۱۳۹۸/۱۲/۰۹ ۱۵:۳۷ شناسه مطلب: 98027
سلام. ويروس کرونا زياد رو ذهنم تأثیر گذاشته و من را دچار استرس کرده است. دعايي هست بخوانم خودم و خانوادم و شيعيان مصون بمانند؟
با سلام و تشکر از ارتباط شما با مرکز ملي پاسخگويي به سؤالات ديني و آرزوي توفيق روزافزون.
در ابتدا بهتر است بر اعصاب خود مسلط شويد و از هرگونه مسئلهاي که باعث ميشود ذهن شمارا به اين مسئله بکشاند دوري نماييد و برای کسب این مهارت ميتوانيد با دوستان ما در قسمت مشاوره از همين طريق يا تماس با شماره 09640 تماس حاصل فرماييد تا مشکل شمارا برطرف نمايند.
در منابع ديني براي جلوگيري و درمان امراض توصيههايي شده که علاوه بر رعايت اصول بهداشتي ميتوانيد از آنها بهره ببريد در ذيل به دو نمونه از اين راهکارها اشاره ميشود:
1. امام صادق (علیه السلام ) می فرماید: بعد از نماز صبح و نماز مغرب هفت مرتبه بگوید: ) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِ الْعَظِيم(
- خداوند عز و جل هفتاد نوع بلاء از برطرف نماید كه آسانترین آنها بادهاى بد (چون استسقاء( مریضی تشنگی) و غيره يا مقصود عفونت اعضاء است كه بوى بد می دهد يا گرفتارى به طوفان كه موجب سقوط و هلاكت باشد- از مجلسى و غيره) و پيسى و ديوانگى است و اگر بدبخت باشد از بدبختی نجات یابد و از جمله سعادتمندان نوشته شود. در روايتِ ابى بصير از آن حضرت مانند این روایت آمده جز اينكه گويد آسانترين آن بلاها جنون است و جذام و برص و اگر شقى باشد من اميدوارم كه خدا عزوجل او را به سعادت منتقل سازد.
از ابى الحسن (علیه السلام) هم مانند آن نقل است جز اينكه او فرموده است: اين ذكر را سه بار در بامداد گويد و سه بار در آغازِ شب و نترسد از شيطان و نه از سلطان و نه از برص و نه از جذام و در آن هفت بار ذكر نشده و ابوالحسن (ع) فرموده است: من آن را صدبار گويم.
ابوالحسن (ع) فرمود: چون نماز مغرب را خواندى پايت را دراز مكن و باکسي سخن مگو تا صدبار بهگوئی
بسم اللَّه الرحمن الرحيم و لا حول و لا قوة الّا باللَّه العلى العظيم
و صدبار هم پس از نماز صبح بگو: هر كه آن را گويد خدا از او صد نوع از انواع بلا دفع كند كه از آن جمله است: برص و جذام و شيطان و سلطان. (1)
بهتر است به دستور آخر عمل شود.
2. روايتي از امام صادق (ع) به صفوان است که ميفرمايد: زيارت عاشورا را بخوان و بر آن مواظبت کن، بهدرستي که من چند خير را براي خواننده آن تضمين ميکنم، اول زيارتش قبول شود. دوم سعي و کوشش او مشکور باشد. سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ برآورده شود و نااميد از درگاه او برنگردد زيرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد. (2)
بنابراين روايت در دورههاي مختلف علماي شيعه در برخورد با مشکلات مانند مريضيهاي لاعلاج اين زيارت را توصيه مينمودند. البته تعدادي که علما مطرح نمودند و هديهي آن، از مجربات هست و در متون حديثي به اين مسائل اشاره نشده است؛ اما انجام آنها براي مداومت بر زيارت مطلوب هست.
پينوشتها:
1. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - الإسلامية) ، دار الكتب الإسلاميه، تهران، ج2، ص 531.
2. طوسى، محمد بن الحسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، مؤسسه فقه الشيعة، بيروت، ج2، ص: 781.