دوست شدن

ارتباطات غیر ضروری بین دختران و پسران، از مناسب ترین زمینه های نفوذ شیطان است و ناخود آگاه انسان را به روابط غیر اخلاقی سوق می دهد. این گونه گفتگوها اگر در آغاز هم قصد سوء و خلاف و لغزشى در میان نباشد، در ادامه راه به مسیر نادرست مى‏انجامد.
به همین خاطر برخی مراجع در خصوص چت، آن را به طور مطلق دارای اشکال دانسته و گفته اند: با توجه به اینکه ارتباط و نامه نگاری دختر و پسر نامحرم، چه از طریق شبکه اینترنت و چت و چه از راه های دیگر غالبا منشأ فساد است ، جایز نیست . چت کردن با نامحرم بدون ضرورت اشکال دارد و گناه است.(1)
معمولاً علاقه هایی که از طریق فضای مجازی(اینترنت، اس ام اس، تلفن و..) بدون دیدن طرف مقابل ایجاد می شود. وابستگی ها و احساساتی نیز که در کنار علاقه ایجاد می شود، از واقعیت ها به دور است و ریشه در وابستگی های عاطفی، روانی و غریزی دارد که به صورت انحرافی متوجه جنس مخالف می شود.
بنابراین توصیه ما به شما این است که در قطع رابطه با آن پسر تردید نکنید. برای اینکه دلیل محکمی برای قطع این رابطه پیدا کنید و نیز پاسخ فراز پایانی سوالتان را بگیرید، مطالب ذیل را مطالعه کنید.
ارتباط با جنس مخالف اگر رابطه ایی خارج از محدوده اخلاق و دستورات دینی باشد، آسیب‏ زننده و چراگاه شیطان است و آثار و تبعات زیان باری هم به دنبال دارد از جمله:
1. آسیب های روانی:
گاهی دختری به پسری علاقه‌مند شده و حتی خود را در اختیار وی قرار می دهد؛ پس از بی‌وفایی پسر و ترک وی، دختر به شدت دچار سرخوردگی گردیده و گاهی تا مرز افسردگی و بیماری‌های شدید روانی بیش می‌رود. نیز اعتماد چنین شخصی از جنس مخالف به خاطر بی وفایی های که در نتیجه آن ارتباط دیده، سلب خواهد شد و در نتیجه چنین شخصی در زندگی آینده، نمی تواند متعادل باشد.
2. آسیب‌های اجتماعی:
دختری که در شهری کوچک با پسری ارتباط دارد و ارتباط آنها آشکار می شود، چنین شخصی جایگاه و شخصیت اجتماعی خود را از دست می‌دهد، حتى اگر ازدواج کند، ممکن است (با توجه به فرهنگ خانواده پسر) از طرف همسر و خانواده شوهر، مورد سرزنش واقع ‌شود و به هر بهانه‌ایی، روابط قبلی وی به رخش کشیده شود. این پدیده می‌تواند تهدیدی برای نهاد خانواده در جامعه و افزایش میزان طلاق باشد.
3. آسیب های تربیتی:
دختری که با پسری یا حتی پسرانی ارتباط دارد، جایگاه خود را به عنوان فردی شایسته برای تربیت، در ذهن اولیای خانه و مدرسه و حتى دوستانش از دست می‌دهد. چنین دختری از سیر تعلیم و تربیت عقب می‌ماند. یا برخی از راهکارهای تربیتی را پذیرا نمی گردد.
4. آسیب های معنوی:
دختری که با پسری رابطه دارد، با گناه و معصیت، از خداوند دور شده و از نظر اخلاقی نیز، آسیب می بیند.
5. آسیب های غیر قابل پیش بینی :
این گونه روابط آسیب هایی نیز دارند که غیر قابل پیش بینی هستند. تجربه نشان داده ارتباط های غیر ضروری بین نامحرمان به خصوص جوانان از مناسب ترین زمینه های جایگاه های نفوذ شیطان است که ناخود آگاه انسان را به روابط غیر اخلاقی سوق می دهد . این گونه گفتگوها اگر در آغاز هم قصد سوء و خلاف و لغزشى در میان نباشد، در ادامه راه به مسیر نادرست مى‏انجامد و گاهی انسان لطمه هایی از دوستانی می بیند که انتظار آن را ندارد.
