بنده دختري دارم يك ساله , براي بيان خواسته هايش بسيار جيغ مي زند

وابستگي كودك به مادر در اين سن طبيعي است؛ البته اين وابستگي ماندگار نيست و به مرور از بين خواهد رفت. همچنين با توجه به سن كودك، قضاوت در مورد علت جيغ هاي او عجولانه به نظر مي رسد. اگر وابستگي فرزند شما با ترس و واهمه شديد همراه است و بيش از 6 ماه ادامه يافت، به متخصص مراجعه كنيد. در ادامه به نكات ذيل توجه فرماييد.

1. از او بيش از حد مراقبت نكنيد. مراقبت بيش از حد به او پيام مي دهد كه دنيا جاي ناامني است و وابستگي اش بيشتر مي شود.

2. او را با اخم كردن و به كار بردن جمله هايي چون خجالت بكش و ... هنگامي كه به مادرش مي چسبد آزار ندهيد.

3. به او اجازه بدهيد هرگاه دوست داد، شما يا مادرش را در آغوش بكشد. اين اجازه وابستگي، او را به دور شدن از شما تشويق مي كند.

4. شما يا همسرتان از بازي قايم باشك استفاده كنيد. توجه داشته باشيد كه در ابتدا خيلي از او دور نشويد و پشت مبل يا كمد پنهان شويد و به تدريج فاصله را بيشتر كنيد و به اتاق هاي مجاور برويد.

5. پس از اين مراحل، با همسرتان هماهنگ كنيد تا او را به طور مقطعي و براي زمان بسيار كوتاهي با شما، بعد پدربزرگ يا مادر بزرگ، سپس با يكي از نزديكان تنها بگذاريد. زمان تنهايي بايد با توجه به ميزان وابستگي اش به مادرش باشد. بنابراين هر قدر وابستگي اش بيشتر است، زمان تنهايي بايد كمتر باشد. پيشنهاد مي كنيم زمان جدايي از مادرش، وسايل شخصي مادراز قبيل كيف، روسري يا عكسي از ايشان را در اختيار كودك قرار دهيد.

6. در ادامه، او را به پارك ببريد و وقتي مشغول بازي شد به آرامي 50 قدم از او دور شويد. اگر ترسيد 3 قدم بازگرديد و اين كار را با فاصله زماني مناسب تكرار كنيد.

7. وقتي  جدايي چند قدمي را پذيرفت در پارك روي نيمكتي بنشينيد و مطالعه كنيد. ولي گاهي برايش دست تكان دهيد و با او صحبت كنيد. توجه داشته باشيد كه وقتي از او جدا مي شويد، از جمله هاي آرامش دهنده (نگران نباش، من اين جا هستم، اگر مشكلي پيش آمد مرا صدا كن و ...) استفاده نكنيد.

8. ارتباط او را با همسالان در منزل يا بيرون از منزل بيشتر كنيد.