري از ايشان را جلوي ديد خود نداشته باشيد مانند عکس ، شماره تلفن و يادگاري ها و... را محو کنيد. سعي کنيد زمان رفت و آمد خودتان را طوري تنظيم کنيد تا ايشان را در اداره نبينيد . فکر خودتان را طوري مديريت کنيد . به هيچ وجه سعي نکنيد حضور يا عدم حضور ايشان را در اداره پيگيري کنيد . اگر نتواستيد ،محل کار خود را تغييربدهيد، زيرا ارزش زندگي آينده شما بالاتر از از دست دادن شغل است.
2- افرادي که در وضع شما قرار دارند ، به هيچ وجه نقاط منفي و بدي ها و آسيب هايي را که از طرف مقابل متحمل شدند نمي بينند . به همين دليل علاقه و وابستگي آن ها ثابت مي ماند .
بنابراين ليستي از نقاط منفي ايشان که عدم پايبندي و تعهد نسبت به همسر خود، وابسته کردن شما به خودشان بدون آينده نگري و ارزيابي دقيق و... را بنويسيد . هر روز مرور کنيد تا نگرش تان نسبت به ايشان منطقي تر شده و احساس ناراحتي از ايشان ايجاد شود.
3- در باره امتيازات جدايي و خوبي هاي جدا شدن از ايشان نيز فکر و سعي کنيد با خوشحالي از اين که روابط را با ايشان ادامه نداده ايد ، مطالبي را ياد داشت کنيد مثلاً نداشتن احساس گناه و عذاب وجدان نسبت به همسر ايشان، دخيل نبودن در بي حوصلگي هاي ايشان در کنار همسرشان زيرا هنگام ارتباط با شما و تخليه هيجاني ،ديگر حال و حوصله صحبت با همسر خود را نداشته ، باعث کمبودهاي عاطفي در همسر خود مي شود که بعد از قطع رابطه ديگر شما مديون ايشان نيستيد.
4 - در حال حاضر اقدام به ازدواج نکنيد تا سلامت كامل رواني را به دست آوريد . پس سعي کنيد حداقل دو ماه با انجام اين تکنيک ها افکار و تصاوير مربوط به ايشان را از ذهن تان پاک کنيد ، به حدي که اصلاً تصوير ذهني ايشان را به خاطر نياوريد. بعد هم حتما با يک مشاوره براي کمک به يک ازدواج عاقلانه کمک بگيريد.
5- سعي کنيد بدون خود سرزنشي و مقايسه ، نقاط مثبت و خوبي هاي خودتان را فراموش نکنيد . با نوشتن و مرور و ناديده و بي ارزش نکردن آن ها به آينده خوشبين و اميدوار باشيد.
6- انجام کارهايي مانند ورزش هاي دست جمعي ، تعاملات اجتماعي ، سرگرمي و تفريح و پرهيز از تنهايي بسيار مفيد هستند.
7- ساعات و لحظاتي که ارتباط داشته ايد ، بسيار وسوسه برانگيز خواهند بود ، مانند معتادي که ترک کرده، مکان و زمان هاي مصرف در روزهاي اوليه وسوسه انگيز بوده ، ممکن است رفتاري مانند عصباني شدن و تحريک پذيري و... زياد باشد. بنابراين بايد با تغيير موقعيت فيزيکي و سر گرم شدن به کاري که عمدا در اين ساعات در نظر خواهيد گرفت و با آرام سازي ذهني سعي کنيد با وسوسه ها مبارزه کنيد.
8- هنگام هجوم افکار و تصاوير ايشان در ذهن بدون پرورش و فکر کردن مکان را ترک کرده ،توجه و تمرکزتان را به چيزي جلب مي کنيد ، مثلا با قطع کردن افکار مشغول گفتگو با فردي شويد. با عجله از آن مکان را ترک کنيد. با روشن کردن تلويزيون سعي در تمرکز ديداري و شنيداري نسبت به نوع برنامه و حتي نوع لباس هاي مجريان و بازيگران و اسامي آن ها شويد.
9- با افکار منفي و مأيوس کننده مبارزه کنيد . پيش بيني منفي نسبت به آينده نداشته باشيد.
