از آنجا كه پيامبر ازهمان ابتداي بعثت نماز را طبق سنت اسلامي انجام مي داد و نماز بدون سوره حمد نماز نيست لازمه آن مقرون بودن بعثت با نزول سوره حمد است.
بعضي مفسرين قائلند كه سوره حمد دو بار نازل شده است و دليل آنرا اين آيه مي دانند:
« وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ »(1)
و همانا ما به تو سبع المثاني (سوره حمد) و قرآن بزرگ داديم.
در روايات شيعه و سني آمده است كه مراد از «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي»، سوره حمد ميباشد. زيرا اين سوره در هر نماز دو بار خوانده ميشود و دو بار نازل شده و در روايتي آمده كه خداوند ميفرمايد: من سوره حمد را ميان خود و بندگانم دو قسمت كرده ام نيمي از آن در مورد من است و نيمي از آن به بندگانم ارتباط دارد.(2)
اما اولين آياتي كه بر پيامبر اسلام نازل شد پنج آيه اول سوره علق مي باشد:« اقرأ باسم ربك الذي خلق ...»(3) در 27 رجب كه مقارن با بعثت پيامبر بود.هنگامي كه فرشته وحي فرود آمد و پيامبر را با عنوان نبوت ندا داد و به او گفت بخوان گفت چه بخوانم؟گفت« اقرأ باسم ربك ...»(4)
پي نوشت ها:
1.حجر(15)آيه87.
2.قرائتي،محسن،تفسير نور، مركز فرهنگي درسهايي از قرآن،ج6،ص252.
3.علق(97)آيه 1.
4. معرفت،محمد هادي،تاريخ قرآن،انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي،ص 43و44.
