شما اینجا هستید
قرآن و حدیث
بدون تحقيق و تنها بر اساس علايق دروني و نظريات شخصي نبايد در مورد احاديث رسيده از معصومان قضاوت كرد |
|
|
چنين رواياتي با توجه به شرايط و وضعيت زمان صدور، از پيامبر و امامان صادر شده اند و ناظر به همان زمان و تا زمان بودن آن شرايط و وضعيت هستند و حكم كلي ندارند |
ما در كارهاي عبادي دنبال فهميدن علت نيستيم، زيرا در اكثر موارد فهميدن علت اين تكاليف از درك عقل بالاتر است. |
حديثي به اين مضمون در كتب حديث هست : |
|
|
امام علي(ع) "غلو" را يكي از اركان كفر دانسته اند, چه جور تعريفي از چيزي و يا كسي "غلو" محسوب مي شود؟ |
روايت به اين مضمون از رسول خدا هست از جمله در همان حديث حولاء عطار دارد : |
روايت مورد نظر به شرح زير از سخنان امام علي(ع) است: |
در صدر اسلام خواندن و نوشتن در عرب معمول نبود و به ندرت يافت مي شد |
ادوار تاريخي و ميراث حديثِ شيعه از چهار جهت با ادوار تاريخي و ميراث حديثي اهل سنت متفاوت است كه عبارتند از: |
محدث احاديثي را كه از لحاظ سند به حداقل لازم از نظر او اعتبار دارند ، نقل مي كند ... |
|
معمولا راويان حديث سعي داشته اند روايت را عينا نقل كنند |
اختلافاتي كه در تفسير برخي از روايات معصومين (عليهم السلام) وجود دارد عوامل گوناگوني مي تواند داشته باشد كه به برخي از مهم ترين آن ها اشاره مي كنيم. |
هر چند موضوع منع كتابت حديث و نيز انتشار آن در نقل هاي شيعه و اهل سنت متفاوت است، با اين حال ... |
در مورد پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله ايشان خط نمي نوشتند... |
مهم ترين توجيهي كه اهل سنت براي منع كتابت حديث رسول الله(ص) گفته اند آميختگي قرآن با حديث و جلوگيري از خلط قرآن با حديث است |