10 - شايد هفته اول به دليل درگير شدن با افکار دچار نوعي استرس شويد ، ولي به مرور زمان افکاري که عادت داشتند ، هميشه و همه جا بدون اراده شما وارد ذهن تان شوند، حال تان را بگيرند، اما با تکنيک هاي شما افکار منفي خارج شده و افکار جديد جايگزين مي شود و در هفته هاي دوم و سوم افکارتان يکدست شده و تعارضي احساس نخواهيد کرد.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
به نظر حضرت آيت الله مکارم شيرازي حق امتياز محترم است . بدون اجازه صاحب امتياز تکثير سي دي جايز نيست. بعد از تکثير هم خريد آن جايز نيست(1).بنابراين استفاده از نرم افزار هاي خارجي بدون مجوز مانند داخلي اشکال دارد، ولي نرم افزار يا کتاب يا هر آثاري ديگري که توليد کننده آن ها کشورآمريکا و يا اسرائيل باشند ،چون اين دو کشور در حال جنگ با اسلام هستند، کپي کردن و تکثير آن ها و يا خريدن کپي شده آن ها و استفاده از آن ها اشکالي ندارد. هم چنين تکثير و کسب و درآمد با اين نرم افزارها اشکال ندارد.(2)
نسبت به نرم افزارهايي که غير از کشور امريکا و اسرائيل باشد و اصل آن ها در ايران وجود نداشته باشد، ضرورت براي استفاده از آن ها باشد،
استفاده از کپي رايت شده اين نوع نرم افزار اشکال ندارد(3)
پي نوشت ها:
1. آيت الله مکارم ،استفتاآت ،ج3،س1547و1548.
2. استفتاءات از حضرت آيت الله مکارم شيرازي، ج3،ص556 ،سؤال 1550.
3. سؤال تلفني (7840001-0251) از دفتر آيت الله مکارم شيرازي.

پاسخ: پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
با مراجعه به اينترنت معلوم شد چيزي به نام "آيات مغربي" ساخته و پرداخته شده است، مثل يس مغربي،فيل مغربي،توحيد مغربي، حمد مغربي، آيت الکرسي مغربي ؛ بعد در توضيح گفته شده:
درست آن "مقرّبي" است، زيرا ارباب طلسم و ورد و افسون که اين آيات را ساخته و پرداخته اند، در بين آيات، دعاها و ذکر ها و آيات ديگر را مي خوانند و نام هاي ملائکه مقرب را مي برند و به آن ها متوسل مي شوند.
البته ارباب طلسمات براي اين دعاها و آيات و سوره هاي اختراعي، آثار و خواص بسيار برشمرده اند . متاسفانه جامعه متکي بر جهل و خرافه و شعار هم به اين ها بهاي زياد مي دهد.
دعا و عبادت بايد از جانب خدا و پيامبر و جانشينان پيامبر رسيده باشد .اين دعاها و آيات ترکيبي و تلفيقي همه ساخته دست افرادي است که به علوم غريبه و ممنوعه و...اشتغال دارند و هيچ کدام اين ها از معصوم نرسيده است.
شناخت ملائکه مقرب فقط با تعليم خدايي ممکن است . بشر به خودي خود راه ورود به اين حوزه را ندارد . بايد فقط با استناد به سخن قطعي پيامبر و امام و با استناد به روايات معتبر، ملائکه را معرفي کنيم و نام ببريم . اجازه توسل به آن ها بايد از جانب خدا و پيامبر رسيده باشد و اين دعاها هيچ کدام سند معتبر از معصوم و مبناي شرعي و ديني محکم ندارند. اين نام ها و اين ملائکه در کدام حديث معتبر معرفي شده اند؟ در کدام حديث معتبر چنين ذکر و دعا و وردي از جانب معصوم وارد شده است؟
هر کس در دين خدا و عبادت و دعا، به ساخته هاي ديگران رو آورد، تکذيب خدا کرده ، به بدعت گذاران ميدان داده و... ميدان را براي تحريف گران و خرافه سازان و دشمنان شناخته و ناشناخته دين آماده نموده است.
البته اين آيات تلفيقي با سالم بودن قرآن از تحريف منافات ندارد ،زيرا بافندگان اين آيات و سوره ها آن ها را به عنوان قرآن ارائه نکرده و کسي هم آن ها را به عنوان قرآن تلقي ننموده است.

