ثواب قرائت قرآن، مراتب و درجات متعددي دارد و گرچه قرائت قرآن بدون نگاه كردن به آيات قرآن، مراتبي از ثواب قرائت را دارد. اما دريافت ثواب كامل و بهره مندي از تمام آثار قرائت با نگاه كردن به آيات قرآن در هنگام قرائت ميسر مي گردد.

 در روايتي مي خوانيم كه اسحاق بن عمار از امام صادق(ع) سؤال مي كند:« جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي أَحْفَظُ الْقُرْآنَ عَلَي ظَهْرِ قَلْبِي فَأَقْرَؤُهُ عَلَي ظَهْرِ قَلْبِي أَفْضَلُ أَوْ أَنْظُرُ فِي الْمُصْحَفِ قَالَ فَقَالَ لِي بَلِ اقْرَأْهُ وَ انْظُرْ فِي الْمُصْحَفِ فَهُوَ أَفْضَلُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّظَرَ فِي الْمُصْحَفِ عِبَادَةٌ» (1)

« به امام صادق(ع) عرض كردم: فدايت شوم من قرآن را حفظ دارم آن را از حفظ بخوانم بهتر است يا از روي قرآن؟ حضرت فرمود: بلكه آن را بخوان و نگاه به قرآن كن (و از روي آن بخوان) كه بهتر است، آيا ندانسته ‏اي كه نگاه كردن در قرآن عبادت است؟»

همچنين در روايتي از رسول خدا (ص) آمده است:« النَّظَرُ فِي ثَلَاثَةِ أَشْيَاءَ عِبَادَةٌ النَّظَرُ فِي وَجْهِ الْوَالِدَيْنِ وَ فِي الْمُصْحَفِ وَ فِي الْبَحْرِ»(2) « نگاه كردن به سه چيز عبادت است: نگريستن به صورت والدين، قرآن و دريا»

در روايتي ديگر از امام صادق(ع) مي خوانيم:« مَنْ قَرَأَ فِي الْمُصْحَفِ نَظَراً مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَيْهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَيْنِ.» (3) « هر كه قرآن را از روي آن بخواند از چشمان خود بهره مند شود، و سبب سبك شدن عذاب پدر و مادرش گردد، اگر چه آن دو كافر باشند.»

بنابراين گرچه برخي از سوره هاي قرآن را از حفظ هستيم. اما تا جايي كه امكان دارد بهتر است از روي قرآن و با نگاه نمودن به آيات قرآن قرائت نماييم تا از ثواب و بهره كامل بهره مند گرديم.

پي نوشت ها:

1. كليني، محمد بن يعقوب، كافي، اسلاميه، 1362ش، ج 2، ص 614.

2. علامه مجلسي، بحارالانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، سال 1404 هـ ق،  ج‏10، ص368.

3. شيخ صدوق،  ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشريف الرضي‏، 1406 ق، ص 102.