پاسخ ارائه شده به سؤالِ یک پرسشگر با مشخصات خاص است. در صورتی که سؤال یا ابهامی برای شما ایجاد شده از طریق درگاه های پاسخگویی پیگیری فرمائید.

سلام وقتتون بخیر، من پسری 27 ساله هستم با دختری 24 ساله آشنا شدم قصد سوء استفاده و لذت نبود!واقعاً برای ازدواج بهش فکر می کردم بعد از مدتی آشنا شدن فهمیدم که خیلی با هم متفاوت هستیم و اصلاً تفاهم نداریم خواستم خیلی منطقی و بدون کینه و قهر با هم دیگر تموم کنیم. ولی ظاهراً از دستم خیلی ناراحت و عصبانی است . . . ٰ سوالم اینه که می تونه نفرین کنه، ایا حق نفرین داره! در ضمن بنده کوچکترین نگاه بد،کوچکترین ارتباط بدنی و حرف بدی نزدم!ایا این رفتار بنده گناه محسوب میشه؟ من باید چیکار کنم؟

قبل از هر چیز، بسیار خرسندیم که شما اهل رعایت حقوق شخصیتی فرد مورد نظرتان هستید و درچارچوب ترس از گناه و یا نفرین او، از ما درخواست پاسخگویی کرده اید.
دوست عزیز، برای ما مشخص نیست که شما در چه محیطی با یکدیگر آشنا شده اید (دانشگاه، محل کار ...) تا به تبعات بیش تر مشکل شما بپردازیم؛ اما قطعاً چون آشنایی شما از ابتدا آسیب زا بوده، بنابراین، ترک این رابطه بسیار مناسب و بی اشکال است. در عین حال، این مطلب را نمی توان نادیده گرفت که احتمالاً شما از لحاظ روحی و عاطفی، به عنوان جنس مذکر، دارای شرایط و موقعیت های مستحکم تری هستید که این خصوصیت، درک بعضی از مسائل را برای شما سخت تر می کند. این که دل دختری (با شرايط روحی مخصوص هر دختر جوان) چند مدتی گرفتار پسری باشد که احتمالا وعده هایی هم جهت ازدواج به او داده است، برای عصبانیت و ناراحتی او کافی است. یکی از نکاتی که مشاوران ازدواج به جوانان توصیه می کنند، تحقیق جدی از خصوصیات اصلی شکل دهنده شخصیت طرف مقابل است. این توصیه به این علت است که قبل از ایجاد هرگونه الفت و برقراری رابطه عاطفی بین خواستگار و دختر مورد نظر، دو طرف همدیگر را پسند کنند تا در صورتی که تفاهمی در کار نبود، در همان ابتدا قید ازدواج را بزنند. اما متأسفانه شما با رعایت نکردن این اصل، ضربه ناگواری را به ایشان زده اید.
امیدوارم با توجه به نکاتی که در ذیل آورده می شود، از تکرار این حادثه تلخ جلوگیری کنید:
1. مسلماً عذاب وجدان و ناراحتی هر فردی به صورت ناخود آگاه، ناشی از زیر پا گذاشتن اصولی است که در زندگی شخصی و اجتماعی خود به آن پای بند است. باید توجه داشت که آرامش واقعی در امر ازدواج و دوری از عذاب وجدان همیشگی، در سایه رعایت این اصول به دست خواهد آمد. بنده به عنوان روان شناس در پس کلام شما انسانی را می بینم که با وجود آگاهی به اشتباه خود، در صدد توجیه رفتارش برآمده و با این توجیهات قصد آرام کردن خود را دارد. مسلماً ارتباط بدنی و ردّ و بدل کردن سخنان ناشایت، امری نابخشودنی است؛ اما آیا می توان گفت اصل آشنایی شما، بر پایه های استواری بنا شده بود؟!
2. یکی از عوامل ناراحتی دخترها از قطع چنین روابطی، ترس از سوء استفاده های احتمالی بعدی از جانب پسرها است. اگر واقعاً در صدد جبران خطای خودتان هستید، باید با قطع کامل هر گونه ارتباطی، به او اطمینان خاطر بدهید که اولاً باید با این واقعیت که ما به درد هم نمی خوریم، کنار بیایید و ثانیاً دیگر هرگز من را نخواهید دید. مطمئناً مقاومت شما در تأکید بر پایان این رابطه، به کنار آمدن او با این قضیه کمک خواهد کرد.
3. داشتن حق نفرین برای ایشان هم بستگی به نوع برخورد شما و وعده هایی دارد که به او داده اید. اگر واقعاً در این مورد همان طور که فرمودید، قصد سوئی در کار نبوده، امید است که گناهی برگردن شما نباشد؛ اما برای جلوگیری از تکرار این اتفاق ناگوار، با پیش رو قرار دادن این تجربه، قبل از برقراری ارتباط کلامی و ایجاد مهر و الفت، شناخت کافی از طرف مقابل را به دست آورید تا در صورت عدم تفاهم، دیگر کسی از شما ناراحتی به دل نگیرد.
4. برای کسب اطلاعات بیش تر از مسائل شرعی مرتبط با این موضوع و همچنین مسئله نفرین، توصیه می شود که در اسرع وقت با مرکز پاسخ گویی به سؤالات شرعی با شماره 09694 بدون کد و پیش شماره، تماس بگیرید.