پاسخ: پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز :
دادن پول به کسي و دريافت 2% سود ماهيانه ربا است و ربا حرام است ( 1 ) شما مي توانيد براي رسيدن به سود شرعي حلال از عقود اسلامي بهره مند شويد از عقود اسلامي عقد مضاربه است و مضاربه آن است كه فرد يا افرادى سرمايه گذارى كنند . فرد يا افراد ديگرى با آن سرمايه كار كنند . درآمد آن را مطابق قراردادى ميان خود تقسيم كنند . هر كدام سهمى از آن را ببرند. ( 2 ). مي توانند درتعهدنامه و قرارداد قيد كنند كه علي الحساب ماهانه مبلغي را به صاحب پول بپردازد.
بنابراين هر كس بخواهد از پولش استفاده ببرد و نمي خواهد به كسي قرض الحسنه بدهد، بايد قرارداد مشخّص و معيّن ، چه با بانك و چه با غير بانك ببندد. بنا بر اين سودي که از طريق عقد مضاربه شرعي دريافت مي کنيد, اشکال ندارد .
فلسفه تحريم ربا :
آيات و رواياتي که دلالت بر حرمت ربا مي کند از اين قرار است .
اما آيات:
آيات متعددي در خصوص حرمت ربا وجود دارد. در برخي از آيات از ربا خواري به عنوان جنگ با خدا و پيامبر(ص) ياد شده است،(3) همانند سازي، بزرگي گناه را مي رساند، زيرا رباخواري سلامت جامعه را به خطر مي اندازد و توان اقتصادي كشور را در هم مي كوبد. از سوي ديگر رباخواري فرصت انديشه و عمل را از كارگر مي گيرد. او پيوسته در انديشه است كه هرچه زودتر، سود كلان رباخوار را فراهم سازد، تا برايش دردسر فراهم نسازد.(4) همچنين ربا نقش بنيادي در جلوگيري از قرض‌الحسنه كه سنت بسيار ارزشمندي است، دارد. بر همين اساس در آموزه هاي ديني از آن نهي شده است. در قرآن آمده است:‌"اي گروندگان به خدا، از خشم و عذاب خدا بپرهيزيد و از آنچه از ربا در دست شما مانده، بگذاريد و بگذريد، اگر ايمان آورده ايد. پس اگر باز نايستيد از ربا خواري، پس به جنگ خدا و رسول او برخاسته‌ايد...".(5) در آيه اي ديگر آمده است: "اي كساني كه ايمان آورده ايد ربا را چندين برابر سود و بهرة آسان ننگريد و مانند يك خوراك گوارا بر خود روا نداريد ... از خدا پروا داريد. باشد تا رستگار شويد. از آتشي بپرهيزيد كه تنها براي كافران آماده شده است".(6)
از اين آيه استفاده مي شود كه ربا خوار در نهايت در كاروان كافران، رهسپار دوزخ و درجايگاه ويژه جايگزين خواهد گرديد.(7)
اما روايات :
بر حرمت ربا در روايات تأكيد شده،(8) و از گناهان بسيار سنگيني به شمار آمده است، تا آن جا كه يك درهم به دست آمده از ربا، در حرام بودن مانند هفتاد بار زنا با محارم دانسته شده است. امام صادق(ع) فرمود: "درهم رباً - عندا الله أشدّ من سبعين زنية كلّها بذات محرم".(9) پيامبر فرمود: "كسي كه ربا خواري نمايد، خداوند شكم او را از آتش جهنم به اندازه اي كه ربا خورده است، پر نمايد".(10) امام صادق(ع) يكي از پيامدهاي ربا را هلاكت و تباهي جامعه دانسته فرمود: "إذا أراد الله بقومٍ هلاكاً ظهر فيهم الرّبا؛(11) موقعي مردم يك جامعه رو به تباهي مي روند كه ربا ميان آنان رواج پيدا كند". اگر نياز بيشتري احساس مي کنيد در نامه بعدي تذکر دهيد تا اطلاعات بيشتري تقديم گردد .
پي نوشت :
1 . توضيح المسائل با حاشيه امام خميني ( ره ) ، ج‏2، ص: 281؛ س 1621.
2 . همان ، ص: 922 ، مسأله 24 .
3. بقره (2) آيه 278 و 279.
4. مجلة فقه، شمارة 25 و 26، ص 127؛ محمد حسين ابراهيمي، ربا و قرض در اسلام، ص 151 به بعد .
5 . بقره، آيه 278.
6. آل عمران (3) آيه 130 - 132.
7 . مجله فقه، شمارة 25 و 26، ص 131.
