نجف

در نشست دوم تاریخ شفاهی حوزه های علمیه مطرح شد؛
در دومین نشست تاریخ شفاهی حوزه های علمیه آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی و حجت الاسلام اردوبادی به عنوان نخستین نظریه پردازان کتاب الغدیر مطرح شدند.
آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی و حجت الاسلام اردوبادی نخستین نظریه پردازان کتاب الغدیر بودند

به گزارش خبرنگار پاسخگو،دومین نشست تاریخ شفاهی حوزه های علمیه با رویکرد حوزه علمیه نجف و قم با حضور حجت الاسلام والمسلمین یوسفی غروی به عنوان راوی حوادث و دکتر صفری فروشانی به عنوان دبیر نشست در مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی برگزار شد.
در این نشست که کارشناسان گروه تاریخ و سایر گروه های علمی مرکز به همراه جمع زیادی از علاقه مندان به مباحث تاریخ شفاهی حوزه های علمیه حضور داشتند، دکتر صفری با اشاره به جلسه نخست، برآمد نشست یکم را آشنایی با فضای نجف از حیث علوم، ادبیات، آیین ها و مباحث جانبی دانست و گفت : در نشست دوم مباحث تاریخی در حوزه نجف را با پرسشهایی از تاریخ نگاری مقدس در این حوزه پی می گیریم.
وی ضمن اشاره به رویکرد حوزه نجف به تاریخ نگاری در قالب معجزه نگاری و مناقب نگاری, تصریح کرد: کتاب وقعه الطف نوشته استاد یوسفی غروی نخستین اثر تاریخ تحلیلی در حوزه نجف است که با رویکرد تحلیلی - انتقادی نوشته شد.
در ادامه استاد یوسفی غروی در پاسخ به این پرسش که حوزه نجف چگونه وارد تاریخ نگاری انتقادی و استنادی شد، گفت: حوزه های علمیه عنایت خاصی به تاریخ عموماً و تاریخ اسلام خصوصاً نداشتند و نگاه به تاریخ را بر اساس همان تسامح در ادله سنن پی می گرفتند که رفته رفته در روزگار معاصر توجه به تاریخ بیشتر شد.
وی با اشاره به علمای معاصر در زمینه تاریخ نگاری از بزرگانی همچون علامه عسکری و سید محسن امین یاد کرد و به دلایل تلاش ایشان جهت نگارش اعیان الشیعه پرداخت.
استاد یوسفی غروی در ادامه افزود: کتابهای تاریخی مفیدی از سوی نویسندگان حوزوی معاصر نجف و لبنان تألیف شد که در میان ایشان سبک ساختار نوشته های مرحوم شرف الدین، حاجی نوری، محدث قمی صاحب منتهی الامال، مرحوم مقرم و شیخ راضی آل یاسین حائز اهمیت است.
وی برگزاری مراسم عاشورا و نوع عزاداری شیعیان آن دوره در نجف را مورد توجه قرار داد.
این استاد حوزه و دانشگاه به جایگاه بلند حله در حفظ امنیت و نقش آن در توسعه دانش به طور عام اشاره کرد و افزود: در پی ریزی فکر نگارش کتاب الغدیر علامه امینی می توان آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی و آقا سید محمدعلی اردوبادی نویسنده کتاب علی علیه السلام مولود کعبه، را به عنوان نظریه پردازان نگارش این کتاب گراسنگ الغدیر دانست.
در ابتدای این نشست، حجت الاسلام فلاح زاده مدیر علمی مرکز ملی پاسخگوییی به سوالات دینی در قالب نکاتی به چرایی برگزاری این نشست در مرکز ملی و نوع برداشت تاریخ پژوهان از این نشست اشاره کرد.
 

به همت مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی برگزار شد؛
نخستین نشست تاریخ شفاهی حوزه های علمیه، با رویکرد حوزه ی علمیه نجف و قم به همت مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی روز چهارشنبه در این مرکزبرگزار شد.
نخستین نشست تاریخ شفاهی حوزه های علمیه، با رویکرد حوزه ی علمیه نجف و قم

