. در ابتدا در خط عربي نقطه و اعراب وجود نداشت و بعضي حروف شبيه به هم بود و تشخيص آنها از هم مشكل مي نمود. بعد با نقطه گذاشتن بر حروف و با اعراب ها و حركات افراد را به طرز خواندن صحيح كمك كردند.
در زماني صداي كشيده را به صورت الف، واو و ياي كوچكي بر روي حرف صدا دار نشان مي دادند و بعد با قرار دادن اين حروف بعد از حرف صدادار در نوشتن، او را در خواند صحيح كمك كردند و ...
نمي دانيم منظور شما از "حروف ا بر روي آيات چيست؟ اما اگر الف كوچكي منظور است كه براي نشان دادن صداي كشيده فتحه، بر روي حرف صدادار قرار مي دادند، الآن آن الف را در كلمه بعد از حرف صدادار مي نويسند و نه تنها مشكلي ايجاد نكرده، بلكه بهتر است.
اين كه اين تغيير و اصلاح رسم الخط ها از نظر شما مشكل ساز است، احتمالا به خاطر عدم آشنايي شما با رسم الخط جديد است. اگر در باره رسم الخط فعلي مطالعه كنيد خواهيد ديد كه اين اصلاحات در جهت روان تر سازي و كمك به خوانندگان است.