8 . وسائل الشيعه، ج 18، ص 177 و 122 و 123.
9 . همان، ص 117.
10 . وسائل الشيعه، ج 18، ص 123.
11. تحريرالوسيله، ج 1، ص 536 .

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
به نظر مي رسد با توجه به کار زشتي که انجام داده اند ،دو گناه را مرتکب شده ايد : يکي کينه و عداوت و ديگري غيبت.
از نظر اسلام بي مهري نسبت به وابستگان در هيچ وضعي روا نيست. مردي خدمت امام صادق‌(عليه السلام )آمد و از بستگان خود شكايت نمود، فرمود: در عين حال به آنان نيكي كن‌! آيا تو هم مي‌خواهي مثل آنان باشي و - با بي مهري -ارتباط خود را با آن ها قطع كني‌؟ اگر چنين كني ،خدا نظر لطفش را از همه شما خواهد برداشت‌.(1)
در صورت خشم و كينه ،خودت را همانند كساني خواهي كرد كه از آنان متنفر هستي . براي بيرون ‌آمدن از اين حالت كافي است كه به خود تلقين كني و بفهماني كه مانند آنان نيستي . بدي را با بدي جواب نمي دهي ، البته اگر واقعاً ‌ قصد بدي نداشتند. شايد دلايل بسياري بوده كه ما و شما از آن بي خبريم؛ دلايلي كه فكر مي كردند، درست است، اگر چه در واقع درست نباشد.
براي بيرون راندن صفات رذيله‏اي همچون كينه ، به خصوص وقتي در وجود فرد ريشه دوانده است، علاوه بر شناخت و اراده جدّي، صبر و مقاومت در برابر مشكلات و سختي‏هاي درمان نيز ضرورت دارد. در زمينه حِقْد و كينه توزي در كلمات گهربار معصومين(ع) گفته‏هاي فراواني درباره نكوهش كينه‏توزي و آثار زيان بار آن بيان شده است، مثلاً امام حسن عسكري(ع) فرمود: «رنجورترين و كم آسايش‏ترين مردمان، فرد كينه‏توز است».(2)
بر اساس اين روايات و روايات بسيار ديگر، شخص با كينه توزي و خشم و نفرت بيش از همه به خود ‌آسيب مي زند؛ بنابراين براي بر طرف كردن اين حالت از درون خود بينديشيد كه جز به خود كمك نمي كنيد.در قرآن خطاب به مسلمانان آمده :"ادفعْ بالتي هي أحسن فإذا الذي بينك و بينه عداوة كأنّه وليٌ حميم؛
همواره به نيكوترين وجهي پاسخ ده، تا كسي كه ميان تو و او دشمني است چون دوست مهربان تو گردد".(3)
رسول اكرم(ص) فرمود:مي‏خواهيد شما را از بهترين اخلاق دنيا و آخرت آگاه سازم؟ عفو از كسي كه به تو ستم كرده . پيوند با كساني كه با تو قطع رابطه كرده‏ . نيكي به كسي كه به تو بدي كرده . بخشش به آن كس كه تو را محروم كرده است.(4)
كينه داشتن نسبت به ديگران، گناه است و آثار سخت اُخروي در پي دارد.
خوبي و محبت كردن به ديگران را، نه براي نيكي به شما، بلكه به عنوان اطاعت از دستور خدا و معامله با حضرت حق بدانيد. چنانچه طرف مقابل محبت خود و صله رحم را خدا و دستور خدا بدانيد، اين عمل براي شما ‌آسان خواهد شد، زيرا جواب نيك دادن فاميل، يا جواب مثبت ندادن، شما را از كاري كه كرديد، پشيمان نخواهد كرد. اين جمله شما که او را تا زماني که اعتراف نکند به کاري که کرده، نمي بخشم ، نشان دهنده کينه توزي شماست.
غالبا كينه ملازم با آفاتي است از قبيل: حسد، دوري و بريدن از شخص مورد كينه،اذيت او و دست زدن به محرماتي از قبيل:دروغ، غيبت، بهتان، فاش كردن راز، پرده‏دري، اظهار عيب، سرزنش او به بهانه بلايي كه به وي رسيده و خوشحالي از آن، شادي از ظهور لغزش‏ها و خطاهاي او، استهزا و مسخره كردن وي، رويگرداني از او جهت خوار کردنش، ادا نكردن حقوق او (مانند قرض يا صله رحم)و... همه اين ها حرام است و به تباهي دين و دنيا مي‏انجامد.
