نقد نقد قرآن

«حبه» به‌معنای دانه است و آیه با تمثیل کاشت دانه، فزونی و برکت انفاق را تصویر می‌کند؛ اعداد «هفت» و «صد» نیز ناظر به کثرت‌اند، نه بیان علمی یا عددی دقیق
تدبر یعنی هماهنگ‌کردن زندگی با قرآن، نه تحمیل سلیقه شخصی بر آیات؛ برداشت پذیرفتنی فقط برداشتی است که بر تفسیر معتبر و عقل و نقل استوار باشد.تدبر در قرآن
آیه «برزخ میان دو دریا» به مصب‌ها اشاره دارد؛ جایی که آب شور و شیرین به‌علت تفاوت چگالی در دو لایه جدا می‌مانند و این جلوه‌ای از نعمت الهی است.
آیه ۱۲۵ انعام با تکیه بر احساسِ ملموسِ «تنگی سینه» ــ نه سازوکار نامحسوس فیزیولوژیک ــ تشبیهی دقیق و قابل‌فهم برای مردم به‌کار برده و هیچ خطایی ندارد.
«مِنْ دُونِ اللّٰهِ» تنها ولایت و شفاعتِ مستقل و غیرالهی را نفی می‌کند، نه آنچه با اذن خداوند تحقق می‌یابد.
آیه میثاق را یا به وقوع حقیقی «عالم ذر» و اخذ پیمان از نسل آدم تفسیر کرده‌اند، یا نمادین دانسته‌اند و اتمام‌حجت را ناشی از فطرت و عقل شمرده‌اند.
تعبیر «جبال» با توجه به معنای «توده‌های عظیم و متراکم»، به‌درستی ابرهای بزرگِ تگرگ‌زا را توصیف می‌کند و با علم جدید سازگار است.
آیات صفح و قتال ناظر به شرایط متفاوت‌اند و نسخ‌کننده هم نیستند؛ سوءاستفاده از جهاد ناشی از تحریف انسان‌هاست، نه نقص یا ابهام در هدایت الهی.
فراموش‌کردن خدا یعنی فراموش‌کردن برنامه و هدف الهیِ زندگی، و در نتیجه غفلت از حقیقتِ خود و خروج از مسیر درست انسان‌بودن.
تحریم «ازلام» درسوره مائده آیه 3 و ۹۰ ناظر به قمار یا استقسام شرک‌آلودِ وابسته به بت‌هاست و هیچ‌یک دلالت بر حرمت استخاره به‌عنوان طلب هدایت از خداوند ندارد.
قرآن اثر شیطان را نفی‌ناپذیر می‌داند، «خبط» و «مسّ» را به دیوانگی فرو نمی‌کاهد، و علم تجربی نیز هرگز علل غیرمادیِ روانی را نفی قطعی نکرده است.
زمان شکل گیری جنسیت در سوره قیامت از جعل جنسیت سخن می‌گوید نه خلق آن؛ خلق تعیین جنسیت در لحظه لقاح است اما جعل بیانگر بروز ویژگی‌های ظاهری جنسی پس از علقه است.
آیات آغازین سوره تحریم امتیاز ویژه‌ای برای پیامبر بیان نکرده و با توجه به حکم یکسان سوگند در شریعت حتی در صورت پشیمانی از قسم نیازی به جعل آیه به خدا وجود ندارد
قرآن همۀ پیامبران را تأیید کرده و گفتارش جز وحی نیست، همواره همراه حق بوده و هرگز میان او، اهل‌بیت و حق یا میان او و خدا جدایی و اختلافی رخ نمی‌دهد.
به دلیل تفاوت موضوع، آیات شش روز آفرینش (خلق آسمان‌ها و زمین) با آیات هشت روز (خلق همراه با کوه‌ها، برکات زمین، مواد غذایی و قضاء آسمان‌ها) در تعارض نیستند.
اختلاف در تفسیر و ترجمه آیات ۵ تا ۸ طارق، که برخی با علم ناسازگارند، ناشی از فهم بشری است و با وجود تفسیرهای علمی‌پذیر، این امر خطایی در قرآن به‌شمار نمی‌آید.
به‌دلیل تفاوت موضوع، آیۀ ۵۸ درباره خیانت هم‌پیمانان غیرجنگجو و آیۀ ۶۲ درباره درخواست صلح دشمنان در حال جنگ است و میان آن‌ها تناقضی وجود ندارد.
رآن در نقل دیدگاه‌های نادرست، با آوردن قرینه‌هایی چون «وجدها» در آیه ۸۶ کهف، نشان می‌دهد که گزارش صرفاً بازتاب ادراک شخصی (ذوالقرنین) است و نه بیان حقیقت علمی.
بر پایه شواهد نسخه‌شناختی و سنت حفظ شفاهی، مقایسۀ کهن‌ترین مصاحف قرن اول هجری با متن کنونی قرآن، اصالت و تغییرناپذیری آن را در طول تاریخ تأیید می‌کند.
برخی آیات قرآن می‌گویند تنها توبه جهل به گناه پذیرفته می‌شود اما آیات دیگر می گوید حتی توبه کسانی را که آگاهانه مرتکب گناه شده‌اند نیز پذیرفته‌شده می‌داند.

صفحه‌ها