توبه

پاسخ:
پرسشگر گرامي عمل خودارضايي (مرد باشد يا زن) عملي حرام و طبق برخي از روايات از گناهان بزرگ و كبيره است كه بر آن وعده عذاب داده شده و حتي مجازات دنيوي نيز براي آن تعيين شده است.
حرمت چنين عملي از اين آيه به دست مي آيد: "كساني كه براي ارضاي غريزه جنسي خود راهي غير از ازدواج طلب كنند، تجاوزگرند".(1)
در حديثي حضرت صادق (ع) در مورد استمنا، مي فرمايد: يكي از كساني كه خداوند در روز قيامت با آنها تكلم نمي كند و به آنها نگاه نمي كند كسي است كه با خودش ازدواج مي كند يعني استمناء مي كند.(2)
توصيه ما اين است اگر بارها هم توبه شكسته باز هم بلافاصله بعد از گناه توبه كند و خود را در آغوش خدا بياندازد. چرا كه توبه هر گاه حقيقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخيزد و جامع شرايط باشد و واقعاً از گناهى كه مرتكب شده احساس خجلت و ندامت كند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد كسب رضاى حق تعالى باشد, مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و بركاتش نمايان مى گردد. هر چند گناه بزرگ يا بسيار باشد. قرآن كريم مى فرمايد: اي بندگان كه بر خود اسراف و ستم كرديد، از رحمت خدا مأيوس نشويد كه خدا همهء گناهان را مى آمرزد, زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است .(3) توبه حقيقي گناه كار توبه كننده را محبوب خدا مي سازد. قرآن كريم مي فرمايد:«اِنّ الله يحبّ التوابين؛(4) خداوند توبه كنندگان را دوست مي دارد». كسي كه دوست و محبوب خدا شد، خدا عزيزش مي كند؛ همه گناهان كبيره و صغيره او را مي بخشد، چنان كه پيامبر فرمود:«التائب من الذنب كمَن لا ذنب له؛(5) كسي كه از گناه توبه كند (خداوند همه گناهان او را مي آمرزد و) همانند كسي مي شود كه هيچ گناهي نكرده است». به فرموده امام صادق(ع) خدا چنين فردي را كه زياد توبه مي كند دوست دارد: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْعَبْدَ الْمُفَتَّنَ التَّوَّاب(6)
خداوند عبدي كه دچار فتنه شده زياد توبه مي كند دوست مي دارد.
و بدانيد يكي از راه هاي شيطان براي غرق شدن در معاصي اين است كه به انسان القاء مي كند كه تو ديگر خيلي بد شدي و خيلي گناه كردي. پس ديگر خدا تو را نمي بخشد و توبه ات قبول نيست. پس لازم نيست توبه كني و اين باعث مي شود كه بيشتر از خدا دور شويم. پس به اين القائات توجه نكند و بلافاصله توبه كند.
البته گناه نكردن خيلي مطمئن تر از توبه كردن است و براي اينكه ديگر مرتكب اين گناه نشود و بتواند در عمل راحت تر اين گناه را ترك كند به توصيه هاي زير توجه كند.
1ـ خود را از محيطها و موقعيتهاي تحريك آميز دور نگه دارد و از خلوت گزيني اجتناب ورزد.
2ـ از پوشيدن لباسهاي تنگ و چسبنده خودداري ورزيده و از تماس و لمس نمودن اعضاي بدن خود يا ديگران شديداً دوري گزيند.
3ـ از نگاه به نامحرم و چشم چراني خودداري ورزد.
4ـ تخيلات و تفكرات خود را كنترل كند. زيرا تخيلات و تصوّر دربارة مسايل جنسي و شهوت آلود منجر به تحريكهاي مداوم مي گردد.
5ـ با توجه به اين كه دوران جواني، دوران پر شور و حساس عمر به حساب مي آيد، شايسته است كه جوان با برنامه ريزي دقيق براي اوقات شبانه روزي به ياري كار و تلاش مداوم در زمينه هاي تحصيلي و علمي و مطالعاتي و كارهاي ذوقي و تفريحي حداقل زمان لازم را به خوابيدن اختصاص دهد. زماني به بستر رود كه خواب بر او چيره شده و زود به خواب رود.
6ـ با اشتغال به مطالعه كتب سودمند و مراجعه به كتابخانه ها در اوقات فراغت، زمينه موفقيت تحصيلي آينده خود را فراهم سازد.
7ـ در تيمها و گروههاي ورزشي شركت فعال داشته باشد. نيز در فعاليتهاي تربيتي، فرهنگي و مذهبي شركت كند؛ زيرا اين اشتغالات در افزايش ايمان و توفيق در ترك معاصي به وي كمك مي كند.
فعاليت هاي سالم و جهت دار سودمند، مقدار فراواني از انرژي هاي جوان را به خود اختصاص مي دهد و از تحريكهاي جنسي و شهوت انگيز جلوگيري مي نمايد، چرا كه مبتلايان به اين عادت زشت، بيشتر ميل به گوشه گيري دارند. شركت در فعاليت هاي تربيتي و اجتماعي و گروه هاي قرآن در مساجد و كتابخانه ها و تماس با افراد مؤمن و پاك در تقويت روحيه و ايمان اين گونه جوانان بسيار مؤثر است.
8ـ رفت و آمد با دوستان خوب و مؤمن، نماز اول وقت، نماز با جماعت، پرهيز از دوستان و رفقاي بي بند وبار و منحرف.
9ـ قبل از خوابيدن وضو بگيرد و آية الكرسي را بخواند.
10ـ اگر مي تواند هفته اي يك يا دو روز را روزه بگيرد.
11ـ در برنامه غذايي خود دقت كند و از مداومت در مصرف بعضي از خوردنيهاي محرك و مقوّي و شهوت برانگيز خودداري كند.
12ـ تمايلها و افكار خود را از توجه به خويشتن به سوي ازدواج و زندگي آينده معطوف سازد و بداند كه دير يا زود ازدواج ميكند و بايد آمادگي كامل داشته باشد.
13ـ همواره با ذكر و ياد خدا اُنس و الفت داشته باشد.
پي نوشت ها:
1. مؤمنون(23) آيه 7.
2. محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه، ناشر مؤسسه آل البيت، قم، سنه النشر/1409 ه.ق، ج20، ص 353.
3. سوره زمر، آيه 53.
4. سوره بقره آيه 222.
5. كليني ،اصول كافي، ‏ترجمه حاج سيد جواد مصطفوى‏، كتاب فروشى علميه اسلاميه، ج 3، ص 109.
6. ثقه الاسلام كليني، كافي، الناشر دار الكتب الاسلاميه، تهران، سال نشر/1365 ه.ش. ج 2، ص 435.
موفق باشید.