برای پاك و خالص شدن روح چه كنیم؟
به حكم آیۀ شریف قرآن: « فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها؛ (1) فطرتی كه خداوند انسان ها را بر آن آفریده». خداوند همه را پاك آفریده ،اما به قول علامه حسن زادۀ آملی :« الهي تو پاك آفريده اي ما آلوده كردهايم». (2)
لذا اگر در زندگی خود اعمالی انجام داده ایم كه باعث آلودگی و تیرگی روح مان شده باید ابتدا توبه كنیم و بعد خود را ملتزم به تكالیف شرعی و انجام واجبات و ترك محرمات نماییم.
برای خالص كردن خود نیاز به خود سازی و تزكیۀ نفس داریم كه قرآن كریم می فرماید:« قد افلح من تزكی؛ (3) هر كس خود را تزكیه كرد، رستگار شد» ودر آیه دیگر می فرماید: «قد أفلح من زكّاها و قد خاب من دسّاها؛ (4) همانا رستگار شد كسی كه خود را تزكیه كرد و زیان كار است كسی كه فریب نفس خود را خورد».
تهذیبنفس جهادی است كه مشكلتر از جنگیدن با كفّار است.علی علیه السلام فرمود: «أشجع الناس من غلب هواه؛ (5) شجاعترین وقدرتمندترین مردم كسی است كه بر هواهای نفسانیاش غالب آید».
با توجه به اين مقدمات مي گوييم كه: تهذیب نفس در دو مرحله انجام می گیرد: 1) تخلیه، 2) تحلیه.
مراد از تخلیه، بیرون كردن صفات رذیله و ناپسند از دل است و مراد از تحلیه، پرورش فضایل و تحصیل صفات پسندیده است.
آن چه علمای اخلاق در این امر مؤثر میدانند سه چیز است:
1- مشارطه،
2- مراقبه،
3- محاسبه،
گام اول: مشارطه است؛ یعنی هر روز با خود شرط كند كه گناه مرتكب نشود.
گام دوم: مراقبه است، یكی از عوامل مهم خودسازی و تهذیب نفس، مراقبت و توجه به نفس است. كسی كه اعمال و رفتار خود را در محضر خدا ببیند همواره مراقب و مواظب نفس خود خواهد بود. قرآن مجید بر این نكته تأكید می كند این مراقبت از تدبر در قرآن و اعتقاد به حساب در قیامت به دست میآید. خداوند میفرماید: « ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقيبٌ عَتيد؛ (6) هیچ سخنی را بر زبان نیاورد جز این كه برای ثبت آن فرشتهای حاضر و مراقب است».
گام سوم: محاسبه نفس است، چه بسا انسان به دلیل غفلت به وظیفهاش عمل نمیكند در این جا لازم است در پایان هر روز به حساب خویش برسد تا كاستیها را جبران نماید. پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله به ابوذر فرمود: «ای اباذر! پیش از این كه در قیامت به حساب تو برسند در همین دنیا به حساب نفس خود برس، چون حساب امروز از حساب فردای قیامت آسانتر است». (7)
مراقبت و حسابرسی برای تزكیه نفس ضروری و اجتنابناپذیر است.
توصیۀ و نكتۀ پایانی اینكه مهمترین چیزی كه روح انسانی را ناپاك و آلوده می كند گناه و غفلت از خداست لذا مواظب اعمال خود باشید و خود را در همه حال از گناه محفوظ بدارید و این آیه را نصب العین خود قرار دهید« إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلَيْكُمْ رَقيباً؛خداوند دائماً مراقب شماست». (8)
برای مطالعۀ بیشتر به كتاب "چهل حدیث" امام خمینی و "مقالات" آیت الله محمد شجاعی مراجعه نمایید.
پی نوشت ها:
1. روم (30) آیه30.
2. حسن حسن زاده آملي، الهی نامه ،ص 18 ، رجاء، 1364ش، چ 2.
3. اعلي(87) آيه 14.
4. الشمس (91) آیه 9.
5. علامه مجلسی،بحارالانوار، ج 67، ص 76 ، اسلاميه، تهران، مكرر.
6. ق (50) آيه18.
7. وسائل الشیعه، ج 11، ص379.
8. نساء (4) آیه 1