عمل به سنت پیامبر

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با اين مرکز
قبل از خواستگاري لازم است كه از راه تحقيقات محلي، دوستان، فاميل ها، همسايگان، شناخت نسبي از دختر مورد نظر و خانواده او پيدا كنيد . به صرف اينكه در بسيج خواهران فعاليت دارد و از نظر ظاهر او را پسنديد، به اين كار اقدام نكنيد.
در مرحله بعدي مي توانيد از طريق يكي از دوستان يا واسطه ها نظر دختر مورد نظر را جويا شويد . به شكلي شرايط كلي خود را به ايشان بگوييد.از جمله شرايط مالي،خانوادگي و ... . اين كار صرفاً وقتي انجام شود كه پيامدهاي منفي در ميان دوستان، محيط دانشگاه و در ميان فاميل يا خانواده دختر نداشته باشد.
بعد از انجام اين مراحل چنانچه نتايج مثبت بود ،براي خواستگاري رسمي از طريق يكي از افراد بزرگ فاميل، عمو، دايي، يا عمه و.. اقدام كنيد.
نکاتي وجود دارد که در طرح سئوالات جلسات خواستگاري ، شناسايي دختران و پسران در رابطه هاي شان يا ....، کمک مي کند که فرد شناخت عقلاني ( نه احساسي) نسبت به طرفش کسب کند.
بايد داراي شرايطي باشد که بعضي از آن ها به قرار ذيل است:
1 - فکر نکنيم که سؤالات بايد استاندارد شده و از پيش تعيين شده و با جواب هاي مشخص باشد، بايد هنگام گفتگو مانند آدم آهني خشک نباشيم و سعي کنيم سؤالات را در همان جلسه نسبت به هرچيزي که مبهم هست، طرح کنيم.
2 - سؤالات کلي براي شروع خوبست .
مثلا اين سؤالات:
نظر شما در مورد حجاب چيست؟
چه توقعي از همسر آيند ه ات داريد؟
نظرشما در مورد اخلاق و ايمان چيست؟
ميعارهاي شما براي ازدواج چيست؟
چه نقشي براي زن در خانواده ، يا چه نقشي براي مرد در خانواده قائل هستيد؟
چون سؤالات چنين کلي، حتما جواب کلي دارد و جواب هاي کلي چون مبهم و ناشفاف هستند ، طرفين همان طور که دوست دارند بر اساس ذهنيات خود تفسير مي کنند و اين مفهوم شناخت از يکديگر را با تحريف روبرو مي سازد.
3 - به جاي سؤالات کلي، سعي کنيد مفاهيم را به زودي به طرف مصداق ها و مثال هاي عيني بکشانيد، با طرح مسئله فرد را در موقعيت قرار دهيد. موقعيت هايي که هر روز در زندگي خانوادگي افراد پيش مي آيد و زوجين نسبت به آن واکنش احساس، فکري يا رفتاري نشان مي دهند.
بهتر است به عنوان مثال به جاي اينکه اين سئوال کلي را بپرسيد که نظرتان در مورد حجاب چيست، مي توانيد سؤالات جزئي زير را بپرسيد:
آيا به نظر شما براي حجاب خانم حتما چادر ضروريست؟
آيا مانتو و مقنعه را حجاب مي دانيد؟
آيا روسري و لباس پوشيده مثل بلوز و شلوار حجاب هست؟
آيا خانم مي تواند بين افراد نزديک مثل پسر عمو، دوست ، پسر خاله، يا اقوام بدون روسري باشد؟
آيا تفاوتي بين پوششي که خانم با شوهرش داره و پوششي که با پسر خاله اش داره وجود داره، تفاوتش چيست؟
آيا به فرض پذيرش حجاب مورد نظر شما، کار خانم در محيط هايي که کاملا مردانه هست ، مثل يک کارخانه يا معدن يا ...، اشکالي دارد؟
آيا يک آقا يا يک خانم پس از ازدواج مي تواند يک ارتباط عاطفي با جنس مخالف داشته باشد؟ سطح اين ارتباط را مثال بزنيد؟ حدودش چقدر است؟
آيا براي يک خانم دست دادن به يک اقوام نزديک مثل پسر عمه را مي پذيريد؟
آيا خنده ، شوخي، و سر به سر گذاشتن يک آقايي را که ازدواج کرده با خانم هاي دوست و فاميل را قبول داريد، يا همين مورد را در مورد خانم ها مي پذيريد؟
و صدها سئوال از اين دست که تمرکزشان بر جزئيات است، يعني مثال هايي که در زندگي هاي مختلف کم و بيش ممکن است پيش بيايد.