كينه از امراضي است كه بر باطن آدمي سنگيني مي‏كند و روح از آن در آزارمي‏باشد. هم‏چنين كينه، انسان را از قرب الهي و از وصول به ملكوت اعلي و همدمي ساكنان عالم قدس باز مي‏دارد . صاحب خود را از شيوه اهل ايمان و از شكفتگي، رفق، مهرباني، فروتني و تلاش براي برآوردن نيازهاي مردم و همنشيني با آنان و رغبت به ياري وغمخواري منع مي کند.
پيغمبر اكرم(ص) فرمود: «هيچ وقت جبرئيل نزد من نيامد مگر اين كه گفت: اي محمد! از دشمني و عداوت مردم احتراز كن» نيز حضرت مي‏فرمايد: «جبرئيل هرگز در مورد هيچ دشمني و عداوت اين قدر سفارش نكرد كه در خصوص دشمني با مردم». حضرت صادق(ع) فرمود: " مَن زَرَعَ العَداوَةَ حَصَدَ ما بَذَرَ ؛ هر كه تخم عداوت بكارد ، همان را كه كِشته است مي‏درود".(5)
راه علاج اين خوي بد آن است كه: آدمي بداند عداوت باطني در دنيا ثمري ندارد؛ زيرا كينه ‏توز لحظه‏اي از درد و رنج آسوده نيست و در آخرت گرفتار عذاب خواهد بود . بايد بداند آن كه با او دشمن است ، هيچ زياني نمي‏رسد . عاقل حاضر نيست در حالتي باقي بماند كه براي او زيان‏آور و براي دشمنش سودمند باشد. بعد از اين بايد سعي كند با شخصي كه عداوت دارد ،همانند دوستان رفتار نمايد، با شكفتگي و مهرباني با او ملاقات كند . براي برآوردن نيازهاي وي بكوشد؛ بلكه بيش از ديگران به او نيكي و احسان كند تا نفس را گوشمالي داده و بيني شيطان را برخاك بمالد .پيوسته اين روش را ادامه دهد تا آثار اين خوي زشت به كلي از ميان برود. كينه‏توزي عداوت باطني است . در حقيقت بدخواهي پنهاني و نخواستن خير است . ضد آن خيرخواهي و نخواستن شر است.
البته کينه نداشتن الزاما به معناي عفو کردن نيست، هرچند عفو بهتر است .اسلام مي گويد کينه ديگران را نداشته باشيد و آن ها را به خدا واگذار کنيد. قطعا در قيامت به حساب افراد رسيدگي مي شود.
با مقصر شناختن ايشان پيش ديگران دچار گناه غيبت شده ايد.از اين کار توبه کن و کار او را به خدا واگذار کن.

پي نوشت ها :
1. بحار الانوار، ج 74، ص 131، حديث 7067.
2. تحف العقول ، ص 263.
3. فصلت (41) آيه 34.
4. بحارالانوار، ج 71، ص 399، ج 1، چاپ مؤسسةالوفاء بيروت.
5.الكافي ،ج 2 ،ص 302.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
تعدد زوجات از ابتکارات اسلام نيست، بلکه دين اسلام آن را در چارچوب ضرورت‏هاي زندگي انسان محدود ساخته و براي آن قيد و شرايط سنگين قرار داده است.
قوانين اسلام براساس نيازهاي واقعي بشراست، وقتي مصلحت تمام جامعه درنظر گرفته شود و احساسات را به کنار بگذاريم، فلسفه تعدد زوجات روشن مي‏شود. هيچ کس نمي‏تواند انکار کند که مردان در حوادث گوناگون زندگي، بيش از زنان در خطر مرگ قرار دارند و در جنگ‏ها و حوادث ديگر، قربانيان اصلي را آن‏ها تشکيل مي‏دهند.
نيز نمي‏توان انکار کرد که بقاي غريزه جنسي مردان از زنان طولاني‏تر است، زيرا زنان در سن معيني، آمادگي جنسي خود را از دست مي‏دهند، در حالي که در مردان چنين نيست.
همچنين زنان به هنگام عادت ماهانه و قسمتي از دوران حاملگي، عملاً ممنوعيت آميزش دارند، در حالي که در مردان اين ممنوعيت وجود ندارد.
