پسر 9 ساله بنده در کامپیوتر یکی از دوستان عکسهای مستهجن دیده است.چه رفتاری در این مورد باید با او داشته باشیم یا چه رفتاری نباید با او داشته باشیم؟لطفا راهنمایی فرمائید.با تشکر
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اين را بدانيد كه در اين زمينه خيلي نمي توان راهكار كلي ارائه داد و يا نسخه واحدي پيچيد. بلكه مورد به مورد قضيه متفاوت است. نوع عكس هايي را كه فرزندتان ديده است، به عمد و يا سهوي بودن اين قضيه، اثري كه روي او داشته است، سؤالاتي كه در ذهن او شكل گرفته است، تكرار مجدد آن، همه و همه در شيوه برخورد شما بايد مورد توجه قرار گيرد. نكته اي كه در اين جا خيلي حياتي و مهم است اين است كه هرگز نبايد فرزندتان را به خاطر اين رفتار، برخورد شديد و يا تنبيه بدني خش كنيد. اين گونه رفتارها نه تنها هيچ اثر مفيدي ندارد. بلكه در كنار آن كه به رابطه عاطفي پدر و فرزندي آسيب جدي وارد مي كند، به روح و روان و شخصيت وي لطمه وارد مي كند، حس كنجكاوي فرزندتان را بيشتر ترغيب مي كند و ممكن است انگيزه وي را براي مشاهده مجدد اين گونه تصاوير و سر درآوردن از همه ماجراي آن بيشتر كند به همين خاطر، از نظر ما روانشناسان هرگونه برخورد شديد و تنبيه بدني حتي اگر فرزندتان در اين ميان كاملاً مقصر بوده باشد محكوم است و نبايد انجام دهيد.
تنبيه گرچه اثر فوري دارد و به عنوان يك عامل بازدارنده ممكن است كودك را از ارتكاب كارهاي زشت و از ادامه¬ي تخلف بازدارد ولي معمولاً كودك را نسبت به زشتي كار، آگاه نميسازد و انگيزه¬هاي دروني وي را تغيير نمي¬دهد و به تغيير دروني رفتار نمي¬انجامد. كودكي كه از ترس تنبيه دست به كاري نمي¬زند، ممكن است در خلوت آن كار را انجام دهد يا پنهان كاري كند. علاوه بر اين تنبيه تنها به كودك مي¬گويد كه چه كاري را نبايد انجام دهد اما رفتار درست را به او ياد نمي¬دهد. مثلاً تنبيه ممكن است پرخاشگري كودك شما را كنترل كند اما به او ياد نمي¬دهد كه چگونه دوستانه رفتار كند. بنابراين تنبيه گاهي اصلاً اثر تربيتي ندارد، گذشته از اين كه اثرات منفي زيادي نيز بر روح و روان كودك باقي ميگذارد. اصول تربيت اقتضا ميكند كه آدمي عمل خلاف را نه از ترس تنبيه، بلكه به صرف خلاف بودن آن مرتكب نشود و تنها براي اين كه وجدانش از ارتكاب به گناه مبرا باشد، از انجام آن سر باز زند پس تنبيه، در درازمدت عملاً رفتار تنبيه شده را از خزانه¬ي رفتار حذف نميكند و توفيق موقتي آن به بهاي گزاف كاهش كارآمدي كلي فرد تمام ميشود. چنين به نظر ميرسد كه «تنبيه» صرفاً رفتار ناشايست را پس ميزند و زماني كه ديگر تهديد تنبيه وجود نداشته باشد، نرخ پاسخ، به ميزان اوليه باز ميگردد. بنابراين، گرچه تنبيه اغلب خيلي موثر به نظر ميرسد، اما در واقع اثري ناپايدار برجاي ميگذارد و در درازمدت بيتأثير است.
گاهي اوقات، تغافل و خود را به غفلت زدن و ناديده گرفتن خصوصاً در مورد رفتارهايي كه براي نخستين بار از كودك سرزده، بهترين رفتاري است كه پدر و مادر مي توانند در برابر رفتار نابهنجار كودك انجام دهند. اما اگر احساس مي كنيد كه فرزندتان تمايل پيدا كرده است به اين گونه تصاوير مستهجن مجدداً نگاه كند و يا سؤالاتي در ذهن او شكل گرفته است گاهي مي توانيد با او در يك محيط صميمي صحبت كنيد و آسيب هاي آن را به زبان كودكانه براي او تشريح كنيد و او را متقاعد كنيد كه برخي از تصاوير مثل تصاوير ترسناك و خشونت آميز به روح و روان وي آسيب وارد مي كند و باعث ديدن خواب هاي آشفته او مي گردد.
البته براي اين كه كنجكاوي هاي جنسي او را پاسخ داده باشيد گاهي مي توانيد به زبان ساده اصل ازدواج و فرزندآوري را با مثال عيني در مورد حيوانات خانگي به فرزندتان توضيح دهيد و به او بگوييد كه برخي از رفتارها تنها در چارچوب خود مي تواند درست باشد و خارج از آن بسيار خطرآفرين و آسيب زا خواهد بود.
موفق باشید.