اين به شما بستگي دارد که سئوال هاي را جزئي و با مثال و متناسب با حال و احوال خود طرح کنيد.
4- اين سوالات جزئي و دقيق و عمليات را حول چه محورهايي تهيه کنيم.
بعضي از مهم ترين محورها اين ها هستند:
ا) سؤالات در خصوص مسئوليت پذيري و انجام وظايف فرد مثلا شغلش، تحصيلاتش، وظايف دوستي و خانوادگي که به گردن داشته و .....
ب ) انعطاف پذيري
اين بند هم بسيار مهم هست، ما بايد با طرح سؤالاتي متوجه بشويم اين فرد تا چه ميزان خاصيت کششي دارد و حاضر به انعطاف و تغيير در نظراتش هست.
به اين سئوال توجه کنيد:
اگر ما آماده شده ايم به يک مسافرت راس ساعت 18 برويم، ناگهان تلفن زنگ مي زند و يکي از اقوام که از شهرستان آمده اند، خواهان آدرس دقيق منزل ما هستند که به ميهماني ما بيايند، در اين هنگام شما چه کار مي کنيد؟
نحوه پاسخگويي به اين سئوال مهم هست، نه خود جواب.
اگر فرد بگويد: به آن ها مي گوييم برنامه مسافرت داريم و نمي توانيم در خدمت شما باشيم.( اين نشانه عدم انعطاف هست)
اگر فرد بگويد به آن ها مي گوييم قدم تان روي چشم بفرمائيد( اين هم نشانه عدم انعطاف هست)
در حالي که فرد منعطف به راه هاي ديگري به غير از بله يا خير نيز توجه دارد. مثلا مي گويد:
بايد ببينم سفر ما چقدر اهميت دارد؟ آن فاميل کيست؟ ضرورت ميهماني او چيست؟ تاثير رفتن به اين سفر روي ما چقدر هست؟ و ....، يعني بررسي همه جوانب و جوابي شبيه اين:
به او مي گوييم قصد سفر داريم، اما خيلي دوست داريم در خدمت شما باشيم ، تا ساعت 18 که وقت حرکت ماست مي توانيم در خدمتتون باشيم. يا اينکه ما مي توانيم هفته آينده اين سفر را برويم . خوشحال مي شويم در خدمتتون باشيم.
فراموش نکنيد اين ها مثال هستند، شما مي توانيد مسائل ديگري را طرح کنيد ،
ج) تقسيم وظايف و نقش زن و مرد
مي توانيد با مثال هايي کارهايي را که در خانواده هست ، مطرح کنيد و از طرفتون بخواهيد بگويد چه کسي اين کارها را بايد انجام دهد. خريد، تصميم گيري، کارهاي منزل ، نگهداري بچه ، ادامه تحصيل، تفريحات و ....
دـ) مسائل اقتصادي خانواده
اين بند هم بايد با سؤالات ريز و جزئي همراه باشد. مثلا ميزان خرجي که براي جشن عروسي در نظر داريد و نوع تالار آن را مشخص کنيد؟ محل مسکوني چگونه است ، کجاست؟ مشترک هست ؟ شخصي هست؟ اجاره اي هست؟ موقعيت جغرافيايي آن ؟
درآمدهاي زن و مرد چگونه در خانواده هزينه مي شود؟ تصميم گيرنده کيست؟
ه) ميزان استقلال يا وابستگي فرد
مثال هايي فرضي بزنيد که مثلا شما دوست داريد در شهر ديگري زندگي کنيد، نظر او را جويا شويد؟
سؤال هاي فرضي مطرح کنيد که مادر و پدر شما يا مادر و پدر وي توصيه اي به شما دارند، بايد چگونه با آن ها برخورد کنيد.
يا سؤال هايي از اين قبيل: فکر مي کنيد هر چند روز يک بار بايد به خانواده هاي مان يا اقوام خود سر بزنيم؟
يا سؤال هايي از اين دست که آيا پس از ازدواج مسافرت يا تفريح يکي از همسران بدون طرف ديگر به همراه دوست را مي پذيريد؟ چند بار در سال يا ماه؟
و) صفات شخصي و رواني:
افسردگي، پرخاشگري، اضطراب، وسواس، سوء ظن، زودرنجي، کج خلقي، تنهايي، ترس ها، سابقه هاي بستري و درمان و .... جزء مهم ترين مسائلي هست که بايد بررسي شود،( شايد بررسي اين بند يکي از ضرورت هايي هست که دختر و پسر بايد به روانشناس مراجعه کنند). اما اگر خودشان قصد بررسي داشتند، بايد نشانه هاي اختلالات را بشناسند، با سؤال و دقت در نشانه ها و علائم اختلالات پي به مشکل ببرند.
