اگر در ارتباط با ما کسانی هستند به دوستی با پسر یا دختری می پردازند ما باید با چنین افرادی چه رفتاری داشته با شیم در اسلام اینطور ارتباط ها چه فلسفه دارد
برای روشن شدن پاسخ به دو نکته توجه کنید:
1.دین اسلام برای روابط نامحرم حدودی خاص وضع کرده است . طبعاً هرگونه ارتباط بین نامحرمان خارج از چارچوب فرهنگ و آگاهی دینی باشد, از نظر اسلام صحیح نیست.
غریزه جنسی از نیرومندترین غرایز در وجود انسان است که بسیاری از رفتارهای انسانی را شکل میدهد و به گونههای مختلف ظهور و بروز دارد. اسلام که یک مکتب جامع است و میخواهد مردان و زنان مسلمان، از یک طرف روحی آرام و اعصابی سالم و چشم و گوشی پاک داشته باشند تا بتوانند قلههای رفیع انسانی و رستگاری را فتح نمایند و از طرف دیگر به نیازهای غریزی و فطری خود نیز دست یابند، با حساسیت ویژه، اما واقع بینانه و لحاظ کردن طبیعت و امیال درونی و خواستههای نفسانی انسان، قوانین و احکامی را جهت حفظ و نگه داری فرد و جامعه در خط اعتدال و میانه روی وضع کرده است.
از جمله آن احکام، چگونگی ارتباط با جنس مخالف است. این ها همه به سبب این است که اسلام از جانب کسی برای هدایت انسانها فرستاده شده که خالق فطرت و غریزه با تمامی استعدادهای بهینه و ذخیره شده در انسان است.
بنابراین هر عاملی که موجب تحریک انگیزههای شهوانی در جامعه گردد و به آرامش روحی و روانی و عفت عمومی، صدمه وارد کند، مورد تأیید اسلام نیست. اسلام میخواهد انواع لذتهای جنسی در محیط و درون خانواده شکل گیرد . از این طریق آرامش روحی و روانی و پیوندهای عاطفی نیز برقرار بماند . با طرح آن در محیط جامعه به پیوند خانواده و اجتماع نیز آسیب وارد نشود.
در مورد روابط دختر و پسر نامحرم نیز آسیبهای بسیاری وجود دارد که نمیتواند مورد غفلت واقع شود، خواه از طرف دختر و پسر و خواه از طرف خانواده یا جامعه.
به همین خاطر برخی مراجع فرموده اند: با توجه به اینکه ارتباط دختر و پسر نامحرم، چه از طریق تلفن و چه از طریق شبکه اینترنت و چت و چه از راه های دیگر غالبا منشأ فساد است ، جایز نیست و گناه است.(1)
2. از نحوه برخورد ما با این گونه افراد سوال کرده اید. در پاسخ می گوییم :
عکس العمل در مقابل گناه دیگران مثل ارتباط با نامحرمان، امر به معروف و نهی از منکر است که دارای شرایطی است که در صورت تمایل در مکاتبات بعدی به آن خواهیم پرداخت. اما در تذکر به دیگران به خصوص نوجوانان و جوانان که دارای روحیه خاصی هستند، لازم است در گام اول چند نکته مراعات شود تا موثر واقع شود، از جمله : حُسن برخورد، جلب اعتماد طرف مقابل، در نظر گرفتن وضع روحی و روانی، محترم شمردن عقاید افراد و ....
در گام دوم بالا بردن سطح آگاهی آن ها و آشنا کردن ایشان با آسیب هایی که این گونه روابط در خود دارند،زیرا این گونه روابط اگر از چارچوب دینی خارج باشند، مانند ویروس خاموش بیماری هستند که در ابتدا خود را نشان نمی دهد اما به مرور زمان در قالب بیماری سخت،آثار زیانبار خود را نشان می دهند .
خواهر گرامی؛
ارتباط با جنس مخالف ، به هر شکلی که باشد، آسیب زننده و چراگاه شیطان است . آثار و تبعات زیانباری به دنبال دارد از جمله:
1. آسیب های روانی:
2. آسیبهای اجتماعی:
3. آسیب های تربیتی:
4. آسیب های معنوی:
5. ضعیف شدن حس اعتماد:
در صورت نیاز به توضیح برای روشن شدن آسیب ها در مکاتبات بعدی بفرمایید .
پى نوشت:
1. آیت الله مکارم ،استفتا آت ،ج 3،ص257، س 683؛
احکام بانوان، ص 195؛
آیت الله بهجت ،استفتاآت ،ج4 ،سوال 5302.