. قرآن به صورت نوشته بر پيامبر نازل نشده، بلكه به قلب پيامبر القا مي شد و پيامبر آن را بر مردم مي خواند و مردم به حافظه خود مي سپردند و افرادي كه نوشتن بلد بودند ، با خط بسيار ساده و ابتدايي رايج در آن زمان، آن را مي نوشتند.

خود پيامبر هم بعد از ورود به مدينه افرادي را به كتابت قرآن گمارد و آنان قرآن را با نوشت افزار هاي مرسوم آن زمان و بر قطعه هاي پوست، فلز، گل، ساقه هاي پهن خرما و ... مي نوشتند.

در اين كه زمان پيامبر چه خطي معمول بوده ، اختلاف است و از زمان پيامبر نوشته اي قطعي وجود ندارد كه با استناد به آن بتوان نظريه قطعي داد و نامه هاي منسوب به پيامبر و نسخه هاي كهن قرآن كه وجود دارد ، شباهت با خط كوفي ندارد. (1)

در آن رسم الخط از نقطه، اعراب و ... خبري نبود . ظاهرا اولين كسي كه در نوشتن قرآن از نقطه ها براي نشان دادن اعراب و  صدا هاي فتحه و كسره و ضمه و تنوين استفاده كرد تا افراد قرآن را صحيح بخوانند ، ابو الاسود دوئلي شاگرد امام علي (ع) بوده است كه زمان حكومت زياد بر بصره ، به اين مهم اقدام كرد. (2)

بعد مردم مدينه براي "تشديد" نشانه اي ابتكار كردند و ... همين طور تا رسم الخط عربي كامل شد و پيشرفت كرد.

يحيي بن يعمر عدواني كسي بود كه زمان حجاج نقطه گذاري حروف را باب كرد تا حروف از هم شناخته گردند. (3)

 محمد بن ابي يزيد طيفور ملقب به شمس الدين و مكني به ابي الفضل السجاوندي قاري وفات يافته به سال 560 ه.ق كه چند كتاب در وقف قرآن و تفسير نوشته ، اولين كسي بوده كه نشانه هاي هفت گانه وقف را به كار برده و به همين جهت اين نشانه ها را سجاوندي و قرآن هايي كه اين نشانه ها را دارد "قرآن سجاوندي" مي خوانند. (4)

2. اين كه بعض قرآن ها علامت گذاري شان اشتباه است، ممكن است اشتباه از ناشر باشد يا تفاوت رسم الخط باشد (كه طبيعي است). مثلا در بعض رسم خط هاي عربي براي نوشتن صداهاي كشيده از الف، ياء و واو استفاده مي كنند و در بعض رسم خط ها به جاي استفاده از اين حروف به صورت بزرگ در خود كلمه ، اين حروف را به صورت كوچك بالاي حرف صدادار مي نويسند و ...

رسم الخط ها در هر خط و زباني در بعض موارد به چند صورت است و در فارسي هم اين تفاوت در مواردي وجود دارد، اما از لحاظ خواندن، همه به يك صورت خوانده مي شوند و اين مهم است كه در خواندن اختلاف و تعدد پيش نيايد.

قرآن به صورت نوشته نازل نشده تا نسخه اصلي داشته باشد. بلكه به صورت شفاهي نازل شده و بعد كتابت شده است و كتابت هم تكامل يافته است. اما اصل خواندن تغيير نكرده است. (براي اطلاع بيشتر به : سيد محمد باقر حجتي، پژوهشي در تاريخ قرآن كريم، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، مراجعه كنيد.)

اما اين كه نوشته ايد قرآن هاي چاپ ايران اشتباهات فراواني دارد، يك ادعا است و خوشبختانه در ايران اداره نظارت بر چاپ و نشر قرآن در سازمان تبليغات اسلامي وظيفه نظارت بر چاپ قرآن را دارد تا مبادا قرآن هايي با غلط املايي چاپ شود و باعث جريحه دار شدن اعتبار جمهوري اسلامي گردد و اگر شما مواردي سراغ داريد ، به اين اداره اطلاع دهيد تا سريعا بررسي شود.  

3. هيچ ترجمه اي را نمي توان بهترين و معتبر ترين ناميد زيرا هر ترجمه اي محسنات و معايبي دارد (به خاطر محدوديت زبان فارسي  انتقال تمامي نكات عربي در ترجمه مشكل است .و اگر بخواهيم تمام نكات را در ترجمه پياده كنيم تفسير ميشود نه ترجمه  )

 ترجمه هاي خوبي در بازار از اساتيد حوزه و دانشگاه هست از جمله ترجمه آيت الله مكارم شيرازي، مجتبوي ، فولاد وند ، انصاريان و...

پي نوشت ها:

1. سيد مجمد باقر حجتي ، پژوهشي در تاريخ قرآن كريم ، تهران ، دفتر نشر فرهنگ اسلامي ، 1377ش ، 212-213.

2. همان، ص 465-467.

3. همان.

4. دهخدا، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، ج8، ص11883.