چرا کسانی که مدتی با افراد بی بند وبار نشست و برخاست دارند به درد بی تفاوتی و دشمنی با احکام دین دچار می شوند؟
پرسش: عقيدتي شرح : چرا کساني که مدتي با افراد بي بند وبار نشست و برخاست دارند به درد بي تفاوتي و دشمني با احکام دين دچار مي شوند؟چه کار کنيم تا به بي تفاوتي نسبت به احکام اسلامي دچار نشويم؟ پاسخ :
پاسخ: پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
پرسش تان دو قسمت دارد . الف- چرا کساني که مدتي با افراد بي بند و بار نشست و برخاست دارند به درد بي تفاوتي و دشمني با احکام دين دچار مي شوند؟
تأثير گذاري و تأثير پذيري انسان ها از يکديگر و حتي اشيا نسبت به هم امري طبيعي است . هرگاه يک چيز معطر يا گنديده اي در در يک صندوق يا اتاقي قرار گيرد ، فضاي آن جا را معطر يا متعفن مي سازد. بنا براين اگر ارتباط و رفاقت و هم نشيني با افراد بي بند و بار و بي تفاوت نسبت به اسلام سبب بي بند وباري و بي تفاوتي شود، امري طبيعي و عادي است.علي(ع)مي‌فرمايد: " بدانيد ريا، اگر چه اندك باشد ، شرك به خدا است و (اما) دوستي و هم‌نشيني با هوس گرايان و افراد بي بند و بار باعث فراموشي خانه ايمان است"(1) چه تعابير زيبا ، رسا و هشدار دهنده‌اي !
اگر ريا و خود نمايي ، شرك و دوگانه پرستي است ، پيوند دوستي با افراد لا ابالي و هوس گراو بي تفاوت ، از شرك و دوگانه پرستي بدتر است ، زيرا در شرك ، باز خدايي مطرح است ، اما هم‌نشين و دوست آلوده به گناه و تابع هواي نفس ، آن قدر انسان را تحت تأثير قرار مي‌دهد ، گويا خانهً ايمان به كلي تعطيل مي‌گردد و ايمان به فراموشخانه سپرده مي‌شود .
چنين هشداري را بايد از اميرمؤمنان (ع) جدي گرفت تا مايه افسوس و حسرت بي ثمر نگردد. قرآن از قول برخي افراد در قيامت نقل مي‌كند كه از شدت ناراحتي در حالي كه دستان خويش را به دندان مي‌گزند ، مي‌گويند: "واي بر من ، اي كاش فلاني را دوست نمي‌گرفتم. و با فلاني دوست نمي‌شدم ! دوستي با او مرا به چنين سرنوشتي دچار ساخت".(2)
ممكن است برخي افراد خودشان را فريب دهند و خيال كنند آن قدر قوي هستند که ديگران يا محيط و اجتماع نمي توانند در آنان تأثير بگذارد و در اراده يا ايمان آن‌ها خللي وارد كنند . اين‌گونه تخيلات مصداق روشن خود فريبي است. اميرالمؤمنين(ع) مي فرمايد : از دوستي با افراد فاسد بپرهيز، زيرا طبيعت و خلق و خوي شما به طور ناخود آگاه ناپاكي و زشتي‌ها را از فرد فاسد مي‌دزد ، در حالي كه تو از آن بي خبري".(3)
ب-دچار نشدن به بي تفاوتي نيازمند ي هايي دارد که مهم ترين آن عبارت است از :
1- شناخت و آگاهي ديني: هر کسي بايد تلاش کند سطح معرفت و ديني خود را در حوزه هاي مختلف اعتقادي ، تاريخي و حديثي ، علوم قرآني ، اخلاقي و تربيتي و احکام فقهي بالا ببرد تا نا خود آگاه فريب ديگران را نخورد و به ولنگاري و بي تفاوتي ديني گرفتار نشود .
2-شناخت دوستان و هم نشينان خوب و بد از نظر اسلام .
با توجه به اين كه نياز به دوستى و دوستان يكى از نياز هاى مهم انسان است و جاى خالى اين نياز را چيز ديگرى پر نمي كند، بايد زمينه هاى دوستى و روابط دوستانه مورد دقت قرار گيرد.و بداند دوست و هم نشين و همکار خوب چه کسي است و چه مشخصات و ويژگي هايي دارد ؟ و با چه کساني نبايد دوست شويم تا در اثر ارتباط و همراهي با آنان به درد بي تفاوتي مبتلا نشويم ؟
عمل اصلي بي تفاوتي ،ضعف ايمان و تعطيل شدن فريضه امر به معروف و نهي از منكر است. براي غلبه براين آفت تقويت ايمان و احياي امر به معروف و نهي از منکر ضروري است.
پي‌نوشت‌ها:
1. فيض الاسلام ، نهج‌البلاغه ، ج 20، ص 147 .
2. فرقان (25) آيه 28 .
3. ابن ابي الحديد ، شرح نهج‌البلاغه ، 20 ، ص 147 .
