میخواستم بدونم از چه زمانی باید نوزاد 8 ماهه خودم را هنگام خواب در تخت خودش در اتاق دیگر بگذارم.حدود 2 ماه او را در تخت خودش ولی كاملا نزدیك تخت خودمان خواباندم ولی حدود 1 ماه است كه اگر تنها رهایش كنم از خواب بیدار میشود و بیشتر تمایل دارد كه در بغل خودم بخوابد.در ضمن او از شیر مادر تغذیه میكند. با تشكر
در مورد خوابیدن نوزاد در كنار پدر و مادر و یا جدا كردن رختخواب و اتاق كودك از رختخواب و اتاق والدین تحقیقات متعدد انجام شده و نظرات مختلف و متفاوت ارائه شده است، از سوی دیگر همیشه نمی توان یك نسخه واحد برای همه كودكان پیچید و آن ها را ملزم به تبعیت از شیوه برخورد واحد نمود، بلكه كودكان هر یك به خاطر اصل تفاوت های فردی و همین طور شرایط و ویژگی های خاص موقعیتی كودك و مادر، شیوه برخورد متفاوتی را اقتضا می كنند، بنابراین از آن جا كه از وضع كودك تان و شما بی اطلاعیم، برخی نكات كلی را بیان می كنیم و مزایا و معایب برخی از نظریات را متذكر می شویم و جمع بندی و نتیجه گیری نهایی را به شما محوّل می كنیم.
برخی نظریات مهم :
1. برخی از روان شناسان و محققان بر جدا ساختن رختخواب كودك از رختخواب والدين از ابتدای تولد تاكيد مي كنند. خوابیدن كودك در رختخواب پدر و مادر و همراه آنان را ممنوع می دانند.
امتیازات این روش:
- جدا بودن رختخواب كودك باعث رشد بهتر شخصيت وی و كمك به استقلال او می گردد.
- از ايجاد بسیاری از وابستگي ها در كودك جلوگيري می شود. خوابیدن كودك كنار والدین ممكن است وی را وابسته كند و كودك بعداً نتواند تنها بخوابد.
- در كاهش ترس و اضطراب كودك بسیار مؤثر است. با جدا كردن رختخواب در ابتداي تولد، به این شیوه عادت می كند. نیز تصوري از ترس و اضطراب ندارد، بنابراین بهانه جويي و بي قراري از این جهت نخواهد كرد.
- جدا بودن رختخواب و اتاق خواب كودك در آینده در كاهش ترس از مدرسه كودك موثر است.
معایب این روش:
- تماس بدنی و ارتباط عاطفی مادر با كودك هنگام خواب قطع می شود. كودك از مراقبت و برخی دیگر از امتیازات محروم می گردد.
- در عملكرد خواب كودك و مادر اخلال ایجاد می شود. تعادل فیزیولوژیكی كودك به هم می خورد و مشكلاتی ایجاد می گردد.
2. برخی دیگر معتقدند كه بهتر است كودك از بدو تولد در رختخواب والدین و همراه والدین به خصوص مادر بخوابد.
امتیازات این روش:
- خوابیدن كودك كنار والدین برای كودك بسیار لذّتبخش و ایمن خواهد بود. تماس بدنی كودك با بدن پدر و مادر باعث می شود كه رابطه عاطفی عمیق تری، بین آن ها به وجود آید كه موجب سلامت روحی روانی و رشد جسمانی كودك و آرامش بیش تر او خواهد شد.
- زمانی كه مادر و فرزند كنار یكدیگر می خوابند، دوره خواب، رویاها و امواج مغزی آن ها به صورت هماهنگ و یكسان عمل می كند.
- اعمال حیاتی ضربان قلب و تنفس كودك تنظیم می گردد.
- بیداری و خواب كودك تنظیم می شود.
- حرارت بدن نوزاد طبیعی می شود.
- سوخت و ساز بدن طبیعی می گردد.
- مقدار و میزان هورمون های بدن تنظیم می گردد.
- ترشح آنزیم های بدن متعادل می شود.
- سطح آنتی كرهای بدن برای مقابله با بیماری های عفونی افزایش می یابد.
- مدت زمان شیردهی مادر به كودك بیش تر می شود. علاوه بر فواید شیردهی، عمل مكیدن نوزاد جریان اكسیژن را افزایش می دهد كه هم برای رشد و هم برای سیستم ایمنی بدن نوزاد مفید است.
- مراقبت از كودك برای مادر آسان تر می شود. نیازی به این كه از اتاقی به اتاق دیگر بروید نیست. زمان بیش تری برای خوابیدن پیدا می كنند. از طرف دیگر، نوزادانی كه شب ها كنار مادران شان می خوابند، مراقبت و توجه بیش تری دریافت می كنند.
