باز فرمود: «زيّنوا القرآن باصواتكم ؛ (2) قرآن را با صداي خوب زينت ببخشيد».
مسلّم است تا قواعد تجويد در قرائت قرآن مراعات نشود، نميتوان آن را زيبا خواند؛ لذا مستحب است قواعد تجويد را به هنگام قرائت قرآن مراعات كنيم.
در مورد دعا ها هم كه به زبان عربي است همينطور است و بهتر است قواعد را رعايت كرد تا معناي قرآن و دعا عوض نشود.
نمونه هايي از نظرات فقهاي عظام :
آية الله مكارم:
لازم نيست آن چه را علماي تجويد براي بهتر خواني قرآن ذكر كرده اند، رعايت كند بلكه لازم است طوري بخواند كه بگويند عربي صحيح است هر چند رعايت دستورات تجويد بهتر است.
امام خميني:
آنچه كه در قرائت معتبر است صحيح بودن قرائت است و مراعات قواعد تجويد (محسنات قرائت) چه در نماز و غير نماز لازم نيست. (3)
آية الله تبريزي:
در صورتي كه قرآن و قرائت به عربي صدق كند دليلي بر لزوم رعايت گفته علماي تجويد نيست. (4)
اما اين كه اعراب در صحبت روزمره اين قواعد را رعايت مي كنند يا نه بايد بگوييم كه معمولا عرب زبان ها به صورت كتابي و عربي مرسوم صحبت نمي كنند و نمي توان در اين مورد قاطعانه صحبت كرد كه آن ها رعايت مي كنند يا نه؛ همانطور كه ما فارسي زبان ها در صحبت هايمان همه قواعد زبان فارسي را مراعات نمي كنيم.
پينوشتها:
1. بحارالانوار، ج 92، ص190(چاپ بيروت).
2. همان.
3. توضيح المسائل (المحشي للإمام الخميني) ج1، 554، مسأله 1003، ص553.
4. صراط النجاة (للتبريزي)، ج6، ص 404.