6. ضعیف شدن حس اعتماد:
دختران و پسرانی که بر اثر آشنایی در خیابان یا محیط های دیگر و ایجاد علاقه و دوستی بین آنها ، به ارتباط و در نهایت به ازدواج اقدام می کنند، گاهی در زندگی آینده، دچار بی اعتمادی می شوند ؛ زیرا با خود می گویند:
همسر او- که به راحتی با او دوست شده و با او ارتباط برقرار کرده است- آیا امکان ندارد که قبلاً با دختر دیگری نیز دوست بوده باشد؟ و یا در آینده با دختر دیگری ارتباط و دوستی برقرار نماید!؟
این افکار همیشه برای زوجین آزار دهنده است و در روابط و تصمیم های زندگی نیز خود را به صورت های مختلف نمایان می سازد.
در بعضی از ارتباط ها، حتی اگر به ازدواج ختم نشود، چون دختر و پسر با این مسئله مواجه بوده است، احتمال می دهد که شاید همسر او نیز با شخص دیگر پیش از ازدواج رابطه داشته است.
توجه داشته باشید كه هدف بيشتر دخترها از دوستي با پسرها ارضاء نيازهاي عاطفي، احساسي و پرکردن تنهايي است و برعکس انگيزه اين ارتباط گيري در اکثريت قريب به اتفاق پسرها، کامجويي و سوء استفاده جنسی بوده که در بعضی مواقع با فرآيند موسوم به (مخ زني و دادن وعده ازدواج) انجام مي گيرد.
اما مسئله اين است که:
چون جوانان و نوجوانان، مخصوصاً دختران جوان، هنوز به سني نرسيده‌اند که عاقبت برخي از کارها بر ايشان تجربه شده باشد، فقط همان ابتداي کار را که شيرين است، مي‌بينند و خداي ناکرده به دوستي با پسران نامحرم تن مي‌دهند و به اين ترتيب وارد دامي مي‌شوند که خلاصي از آن بسيار دشوار است! چرا که اولين مشکل آنها، مشغوليت فکرشان است و عقب افتادن تدريجي از درس یا تکالیف دیگر.
مشکل بعدي دختران (اگر داراي خانواده مذهبي باشند)،‌ بعد از ازدواج آنها است؛ آنها اگر بخواهند با همان پسري که از طريق کوچه و خيابان با او آشنا شده‌اند، ازدواج کنند؛ هيچ ضمانتي وجود ندارد که آن پسر چند دوست دختر ديگر در آستين نداشته باشد و سر بزنگاه از اين دختر جدا و به آنها نپيوندد و به اين ترتيب دختران زيادي را دچار داغ فراق و افسردگي و نابساماني خانوادگي نکند؛ پس انتخاب راهی که، سرانجامش رسوایی و پشیمانی است، عاقلانه نمی باشد!
پس بنابراین، بهتر است از ابتدا چنین راه پرخطر و پرآسیبی، انتخاب نشود تا منجر به رسوایی و بی آبرویی و از دست رفتن پاکی و شرف در آینده نگردد.
سخن در این باب نیز بسیار است . فکر می کنم مطالب بالا شما را برای قطع رابطه با آن پسر قانع کرده باشد.پاسخ های تکمیلی را در مکاتبات بعدی شما تقدیم می کنیم.
نوشته اید :"خیلی دوست دارم ارتباطم را با او قطع کنم اما او ناراحتی قلبی داره وممکن است اتفاقی برای او بیفتد وظیفه ی من در اینباره چیست؟"
وظیفه شما همان گونه که در بالا نیز گفتیم قطع رابطه با آن پسر است. پس در آن تردید نکنید.
نکته : این را در نظر داشته باشید که اغلب پسران برای اینکه، دختران به ادامه ارتباط تن دهند ، حس ترحم آنها را بر می انگیزند.حتی اگر ایشان واقعا دچار بیماری قلبی باشند ، شما مسئول نیستید. آخرت شما برایتان بسیار مهم تر از هوس های دیگران می باشد.
نکته: مراقب باشید اگر بخواهید اگر ارتباط با ایشان را ادامه دهید، حتی در این زمینه شما را توجیه خواهند کرد به گونه ای دیگر شما را به ادامه روابط وادار خواهند نمود.
موفق باشید.
پى نوشت‏ :
1. آیت الله مکارم ،استفتا آت ،ج 3،ص257، س 683؛ احکام بانوان، ص 195.