به گزارش خبرنگار پاسخگو،نخستین نشست از سلسله نشستهای علمی تاریخ شِفاهیِ حوزه های علمیه، با رویکرد حوزه ی علمیه و نجف روز چهارشنبه سیزدهم آبان در مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی برگزار شد.
در این نشست که دکتر صفری فروشانی به عنوان دبیر جلسه حضور داشت،حجت الاسلام و المسلمین یوسفی غروی، راوی رویدادهای این دو حوزه علمیه بود.
دکتر صفری فروشانی، توضیحات بیشتر درباره موضوع تاریخ شفاهی ارائه نمود و با اشاره به جایگاه تاریخ شفاهی در تاریخ نگاری معاصر گفت: این نوع تاریخ نگاری اهمیت بسیار زیادی برای نویسندگان و پژوهشگران دارد.
وی به بیان برخی از سوابق زندگی و ویژگیهای علمی-اخلاقی-حافظه ای -تاریخی حجت الاسلام و المسلمین یوسفی غروی پرداخت.
سپس حجت الاسلام و المسلمین یوسفی غروی، به بیان رویدادهای سالهای آغازین ورودشان به حوزه علمیه نجف پرداخت و وقایع پیش از رحلت آیت الله بروجردی را مورد  اشاره قرار داد.
وی با بیان ویژگیهای شیوه تدریس و متون ادبی مدارس نجف گفت : در مدارس نجف جریان های مختلف ادبی و علمی فعال بودند که نیاز به واکاوی دارد.
حجت الاسلام والمسلمین یوسفی غروی با اشاره به دسته بندی مدارس و چگونگی مراتب تحصیل و تدریس و پیشینه کتابهای مطرح حوزه ادبیات در مدارس مخلتف نجف افزود: شیوه های متفاوت تدریس در این حوزه که همزمان با رویدادهای تاریخی بود نیز در نوع خود جالب و قابل استفاده است.

در ابتدای این نشست حجت الاسلام فلاح زاده مدیر علمی گروه تاریخ مرکز ملی  پاسخگویی به سؤالات دینی،هدف از برگزاری این نشستها را ارتقای سطح علمی پاسخگویان این مرکز عنوان کرد.
 

 

در حالیکه امام علی (علیه السلام) در کوفه به شهادت رسیدند، اما مزار ایشان در نجف اشرف است. چطور این موضوع اتفاق افتاده؟ نظر شما در مورد مقبره ای منسوب به ایشان در شهر مزار شریف افغانستان چیست؟

پاسخ:
در مورد محل دفن امام علی (ع) در منابع معتبر آمده است:
حسن و حسین (علیهما السّلام) غسل دادن و کفن کردن امام علی (علیه السلام) را به دستور حضرت انجام دادند، جنازه آن بزرگوار را (پس از غسل و کفن کردن) به جانب نجف کوفه بردند و در آن جا دفن کردند، جاى قبرش را پنهان کردند، این کار طبق وصیتى بود که حضرت به دو فرزندش فرمود، زیرا روى کار آمدن بنى امیه را پس از او و عقاید آن ها را در دشمنى با خودش می دانست، از سرانجام کارشان آگاه بود، می دانست که اینان به واسطه سوء نیت (و ناپاکى دلى) که دارند تا آن جا که بتوانند از کردار زشت و گفتار نابهنجار فروگذار نخواهند کرد (از قبر و جنازه حضرت نیز دست بردار نخواهند بود). پیوسته قبرش پنهان بود، تا اینکه حضرت صادق جعفر بن محمد (علیهما السلام) پس از نابودى بنى امیه و روى کار آمدن بنى عباس آن را نشان داد، در آن هنگام که منصور دوانیقى در شهر حیره (که در سه منزلى کوفه بود) توقف داشت، و امام صادق براى دیدار او می رفت (در سر راه) آن قبر شریف را زیارت کرد، شیعیان آن مکان را شناختند و دانستند که آن جا مزار حضرت است.(1 ). درضمن فاصله کوفه -درآن زمان -تا نجف حدودهفت کیلو متر بود.
آنچه که دربرخی گزارش ها -مبنی بر اینکه قبر علی (ع) درمزارشریف است- آمده است، صحت ندارد، زیرا این امر با آنچه که در منابع معتبر آمده است تعارض دارد، افزون بر آن اگر چنین مطلبی واقعیت داشت باید علما این مطلب را تأیید می نمودند، وحال اینکه چنین نیست البته برخی مردم افغانستان عقیده دارند که قبر علی (ع) از نجف به این مکان انتقال داده شده است، اما این تصور خلاف عقیده شیعه وسنی است، چون عقيده شيعه متفقاً و علماي اهل سنت بر اين است كه جسد مطهر حضرت در نجف اشرف مدفون است و به هيچوجه هم نقل نشد. جهت آگاهی بیشتر به آدرس زیر مراجعه فرمایید:
مجله مجموعه حكمت دوره چهاره شماره 1 ارديبهشت ماه سال 1339ش.

پی نوشت:
1 . شیخ مفید، ارشاد ،ترجمه رسولى محلاتى، اسلامیه، ج‏1،ص9.