فرض بگيريم ما راه كار يا راه كارهايي به شما اموختيم كه به دختر مورد نظرتان بفهمانيد كه دوستش داريد، فكر مي كنيد بعد از اين تفهيم علاقه چه اتفاق خاصي مي افتد؟
اين ابراز علاقه دو صورت كلي بيشتر نخواهد داشت: يا ايشان به ابراز علاقه شما پاسخ منفي مي دهد كه در اين صورت چيزي جز ناكامي و تضييع شخصيت و تخفيف عزت نفس براي شما به ارمغان نخواهد اورد.
يا اين كه به ابراز علاقه شما پاسخ مثبت مي دهد؛ این صورت به مراتب بدتر و اسيب زاتر است؛ چرا كه با توجه به سن نسبتا اندكتان اولا امكان ازدواج به اين زودي ها فراهم نيست. ثانيا انتخاب شما تا حد زيادي با ملاك مندي و معيارمندي فاصله دارد. ثالثا اقتدار مثبت مردانه شما در همان ابتداي كار از بين خواهد رفت. با ورود سرزده شما در عرصه ذهن اين دختر چيزي جز دلمشغولي و اشتغال ذهني كاملا بي مورد و فرسايشي نصيب اين دختر از همه جا بي خبر نخواهد شد.
اگر شما به خلوت دل ايشان پا نمي گذاشتيد، ايشان بدون هيچ دغدغه به زندگي عادي و طبيعي خود ادامه مي داد. ولي شما با يك ابراز علاقه خشك و خالي ايشان براي ماه ها و سال ها از ارامش قبلي اش محروم مي نماييد!!
بي شك در خوشبختانه ترين حالت از ابراز علاقه شما تا مراسم عروسي حداقل چندين سال فاصله وجود دارد و اين فاصله زماني بسيار طولاني چيزي جز انتظار فرسايشي و كشنده براي طرفين ثمري نخواهد داشت.
اي كاش جوانان اين مرز و بوم با رعايت اصل مهم پيشگيري در اين زمينه که همانا حفظ حريم نگاه مي باشد، از غلتيدن در باتلاق عشق هاي نفس گير و بي ثمر جلوگيري مي كردند!!
