وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (1)

هنگامى كه قرآن خوانده شود، گوش فرا دهيد و خاموش باشيد شايد مشمول رحمت خدا شويد!

اين آيه امر مي کند که هنگام شنيدن قرآن سکوت کنيد و به قرآن گوش دهيد.

البته در اين که آيا هميشه و در همه جا گوش دادن و سکوت کردن واجب است يا در فقط در نماز جماعت هنگاهي که امام حمد و سوره را مي خواند ، اختلاف است و روايات هم در اين مورد يکسان نيست و سکوت و گوش دادن هنگام تلاوت امام واجب است و در بقيه موارد اختلاف است که بايد به کتب فقهي مراجعه شود.

با توجه به آيه بالا هنگامي که قرآن تلاوت مي شود سزاوار است که سکوت شود و گوش داده شود و اگر کسي عمدا يا از جهت مخالفت با اين دستور سکوت نکند و گوش ندهد ، گناه کرده است. اما اگر گوش نکردن او همراه با احترامي نباشد حرام نيست. اما اين که لال از دنيا مي رود، روايتي نيافتيم.

در برنامه زنده تلويزيوني هم اگر مجري سلام کند، جواب او واجب نيست.

پي نوشت ها:

1. اعراف (7) آيه 204.