براي رهايي از بي برنامگي چيكار كنم؟
البته مناسب بود كه شما اطلاعات بيشتري را در خصوص خودتان براي ما ارسال مي داشتيد. اما به هر حال، زندگی و سرمایه عمر برای انسان نعمتی بی بدیل و فرصتی بی نظیر است كه اگر از دست برود ،هرگز قابل بازگشت نیست. باید برای ثانیه های عمرمان حساس باشیم و آن را رایگان از دست ندهیم و در برابر آن چيزي ارزشمند را به دست آوريم. بخش هایی از این سرمایه ارزشمند و خدادادی، مثل جوانی و دوران تحصیل، اهمیت بیش تری دارد. زیرا آمادگی و فراغت انسان برای بهره برداری مناسب و سودمند بیش از مواقع دیگر است. به همین جهت به سئوال شما كه حاكی از حساسیت تان به این موضوع است، ارج می نهیم و نشانه هوشیاری و توجه شما می دانیم.
رها شدن از افكار منفی مي تواند سهمي زياد بر بي انگيزه شدن ما در انجام كارها دارد. وقتي ما در انديشه افكار منفي هستيم و جنبة منفي مسايل را مورد توجه خودمان قرار مي دهيم، نمي توانيم سرمايه گذاري رواني بر روي انجام دادن داشته باشيم. ما همواره بر روي مسايلي وقت و انرژي اختصاص مي دهيم كه احتمال توفيق در آن بدهيم.
براي يك برنامه ريزي مناسب شما بايد اهداف را به اهداف كوتاه مدت، ميان مدت و بلند مدت تقسيم بندي كنيد. همچنين لازم است كه اهداف كوچك را به گام هاي كوچك تر تقسيم كنيد تا در صورت شكست خوردن در يك مرحله اثر منفي آن به گام هاي بعدي جلوگيري مي شود. علاوه بر ان شما بايد در صورت تعطيل شدن و عدم انجام هر گام انجام گام بعدي را به تأخير بياندازيد. از سوی دیگر با نیل به هدفهای كوتاهمدت و میانمدت، رضایت خاطرمان را فراهم میسازد. برای این كه چگونه یك برنامهریزی مناسب برای نیازهای خود تنظیم نماییم ، به موارد ذیل توجه نمائید:
1. در تعیین اهداف بايد بدانيد كه هدف ها دو قسمند. اهداف گاهی كلی اند مثل رضایت خداوند متعال، خدمت به مردم، بالا رفتن سطح آگاهی. لازم است كه اهدافي دقيق و خاص را براي خودتان در نظر بگيريد. گاهی جزئی اند مثل تخصص در یك رشته خاص مثل حساب داری، مطالعه یك كتاب، نوشتن مقاله.
لازم است هر دو هدف را مشخص كنیم؛ یعنی همان طور كه یك هدف كلی در نظر داریم، اهداف جزئی را هم دقیقا مشخص كنیم و آن را محور فعالیت هایمان قرار دهیم.
2. تشخیص نیازها وكاستی ها و نواقص احتمالی. باید خواستها و احتیاجات اساسی خود را در آن زمینه به خصوص روشن كنیم. به عنوان مثال: در یك مقطع مشخص، چه درسی را نیاز داریم بیاموزیم تا تسلط بر آن ها پیدا كنیم.
3. فرصتها و اوقاتی كه باید صرف تحقق اهداف برنامه شود، چه میزانی است؟
4. چه روشی مطلوبترین شیوه برای دستیابی به اهداف مورد نظر میباشد.
5. در مرحله اجرا نیازمند به چه ابزار و كاربرد چه وسایلی هستیم؟
6. پس از اجرا به ارزیابی فعالیتهای انجام شده میپردازیم تا میزان دسترسی به اهداف مشخص شود . میزان عدم موفقیت در رسیدن به برنامه را نیز معلوم نماییم. این مرحله كه تحت عنوان بازخورد (فیدبك) نامیده میشود، فرصتی به ما میبخشد تا بتوانیم عوامل ناكامی احتمالی را نیز بشناسیم. از بروز مجدد آن در برنامه مورد نظر پیشگیری نماییم.
از آفات برنامهریزی، فقدان تلاش و پشتكار در دستیابی به هدف برنامه است. شاید در ابتدای فعالیت به همه موارد مورد نظر دست نیافته و دلسرد شویم و از ادامه راه باز بمانیم. بی تردید عمل به برنامه، مستلزم چشمپوشی از برخی فرصتهای فراغت، سرگرمیها و تفریحات میباشد، در این صورت باید خود را سازگار با برنامهنماییم تا بتوانیم تا به نتیجه مطلوبی دست یابیم.
ممكن است در ابتدا، برنامهریزی با كندی مواجه شود ، ولی در جریان عمل به برنامه به آن عادت میكنیم . به مرور زمان جزء شخصیت ما میشود. برنامهریزی علاوه بر صرفهجویی در وقت و فرصتهای زندگی، موجب میشود تا خود را و نیازهای مان را بهتر و بیش تر بشناسیم. لازمه برنامهریزی موفق، انعطافپذیری در عمل به برنامه است . نیز نگاه واقعبینانه به كاستیها و ضعفهای موجود در زمینهای است كه برنامه تنظیم میكنیم. برنامهریزی تفكر ما را نسبت به زندگی شكل میدهد. تفكّر منسجم منتهی به عمل در زندگی ایجاد می كند.
به منظور داشتن یك برنامه منظم، لازم است جدولی تهیه نمایید. ساعات شبانه روز و ایام هفته را (به ترتیب در ستون افقی و عمودی) یادداشت كرده ، برای هر ساعتی در هر روز از ایام هفته كار و برنامه مناسب را در آن یادداشت نمایید. مثلاً چه ساعتی از خواب بیدار شوید؟ ساعتی را به نماز و نرمش و صرف صبحانه و دیگر كارها اختصاص دهید، ساعات درس و كلاس و مطالعه و استراحت و نظافت و ... را نیز دقیقا در جدول بنویسید . خود را موظف كنید طبق جدول تهیه شده كه متناسب با تواناییهای خودتان است، عمل نمایید. در این مسیر نیاز به یك عزم و اراده جدی هست كه ان شاء الله در شما وجود دارد
