رسيدن به جواب اين سؤال ها به پژوهش گسترده در تاريخ نزول قرآن نياز دارد كه از وظيفه اين مجموعه خارج است و فايده اي هم بر آن مترتب نيست.
اين كه آيه اي نازل شود و امام علي در مدينه نباشد و وقتي به مدينه بازگشت، از نزول آن آيه خبر دار شود، دلالت بر مطلبي ندارد تا بخواهيم تحقيق كنيم كه چنين چيزي اتفاق افتاده است يا نه.
آيات قرآن غالبا بدون مناسبت به پيامبر نازل مي شد تا به مردم ابلاغ كند و تعدادي هم در مناسبت هاي خاص و گاهي در مجامع عمومي نازل شده كه مردم مشاهده كرده اند به پيامبر حالتي شبيه بيهوشي دست داده ( بيهوشي نبوده كه پيامبر دركش تعطيل باشد بلكه انقطاع پيامبر از دنيا مثل انقطاع بيهوش از دنيا بوده) و متوجه شده اند كه دارد به ايشان وحي مي شود و بعد پيامبر كه به حالت عادي برگشته، اعلام كرده كه بر من اين آيات نازل گرديد. (1)
اما اين كه در بازار يا در ميدان جنگ يا ... بدون مقدمه و بدون اين كه مسآله اي باشد، به پيامبر حالت وحي دست دهد و وحي بر او نازل شود، در روايات نيافته ايم.
پي نوشت:
1. سيد محمد باقر حجتي، پژوهشي در تاريخ قرآن كريم، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، 1377ش، ص24.