از همه گذشته زناني هستند که به علل گوناگوني همسران خود را از دست مي‏دهند و اگر تعدد زوجات نباشد، آن‏ها بايد براي هميشه بدون همسر باقي بمانند.
با درنظر گرفتن اين واقعيت‏ها در اين گونه موارد (که تعادل ميان مرد و زن به هم مي‏خورد) ناچاريم يکي از سه راه ذيل را انتخاب کنيم.
أ) مردان تنها به يک همسر در همه موارد قناعت کنند و زنان بيوه تا پايان عمر بدون همسر باقي بمانند و تمام نيازهاي فطري و خواسته‏هاي دروني و احساسي خود را سرکوب کنند.
ب) مردان فقط داراي يک همسر قانوني باشند، ولي روابط آزاد و نامشروع جنسي را با زناني که بي شوهر مانده‏اند، به شکل معشوقه برقرار سازند.
ج) کساني که قدرت دارند بيش از يک همسر را اداره کنند و از نظر جسمي و مالي و اخلاقي مشکلي براي آن‏ها ايجاد نمي‏شود، نيز قدرت بر اجراي کامل عدالت ميان همسران و فرزندان دارند، به آن‏ها اجازه داده شود که بيش از يک همسر انتخاب کنند.
حال اگر بخواهيم راه اول را انتخاب کنيم، بايد گذشته از مشکلات اجتماعي که به وجود مي‏آيد، با فطرت و غرائز و نيازهاي روحي و جسمي بشر به مبارزه برخيزيم. به فرض که اين طرح عملي بشود، جنبه‏هاي غير انساني آن بر هيچ کس پوشيده نيست.
اگر راه دوم را انتخاب کنيم، بايد فحشا را به رسميت بشناسيم. تازه زناني که به عنوان معشوقه مورد بهره برداري جنسي قرار مي‏گيرند، نه تأمين دارند و نه آينده‏اي. چنان که شخصيت آن‏ها پايمال شده است. اين‏ها اموري نيست که انسان آگاه آن را تجويز کند.
بنابراين تنها راه سوم مي‏ماند که هم به خواسته‏هاي فطري و نيازهاي غريزي زنان پاسخ مثبت داد و هم از عواقب شوم فحشا و نابساماني زندگي اين دسته از زنان برکنار ماند و جامعه را از گرداب گناه بيرون برد.
اما در خصوص فلسفه صيغه و عقد موقت:
اين موضوع را نمى‏توان انكار كرد كه غريزه جنسى يكى از نيرومندترين غرائز انسانى است، تا آن جا كه پاره‏اى از روانكاوان آن را تنها غريزه اصيل انسان مى‏دانند و تمام غرائز ديگر را به آن باز مى‏گردانند.
اين يك قانون كلى و عمومى است كه اگر به غرائز طبيعى انسان به صورت صحيحى پاسخ گفته نشود ،براى اشباع آن ها متوجه طريق انحرافى خواهد شد، زيرا اين حقيقت قابل انكار نيست كه غرائز طبيعى را نمى‏توان از بين برد، فرضا هم بتوانيم از بين ببريم، چنين اقدامى عاقلانه نيست زيرا اين كار يك نوع مبارزه با قانون آفرينش است.
بنابراين راه صحيح آن است كه آن ها را از طريق معقولى اشباع و از آن ها در مسير سازندگى بهره‏بردارى كنيم. " ازدواج دائم" نه در گذشته و نه در امروز به تنهايى جوابگوى نيازمندى‏هاى جنسى همه طبقات مردم نبوده و نيست.
در بسيارى از شرائط و محيط ها، افراد فراوانى در سنين خاصى قادر به ازدواج دائم نيستند، يا افراد متاهل در مسافرت‏هاى طولانى و يا ماموريت‏ها با مشكل عدم ارضاى غريزه جنسى روبرو مى‏شوند.با اين وضع چه بايد كرد؟
بر سر دو راهى قرار داريم يا بايد" فحشا" را مجاز بدانيم (همان طور كه دنياى مادى امروز عملا بر آن صحه گذارده و آن را به رسميت شناخته) و يا طرح ازدواج موقت را بپذيريم، معلوم نيست آن ها كه با ازدواج موقت و فحشا مخالفند ،چه جوابى براى اين سؤال فكر كرده‏اند؟!