همچنين صفاتي مثل خسيس بودن،حسابگر، ولخرج بودن، دست و دلباز، بي خيال ،اجتماعي بودن ، منزوي و بي علاقه به تفريح، (اهل تفکر و مطالعه بودن)، پيگير بودن( سمج)، سهل انگار نبودن( سخت گير نبودن)و ....، جزء مسائلي هست که مي تواند با مثال هاي عملياتي پرسيده شود.
ح) مسائل اعتقادي و اخلاقي:
اين سؤالات را بر اساس آنچه خود هستيد، بايد طراحي کنيد، اگر به مواردي اعتقاد نداريد، بايد با طرح سؤال هاي متناسب و ريز بررسي کنيد که فرد مقابل در اين زمينه در تعارض با شما نباشد مثل مسئله حجاب .
اين سؤال را دقت کنيد:
آيا وقتي ما در دورن و در دل مان خدا را قبول داريم و رفتار خوبي داريم ، بايد دقيقا نمازمان را هم سروقت بخوانيم، حالا اگر نخوانديم مشکلي پيش مي آيد؟
آيا آرايش خانم بيرون از منزل مشکلي ايجاد مي کند؟
آيا شما هم با اين موافقيد که خانم ها براي بيرون رفتن از منزل بايد از شوهران شان اجازه بگيرند؟
چه وقت مي شود دروغ گفت؟ دروغ مصلحتي چيست؟
ط) دوستان
اگر بتوانيد از طريق سؤال يا تحقيق بر دوستان فرد احاطه پيدا کنيد و مورد شناسايي قرار دهيد ، مسائل زيادي در مورد همسر آينده خود متوجه خواهيد شد.
سؤالاتي از اين قبيل چند تا دوست صميمي داريد؟ ( تعداد زياد آن نشانه برونگرا بودن و تعداد کم آن نشان دهنده حساسيت ، زودرنج بودن و درونگرا بودن هست)
با کدام دوستت صميمي هستيد و او چه خصوصيت جالبي دارد؟( پيش بيني اينکه اگر بخواهي در آينده خيلي خوب در کنار آن طاقت بياوري بايد چنين باشي)
با کدام دوستت ارتباط کم تري داريد ، يا خوشت نمي آيد، چه صفاتي دارد؟ ( مهم از اين نظر که اگر چنين هستيد، در زندگي با اين فرد مشکل دار خواهي شد)
ي) خانواده فرد
سؤالات دقيق از خصيصه هاي مختلف خانواده و تعلقات آن ها ، تحصيلات، فرهنگ، شغل ، و فرزندان ديگر خانواده که ازدواج کرده اند و نحوه ارتباط عروس ها و داماده هاي آن ها با خانواده و ...، هم به شناسايي شما نسبت به اين خانواده بيش تر کمک مي کند.
ک) بيماري هاي جسمي، معلوليت ها و .... در فرد و خانواده شان:
اين مورد بايد مستقيم سؤال شود. خيلي ها در جلسات شناسايي دروغ نمي گويند، اما ملزم به اين نيست که همه چيز را بگويند. مثلا اگر بپرسيد بيماري مزمن يا حادي داشته ايد؟ جواب صحيح مي دهند، اما اگر نپرسيد ،ضرورتي براي توضيح اين موارد در خود نمي بينند.
( البته اگر سلامتي جسمي همسر آينده تان در تصميم گيري تان موثر هست)
ل) برنامه تفريحات، سرگرمي و برنامه ها براي ارتباطات درون خانواده
م ) سؤالات زيادي در مورد هر يک از معيارهاي ازدواج که به صورت عيني و دقيق و انعطاف پذير و شفاف طرح شود ، مي توان مطرح کرد.
بايد مفاهيم تئوري و زير بنايي معيارهاي ازدواج را خوب بشناسيد تا خوب بتوانيد بر اساس آن نسبت به فرد مقابل خود شناسايي حاصل کنيد.
اميدواريم که زندگي شيرين و خوشبختي داشته باشيد.