- كودكانی كه شب ها در كنار والدین شان می خوابند، ترس از به خواب رفتن ندارند. این بچه ها هرچه بزرگ تر می شوند و به اتاق خود منتقل می شوند، تصویری بسیار مثبت تر و مطمئن تری از خواب شبانه دارند.
- خوابیدن كودك همراه والدین، اعتماد و عزت نفس، همچنین صمیمیت را ارتقا می دهد. احساس گناه و اضطراب را كاهش می دهد.
- چنین بچه هایی در سنین پایین تر تمایل شان به جدا شدن بیش تر می شود. بین دو تا سه سالگی خودشان به راحتی جدا می شوند. مقاومت كم تری در برابر جدایی نشان می دهند.
- همخوابی بچه ها در سنین پایین در اتاق والدین تنظیم فیزیولوژیكی آنان را ارتقا می دهد. نزدیك بودن والدین كمك می كند كه سیستم عصبی نابالغ نوزاد در طی خواب تنظیم و تعدیل شود. همچنین با پیشگیری از وارد شدن نوزاد به خواب بسیار عمیق، از وقوع مرگ ناگهانی كودك جلوگیری می شود.
- به خاطر نزدیك بودن نوزاد، نیاز نیست كه نوزادان كاملاً بیدار شوند و گریه كنند تا پاسخ دریافت كنند. در نتیجه، مادر به نوزاد نزدیك می شود ،بدون اینكه هر دو كاملاً بیدار شوند. در نتیجه، مادران ارزیابی مثبت تری از خواب شبانه شان خواهند داشت، چون به این طریق خواب بهتری داشته و كم تر مجبور می شوند كه از خواب بیدار شوند.
- خوابیدن فرزند كنار مادر در طول شب، كمبود حضور روزانه مادر را جبران می كند.
معایب این روش:
- كودك به والدین خصوصاً مادر وابسته می گردد. دیگر به سادگی ها حاضر به ترك بستر پدر و مادر نمی شود.
- كودك لوس و پر توقع می شود. انتظار توجه دائمی و حمایت شبانه روزی والدین را دارد.
- به خاطر حضور كودك در رختخواب والدین، در روابط زناشویی والدین محدودیت ایجاد می شود. احتمال اختلال در روابط زناشوئی افزایش می یابد.
- گاهی موجب برقراری روابط زناشوئی پنهانی در حضور كودك می شود. این رفتار، ناخواسته اثر منفی می گذارد. منجر به بروز برخی ناهنجاری های روحی در كودك و ایجاد حساسیت و برخی سوءظن ها می شود.
3. كودك و نوزاد در كنار پدر و مادر می خوابد تا زمانی كه حس كند به تنهایی می تواند بخوابد. البته به شرطی كه والدین شرايط صحيح جدا كردن رختخواب كودك را بلد باشند و به درستی اجرا كنند تا بعداً مشكلات روحي، اخلاقي و تربيتي، در پی نداشته باشد. بر اساس این نظریه، كودك حداقل در سال نخست تولد و حداكثر تا پایان شیرخوارگی كنار مادر و اتاق والدین می خوابد. سپس مرحله به مرحله از رختخواب مادر جدا می شود. ابتدا رختخواب كودك از رختخواب والدین جدا می شود. سپس رختخواب او به تدريج فاصله بيش تري از رختخواب والدين به خود می گیرد تا آن كه در نهایت به اتاق خود كودك منتقل شود.
به نظر می رسد كه این شیوه، دو نظریه قبلی را پوشش می دهد. اكثر امتیازات هر دو نظریه را در خود جای می دهد و اثرات منفی كمتری دارد.
4. از ديدگاه اسلام ضرورتی برای جدا كردن رختخواب و اتاق كودك از بدو تولد احساس نمی شود. از آن جا كه بايد بين زن و شوهر و فرزندان آنان مرزهاي مشخصي باشد و زن و مرد در طول شبانه روز چند نوبت فرصت خلوت با يكديگر را داشته باشند، به والدین توصیه شده است كه بستر كودكان شان را از سني كه قادر به اجازه گرفتن براي ورود به اتاق والدین هستند و اصطلاحاً به سن تمییز رسیده اند، جدا كنند. كودكان را در اتاق جداگانه‌اي بخوابانند. البته در هر صورت توصیه اكید اسلام این است كه والدین عمل زناشویی خود را از كودك كاملاً پوشیده نگه دارند حتی هنگام خواب بودن كودك، در حضور وی رابطه ای با هم نداشته باشند تا سلامت روحی و روانی كودك آسیب نبیند و مشكلاتی ایجاد نشود.
