سلام. اگر پسری بخواهد با دختری دوست باشد نه برای خلاف بلکه برای اینکه او را دوست دارد و او را هدایت کند و سالم نگه دارد و او را با اسلام آشنا کند و بخواهد او را آدمی سالم بسازد تا بتواند در آینده با او ازدواج کند اشکالی دارد؟ می خواستم نظرتان را کامل بدهید.
براي پاسخگويي به سؤال شما، ابتدا نكاتي را بيان مي كنيم:
1. اساساً ارتباطات انساني و روابط دوستانه با ديگران، در اديان الهي به ويژه دين مبين اسلام تعريف شده است. محدوده آن كاملاً مشخص گرديده است. دين مبين اسلام براي حفظ حريم خانواده و شكوفايي و كارآمدي آن و جلوگيري از بي بندو باري، اختلاط نسل ها و... براي اتباطات افراد جامعه اسلامي قوانيني وضع كرده است، از جمله آن ها قانون محرم و نامحرم است.
2. از دیدگاه اسلام، ارتباط دوستانه و صمیمی میان دو جنس مخالف، فقط در چارچوب ازدواج معنا دارد. البته حضور در اجتماع با رعایت موازین اسلامی و حفظ حجاب ظاهری و درونی در عرصه های علمی و مشاركت های اجتماعی قابل قبول است. اما خارج از این چارچوب برای ایجاد ارتباط، اسلام ازدواج را توصیه می كند. از این رو، در اسلام رابطه دوستی بین دختر و پسر يا زن و مرد نامحرم معنا ندارد. به فتواي همه مراجع تقليد، رد و بدل كردن سخنان تحريك آميز (احساسي و ابراز علاقه) بين زن و مرد نامحرم حرام است و اشكال دارد.
3. شما خوب مىدانيد جاذبه بين دو جنس مخالف (زن و مرد) بسيار فراوان است؛ به خصوص در سنين جوانى، كه اين جاذبه و حساسيت در اوج خود مىباشد. در نتيجه، هر چند جوان بخواهد رعايت مسائل شرعى و عرفى را در دوستى با جنس مخالف بنمايد، اما تمايلات نفسى و وسوسههاى شيطانى قوىتر از آن اند كه انسان گرفتار خطرهاى بزرگ نشود. به همين جهت، عقل اقتضا مىكند انسان خود را در معرض خطرى كه بسيارى از خوش باوران را گرفتار كرده، قرار ندهد. روشن است كه هر فرد خود بهتر مىتواند تشخيص دهد كه كجا از مرز فراتر رفته است؛ «بل الانسان على نفسه بصيرة؛ (1) آدمى بر نفس خود آگاه و بينا است».
4. قرآن کريم هم به مردان و هم به زنان توصيه مي کند که از ايجاد رابطه دوستي با يکديگر اجتناب کنيد. از این رو، در به زنان مي فرمايد: با مردان به طور پنهان و خلوت به گفت و گو ننشينيد. (2) و یا در آیه ای دیگر به مردان توصيه مي کند: با زنان و جنس مخالف در خلوت و پنهاني گفتگو نکنيد؛ (3) يعني همان طور که براي يک زن زشت و ناپسند است، دوست پسر داشته باشد، براي يک مرد نيز به همان اندازه زشت و ناپسند است که براي خود دوست دختر انتخاب کند و با يکديگر در ارتباط دوستانه باشند. بنابراين، هر دو موظف اند اصول اخلاقي و شرعي را رعايت کنند و حريم عفت و پاکدامني را حفظ نمايند و نمي توان به بهانه آشنايي دختر و پسر با يکديگر و به منظور ازدواج و... گرفتار لغزش شوند؛ زيرا اين حيطه، حيطه اي است بسيار حساس و خطرناک و اگر در ابتدا نيز قصد سوء نداشته باشند، در ادامه کار آن چنان نيروهاي شيطاني و انحراف کننده قوي و زياد است که ناخودآگاه به آن سو کشيده مي شوند.
5. تجربه نشان داده است گفتگوهاي مستقيم، هر چند با رعايت اصول اخلاقي و شرعي و با نيت خير و اصلاح باشد، کم کم و به تدريج به انحراف کشيده شده است و علاقه و عشق ناشي از احساسات وهيجانات مانع از بررسي و تحقيق کافي شده است و بسياري از عيوب، نقايص و ضعف ها از ديد يکديگر مخفي و پوشيده مانده و در نتيجه، در کسب موفقيت در اين امر مهم و حياتي نقش منفي بازي کرده، بلکه به جاي موفقيت، شکست را نصيب فرد کرده است.
بنابراين، سخن ما اين است كه:
اگر شرايط مادي و معنوي ازدواج براي شما فراهم است و فرد مورد نظر را براي همسري مناسب مي بينيد، اي مسئله را با خانواده خود در ميان بگذاريد. در غير اين صورت، ادامه اين دوستي به صلاح شما نيست و به ضرر هر دو طرف، به خصوص دختر تمام مي شود.
در ضمن، براي اين كه ايشان فردي دين دار و مقيد باشند و ازگناه دوري كنند، انگيزه دروني، محيط رشد و تولد بسيار مؤثر بوده و شما با خويشتن داري و خودكنترلي با معرفي كتاب ها و برنامه هاي مذهبي به ايشان مي توانيد كمك كنيد.
اميد است با حفظ پاکدامني و عفت خود، رضايت خداوند را جلب کنيد.
پی نوشت ها:
1. قيامت (75)، آيه 14.
2. مائده (5)، آیه 5.
3. نساء (4)، آیه 25.