طرح ازدواج موقت، نه شرائط سنگين ازدواج دائم را دارد كه با عدم تمكن مالى يا اشتغالات تحصيلى و مانند آن نسازد و نه زيان هاى فجايع جنسى و فحشا را در بر دارد. (1)
با توجه به اين نکات و ضرورت براي ازدواج موقت اسلام ازدواج موقت را مشروع و جايز دانسته است.
همان طور که در جواب اول اشاره شد اسلام راه چاره را مطرح کرده است.
پي نوشت:
1. تفسير نمونه ،ج3 ،ص341.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
يكى از مسلّمات اسلامى اين است كه احكام شرعى تابع و برگرفته از مصالح و مفاسد واقعى است، يعنى هر امر شرعى به علت مصلحت ضرورى است و هر نهى شرعى ناشى از مفسده‏اى است كه بايد ترك شود. خدا براى اين كه بشر را به يك سلسله مصالح واقعى كه سعادت او در آن است برساند، امورى را واجب يا مستحب كرده است . براى اين كه بشر از مفاسد دور بماند، او را از پاره‏اى كارها منع نموده است. اگر مصالح و مفاسد نبود، نه امرى بود و نه نهيى.
مصالح و مفاسد و به تعبير ديگر حكمت‏ها به گونه‏اى است كه اگر عقل انسان به آن‏ها آگاه گردد، عقل نيز همان حكم را مى‏كند كه شرع بيان كرده است.
براين اساس، هيچ حکمي از احکام شرع بدون حکمت نيست هرچند ما نتوانيم به تمام حکمت هاي احکام آگاهي پيدا کنيم.
در مورد حرمت خوك نيز معلوم نيست كه دقيقاً حكمت آن همين چيزي باشد كه در سوال آورده ايد. چون كسي مي تواند بگويد ما مي توانيم با روش هاي علمي، ميكروب هاي آن را از بين مي بريم، حال‌ آيا مي توان گفت در اين صورت حلال است؟ شايد علت حرمت آن به جهات ديگر باشد، مثلاً‌ فرض كنيد، علاوه بر ضرر جسمي، در روحيه و اخلاق انسان نيز تأثير گذار باشد. امروزه تأثير برخي از غذاها بر روي روح و روان و اخلاق اثبات شده و شايد در آينده حقاق بسيار بيش تري نيز كشف شوند كه ما امروز از آن ها خبر نداريم.
با در نظر گرفتن اين مقدمه به بيان پاسخ سؤال شما مي پردازيم:
1- در مورد حرمت ازدواج با محارم نيز حکمت ها ي وجود دارد از جمله:
ا: ازدواج افراد همخون با يكديگريا ازدواج با محارم خطرات فراوانى دارد ،يعنى بيمارى نهفته و ارثى را آشكار و تشديد مى‏كند (نه اين كه خود آن توليد بيمارى كند) حتى بعضى، گذشته از محارم، ازدواج با اقوام نسبتاً دورتر را مانند عموزاده‏ها را با يكديگر خوب نمى‏دانند و معتقدند خطرات‏ بيمارى‏هاى ارثى را تشديد مى‏نمايد، ولى اين مسئله اگر در خويشاوندان دور مشكلى ايجاد نكند (همان طور كه غالباً نمى‏كند) در خويشان نزديك كه «همخونى» شديدتر است ،مسلماً توليد اشكال خواهد كرد.
ب: در ميان محارم جاذبه و كشش جنسى معمولًا وجود ندارد زيرا محارم غالباً باهم بزرگ مى‏شوند و براى يكديگر يك موجود عادى و معمولى هستند . موارد نادر و استثنائى نمى‏تواند مقياس قوانين عمومى و كلى گردد . مى‏دانيم كه جاذبه جنسى، شرط استحكام پيوند زناشوئى است، بنابراين اگر ازدواجى در ميان محارم صورت گيرد، ناپايدار و سست خواهد بود(1).
ج: ممکن است ازدواج با محارم مفسده هاي ديگري نيزداشته باشيد که هنوز براي ما روشن نشده باشد، مثلآً بعيد نيست كه با اخلاق انساني در تضاد باشند، يا با روحيات و روان انسان سازگار نباشند، همان طور كه در مورد بسياري از حيوانات وجود دارد كه با مادر خود به هيچ روي نزديكي نمي كنند.
پي نوشت:
1. آيت الله مکارم شيرازي، يكصد و هشتاد پرسش و پاسخ ص 529.