در قرآن سخن از آفرينش اولين انسان و همسرش و نسل آن دو است كه اولين انسان و همسرش را از خاك آفريده و نسل آن دو را از آبي گنديده و متعفن (مني) خلق كرده است:

بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طينٍ ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهينٍ (1)

آفرينش انسان را از گِل آغاز كرد سپس نسل او را از عصاره‏اي از آب ناچيز و بي‏قدر آفريد.

منظور از "طين" و خاك همان ماده اوليه خلقت آدم و حوا است كه در جاي ديگر "الارض= زمين" (2) ، "حمأ مسنون =لجن متعفن" (3)، "صلصال كالفخار= گل خشكيده سفال مانند"(4) گفته شده است و منظور از "ماء مهين = آب متعفن" همان مني مرد است كه در رحم زن با تخمك او تركيب شده و نطفه حاصل مي گردد.

پي نوشت ها:

1. سجده (32) آيه 7-8.

2. هود (11) آيه 61.

3. حجر (15) آيه 26.

4. الرحمن (55) آيه 14.

با عرض سلام، اینجانب در مسافرتی که به کربلا داشتم در هنگام زیارت حرم امام حسین (علیه السلام) مقداری از خاک داخل حرم را که کارگران از زمین کنده بودند را بدون اینکه به کسی چیزی بگویم برای تبرک برداشتم البته چند نفر از زائران نیز مشغول برداشتن از این خاک بودند و کسی نیز مانع آنها نمی شد. آیا استفاده از این خاک بعنوان تبرک و شفا مانعی دارد؟ آیا باید خاک را به محل اولیه برگردانم؟ با تشکر